Treinbiljetten kunnen tegenwoordig aangekocht worden via Ticket on line. De reiziger dient dan de nodige gegevens in te voeren, zoals het traject, het type biljet, de reisdatum, het aantal reizigers en de rijtuigklasse.

Bij de levering kunnen reizigers opteren hun biljet op hun elektronische identiteitskaart te plaatsen. Indien meerdere reizigers voor een aflevering op de elektronische identiteitskaart kiezen, worden alle biljetten van eenzelfde bestelling aan deze elektronische identiteitskaart gekoppeld. Deze personen moeten dan samen reizen.

Voor biljetten op de elektronische identiteitskaart wordt een bevestiging naar het mailadres van betrokkene gestuurd, samen met een overzicht van de bestelling. Er wordt daarbij geen biljet meegestuurd.

Een biljet dat aangekocht is via Ticket on line heeft dezelfde bewijskracht als een vervoerbewijs dat in een station, in de trein of via de automatische biljettenverdelers is gekocht.

In de praktijk blijken reizigers problemen te ondervinden bij controles omdat de kaartlezer van de treinconducteur de elektronische identiteitskaarten niet kan lezen.

Graag kreeg ik een antwoord op de volgende vragen:

1) Beschikt de geachte minister over cijfergegevens betreffende het aantal elektronische tickets dat in de periode 2009 tot en met de eerste helft van 2011 werden verkocht, opgesplitst per type en afleveringsmethode? Hoeveel online kopers opteerden alvast voor een aflevering op de elektronische identiteitskaart?

2) Heeft zij weet van de technische problemen op het terrein bij het lezen de tickets op de elektronische identiteitskaarten door de conducteurs? Welke oorzaken liggen aan deze problemen ten grondslag?

3) Wat wordt de conducteur in het geval dat hij het ticket niet kan lezen op de elektronische identiteitskaart veronderstelt te doen?

4) Welke maatregelen heeft zij voor ogen om dit praktisch probleem het hoofd te bieden?