SÉNAT DE BELGIQUE BELGISCHE SENAAT
________________
Session 2013-2014 Zitting 2013-2014
________________
13 février 2014 13 februari 2014
________________
Question écrite n° 5-11125 Schriftelijke vraag nr. 5-11125

de Guido De Padt (Open Vld)

van Guido De Padt (Open Vld)

à la vice-première ministre et ministre des Affaires sociales et de la Santé publique, chargée de Beliris et des Institutions culturelles fédérales

aan de vice-eersteminister en minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid, belast met Beliris en de Federale Culturele Instellingen
________________
Cruauté envers les animaux - Inspection Bien-être animal - Signalements - Procès-verbaux - Conséquences - Situation Dierenmishandeling - Inspectie dierenwelzijn - Meldingen - Processen-verbaal - Gevolgen - Stand van zaken 
________________
bien-être des animaux
protection des animaux
statistique officielle
welzijn van dieren
dierenbescherming
officiële statistiek
________ ________
13/2/2014Verzending vraag
18/3/2014Antwoord
13/2/2014Verzending vraag
18/3/2014Antwoord
________ ________
Question n° 5-11125 du 13 février 2014 : (Question posée en néerlandais) Vraag nr. 5-11125 d.d. 13 februari 2014 : (Vraag gesteld in het Nederlands)

Les cas de cruauté envers des animaux sont hélas toujours fréquents. Les mauvais traitements sont souvent infligés dans le cercle privé et sont donc difficiles à détecter. Régulièrement, des vidéos montrant des personnes maltraitant des animaux sont placées sur Facebook et les autres médias sociaux. Les images souvent dures sont insupportables pour la plupart des gens et nombreux sont ceux qui réclament de lourdes sanctions contre ces personnes.

1) Combien de cas de cruauté envers les animaux ont-ils été signalés annuellement au service Inspection Bien-être animal en 2011, 2012 et 2013 ?

2) Combien de procès-verbaux pour sévices sur des animaux ont-ils été dressés en 2011, 2012 et 2013 ? Les statistiques peuvent être ventilées en fonction du type de mauvais traitements/négligence ?

3) Combien de fois les faits ont-ils donné lieu à des amendes administratives ou des condamnations pénales ? Combien de fois les charges ont-elles été abandonnées ?

4) À combien de personnes une interdiction de détenir des animaux a-t-elle été imposée ? Dans la plupart des cas, cette interdiction vaut-elle pour quelques mois, quelques années ou à perpétuité ?

5) La ministre estime-t-elle que les peines, essentiellement pécuniaires, infligées en cas de cruauté envers des animaux soient suffisamment sévères et dissuadent les auteurs de récidiver ?

6) Les personnes responsables de cruautés extrêmes bénéficient-elles d'une assistance psychologique ? La ministre juge-t-elle une telle assistance nécessaire dans certains cas, en plus de la peine prononcée ?

 

Dierenmishandeling komt spijtig genoeg nog steeds vaak voor. Dit gebeurt meestal achter gesloten deuren en is daarom moeilijk op te sporen. Op Facebook en andere sociale media duiken er regelmatig filmpjes op die dierenmishandelaars in actie tonen. De vaak harde beelden zijn voor de meeste mensen moeilijk aan te zien. Daarom wordt er door velen opgeroepen die mensen zwaar te straffen.

1) Hoeveel meldingen van mishandeling kreeg de Inspectiedienst Dierenwelzijn in 2011, 2012 en 2013?

2) Hoeveel processen-verbaal werden er in 2011, 2012 en 2013 opgesteld omtrent dierenmishandeling? Opgedeeld naargelang soort mishandeling/verwaarlozing.

3) Hoeveel keer werd er overgegaan tot administratieve boetes/strafrechtelijke veroordelingen? Hoeveel keer liet men de aanklacht vallen?

4) Hoeveel personen werd een verbod opgelegd voor het houden van dieren? Gaat dit in de meeste gevallen over een aantal maanden, jaren, levenslang?

5) Is de geachte minister van mening dat de straffen, voornamelijk geldboetes, voor dierenmishandeling zwaar genoeg zijn en de daders tegen houden om niet in herhaling te vallen?

6) Worden extreme daders ook psychologisch bijgestaan? Is de geachte minister van mening dat dat in sommige gevallen, naast de uitgesproken straf, ook nodig is?

 
Réponse reçue le 18 mars 2014 : Antwoord ontvangen op 18 maart 2014 :

1) Le Service d'inspection Bien-être animal a reçu le nombre suivant de plaintes relatives à des cas de maltraitance/négligence d'animaux :

 

Nombre de cas signalés

2011

1580

2012

1729

2013

1568

Les cas signalés de maltraitance intentionnelle sont plutôt rares. Il s'agit la plupart du temps de plaintes pour des cas de négligence modérée à grave envers des animaux, comme:

  • des soins inadéquats;

  • une mauvaise hygiène;

  • l'absence de soins médicaux;

  • une nourriture insuffisante ou inadaptée, voire avariée, et une insuffisance d'eau.

Le Service d'inspection reçoit par ailleurs un nombre important de plaintes non fondées dont l'origine est principalement l'anthropomorphisme (le fait de prêter à l'animal des réactions humaines), et donc l'ignorance et l'intolérance.

2) Le Service d'inspection Bien-être animal du Service public fédéral (SPF) Santé publique est dans l'impossibilité de donner un aperçu des cas de négligence par type et par espèce d'animal. La négligence peut porter sur un seul point (par exemple absence d'entretien des enclos, absence de soins médicaux, nourriture et eau insuffisantes, absence d'abri correct, pelage ou ongles, sabots ou griffes non entretenus, etc.) mais il s'agit la plupart du temps d'une combinaison de plusieurs aspects relevés chez une ou plusieurs espèces d'animaux. Voici les statistiques du nombre de PV dressés pour maltraitance/négligence d'animaux :

 

Nombre de PV

2011

302

2012

357

2013

491


3) Les PV dressés par le Service d’inspection Bien-être animal sont transmis au fonctionnaire dirigeant du Service juridique du SPF Santé publique.

Ce service peut proposer une amende administrative dans les limites de la loi du 14 août 1986 relative à la protection et au bien-être des animaux ou transmettre directement le dossier au parquet du procureur du Roi compétent pour suite utile. Tel est par exemple le cas pour des faits graves ou en cas de saisie d'animaux.

Dans la majorité des dossiers, toutefois, une amende administrative est proposée.

Ce que vous entendez précisément par « laisser tomber la plainte » est ambigu. Une plainte fait toujours l'objet d'une évaluation sur place par un inspecteur vétérinaire. Si la situation le justifie, il va sans dire qu'un PV est toujours établi. Une suite est donnée à chaque PV, soit une amende administrative soit il est transmis au Parquet du Procureur du Roi pour suite voulue.

4) Avant tout, je tiens à préciser que mon administration n'est pas compétente pour imposer ce genre d'interdiction. Cette compétence est réservée au juge. C'est la raison pour laquelle mon administration n'est pas en mesure de vous fournir des chiffres. Si vous désirez plus d’information concrète à ce sujet, je vous invite à prendre contact avec mon collègue, le ministre de la Justice.

5) Par la loi du 27 décembre 2012 portant des dispositions diverses en matière de bien-être animal, Cites, santé des animaux et protection de la santé des consommateurs, les amendes prévues dans la loi relative au bien-être des animaux ont été doublées. L'amende maximale a ainsi été portée en pratique à 12 000 euros, voire à 75 000 euros dans des cas graves de récidive. De la sorte, la gravité des sanctions pour les infractions au bien-être animal en Belgique est comparable à celle des pays qui nous entourent.

6) Comme pour d'autres types de délits, une assistance psychologique pourrait sans doute être bénéfique à certains contrevenants à la loi relative au bien-être des animaux. Cette matière sort toutefois de mes compétences et me paraît plutôt relever d'une question à la Justice.

1) De Inspectiedienst Dierenwelzijn heeft het volgend aantal meldingen van dierenmishandeling/dierenverwaarlozing ontvangen :

 

Aantal meldingen

2011

1580

2012

1729

2013

1568

Het aantal gevallen van opzettelijke mishandeling is eerder klein. Het betreft meestal meldingen van een beperkte tot ernstige vorm van dierenverwaarlozing, zoals :

  • slechte verzorging;

  • slechte hygiene;

  • geen medische verzorging

  • onvoldoende of onaangepaste tot zelfs slechte voeding en te weinig drinken.

Tevens ontvangt de Inspectiedienst Dierenwelzijn ook heel wat ongegronde klachten en hier ligt de oorzaak vooral bij antropomorfisme (zich als menselijk wezen in de plaats stellen van het dier) en dus bij onwetendheid en onverdraagzaamheid.

2) De Inspectiedienst Dierenwelzijn van de Federale Overheidsdienst (FOD) Volksgezondheid kan onmogelijk een overzicht geven van dierenverwaarlozing per type en per soort dier geven;

Verwaarlozing kan op 1 enkel vlak gebeuren (bijvoorbeeld hokken niet kuisen, geen medische verzorging geven, te weinig voeder, te weinig drinken, geen degelijke beschutting, vacht of nagels, hoeven of klauwen niet verzorgen, … ) maar meestal is het een combinatie van meerdere aspecten die worden vastgesteld bij één soort maar ook bij meerdere soorten dieren.

Het aantal opgestelde PV’s tegen dierenmishandeling/dierenverwaarlozing :

 

Aantal PV’s

2011

302

2012

357

2013

491


3) De PV’s die worden opgesteld door de inspectiedienst Dierenwelzijn, worden overgemaakt aan de leidend ambtenaar van de juridische dienst van de FOD Volksgezondheid. Deze dienst kan een administratieve geldboete voorstellen binnen de grenzen van de wet van 14 augustus 1986 betreffende de bescherming en het welzijn der dieren of het dossier rechtstreeks overmaken aan het bevoegde Parket van de procureur des Konings voor verder gevolg. Dit laatste is bijvoorbeeld het geval voor zwaarwichtige feiten of bij inbeslagname van dieren. In de meerderheid van de dossiers wordt echter een administratieve boete voorgesteld.

Wat u precies bedoelt met “het laten vallen van de aanklacht” is niet duidelijk. Een klacht wordt steeds ter plaatse beoordeeld door een inspecteur-dierenarts. Indien hiervoor reden is, dan wordt er uiteraard steeds een PV opgesteld. Aan elk PV wordt een gevolg gegeven, ofwel is dit een administratieve boete, ofwel wordt het doorgestuurd naar het Parket van de procureur des Konings voor verder gevolg.

4) Vooraf wens ik te verduidelijken dat mijn administratie geen bevoegdheid heeft om dergelijke verboden op te leggen. Dit is enkel voorbehouden aan een rechter. Dit is de reden waarom mijn administratie u dan ook geen cijfermateriaal kan geven. Indien u hierover meer concrete informatie wenst, dan verzoek ik u contact op te nemen met mijn collega, de minister van Justitie.

5) Met de wet van 27 december 2012 houdende diverse bepalingen inzake dierenwelzijn, CITES, dierengezondheid en bescherming van de gezondheid van de gebruikers, werden de boetes voorzien in de dierenwelzijnswet verdubbeld. Hierdoor is de maximum boete in de praktijk op 12 000 euro gebracht, tot zelfs 75 000 euro in ernstige gevallen van recidive. Hiermee is de strafmaat voor dierenwelzijnsinbreuken in België vergeljkbaar met deze in de ons omringende landen.

6) Net zoals bij andere soorten misdrijven zullen er ongetwijfeld ook overtreders van de dierenwelzijnswet zijn die baat kunnen hebben bij psychologische bijstand. Dit valt echter buiten mijn bevoegdheid en lijkt mij eerder een vraag voor Justitie.