2-311/1 | 2-311/1 |
25 JANUARI 2000
Het wetsvoorstel heeft een driedubbel doel :
1º de futuristische categorie compacte wapens zoals de P90 verbieden;
2º munitie verbieden die specifiek voor die wapens gemaakt wordt en die een zeer hoog penetratievermogen heeft;
3º het gebruik van het Internet voor wapenhandel verbieden.
De aanleiding voor dit voorstel is een reeks persartikels in de zomer van 1998 over een nieuwe categorie van wapens waarbij de P90 van FN Herstal als model wordt beschouwd. Dit wapen zou al een tiental jaar bestaan, maar werd steeds verder geperfectioneerd. Bovendien zou nog een aantal nieuwere types van dit wapen voorbereid worden, waarbij de naam Five-Seven-N circuleert.
De P90 is een handvuurwapen waarmee 5,7 mm kogels dwars door vier kogelvrije vesten gaan. Het wapen is robuust en gedrongen, 40 centimeter lang, zonder uitsteeksels. Het heeft geen kolf en de lader ligt bovenop de loop. Het bestaat uit composietmaterialen waardoor het gewicht beperkt kan worden tot 2,8 kilogram. Het kan worden gebruikt door zowel links- als rechtshandige schutters zonder uit balans te geraken. Zowel het vuren uit de heup als het gebruik ervan op de schouder zijn mogelijk, alsook de installatie van een kijker.
Toen FN de P90 introduceerde ontstond meteen een nieuwe categorie van wapens, door FN zelf de Personal Defense Weapons genoemd. Machinepistolen waarmee specifieke opdrachten kunnen worden afgewerkt (gebruik in beperkte operatieruimte) én waarvoor specifieke munitie kan worden aangewend. Die munitie is waarschijnlijk nog het meest verontrustende element. Immers, vanop 150 meter afstand doorboort de P90 48 lagen kevlar. Een normale kogelvrije vest heeft 10 lagen kevlar. Ook de militaire CRISAT-bescherming die uit een combinatie van kevlar en titanium bestaat kan met deze munitie worden doorboord (cf. Het Nieuwsblad van 28 augustus 1998).
Voor de Volksunie is het een illusie te geloven dat de P90 enkel door officiële instanties zal worden gebruikt, zoals onder meer FN topman Sauvage beweert. Uit berichten in de pers blijkt dat de P90 in januari 1998 gebruikt zou zijn bij een raid op een geldtransport op de E40 in het Waalse Borgworm (Het Laatste Nieuws van 30 september 1998). Twee Vlaamse geldkoeriers kwamen daarbij om het leven. Wellicht is de P90 ook nog bij andere criminele acties ingezet. Naar verluidt zou ook de maffia over deze categorie van wapens beschikken : een duizendtal P90-geweren zou rechtstreeks in handen van de Russissche maffia terecht zijn gekomen.
Deze recente gebeurtenissen verplichten de politieke verantwoordelijken iets te doen, te meer daar de wapenhandel steeds meer mogelijkheden krijgt om ongestoord transacties te verrichten door het gebruik van moderne communicatiemiddelen zoals het Internet. Het past in deze context ook aandacht te hebben voor die problematiek.
Artikel 2
Door een wijziging van artikel 3, eerste lid, van de wapenwet van 3 januari 1933, worden persoonlijke defensiewapens van de categorie van de P90 in de lijst van de verboden wapens opgenomen. Toen FN destijds het P90-wapen concipieerde, ontstond een nieuwe categorie van « verweerwapens » (de « persoonlijke verdedigingswapens »); verschillende andere fabrikanten moesten hun wapensystemen aanpassen aan deze nieuwe categorie. Het verschil met andere wapens zit in de compacte vormgeving, het geringe gewicht en het gebruik van zeer specifieke munitie. Het is een categorie die het machinepistool opwaardeert tot een bijzonder gevaarlijke vorm van klein volautomatisch geweer met zeer doordringende munitie.
Door wapens van deze categorie te verbieden geeft België een signaal in het internationale debat om de massale productie en proliferatie van kleine wapens te voorkomen.
Artikel 3
Luidens artikel 4 van de wapenwet mag niemand verboden wapens, zoals bepaald in artikel 3 van diezelfde wet, vervaardigen, herstellen, te koop stellen, verkopen, uitdelen, invoeren of vervoeren, opslaan of dragen. Deze verbodsbepaling geldt niet voor verboden wapens waarvan de vervaardiging, met het oog op de uitvoer, bij koninklijk besluit gemachtigd is. Deze afwijkingsregeling is echter op haar beurt niet van toepassing op de antipersonenmijnen en valstrikmijnen of soortgelijke mechanismen. Naar analogie met de mijnen stellen we voor om de afwijkingsregeling evenmin toe te passen op persoonlijke verdedigingswapens van de categorie P90.
In hetzelfde artikel wordt, ter verduidelijking en ook naar analogie met de mijnen, een zesde lid toegevoegd waarin dit wapen wordt gedefinieerd. Vanzelfsprekend is de auteur van dit voorstel bereid in te gaan op iedere suggestie die de definitie preciezer of sluitender zou maken.
Artikel 4
Dit artikel beoogt een bijdrage te leveren aan een nieuwe ethiek omtrent wat op het Internet mag worden aangeboden en wat niet. Door een eenvoudige zoekopdracht te geven aan eender welk zoekmechanisme op het Internet vindt men hele catalogi van wapens met daarbij alle nuttige adressen. Daarnaast staan er gecodeerde boodschappen omtrent wapens op het net. Bijzonder onthutsend is de vaststelling dat heel wat websites met informatie over wapens ontstellend veel geraadpleegd worden. Natuurlijk zullen daar wel heel wat nieuwsgierige internetsurfers bij zijn, maar toch is het gemak waarmee commerciële informatie over wapens beschikbaar is onhoudbaar.
De auteur is er zich vanzelfsprekend van bewust dat een verbod dat enkel in België geldt weinig verandert aan de houding van de rest van de wereld. Toch is België op het vlak van wapenproductie en -handel geen kleine garnaal. Daarom kan een dergelijk verbod toch een voorbeeldfunctie vervullen. In de praktijk zou het verboden zijn op een website bij een Belgische provider een pagina te vullen met commerciële informatie over wapens. Ook vanuit België op het Internet wapens aankopen, zou verboden zijn.
Artikel 5
Artikel 15 van de wapenwet verbiedt verschillende soorten munitie. Een van de allergrootste bekommernissen van politie- en veiligheidsmensen ten aanzien van de evolutie in de wapensector is de uitvinding van steeds zwaardere munitie, die het moeilijker en moeilijker maakt om zich te beschermen. Het specifieke karakter van de P90 heeft voor een flink stuk ook te maken met de munitie (type SS 190). Op dit moment is eigenlijk geen enkele zelfs militaire beschermlaag nog ondoordringbaar voor moderne kogeltypes. Het beperken van de productie en opslag van munitie vermindert zeker het risico op verspreiding onder terroristen.
Artikel 6
Luidens artikel 22 van de wapenwet zijn de bepalingen van de wet niet van toepassing op (onder meer) bestellingen van wapens of munitie voor de Staat of voor de openbare besturen. In afwijking hiervan stellen we voor om het gebruik, het opslaan, de verwerving en het verstrekken van persoonlijke defensiewapens door de Staat of de overheidsbesturen te verbieden.
| Patrik VANKRUNKELSVEN. |
Artikel 1
Deze wet regelt een aangelegenheid als bedoeld in artikel 78 van de Grondwet.
Art. 2
In artikel 3, eerste lid, van de wet van 3 januari 1933 op de vervaardiging van, de handel in en het dragen van wapens en op de handel in munitie, vervangen bij de wet van 9 maart 1995, worden tussen de woorden « Worden geacht verboden wapens te zijn : » en « antipersonenmijnen » de woorden « persoonlijke verdedigingswapens van de categorie P90, » ingevoegd.
Art. 3
In artikel 4 van dezelfde wet, gewijzigd bij de wetten van 4 mei 1936, 30 januari 1991 en 9 maart 1995, worden de volgende wijzigingen aangebracht :
A) het vierde lid wordt aangevuld als volgt : « en evenmin op persoonlijke verdedigingswapens van de categorie P90 »;
B) het artikel wordt aangevuld met het volgende lid :
« Als persoonlijk verdedigingswapen van de categorie P90 moet worden beschouwd, ieder automatisch wapen dat door zijn afmetingen, gewicht en vormgeving geschikt is voor gebruik voor operaties in beperkte ruimte en dat aangepast is voor het gebruik van munitie die op 150 meter afstand meer dan 10 lagen kevlar doorboort. »
Art. 4
Artikel 14bis , eerste lid, van dezelfde wet, ingevoegd bij de wet van 30 januari 1991, wordt aangevuld met de volgende bepaling :
« 6º wapens of munitie te kopen, te koop aan te bieden of er reclame voor te maken op het Internet of via eender welke andere elektronische methode. »
Art. 5
Artikel 15, § 2, van dezelfde wet, vervangen bij de wet van 30 januari 1991, wordt aangevuld met de volgende bepaling :
« 4º munitie die de militaire CRISAT-bescherming kan doorboren. »
Art. 6
In dezelfde wet wordt een artikel 22bis ingevoegd, luidende :
« Art. 22bis . In afwijking van artikel 22 zijn het gebruik, het opslaan, de verwerving en het verstrekken van persoonlijke verdedigingswapens van de categorie P90 door de Staat of de overheidsbesturen verboden. »
| Patrik VANKRUNKELSVEN. |
(1) Dit wetsvoorstel werd reeds in de Senaat ingediend op 10 december 1998, onder het nummer 1-1119/1 1998/1999.