Jeugdrechters vragen geregeld dat Brusselse ziekenhuizen hun psychiatrische bedden ter beschikking stellen van jongeren in een crisissituatie of in moeilijkheden.

Over het algemeen aarzelen de ziekenhuizen om op die vragen in te gaan.

Die jongeren zijn inderdaad niet ziek in de strikte zin van het woord, maar worden geconfronteerd met familiale problemen.

Die vraag zou vooral tot doel hebben in extra mogelijkheden te voorzien omdat de structuren voor jeugdzorg overbelast zijn.

In het Brussels Gewest wordt al sinds vele jaren een belangrijke inspanning gedaan om ambulante structuren op te richten of te versterken: diensten voor mentale gezondheidszorg, sociale wijkdiensten, centra voor algemene dienstverlening,...

Rechters blijken zelden een beroep te doen op die ambulante structuren.

Uiteraard kan niet worden overwogen om rechters opnames aan die structuren te doen opleggen. Toch zou het nuttig zijn dat de rechters beter op de hoogte zijn van het bestaan van die structuren en van hun opdrachten, en dat ze ermee zouden overleggen om de opname van die jongeren te organiseren. Die worden immers meer met familiale en adolescentieproblemen geconfronteerd dan met psychiatrische problemen.

Kan de minister me meedelen welke maatregelen hij eventueel denkt te nemen om de ambulante structuren beter bekend te maken bij de jeugdrechtbanken teneinde de structuren voor jeugdzorg efficiënter te benutten?