Interlandelijke adopties zijn een gedeelde verantwoordelijkheid van zowel het land van herkomst als het land waar het kind verondersteld wordt naartoe te gaan. Sommige ontvangstlanden blijken echter minder streng te zijn in de controle van de afkomst van het geadopteerde kind en de tussenkomst van lokale adoptiediensten, waardoor misbruik niet kan worden uitgesloten.

Eerder deelde de minister mee (schriftelijke vraag 5-9485) dat het aantal interlandelijke adopties tussen België en zijn partnerlanden tussen 2010 en 2012 is gedaald.

In het kader van mijn werkzaamheden als parlementslid had ik graag een antwoord gekregen op de volgende vraag:

Hoeveel adoptiebeslissingen heeft de Federale Centrale Autoriteit erkend of geweigerd te erkennen in 2013, en dit in het kader van de interlandelijke adoptie? Kan de minister mij de statistieken per land meedelen?