In 2003 werd 6 februari uitgeroepen tot de Internationale Dag van Zero Tolerance tegen vrouwelijke genitale verminking. Genitale verminking is een daad van geweld die indruist tegen alle fundamentele rechten. Slachtoffers lopen blijvende letsels op die hun gezondheid ernstig in gevaar brengen.

Genitale verminking vindt niet enkel in het buitenland plaats. Ook in België vindt men vrouwelijke genitale verminking terug in bepaalde gemeenschappen.

In België werden, naast de bestaande specifieke wetgeving, nog enkele stappen gedaan om deze schadelijke praktijk een halt toe te roepen.

Zo werd op 15 december 2008 het Nationaal Actieplan (NAP) 2008-2009 inzake de strijd tegen geweld op vrouwen goedgekeurd. Tijdens een Interministeriële conferentie in het tweede semester van 2009 zou een nieuw actieplan tot stand komen met een verruimd toepassingsveld. Naast partnergeweld, de meest voorkomende vorm van geweld tegen vrouwen, zouden ook gedwongen huwelijken, eergerelateerd geweld en genitale verminking, onder het aandachtsgebied van het nieuwe NAP vallen.

Daarnaast heeft de Senaat in 2004 (stuk nr. 3-523) en in 2009 (stuk nr. 4-533) een resolutie aangenomen betreffende genitale verminkingen. Beide resoluties wijzen op de verantwoordelijkheid die België draagt in het bestrijden van deze vorm van geweld tegen vrouwen.

Ik zou daarom graag het volgende willen vragen:

- Werd er ondertussen een nieuw actieplan inzake de strijd tegen geweld op vrouwen goedgekeurd?

- Werd de verruiming van het toepassingsgebied van het nationaal actieplan naar gedwongen huwelijken, eergerelateerd geweld en genitale verminking goedgekeurd?

- Welke acties zal de geachte minister ondernemen in de strijd tegen vrouwelijke genitale verminking?

Het nieuw Nationaal Actieplan (NAP) ter bestrijding van partnergeweld en andere vormen van intrafamiliaal geweld moet tijdens de Interministeriële Conferentie (IMC) "Integratie in de samenleving" van 23 februari worden goedgekeurd.

Een van de bijzonderheden van dit NAP is dat het wordt uitgebreid naar andere vormen van intrafamiliaal geweld, zoals gedwongen huwelijken, genitale verminking bij vrouwen en het zogenaamde eergerelateerd geweld.

Die uitbreiding is het resultaat van verschillende maanden waarin een werkgroep die bestaat uit de betrokken administraties, de verenigingen op het terrein, en andere actoren zoals advocaten, artsen, enz. over de verschillende thema's heeft nagedacht.

Voor wat de genitale verminking bij vrouwen betreft, is het de bedoeling om, in het kader van het NAP, de maatregelen die hier verder beschreven staan, uit te voeren.

Eerst en vooral moeten we iedereen beter bewust maken voor de situatie van de genitale verminking bij vrouwen in België. Dit kan gebeuren door multidisciplinaire onderzoeken uit te voeren en de resultaten daarvan aan de betrokken actoren meedelen.

Het is ook van zeer groot belang om de betrokken beroepsdeskundigen te informeren over, te sensibiliseren voor en te betrekken bij de preventie van genitale verminking bij vrouwen, door met name na te gaan of het mogelijk is dit thema op te nemen in de basisopleidingen en voortgezette opleidingen van de beroepsdeskundigen die met dit probleem geconfronteerd kunnen worden.

Ook moet worden bekeken hoe dit probleem het best benaderd kan worden in termen van de opvolging van jonge meisjes die niet verminkt zijn. Daarom stet ik voor om een rondetafel te organiseren met alle betrokken actoren : Office de la Naissance et de l'Enfance (ONE) en Kind&Gezin, SOS Enfants en Vertrouwenscentra, de kinderrechtencommissaris, Hulpverlening aan de Jeugd, Justitie, Politie, verenigingen uit het middenveld, Commisariaat-generaal voor de vluchtelingen en de Staatlozen (CGVS), de bedoeling van deze rondetafel is om in te gaan op volgende kwesties: het gebruik van het zwangerschapsmapje met alle jaarlijkse onderzoeken van het kind, een medisch attest invoeren voor ouders wanneer een reis wordt gepland naar het land van herkomst, in het onderzoeksprotocol van het kind bij de ONE, Kind&Gezin en andere schoolgezondheidsdiensten een aanbeveling opnemen aangaande de externe geslachtsorganen.

Ook de bewustmaking en competenties van de betrokken beroepsdeskundigen moeten beter. Zo kunnen ze niet alleen genitale verminking beletten, maar ook de complicaties die hierdoor optreden, beter behandelen.

Het is bovendien van levensbelang dat de actiecapaciteiten van verenigingen die op het terrein werkzaam zijn, worden versterkt. Het Instituut voor de gelijkheid van vrouwen en mannen kent al subsidies toe aan verschillende organisaties zoals de Groupe pour l'abolition des mutilations sexuelles (GAMS). Dit soort initiatief moet blijven nagestreefd worden.