Henri Marie La Fontaine (1854-1943) was senator van 1894 tot 1936.

Zijn leven lang was hij als overtuigd pacifist actief in verschillende organisaties, waaronder de Société belge pour l'arbitrage et la paix die hij zelf had opgericht aan het einde van de negentiende eeuw.

Ook richtte hij in 1895 het Institut International de Bibliographie op dat tot doel had alle informatie over internationale problemen en de handhaving van de vrede te verzamelen en te inventariseren. Deze inventaris is beter bekend als het Mundaneum.

Van 1907 tot aan zijn dood was hij voorzitter van het Bureau international de la Paix. In 1913 zat hij het Wereldcongres voor de Vrede voor in Den Haag, waarvoor hij in datzelfde jaar de Nobelprijs voor de vrede ontving.

In 1916 riep hij in zijn essay La Grande Solution op tot de oprichting van één parlement, grondwet, gerechtshof en bank voor de hele wereld, en de creatie van één internationale taal.

Naar aanleiding van de honderdste verjaardag van de uitreiking van de Nobelprijs aan Henri La Fontaine organiseerde de Senaat een huldeviering.

Henri Marie La Fontaine