3-203 | 3-203 |
De heer Joris Van Hauthem (VL. BELANG). - De staatssecretaris noemt zich graag de kampioen van het bestrijden van kafkaiaanse toestanden. En het klopt dat hij al enkele verbeteringen heeft gerealiseerd.
Ik wil mijn vraag niet grappig noemen maar de afschaffing van sommige regels leidt wel eens tot ridicule toestanden. Zo is er de afschaffing van fiscale zegels. Iedereen zal daar op het eerste gezicht verheugd over zijn. De regeling voor de terugbetaling van aangekochte maar niet gebruikte fiscale zegels is ronduit kafkaiaans, zoals ik lees in Fedra, het blad van de federale ambtenaren.
De zegels mogen niet worden teruggebracht naar het ontvangkantoor der Domeinen en Penale Boeten, noch naar het postkantoor, de plaats waar ze doorgaans werden aangekocht. Om terugbetaling te krijgen, moet de aanvrager op een bepaalde webstek een formulier downloaden. Dat is niet evident aangezien niet iedereen over het internet beschikt en niet iedereen het kan gebruiken. Bovendien geeft de zoekfunctie een nulresultaat als je de woorden `fiscale zegels' intikt. Alleen wie per thema gaat zoeken en de rubriek `zelfklevende fiscale zegels' aanklikt, komt, als hij een hele lijst doorloopt, terecht bij `borderel', als hij al weet dat hij dat moet zoeken. Dan moet het bewuste formulier worden geopend, maar dat kan alleen met de allerlaatste versie van Adobe Reader. Daarna moet het formulier worden afgedrukt en vervolgens in viervoud worden ingevuld.
De gelukkige die het formulier heeft gevonden, moet zijn zegels in een open enveloppe stoppen, maar voor elk tarief moet een aparte enveloppe worden gebruikt. Aangezien er negentien tarieven hebben bestaan, levert dat wel wat werk op. Vervolgens moeten op elke enveloppe naam, adres, rekeningnummer en dergelijke worden vermeld.
Uiteindelijk moet alles door de aanvrager in hoogsteigen persoon naar een ontvangkantoor der Domeinen en Penale Boeten worden gebracht, wat voor veel mensen een serieuze verplaatsing en een enorm tijdverlies betekent.
Na grondige controle kan het geld van de niet gebruikte fiscale zegels eindelijk worden teruggestort!
Na dit verhaal zal het niemand verwonderen dat Fedra de hele kafkaiaanse situatie nogal lachwekkend vindt.
Ik heb dan ook volgende vragen.
Waarom kwam er bij de afschaffing van de fiscale zegels niet meteen een administratieve vereenvoudiging voor de inlevering van de ongebruikte fiscale zegels?
Worden er maatregelen genomen om deze werkelijk middeleeuwse manier van werken drastisch te vereenvoudigen?
Wordt een degelijk informatiebeleid op poten gezet om belastingbetalers duidelijk te maken hoe ze op een eenvoudig wijze hun geld kunnen recupereren?
De heer Vincent Van Quickenborne, staatssecretaris voor Administratieve Vereenvoudiging, toegevoegd aan de eerste minister. - Toen ik 2003 als staatssecretaris aantrad, brachten de fiscale zegels in ons land nog 325 miljoen euro of 12 miljard Belgische frank op. De afschaffing ervan is een belangrijke stap, geen belofte, geen aankondiging, maar een verwezenlijking van de regering. Burgers hoeven bijgevolg niet meer naar het postkantoor te gaan, de ergernis vermindert en gemeenten en ambtenaren hebben minder boekhouding bij te houden. De grootste rompslomp was met andere woorden de fiscale zegel zelf en die is verdwenen. Ik merk ook dat talrijke steden en gemeenten - Oostende, Bredene, Knokke, Brakel, Diksmuide, Koekelare, Oostkamp, Nazareth, Ardooie, Beernem - het voorbeeld volgen en ook hun eigen zegels afschaffen. De reacties zijn dus positief.
Ik kom dan tot de vragen. Om te beginnen wil ik een en ander nuanceren. Volgens de heer Van Hauthem zouden heel wat mensen nog ongebruikte fiscale zegels hebben. Hij geeft daar geen cijfers voor. De administratie die ik daarover heb geconsulteerd, heeft daar geen weet van. Anderzijds heeft ons eigen meldpunt, dat in de jongste jaren 23.000 meldingen heeft gekregen, slechts twee suggesties ontvangen over de fiscale zegels. Dat is niet veel, maar ik neem natuurlijk iedereen au sérieux. Als u het mij vraagt, legden weinig mensen een voorraad fiscale zegels aan. Ze kochten ze op het ogenblik dat zij ze nodig hadden.
Inleveren bij De Post is inderdaad niet mogelijk en is ook nooit mogelijk geweest, omdat het niet in het beheerscontract is opgenomen. Bovendien zou het een niet te verantwoorden budgettaire kost met zich meebrengen, gelet op het beperkte aantal gevallen, en zouden de mensen zich evengoed moeten verplaatsen. Het zou dus alleen maar meer kosten aan de overheid.
Ik denk wel dat er goed is gecommuniceerd. Op 9 januari 2006, een jaar voor de afschaffing van de fiscale zegel, was er een persbericht van de minister van Financiën over de terugbetalingsprocedure. Ik kan daarvan een kopie bezorgen. Op de federale portaalsite belgium.be - misschien is de heer Van Hauthem daar niet zo'n voorstander van, maar hij bestaat nu eenmaal - is onder de rubriek `Nieuws' eveneens alle informatie terug te vinden, met een link naar het formulier. Tikt men in Google `terugbetaling fiscale zegels' in, dan krijgt men een hele lijst. Eenvoudiger kan het niet. Het formulier kan bovendien elektronisch worden ingevuld en het totaalbedrag waarop men recht heeft, wordt uitgerekend. Het gebeurt dus vrij intelligent. Bij het formulier staan ook alle adressen van de kantoren.
Er is dus al wat vereenvoudigd, maar het kan nog beter. Met Financiën zijn we inderdaad overeenkomen dat het aanvraagformulier nog slechts één keer hoeft te worden ingevuld. De kantoren maken dan zelf de nodige kopieën voor de interne verwerking van de aanvragen. Het gebruik van afzonderlijke enveloppen is evenmin nog vereist. De burger hoeft zijn aanvraag niet meer af te geven, maar zal ze mogen opsturen. Eenvoudiger kan het echt niet.
De heer Joris Van Hauthem (VL. BELANG). - Eindelijk een parlementaire vraag met resultaat.
De staatssecretaris hoeft me niet te vragen of ik belgium.be en Google goed vind of niet. Dat doet niet ter zake, dat weet hij ook. Dit even terzijde.
Ik ben blij dat hij het met me eens is. Ik geef graag toe dat inderdaad niet zoveel mensen nog fiscale zegels zullen hebben. Mensen kochten ze inderdaad wanneer zij ze nodig hadden. Maar dat zij ze niet gewoon konden opsturen, was werkelijk kafkaiaans. Ik ben blij dat de staatssecretaris dat ook heeft ingezien en de zaken zal vereenvoudigen.