SÉNAT DE BELGIQUE BELGISCHE SENAAT
________________
Session extraordinaire de 2010 Buitengewone zitting 2010
________________
3 septembre 2010 3 september 2010
________________
Question écrite n° 5-105 Schriftelijke vraag nr. 5-105

de Guido De Padt (Open Vld)

van Guido De Padt (Open Vld)

à la ministre de l'Intérieur

aan de minister van Binnenlandse Zaken
________________
Délits de moeurs et comportement pédophile - Nombres - Récidive - Politique pénale Zedendelicten en pedofiel gedrag - Aantallen - Recidivisme - Strafbeleid 
________________
pédophilie
délit sexuel
répartition géographique
statistique officielle
pedofilie
seksueel misdrijf
geografische spreiding
officiële statistiek
________ ________
3/9/2010Verzending vraag
12/10/2010Antwoord
3/9/2010Verzending vraag
12/10/2010Antwoord
________ ________
Aussi posée à : question écrite 5-104 Aussi posée à : question écrite 5-104
________ ________
Question n° 5-105 du 3 septembre 2010 : (Question posée en néerlandais) Vraag nr. 5-105 d.d. 3 september 2010 : (Vraag gesteld in het Nederlands)

Un homme a récemment été arrêté à Grammont. Les médias ont indiqué qu'il était « enregistré » comme pédophile. On se pose des questions sur le fait qu'il a pu, après un déménagement depuis une autre province, aller habiter dans les environs immédiats d'une plaine de jeux pour enfants.

Après un incident qui avait eu lieu auparavant à Blankenberge, un psychiatre judiciaire a plaidé pour un meilleur suivi des pédophiles connus parce que le risque de récidive serait trop élevé. La Grande-Bretagne donne aux parents la possibilité de protéger leurs enfants contre les pédophiles. Grâce à un registre public, ils peuvent vérifier si des adultes possédant un passé pédophile habitent dans leur quartier.

Au début d'octobre 2009, la presse a diffusé les informations suivantes. Quelques jours après le meurtre d'une femme de 42 ans par un violeur récidiviste, le gouvernement français a décidé de déposer une proposition de loi permettant la castration chimique pour certaines catégories de violeurs et de pédophiles. La semaine dernière, la Pologne a déjà adopté une telle loi. Actuellement, en France, la castration chimique est déjà pratiquée sur les personnes qui y consentent, comme c'est aussi le cas en Suède et au Danemark notamment. La nouvelle loi limiterait ce consentement. En novembre 2004, la France avait déjà décidé de tester la castration chimique. Ceci découlait du constat que le nombre de délits de mœurs avait fortement augmenté. En 1980, 1100 personnes étaient incarcérées pour des faits punissables relevant de cette catégorie. Un quart de siècle plus tard, ils étaient huit fois plus nombreux. Les experts estiment toutefois que le fait de parler davantage des délits de mœurs dans la société constitue une des raisons de cette augmentation. En outre, on s'interroge fortement sur l'efficacité de la castration chimique. Le Centre d'expertise de psychiatrie légale à Utrecht s'est lui aussi penché, avec des scientifiques canadiens, allemands et belges, sur le projet et a abouti à la conclusion que la castration chimique n'a aucun sens. Le cerveau des personnes qui se sentent sexuellement attirées par les enfants fonctionne différemment de celui des autres adultes. Jusqu'à présent, les pédosexuels ne peuvent être guéris et le risque de récidive s'ils sont libérés est toujours important.

Tout ceci mérite réflexion – la nécessité d'un meilleur suivi nous semble être une évidence à ce sujet – et suscite plusieurs questions.

1. Combien de délits de mœurs ou de tentatives de tels délits (ventilation selon qu'il s'agit d'agressions ou d'un comportement pédophile et selon l'arrondissement judiciaire) ont-ils été constatés en 2007, 2008, 2009 et 2010?

2. Combien de personnes sont-elles incarcérées pour de tels faits? J'aimerais obtenir la même ventilation et des informations relatives aux mêmes années que pour la question 1.

3. Quelle politique de suivi et politique pénale spécifique existe-t-il dans notre pays à l'égard des délits de mœurs?

4. Lors du déménagement d'un auteur connu de délits de mœurs, adresse-t-on une notification spécifique et expresse aux autorités locales du nouveau lieu de résidence de l'intéressé? Si ce n'est pas le cas, le ministre n'estime-t-il pas indiqué de prévoir une telle procédure?

5. Le gouvernement envisage-t-il de mener une politique pénale plus stricte à l'égard des pédosexuels? Dans l'affirmative, en quoi pourrait-elle consister? Sinon, pourquoi?

 

In Geraardsbergen werd recentelijk een man opgepakt waarvan in de media gesteld werd dat hij "geregistreerd" stond als pedofiel en waarbij men zich vragen stelde bij het feit dat hij (na een verhuis vanuit een andere provincie) in de onmiddellijke nabijheid van een kinderspeeltuin kon gaan wonen.

Na een incident dat eerder in Blankenberge plaatsvond, pleitte een gerechtspsychiater voor een betere follow-up van gekende pedofielen, omdat het risico op recidivisme te hoog zou zijn. Groot-Brittannië geeft ouders de kans om hun kinderen te beschermen tegen pedofielen. De ouders mogen via een publiek register natrekken of in de buurt volwassenen met een pedofiel verleden wonen.

Begin oktober 2009 stond in de pers het volgende bericht te lezen: "Luttele dagen na de moord op een 42-jarige vrouw door een recidive verkrachter, heeft de Franse regering besloten om een wetsvoorstel in te dienen dat chemische castratie mogelijk zou maken bij bepaalde categorieën van verkrachters en pedofielen. Polen keurde vorige week al een dergelijke wet goed. Momenteel wordt chemische castratie in Frankrijk al toegepast op mensen die daar zelf mee instemmen, wat onder meer ook in Zweden en Denemarken gebeurt. De nieuwe wet zou die vrijwilligheid inperken.…In november 2004 besloot Frankrijk al om chemische castratie uit te testen. De aanleiding daarvoor was de vaststelling dat het aantal zedendelicten dramatisch was gestegen. Zaten er in 1980 1 100 mensen voor strafbare feiten in deze categorie in de cel, dan waren dat er een kwarteeuw later al bijna acht keer zoveel. Experts menen evenwel dat de grotere bespreekbaarheid van zedenfeiten in de maatschappij minstens één reden is voor die toename. Bovendien worden veel vraagtekens geplaatst bij de efficiëntie van chemische castratie. Het Expertisecentrum Forensische Psychiatrie in Utrecht boog zich samen met wetenschappers uit Canada, Duitsland en België ook al over het onderwerp, en stelt dat chemische castratie geen zin heeft. De hersenen van mensen die zich seksueel aangetrokken voelen tot kinderen werken anders dan die van andere volwassenen. Tot op heden zijn pedoseksuelen niet te genezen en bestaat er nog steeds groot gevaar dat zij opnieuw in de fout gaan als ze vrijkomen.".

Een en ander leidt tot reflectie -waarbij de noodzaak van een betere follow-up ons een evidentie lijkt te zijn- en een aantal vragen:

1. Hoeveel zedendelicten of pogingen daartoe (opsplitsing naargelang het ging om aanrandingen of pedofiel gedrag en opsplitsing naar gerechtelijk arrondissement) werden vastgesteld in 2007, 2008, 2009 en 2010?

2. Hoeveel mensen zaten voor dergelijke feiten in de cel, met de opsplitsing en de jaren zoals vermeld in vraag 1.

3. Welk navolgbeleid en specifiek strafbeleid bestaat er in ons land ten aanzien van zedendelicten?

4. Is er bij de verhuis van een gekende dader van zedendelicten een specifieke en uitdrukkelijke notificatie aan de lokale overheden van de nieuwe woonplaats van de betrokkene? Zo neen, acht de minister het niet aangewezen een dergelijke procedure uit te werken?

5. Overweegt de regering een strenger strafbeleid ten aanzien van pedoseksuelen? Zo ja, waarin zou dat dan kunnen bestaan? Zo neen, waarom niet?

 
Réponse reçue le 12 octobre 2010 : Antwoord ontvangen op 12 oktober 2010 :

L’honorable membre trouvera ci-après la réponse à sa question.

Cette question parlementaire ne relève pas de notre compétence mais bien de celle du Service public fédéral (SPF) Justice.

Het geachte lid vindt hieronder het antwoord op zijn vraag.

Deze parlementaire vraag valt niet onder onze bevoegdheid, maar onder de bevoegdheid van de Federale Overheidsdienst (FOD) Justitie.