Annales - Handelingen

Présidence de M. Danny Pieters (La séance est ouverte à 15 h 10.)	Voorzitter: de heer Danny Pieters (De vergadering wordt geopend om 15.10 uur.)
Questions orales	Mondelinge vragen
Question orale de Mme Marie Arena au ministre de la Coopération au développement, chargé des Affaires européennes sur «la coopération au développement au Rwanda» (nº 5-103)	Mondelinge vraag van mevrouw Marie Arena aan de minister van Ontwikkelingssamenwerking, belast met Europese Zaken over «de ontwikkelingssamenwerking in Rwanda» (nr. 5-103)
Mme Marie Arena (PS). – J’apprends qu’une délégation composée de représentants de la coopération au développement et de votre chef de cabinet se rend au Rwanda cette semaine afin de négocier la prochaine commission mixte qui aura lieu le 18 mai prochain. Ce programme indicatif de coopération (PIC), en négociation, porte sur un montant de 160 millions d’euros – le budget bas – plus 40 millions à titre incitatif – le budget haut. Au cours de cette année, il a été fait état de violations des droits civils et politiques ainsi que d’une vague de violence au cours du processus de l’élection présidentielle au Rwanda. Les organisations de défense des droits humains ont dû travailler dans un contexte très difficile et parsemé d’obstacles. Aujourd’hui, la situation relative à la liberté d’expression et au respect des droits de l’homme demeure inquiétante pour la plupart des observateurs. Tous ces éléments rapidement brossés dressent un bilan plus que mitigé de la situation au Rwanda. Comment cette dernière est-elle prise en compte dans le cadre de la prochaine commission mixte avec le Rwanda ? Quels sont les critères prévus pour l’octroi de la tranche haute du budget ? Quelles leçons a-t-on tirées à la clôture du PIC précédent ? Comment sont-elles intégrées dans la négociation en cours ? Si la commission mixte opte pour la formule basse du budget et au vu des nombreux obstacles à la libre circulation des informations critiques issues de la société, avez-vous prévu des dispositions particulières pour assurer le suivi de l’exécution des programmes de coopération belge ?	Mevrouw Marie Arena (PS). – Naar ik verneem, is een delegatie van vertegenwoordigers van ontwikkelingssamenwerking en de kabinetschef van de minister deze week naar Rwanda gereisd om te onderhandelen over de gemengde commissie van 18 mei aanstaande. Het Indicatieve Samenwerkingsprogramma (ISP) waarover wordt onderhandeld, betreft een bedrag van 160 miljoen euro, laag begrotingsscenario, en 40 miljoen euro als stimulans, hoog begrotingsscenario. Dit jaar waren er in de aanloop naar de presidentsverkiezingen in Rwanda meldingen van schendingen van de burger- en politieke rechten en een golf van geweld. Mensenrechtenorganisaties moesten in zeer moeilijke omstandigheden werken. Volgens de meeste waarnemers blijft de toestand op het vlak van vrijheid van meningsuiting en mensenrechten onrustwekkend. Al die elementen leveren een ongunstige balans van de toestand in Rwanda op. Wordt daarmee rekening gehouden in het kader van de aanstaande gemengde commissie met Rwanda? Wat zijn de criteria voor de toepassing van het hoge begrotingsscenario? Welke lessen heeft men getrokken uit het vorige ISP? Hoe werd dit in de lopende onderhandelingen geïntegreerd? Als de gemengde commissie de voorkeur geeft aan het lage begrotingsscenario, zal de minister, rekening houdend met de belemmering van de vrije doorstroming van kritische informatie vanuit de samenleving, dan bijzondere maatregelen nemen voor de controle op de uitvoering van de Belgische samenwerkingsprogramma’s?
M. Olivier Chastel, ministre de la Coopération au développement, chargé des Affaires européennes. – Je partage vos inquiétudes vis-à-vis des droits de l’homme au Rwanda. Le bilan des progrès dans ce pays est particulièrement mitigé. Certes, il a fait beaucoup de progrès dans le domaine socio-économique et dans la gouvernance économique, notamment dans la lutte contre la corruption, la gestion des finances publiques et la gestion macro-économique. Cela se traduit d’ailleurs par une croissance économique assez considérable et des progrès importants à l’égard de certains Objectifs de Développement du Millénaire. Par contre, le Rwanda ne fait pas ou peu de progrès dans les domaines de l’ouverture démocratique et des droits de l’homme. On observe très bien ce bilan mitigé dans les indicateurs de gouvernance de la Banque Mondiale et de la Brookings Institution. Trois des six indicateurs, relatifs à la qualité de la gestion économique et financière, connaissent une forte croissance depuis dix ans. Les trois autres, relatifs à l’ouverture démocratique, se situent par contre à un niveau assez bas et ne montrent aucune amélioration depuis dix ans. Une des tâches de la délégation qui se trouve actuellement à Kigali est de négocier avec le partenaire Rwandais des modalités de la tranche haute du budget. L’intention est de conditionner cette tranche haute à des indicateurs aussi bien de progrès économique que d’ouverture politique et démocratique. Ils seraient mesurés au début de la troisième année du PIC afin de décider de la libération du montant de cette tranche haute du budget. L’évaluation du précédent programme est plutôt positive. Les progrès réels dans la gestion socio-économique au Rwanda se reflètent également dans la gestion des projets. On constate que, parmi nos pays partenaires, le Rwanda est un de ceux où les projets connaissent les meilleurs résultats. Par contre, l’évaluation souligne que dans le passé, la Belgique est intervenue dans trop de secteurs et a éparpillé ses efforts sur de trop de petits projets. Dans le nouveau PIC, on fera donc un effort de concentration sur trois secteurs : la santé, l’énergie et la décentralisation. Si l’option basse du budget est retenue, cela ne signifierait pas pour autant que, dans la programmation, on ne tiendrait pas compte de la gouvernance démocratique. C’est d’ailleurs pour cette raison que nous avons insisté, dans les trois secteurs d’activité, pour travailler sur le plan de la décentralisation puisque nous voulons favoriser le renforcement des gouvernements locaux. Dans ce secteur, on soutiendra des projets visant à accroître la participation des populations locales et à augmenter la transparence vis-à-vis de celles-ci. Nous continuerons également, à travers la coopération déléguée, à soutenir les réformes dans le secteur de la justice, probablement en collaboration avec les Pays-Bas. Il est clair que même dans le scénario d’un budget bas, nous visons également des progrès dans le domaine de la démocratie et des droits de l’homme.	De heer Olivier Chastel, minister van Ontwikkelingssamenwerking, belast met Europese Zaken. – Ik deel uw ongerustheid over de mensenrechten in Rwanda. De balans van de vooruitgang in dat land is bijzonder ongunstig. Er is uiteraard grote vooruitgang op sociaaleconomisch vlak en inzake economisch beleid, vooral in de strijd tegen de corruptie, het beheer van de overheidsfinanciën en het macro-economisch beleid. Dat vertaalt zich trouwens in een opmerkelijke economische groei en grote vooruitgang op het vlak van een aantal Millenniumdoelstellingen. Rwanda maakt daarentegen weinig of geen vooruitgang op het vlak van democratie en mensenrechten. De ongunstige balans is goed merkbaar in de beleidsindicatoren van de Wereldbank en de Brookings Institution. Drie van de zes indicatoren voor de kwaliteit van het economisch en financieel beleid zijn de afgelopen tien jaar tijd sterk gestegen. Het niveau van de drie andere, die betrekking hebben op de democratie, is daarentegen is nogal laag. Er is de jongste tien jaar geen verbetering gekomen. Met de Rwandese partner onderhandelen over de modaliteiten van de hoge tranche van de begroting is één van de opdrachten van de delegatie die zich momenteel in Kigali bevindt. Het is de bedoeling de hoge tranche afhankelijk te maken van indicatoren inzake zowel de economische vooruitgang als de politieke en democratische openheid. Ze zullen gemeten worden bij het begin van het derde jaar van het ISP voordat wordt beslist de hoge tranche van de begroting vrij te geven. De evaluatie van het vorige programma is vrij positief. De reële vooruitgang in het sociaaleconomische beleid van Rwanda weerspiegelt zich ook in het beheer van de projecten. We stellen vast dat Rwanda, in vergelijking met onze andere partnerlanden, één van de beste resultaten neerzet. Uit de evaluatie blijkt daarentegen dat België in het verleden in te veel sectoren is tussengekomen en dat de inspanningen te veel versnipperd zijn over kleine projecten. In het nieuwe ISP zullen de inspanningen geconcentreerd worden op drie sectoren: gezondheid, energie en decentralisatie. Als voor het lage begrotingsscenario wordt gekozen, betekent dat niet dat we in de programmering geen rekening zullen houden met democratisch bestuur. Dat is trouwens de reden waarom we er hebben op aangedrongen in de drie sectoren het accent te leggen op decentralisatie, want we willen de versterking van de plaatselijke overheden steunen. In deze sector zullen we projecten steunen voor meer deelname van de plaatselijke bevolking en meer transparantie. We gaan ook, via gedelegeerde samenwerking, de hervormingen van justitie steunen, wellicht in samenwerking met Nederland. Het is duidelijk dat we ook in het lage begrotingsscenario vooruitgang op het vlak van democratie en mensenrechten beogen.
Mme Marie Arena (PS). – Je remercie le ministre pour ces explications. Je me réjouis que l’octroi de la tranche haute du budget – les 40 millions supplémentaires – soit subordonnée à certaines exigences. Dans l’hypothèse d’un travail qui se ferait uniquement sur la tranche basse, il importe de pouvoir mettre à l’ordre du jour des critères qui constituent des indicateurs en matière de droits de l’homme, surtout après le constat que vous avez fait, monsieur le ministre, à savoir une évolution stagnante des droits de l’homme au cours de ces dix dernières années. Par ailleurs, si le développement économique est bénéfique pour un pays tel que le Rwanda, il ne constitue pas une garantie de redistribution et de bien-être pour toutes les populations. Il convient dès lors d’être très vigilant concernant cet équilibre entre développement économique et garantie du bien-être des populations.	Mevrouw Marie Arena (PS). – Ik dank de minister voor zijn uitleg. Ik ben blij dat de toekenning van de 40 miljoen extra middelen gekoppeld is aan bepaalde voorwaarden. Als alleen met de laagste tranche wordt gewerkt, is het belangrijk de criteria op het vlak van de mensenrechten op de agenda te plaatsen, vooral omdat u de afgelopen tien jaar een status-quo op het vlak van de mensenrechten hebt vastgesteld. Dat de economische ontwikkeling goed is voor een land als Rwanda, betekent nog niet dat de welvaart naar de bevolking gaat. We moeten dus zeer waakzaam toezien op het evenwicht tussen economische ontwikkeling en welvaart van de bevolking.
Question orale de Mme Inge Faes au ministre de la Justice sur «la censure en Belgique» (nº 5-91)	Mondelinge vraag van mevrouw Inge Faes aan de minister van Justitie over «de censuur in België» (nr. 5-91)
Mme Inge Faes (N-VA). – Le juges belges ne peuvent pas interdire des émissions de radio ou de télévision. Avec cet arrêt retentissant, la Cour européenne des droits de l’homme limite la censure dans notre pays. L’arrêt s’applique également aux journaux et périodiques. La Belgique n’est pas une dictature, mais la censure y existe bel et bien. Il arrive régulièrement qu’un juge interdise une émission télévisée ou fasse retirer de la vente un journal ou un périodique. Le plus souvent, c’est parce que quelqu’un se sent menacé dans ses intérêts personnels, souvent dans sa vie privée. Bien que notre constitution garantisse la liberté de la presse et interdise toute censure, certains juges des référés brident les médias. Parfois, sur simple requête. Ainsi, en 2001, un juge bruxellois a ordonné qu’une émission du programme de la RTBF Au nom de la loi sur les erreurs médicales ne soit pas diffusée. Cela, à la demande d’un neurochirurgien qui craignait d’être compromis. Cette décision a été confirmée en appel et en cassation. Mardi, la Cour européenne des droits de l’homme en a cependant décidé autrement. Se référant au Traité européen des droits de l’homme, les juges disent à Strasbourg que « seul un texte de loi très précis peut limiter la liberté d’expression ». Selon la Cour européenne, la loi et la jurisprudence sont tout sauf précises en la matière dans notre pays. À moins que la Belgique adapte sa législation et précise des exceptions spécifiques, un juge doit désormais se déclarer incompétent. Sur la base de quelles dispositions légales les juges lançaient-ils jusqu’à présent des interdictions de publication ou d’émission ? Maintenant que les citoyens n’ont plus la possibilité de contester devant le juge une éventuelle émission ou publication préjudiciable, cela ne risque-t-il pas de causer des problèmes à l’avenir ? Après la publication ou la diffusion de ragots, le préjudice causé est difficile à réparer. Cet arrêt signifie-t-il la fin définitive de ladite censure par le juge ou le ministre prévoit-il des initiatives législatives afin, notamment, de protéger la vie privée des citoyens dans certains cas ?	Mevrouw Inge Faes (N-VA). – Belgische rechters mogen geen uitzendingen op radio of tv verbieden. Met dit ophefmakende arrest legt het Europees Hof voor de Rechten van de Mens de censuur in ons land aan banden. Het arrest geldt ook voor kranten en weekbladen. België is geen dictatuur, maar censuur bestaat hier wel degelijk. Het gebeurt geregeld dat een rechter een tv-uitzending verbiedt of een krant of tijdschrift uit de rekken laat halen. Meestal is dat omdat iemand zich in zijn privébelangen – vaak privacy – bedreigd voelt. Hoewel onze grondwet persvrijheid garandeert en voorafgaande censuur verbiedt, leggen sommige rechters in kort geding media aan banden. Soms ook op eenzijdig verzoekschrift. Zo oordeelde een Brusselse rechter in 2001 dat een uitzending van het RTBF-programma Au nom de la loi over medische blunders niet mocht worden uitgezonden. Dat gebeurde op vraag van een neurochirurg, die vreesde dat hij in opspraak zou worden gebracht. In beroep en in cassatie werd die beslissing bevestigd. Het Europees Hof voor de rechten van de mens besliste dinsdag echter anders. Verwijzend naar het Europees Verdrag voor de rechten van de mens zeggen de rechters in Straatsburg dat ‘de vrijheid van meningsuiting alleen beperkt kan worden met een zeer precieze wettekst’. De wet en de rechtspraak in België zijn over dit onderwerp echter allesbehalve precies, aldus het Europees Hof. Tenzij België zijn wetgeving aanpast en specifieke uitzonderingen omschrijft, moet een rechter zich voortaan onbevoegd verklaren. Op basis van welke wettelijke bepalingen vaardigden de rechters tot nog toe voornamelijk publicatie- of uitzendverboden uit? Dreigen in de toekomst geen problemen te ontstaan, nu er voor de burger geen mogelijkheid meer bestaat om een eventueel schadelijke uitzending of publicatie aan te vechten voor de rechter? Na de publicatie of uitzending van cowboyverhalen is de aangerichte schade immers moeilijk ongedaan te maken. Betekent dit arrest het definitieve einde van de zogenaamde censuur door de rechter of plant de minister wetgevende initiatieven om, bijvoorbeeld, de privacy van de burger in bepaalde gevallen te kunnen beschermen?
M. Stefaan De Clerck, ministre de la Justice. – Mme Faes est très rapide. Je devrais déjà dire aujourd’hui comment la Belgique va faire pour mettre en œuvre un arrêt qui a été prononcé le 29 mars par la Cour européenne des droits de l’homme. L’arrêt est très intéressant. La question est de savoir si nous devons entamer une procédure particulière pour formuler des répliques et examiner la véritable portée de l’arrêt. Le principe de base est le même pour tout le monde : la liberté d’expression existe, mais ce n’est pas un droit absolu. La question est de savoir de quelle manière il peut être dérogé aux articles 19 et 25 de la Constitution. La Belgique s’appuie pour ce faire sur les articles 584 et 1099 du Code judiciaire, la plupart du temps en référé. Le juge doit se prononcer lorsque des intérêts personnels, des droits subjectifs, des intérêts citoyens sont incompatibles avec la liberté d’expression. Ce point fait actuellement l’objet de discussions. Je n’ai pas de réponse toute prête. Devons-nous apporter des précisions légales ? Y aura-t-il, après Salduz, un nouvel arrêt de la Cour des droits de l’homme qui nous obligera à redéfinir la liberté d’expression dans notre pays ? Je ne le sais pas, mais il importe de connaître la véritable portée de l’arrêt. Je vais donc solliciter immédiatement l’avis, notamment, du Collège des procureurs généraux et de la magistrature. La première question à laquelle il faut répondre est de savoir si nous userons du moyen de droit pour porter l’affaire devant la Grande Chambre. Dans tous les cas, j’informerai Mme Faes des décisions qui seront prises.	De heer Stefaan De Clerck, minister van Justitie. – Mevrouw Faes is zeer snel. Ik moet nu al zeggen wat België zal doen ter uitvoering van een arrest dat op 29 maart door het Europees Hof van de rechten van de mens werd geveld. Het arrest is belangwekkend. De vraag rijst of we nu een bijzondere procedure moeten starten om replieken te formuleren en na te gaan wat de juiste strekking is van het arrest. Het uitgangspunt is hetzelfde voor iedereen: vrijheid van meningsuiting bestaat, maar is geen absoluut recht. De vraag is alleen op welke manier kan worden afgeweken van de grondwetsartikelen 19 en 25. In België baseert men zich hiervoor op de artikelen 584 en 1099 van het Gerechtelijk Wetboek, meestal in kort geding. De rechter moet uitspreek doen als persoonlijke belangen, subjectieve rechten, burgerlijke belangen strijdig zijn met de vrijheid van meningsuiting. Dat is nu precies een punt van discussie geworden. Ik heb geen pasklaar antwoord. Moeten we wettelijke preciseringen aanbrengen? Krijgen we na Salduz nu een nieuw arrest van het Hof voor de Rechten van de Mens waardoor we de vrijheid van meningsuiting in België moeten herdefiniëren? Ik weet het niet, maar het is belangrijk de juiste strekking van het arrest te kennen. Ik zal dus onmiddellijk advies inwinnen, onder meer bij het college van procureurs-generaal en de magistratuur. De eerste vraag die moet worden beantwoord is of we gebruik zullen maken van het rechtsmiddel om de zaak voor de Grote Kamer te brengen. Ik zal mevrouw Faes in elk geval op de hoogte houden van de beslissingen.
Mme Inge Faes (N-VA). – J’attends avec impatience les avis et la décision du ministre.	Mevrouw Inge Faes (N-VA). – Ik kijk uit naar de adviezen en ik wacht met interesse de beslissing van de minister af.
Question orale de Mme Freya Piryns au secrétaire d’État au Budget, à la Politique de migration et d’asile, à la Politique des familles et aux Institutions culturelles fédérales et au secrétaire d’État à l’Intégration sociale et à la Lutte contre la pauvreté sur «la crise de l’accueil, la politique de retour et l’accélération de la procédure d’asile» (nº 5-101)	Mondelinge vraag van mevrouw Freya Piryns aan de staatssecretaris voor Begroting, Migratie- en asielbeleid, Gezinsbeleid en Federale Culturele Instellingen en aan de staatssecretaris voor Maatschappelijke Integratie en Armoedebestrijding over «de opvangcrisis, het terugkeerbeleid en de versnelling van de asielprocedure» (nr. 5-101)
Mme Freya Piryns (Groen!). – J’avais adressé sciemment ma question au secrétaire d’État, M. Wathelet, parce que les procédures de traitement des demandes multiples, les procédures de retour et le rôle de l’Office des étrangers à cet égard relèvent de ses compétences. J’espère que pour une fois, le gouvernement se montrera collégial. Voici ma énième question sur la crise de l’accueil qui, il y a quelques mois, était soi-disant résolue. Le premier ministre lui-même avait fait des déclarations ronflantes à ce sujet et le secrétaire d’État avait déclaré que des places d’accueil supplémentaires avaient été créées et que la situation était sous contrôle. Quelques mois plus tard, la crise de l’accueil réapparaissait. Manifestement, des places supplémentaires temporaires ne suffisent pas pour régler le problème de manière structurelle. Tout cela n’est pas nouveau. Groen! a déjà proposé des plans pour s’attaquer vraiment à la crise de l’accueil. Le manque de places d’accueil est évidemment un problème mais celui-ci découle du nombre de demandes et surtout de la lenteur de la procédure d’asile dans notre pays qui a pour effet d’obliger les demandeurs à séjourner beaucoup trop longtemps dans les centres d’accueil. De plus, la politique de retour pratiquée par la Belgique est un échec. Remettre un ordre de quitter le territoire à une personne qui, bien souvent, n’est pas à même de le lire, avant de la renvoyer à la rue est une manière d’agir peu humaine et sans efficacité concernant l’incitation au retour dans le pays d’origine. Il est beaucoup question des demandes multiples, certaines personnes persistant à introduire des demandes d’asile successives. De nombreuses propositions existent. L’attitude de principe doit être de considérer que les personnes qui peuvent faire valoir un élément nouveau ont le droit d’introduire une nouvelle demande. Les chiffres montrent qu’il n’est pas rare que des personnes finissent par obtenir l’asile au terme de plusieurs demandes. On peut en conclure que l’on a fait fausse route lors du traitement de la première demande. Ne serait-il pas possible d’accélérer la procédure, non pas en adaptant l’ensemble de la législation mais en adaptant la procédure elle-même ? Ne serait-il pas préférable de passer l’étape intermédiaire du traitement par l’Office des étrangers et de confier immédiatement le traitement des demandes multiples au Commissariat général aux réfugiés et aux apatrides ? La décision finale appartenant à cette institution, il serait logique qu’elle examine d’office la deuxième ou troisième demande. Cela permettrait de gagner beaucoup de temps. La politique de retour n’atteint pas son objectif. Il serait possible de faire davantage pour favoriser les retours volontaires dans des conditions plus humaines. Le modèle australien montre que c’est possible. L’accord de coopération entre l’Office des étrangers et Fedasil ne s’applique qu’à des familles en séjour illégal. Pour quelle raison n’élargit-on cet accord afin de pouvoir l’appliquer à tous les intéressés ? Un gouvernement en affaires courantes est à même de le faire car il s’agit d’un protocole qui ne requiert pas de modification de la loi. Je demande au secrétaire d’État qui me répondra – et qui n’est pas M. Wathelet – d’exposer clairement l’état de la situation. Aujourd’hui, le réseau d’accueil risque à nouveau d’être bloqué. Dans quelques jours ou semaines, les gens seront à nouveau renvoyés à la rue. Il est vrai qu’il ne neige pas mais il est indécent que des personnes en soient réduites à survivre à la rue.	Mevrouw Freya Piryns (Groen!). – Ik had mijn vraag zeer bewust aan staatssecretaris Wathelet gericht omdat de procedures met betrekking tot de afhandeling van de meervoudige aanvragen en met betrekking tot de terugkeer, en de rol van de Dienst Vreemdelingenzaken ter zake tot zijn bevoegdheid behoren. Ik hoop dat de regering voor één keer collegiaal kan optreden. Ik stel voor de zoveelste keer een vraag over de opvangcrisis in ons land. Enkele maanden geleden was die crisis zogezegd opgelost. Zelfs de eerste minister heeft daarover ronkende verklaringen afgelegd, en ook de staatssecretaris heeft gezegd dat nieuwe extra opvangplaatsen waren gecreëerd en dat alles onder controle was. Enkele maanden later steekt de opvangcrisis opnieuw de kop op. De extra tijdelijke opvangplaatsen volstaan duidelijk niet om de problemen structureel aan te pakken. Hiermee vertel ik niets nieuws. Groen! heeft al plannen voorgesteld om de opvangcrisis echt aan te pakken. Vanzelfsprekend is het gebrek aan opvangplaatsen een probleem. Ten gronde vormen het aantal aanvragen en vooral de afhandeling van de asielprocedure in ons land het probleem. Ten eerste verloopt de asielprocedure veel te traag, zodat asielzoekers veel te lang in opvangcentra moeten blijven en ten tweede werkt het Belgische terugkeerbeleid niet. Iemand een papier overhandigen waarop staat dat hij het grondgebied moet verlaten, terwijl de betrokkene dat papier vaak niet eens kan lezen, en hem vervolgens op straat sturen is noch een menselijke, noch een efficiënte manier om iemand ertoe aan te zetten naar het land van herkomst terug te keren. Er is heel wat te doen om de meervoudige aanvragen; sommige mensen blijven keer op keer asiel aanvragen. Er zijn heel wat voorstellen gedaan. Het principiële standpunt moet zijn dat wie een nieuw element kan aandragen, het recht moet hebben een nieuwe aanvraag te doen. Uit de cijfers blijkt dat mensen vaak na een aantal aanvragen toch nog asiel krijgen. Er loopt dus iets mis in de afhandeling van de eerste aanvraag. Is het niet mogelijk de procedure te versnellen, niet door de hele wetgeving aan te passen, maar door de procedure zelf aan te pakken? Is het niet beter om de tussenstap van de behandeling door de DVZ over te slaan en de meervoudige aanvragen rechtstreeks door het Commissariaat-generaal voor de Vluchtelingen en de Staatlozen te laten behandelen. Die instelling moet de uiteindelijke beslissing nemen; het is dan ook logisch dat ze meteen de tweede of derde aanvraag onderzoekt. Daarmee zou heel wat tijdwinst kunnen worden gerealiseerd. De terugkeer loopt grondig mis. We kunnen immers veel meer inzetten op een menselijke en efficiënte vrijwillige terugkeer. Binnen het Australische model bijvoorbeeld lijkt dat wel mogelijk. Het samenwerkingsakkoord tussen DVZ en Fedasil geldt alleen voor gezinnen die hier illegaal verblijven. Waarom wordt die samenwerking niet uitgebreid tot alle betrokkenen? Dat kan met een regering van lopende zaken. Het gaat immers om een protocol dat geen wetswijziging vereist. Ik ben dan ook benieuwd naar de reactie van de minister. Aan de staatssecretaris die zal antwoorden – en dat is niet staatssecretaris Wathelet –, wil ik vragen de stand van zaken duidelijk toe te lichten. Het opvangnetwerk dreigt immers weer vast te lopen. Over een paar dagen of weken worden er weer mensen de straat op gestuurd. Weliswaar sneeuwt het niet, maar mensen laten overleven op straat is echt niet fatsoenlijk.
M. Philippe Courard, secrétaire d’État à l’Intégration sociale et à la Lutte contre la pauvreté. – J’ai créé des places supplémentaires pour éviter que les gens ne doivent dormir à la rue. Actuellement, 23 000 places sont disponibles au total. Je répète que la solution réside dans l’accélération de la procédure d’asile. Actuellement, le traitement d’un dossier dure encore seize mois. La situation ne semble toujours pas stabilisée. Le nombre d’entrants dans le réseau d’accueil reste supérieur au nombre de sortants. Je partage l’avis du délégué aux places d’accueil que la procédure doit être raccourcie de manière drastique. En outre, il faut poursuivre les campagnes de dissuasion et s’atteler à une véritable politique d’éloignement, bien entendu dans le cadre des procédures prévues. Sous la coordination du premier ministre, M. Wathelet et moi-même travaillons notamment à la question du retour et donc à celle des sorties du réseau. Mon administration est chargée de la coordination des retours volontaires. Le retour volontaire est un élément essentiel du trajet de retour global qui dépend de l’Office des étrangers. Dans chaque centre d’accueil, il existe une cellule s’occupant des retours volontaires. Dès le début de la procédure, les demandeurs d’asile en sont informés. La Belgique est d’ailleurs le deuxième pays européen à pratiquer une telle approche. Les résultats ne sont pas négligeables. En 2010, 2 957 demandeurs d’asile se sont inscrits dans un programme de retour volontaire. Depuis janvier 2011, 434 dossiers ont déjà été introduits. Outre la collaboration concernant le trajet de retour, l’Office des étrangers et Fedasil ont signé en septembre 2010 un protocole relatif à l’éloignement des familles illégales. Cela concerne 58 familles, soit un total de 232 personnes. Chaque semaine, neuf familles sont invitées à se rendre au service de dispatching où elles sont informées au sujet de leur trajet de retour par des représentants de Fedasil et de l’Office des étrangers. La collaboration est donc effective. Sur la base d’une évaluation, nous étudierons la manière de poursuivre.	De heer Philippe Courard, staatssecretaris voor Maatschappelijke Integratie en Armoedebestrijding. – Ik heb bijkomende plaatsen gecreëerd om te vermijden dat mensen op straat moeten slapen. In totaal zijn er nu 23 000 plaatsen beschikbaar. Ik herhaal dat de oplossing ligt in het versnellen van de asielprocedure. Momenteel duurt de behandeling van een dossier nog altijd zestien maanden. De situatie lijkt zich nog niet te stabiliseren. Het aantal instromers in het opvangnetwerk overstijgt nog steeds de uitstromers. Ik ben het eens met de afgevaardigde voor de opvangplaatsen dat de procedure drastisch korter moet kunnen. Daarnaast moeten de ontradingscampagnes worden volgehouden en moet werk worden gemaakt van een effectief uitwijzingsbeleid, uiteraard binnen de vooropgestelde procedures. Onder coördinatie van de premier werken staatssecretaris Wathelet en ikzelf onder meer aan de terugkeer, en dus aan de uitstroom uit het netwerk. Mijn administratie is belast met de coördinatie van de vrijwillige terugkeer. Vrijwillige terugkeer vormt een essentieel onderdeel van een globaal terugkeertraject dat afhangt van de Dienst Vreemdelingenzaken. In elk opvangcentrum is er een cel vrijwillige terugkeer. Van bij de start van de procedure worden asielzoekers daarover ingelicht. België is trouwens het tweede Europees land dat een dergelijke aanpak heeft uitgewerkt. De resultaten mogen er zijn. In 2010 hebben 2 957 asielzoekers zich ingeschreven in een programma voor vrijwillige terugkeer. Sinds januari 2011 werden reeds 434 dossiers ingediend. Naast de samenwerking rond het terugkeertraject hebben de Dienst Vreemdelingenzaken en Fedasil in september 2010 een protocol ondertekend voor de verwijdering van illegale families. Dat slaat op 58 families, of in totaal 232 personen. Elke week worden negen families uitgenodigd naar de dienst dispatching. Daar worden ze geïnformeerd over hun terugkeertraject door vertegenwoordigers van Fedasil en de Dienst Vreemdelingenzaken. De samenwerking is dus een feit. Op basis van een evaluatie zal worden onderzocht hoe het verder kan.
Mme Freya Piryns (Groen!). – Le secrétaire d’État réagit à peine aux questions très concrètes que j’ai posées. Il affirme que les résultats ne sont pas négligeables en se référant à des accords et à des protocoles. Contrairement aux autres pays européens, la Belgique connaît depuis des années une crise de l’accueil. Dans notre pays, des personnes, y compris des enfants, sont renvoyés à la rue, même en hiver, qu’il pleuve, qu’il vente ou qu’il neige. Le gouvernement en affaires courantes ne trouve pas de solution au problème. Dans les semaines et mois à venir, le nombre d’entrants augmentera à nouveau étant donné les événements en Afrique du Nord. Pour les accueillir, les belles paroles du gouvernement ne suffiront pas. Entre le rêve et la réalité, il y a des lois, des objections pratiques mais aussi la mélancolie des personnes renvoyées à la rue par le gouvernement de notre pays prospère.	Mevrouw Freya Piryns (Groen!). – Ik heb zeer concrete vragen gesteld waarop de staatssecretaris amper ingaat. Hij zegt dat ‘de resultaten er mogen zijn’ en hij verwijst daarbij naar afspraken en protocollen. Ons land kent al jaren een opvangcrisis die in de rest van Europa haar gelijke niet heeft. We zetten mensen met hun hele hebben en houden op straat. We zetten kinderen op straat, zelfs in de winter, in regen, wind en sneeuw. Over een paar weken staan ze weer op straat. De regering van lopende zaken vindt geen oplossing voor het probleem. In de komende weken en maanden zal het aantal zogenaamde instromers weer toenemen. Met wat er in Noord-Afrika aan de gang is, hoeft dat niet te verwonderen. Om die instromers op te vangen is er meer nodig dan wat de regering hier komt vertellen. ‘… tussen droom en daad staan wetten in de weg en praktische bezwaren en ook weemoedigheid die niemand kan verklaren en die des avonds komt …’ en die wij en ook de staatssecretaris niet kennen. Die ken je wel als je de straat op wordt gestuurd door een regering van een welvarend land als het onze.
Question orale de Mme Olga Zrihen au ministre de la Défense sur «l’assainissement des sites gérés par la Défense en Wallonie» (nº 5-102)	Mondelinge vraag van mevrouw Olga Zrihen aan de minister van Landsverdediging over «de sanering van sites in Wallonië die door Defensie worden beheerd» (nr. 5-102)
Mme Olga Zrihen (PS). – Monsieur le président, monsieur le ministre, la Défense et l’Agence publique flamande des déchets – l’OVAM – viennent de signer une première convention afin de lutter contre la pollution du sol des domaines militaires flamands. Sur l’ensemble du territoire belge, la Défense gère 26 000 hectares de domaine public, dont 15 000 en Flandre. Ces terrains ont conservé des traces des activités exercées dans le passé, notamment le stockage et transport de carburants ; les exercices d’incendie, de tir et de déminage ; les activités d’armées étrangères pendant et après les deux guerres mondiales. L’accord porte sur un inventaire approfondi des sols susceptibles d’être pollués et sur l’élaboration d’études d’orientation du sol dans les domaines gérés par la Défense en Région flamande, le tout devant être introduit avant le 30 juin 2013. Qu’en est-il pour la Wallonie ? Des démarches ont-elles été effectuées en concertation avec les entités fédérées compétentes en vue de garantir une intervention financière du fédéral équivalente à ce que le plan prévoit en Flandre ?	Mevrouw Olga Zrihen (PS). – Defensie en OVAM – Openbare Vlaamse Afvalstoffenmaatschappij – hebben zopas een eerste samenwerkingsovereenkomst ondertekend tot sanering van de vervuilde bodems in de militaire domeinen in Vlaanderen. Defensie beheert 26 000 hectare openbaar domein over het gehele Belgische grondgebied, waaronder 15 000 in Vlaanderen. Die terreinen bevatten nog altijd sporen van activiteiten uit het verleden, zoals de opslag en het vervoer van brandstoffen, brand-, schiet- en ontmijningsoefeningen en zelfs van activiteiten van buitenlandse legers tijdens en na de twee wereldoorlogen. De overeenkomst stippelt een planning uit voor de grondige inventarisatie van mogelijke verontreinigde gronden en de verdere uitvoering van oriënterende bodemonderzoeken in de domeinen die door Defensie en de Vlaamse Gemeenschap worden beheerd. Vóór 30 juni 2013 moet alles zijn ingediend. Wat is de situatie in Wallonië? Zijn er initiatieven genomen om, in overleg met de bevoegde deelgebieden, een financiële tegemoetkoming te krijgen van de federale overheid, gelijkwaardig aan wat het plan vooropstelt voor Vlaanderen?
M. Pieter De Crem, ministre de la Défense. – En 2007, l’Agence publique flamande des déchets a invité la Défense à entamer des négociations en vue de conclure un accord de coopération. En effet, la législation de la Région flamande stipule que chaque personne qui exploite une installation à risques avec une certaine périodicité ou qui met fin à son exploitation doit réaliser des études de sols. En Région Wallonne et en Région de Bruxelles-Capitale, la législation n’a pas encore été transcrite dans des arrêtés d’exécution, raison pour laquelle de telles initiatives n’ont pas encore vu le jour. Néanmoins, des pourparlers constructifs existent et la Défense souhaite conclure des accords de coopération avec toutes les Régions. La Défense respecte et continuera à respecter ses obligations légales pour tous les terrains qu’elle gère. L’accord de coopération avec l’OVAM est conforme à ce principe.	De heer Pieter De Crem, minister van Landsverdediging. – De Openbare Vlaamse Afvalstoffenmaatschappij heeft in 2007 met Defensie onderhandelingen opgestart met het oog op een samenwerkingsakkoord. Het Vlaamse bodemdecreet schrijft immers voor dat al wie een risicoinrichting met een zekere periodiciteit exploiteert of zijn exploitatie beëindigt, bodemonderzoeken moet laten uitvoeren. In het Waals Gewest en in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest is de wetgeving nog niet omgezet in uitvoeringsbesluiten. Daarom zijn dergelijke initiatieven er nog niet gerealiseerd. Toch worden er al constructieve gesprekken gevoerd en Defensie wenst samenwerkingsakkoorden te sluiten met alle gewesten. Defensie vervult haar wettelijke verplichtingen inzake de door haar beheerde domeinen en zal dat blijven doen. Het samenwerkingsakkoord met OVAM is in overeenstemming met dat beginsel.
Mme Olga Zrihen (PS). – Je remercie le ministre pour sa réponse. Je m’adresserai aux entités fédérées en ce qui concerne les arrêtés d’exécution.	Mevrouw Olga Zrihen (PS). – Ik dank de minister voor zijn antwoord. Ik zal mij richten tot de deelgebieden voor meer informatie over de uitvoeringsbesluiten.
Question orale de M. Jacques Brotchi à la vice-première ministre et ministre des Affaires sociales et de la Santé publique sur «la tuberculose multirésistante» (nº 5-94)	Mondelinge vraag van de heer Jacques Brotchi aan de vice-eersteminister en minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid over «multiresistente tuberculose» (nr. 5-94)
M. Jacques Brotchi (MR). – Ma question s’inscrit dans le cadre de la Journée mondiale de la santé du 7 avril prochain et de la Journée mondiale de la tuberculose, qui a eu lieu le 24 mars dernier. Cette journée est globalement placée sous le signe de l’optimisme à la suite de l’annonce de la mise au point d’un nouvel outil de diagnostic porteur de promesses de rapides progrès dans la lutte contre cette maladie. Cette annonce témoigne de l’efficacité de la détermination internationale à sauver des vies humaines. Malheureusement, l’optimisme qu’elle suscite doit être tempéré par la menace que représentent les formes de tuberculose multirésistante aux médicaments standard. Selon de récentes estimations, plus de 2 millions de nouveaux cas de tuberculose multirésistante apparaîtront entre 2011 et 2015. Ce signal doit nous encourager à poursuivre sans relâche le combat contre cette maladie. L’initiative « Halte à la tuberculose » lancée par l’Organisation mondiale de la santé a permis de réaliser de grandes avancées. Le traitement de cette maladie s’est, notamment, considérablement amélioré. Ces quinze dernières années, plus de 40 millions de personnes ont été soignées dans le cadre de cette initiative. Malheureusement, les fonds alloués à la mise en œuvre de l’initiative restent largement insuffisants, de même que ceux destinés à la recherche d’outils supplémentaires, dont le besoin se fait pourtant cruellement sentir. Madame la ministre, je souhaite donc vous poser une série de questions. La Belgique participe-t-elle à la mise en œuvre de l’initiative « Halte à la tuberculose » et, le cas échéant, dans quelle mesure ? Quels moyens concrets notre pays investit-il sur les plans national et international afin de débarrasser la planète de l’une des maladies infectieuses les plus meurtrières pour l’humanité ? Je sais qu’en France, les données nationales de surveillance de la tuberculose publiées par l’Institut de veille sanitaire pour 2009 mettent en évidence une forte baisse du nombre de cas de tuberculose. J’ai lu qu’en Belgique, depuis le début des années nonante, on assistait au contraire à un réel ralentissement de la décroissance du nombre de nouveaux cas. Me le confirmez-vous ? Disposons-nous de statistiques récentes et détaillées ? Au cours des dernières années, avons-nous, à l’instar d’autres États européens, renforcé nos mesures de contrôle et de lutte contre la tuberculose ? Quelles sont, dans notre pays, les cibles les plus fragiles de cette maladie ? Les autorités déploient-elles des moyens particuliers de dépistage et de soins à l’égard de ces cibles ?	De heer Jacques Brotchi (MR). – Mijn vraag past in het kader van de Wereldgezondheidsdag van 7 april en de Werelddag tegen Tuberculose van 24 maart. Die dag geeft aanleiding tot optimisme dankzij de aankondiging dat een nieuw diagnose-instrument werd ontwikkeld waardoor snel vooruitgang kan worden geboekt in de strijd tegen de ziekte. De aankondiging getuigt van de internationale vastberadenheid om mensenlevens te redden. Spijtig genoeg wordt het optimisme getemperd door de bedreiging van vormen van tuberculose die multiresistent zijn aan gewone geneesmiddelen. Volgens recente ramingen zullen tussen 2011 en 2015 meer dan 2 miljoen nieuwe gevallen van multiresistente tuberculose optreden. We moeten de strijd tegen de ziekte dan ook onafgebroken voortzetten. Stop TBC, een campagne die gelanceerd werd door de Wereldgezondheidsorganisatie, heeft tot grote vooruitgang geleid in de behandeling van de ziekte. De jongste vijftien jaar werden 40 miljoen mensen verzorgd in het kader van deze actie. Spijtig genoeg blijven de middelen die beschikbaar zijn voor de campagne en voor het onderzoek naar nieuwe instrumenten, ruim onvoldoende. Neemt België deel aan de campagne Stop TBC en zo ja, op welke manier? Welke middelen investeert ons land nationaal en internationaal om de planeet van een van de meest besmettelijke en dodelijkste ziekten voor de mensheid te verlossen? De nationale gegevens die in Frankrijk door het Institut de veille sanitaire voor het jaar 2009 werden gepubliceerd, geven een sterke daling te zien geven van het aantal tuberculosegevallen. In België zou sinds de jaren negentig daarentegen een vertraging van de daling van het aantal nieuwe gevallen worden vastgesteld. Bevestigt u dat? Beschikken we over recente en gedetailleerde statistieken? Hebben wij de jongste jaren, net als de andere Europese staten, onze controlemaatregelen en de strijd tegen tuberculose opgevoerd? Welke bevolkingsgroepen zijn in ons land het meest kwetsbaar voor de ziekte? Zetten de overheden voldoende middelen in voor de opsporing en de verzorging van die groepen?
Mme Laurette Onkelinx, vice-première ministre et ministre des Affaires sociales et de la Santé publique, chargée de l’Intégration sociale. – Un registre belge de la tuberculose existe et résulte d’une mise en commun des registres de la Flandre, de la Wallonie et de la Région bruxelloise. Le rapport 2009 vient d’être publié. Il décrit la situation épidémiologique établie en 2009 sur la base des déclarations – obligatoires – des cas de tuberculose active opérées auprès des Communautés. II mentionne également les résultats du traitement de la cohorte de patients tuberculeux enregistrés en 2008. La lutte contre la maladie, au stade préventif, est une compétence des Communautés, auxquelles je vous conseille donc de vous adresser pour obtenir de plus amples informations sur l’évolution de la maladie et les efforts mis en œuvre pour contrôler celle-ci. Quant au traitement, essentiel pour combattre la résistance, une réponse concrète a été formulée dans notre pays grâce au projet BELTA-TBnet, qui permet de soigner adéquatement tous les malades tuberculeux multi- et ultrarésistants. Ce projet pilote innovant pour le traitement et le diagnostic de la tuberculose a débuté en 2005. Il intervient également dans le financement de la médication utilisée pour le traitement de la tuberculose multirésistante ainsi que dans l’accompagnement social et infirmier des patients multirésistants. En décembre 2010, en raison des excellents résultats, des réactions positives de tous les experts et des retombées internationales, l’INAMI a, à ma demande, transformé ce projet en un financement structurel. Ce projet a été conforté par un arrêté royal, publié le 23 décembre 2010. Le projet est mené par l’association BELTA – Belgian Lung and Tuberculosis Association – qui chapeaute deux organisations sœurs : de Vlaamse Vereniging voor Respiratoire Gezondheidszorg en Tuberculosebestrijding – VRGT – et le Fonds des Affections Respiratoires – FARES. Un comité d’experts a été créé pour assurer le suivi de la problématique. Au niveau international, les deux associations précitées collaborent de manière très active avec l’ECDC – European Centre for Disease Prevention and Control. Ils sont également impliqués dans la rédaction d’un nouveau plan appelé « Consolidated Action Plan for M/XDR-TB: setting a five year strategy to curb the TB drug resistance epidemic in the Region » avec la section européenne de l’OMS. Il existe aussi une collaboration avec des collègues des pays voisins et de l’Europe de l’Est. En ce qui concerne la participation à l’initiative « Halte à la tuberculose », il s’agit d’un partenariat très large où les membres ne sont pas que des États mais également de nombreuses ONG dont des belges. Dans le cadre de sa contribution tant obligatoire que volontaire, la Belgique soutient activement le programme de travail de l’OMS, même si cet appui n’est pas spécifiquement dédié à un programme particulier. Le nombre de cas de tuberculose n’augmente pas « en tant que conséquence de la nouvelle forme résistante de la tuberculose ». Le facteur le plus important de la hausse du nombre de cas est la pauvreté et les très faibles conditions de vie. La coopération internationale dans la lutte contre la pauvreté constitue donc le meilleur rempart contre l’apparition de la tuberculose.	Mevrouw Laurette Onkelinx, vice-eersteminister en minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid, belast met Maatschappelijke Integratie. – Er bestaat een Belgisch tuberculoseregister dat de registers van Vlaanderen, Wallonië en het Brussels Gewest omvat. Het verslag 2009 werd onlangs gepubliceerd. Het beschrijft de epidemiologische toestand die in 2009 werd vastgesteld op basis van de verplichte aangifte van de gevallen van actieve tuberculose in de gemeenschappen. Het vermeldt ook de resultaten van de behandeling van de groep tuberculosepatiënten die in 2008 werd geregistreerd. Preventie is een bevoegdheid van de gemeenschappen, die u om meer informatie kunt vragen over de evolutie van de ziekte en de inspanningen die worden gedaan om ze onder controle te krijgen. Wat de behandeling betreft, gaat veel aandacht naar de strijd tegen de resistentie. Het project BELTA-TBnet, waardoor alle zieken met multi- en ultraresistente tuberculose kunnen worden behandeld, biedt hierop een concreet antwoord. Met dat proefproject, dat zowel inzake behandeling als diagnostiek innoverend is, werd gestart in 2005. Het project speelt ook een rol in de financiering van de medicatie voor de behandeling van multiresistente tuberculose en in de sociale en zorgbegeleiding van multiresistente patiënten. Door de uitstekende resultaten, de positieve reacties van alle experts en de internationale weerklank ervan, heeft het RIZIV in december 2010, op mijn vraag, voorzien in een structurele financiering van het project. Het project steunt op een koninklijk besluit dat op 23 december 2010 werd gepubliceerd. Het project wordt geleid door BELTA – Belgian Lung and Tuberculosis Association –, een vereniging die twee zusterorganisaties overkoepelt: de Vlaamse Vereniging voor Respiratoire Gezondheidszorg en Tuberculosebestrijding – VRGT – en het Fonds des Affections Respiratoires – FARES. Een comité van deskundigen volgt de problematiek. Op internationaal vlak werken beide voormelde verenigingen zeer actief samen met het ECDC – European Centre for Disease Prevention and Control. Ze zijn eveneens betrokken bij de opstelling van een nieuw plan, het ‘Consolidated Action Plan for M/XDR-TB: setting a five year strategy to curb the TB drug resistance epidemic in the Region’, samen met de Europese afdeling van de WHO. Er wordt ook samengewerkt met collega’s uit de buurlanden en Oost-Europa. De actie Stop TBC is een zeer breed partnerschap waarvan de leden niet alleen de Staten zijn, maar ook vele ngo’s, waaronder ook Belgische. Via zijn zowel verplichte als vrijwillige bijdrage ondersteunt België actief het werkprogramma van de WHO, ook al is die steun niet specifiek bestemd voor een bepaald programma. Het aantal tuberculosegevallen stijgt niet ‘omwille van de nieuwe resistente vorm van tuberculose’. De belangrijkste factor in de stijging van het aantal gevallen zijn de armoede en ongunstige levensomstandigheden. De internationale samenwerking in de strijd tegen de armoede biedt dus de beste bescherming tegen tuberculose.
M. Jacques Brotchi (MR). – Je prends bonne note de cette réponse très détaillée et je me réjouis que vous ayez répondu positivement à la plupart de mes interrogations. C’est de bon augure pour le futur, notamment pour tous ces malades qui ont une maladie difficile à traiter. Comme vous l’avez souligné, elle touche surtout les milieux défavorisés. Cette recrudescence est un facteur d’inquiétude, d’où l’importance de poursuivre dans cette voie.	De heer Jacques Brotchi (MR). – Het positieve antwoord op de meeste van mijn vragen verheugt me. Het is bemoedigend voor alle zieken met een moeilijk te behandelen ziekte. Het is inderdaad zo dat vooral minderbedeelden worden getroffen. De recrudescentie is onrustwekkend. We moeten dan ook op de ingeslagen weg voortgaan.
Question orale de Mme Elke Sleurs à la vice-première ministre et ministre des Affaires sociales et de la Santé publique sur «l’euthanasie pour les patients qui ne sont pas en phase terminale de maladie» (nº 5-97)	Mondelinge vraag van mevrouw Elke Sleurs aan de vice-eersteminister en minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid over «euthanasie voor patiënten die niet terminaal ziek zijn» (nr. 5-97)
Mme Elke Sleurs (N-VA). – La semaine dernière, un couple a décidé mettre fin à ses jours. À cette occasion, le médecin Marc Cosyns a déclaré que le partenaire – qui n’est pas phase terminale – d’une personne malade en phase terminale entre en ligne de compte pour l’euthanasie. Il fait ainsi implicitement référence à l’interprétation du concept de souffrance psychique. Par ailleurs, le professeur Wim Distelmans, président de la Commission fédérale de contrôle et d’évaluation de l’euthanasie a déclaré sur VRT-radio que lorsqu’une personne décide de mettre fin à ses jours en même temps que son partenaire, sans qu’elle soit elle-même également en phase terminale, il ne s’agit pas d’euthanasie. Dans ce cas, si le couple trouve un médecin qui accepte de l’aider, il est question d’assistance au suicide, ce qui est légalement punissable. Dans son dernier rapport rédigé à l’attention du parlement, la Commission fédérale de contrôle et d’évaluation de l’euthanasie a mentionné ce qui suit concernant le concept de souffrance psychique : Comme le rapport précédent l’avait déjà signalé, la question des limites de la notion de « souffrance psychique » a fait l’objet d’échanges de vues au sein de la commission. Certains membres ont estimé qu’une évolution dramatique future ne pouvait être qualifiée « hic et nunc » de souffrance psychique insupportable et inapaisable selon les termes de la loi relative à l’euthanasie. Ce point de vue n’a pas été celui de la majorité de la commission. Cette commission n’interprète donc pas ce concept de manière unanime. Quelle est la base juridique pour obtenir l’euthanasie lorsque le demandeur n’est pas en phase terminale d’une maladie ? Cette base juridique est-elle différente lorsque le partenaire a déjà obtenu l’autorisation pour l’euthanasie ? Si la souffrance psychique insupportable est, entre autres, la base juridique pour l’euthanasie d’un patient qui n’est pas en phase terminale mais dont le partenaire a déjà obtenu l’autorisation pour l’euthanasie, estimez-vous alors que la clarification de ce concept est une nécessité pour la société ? Au sein de la commission d’évaluation, il n’existe pas non plus de consensus au sujet de l’interprétation dudit concept. Pensez-vous que cette forme d’euthanasie se présentera plus fréquemment ? De quelle manière comptez-vous répondre à ce problème de société ?	Mevrouw Elke Sleurs (N-VA). – Vorige week besloot een echtpaar uit het leven te stappen. Naar aanleiding daarvan deelde dokter Marc Cosyns mee dat een niet-terminale partner van een terminaal zieke man of vrouw in aanmerking komt voor euthanasie. Hiermee verwijst hij impliciet naar een interpretatie van het concept ‘psychisch lijden’. Anderzijds verklaarde professor Wim Distelmans, voorzitter van de federale euthanasiecommissie aan VRT-radio: wanneer iemand samen met zijn partner uit het leven wil stappen, zonder zelf ook terminaal ziek te zijn, gaat het niet om euthanasie. In dat geval is er sprake van hulp bij zelfdoding, als het koppel een arts vindt die hen wil helpen. Dat is wettelijk strafbaar. In het meest recente verslag ten behoeve van het parlement schreef de Federale Controle- en Evaluatiecommissie Euthanasie het volgende met betrekking tot het concept ‘psychisch lijden’: ‘Zoals reeds in het vorige verslag werd gemeld, dient ten slotte herhaald te worden dat er binnen de commissie verschillende meningen werden uitgewisseld over de grenzen van het begrip “psychisch lijden”. Enkele leden meenden dat lijden wegens het vooruitzicht van een dramatische afloop in de toekomst, “hic et nunc” niet mag worden beschouwd als een ondraaglijk niet te lenigen psychisch lijden, zoals bedoeld in de wet betreffende de euthanasie. Dit standpunt werd echter niet gedeeld door de meerderheid van de commissie.’ De evaluatiecommissie euthanasie interpreteert het concept dus niet eenduidig. Wat is de juridische basis om euthanasie te verkrijgen indien de aanvrager niet-terminaal ziek is? Is dit een andere juridische basis indien de partner reeds een toelating voor euthanasie heeft verkregen? Indien de juridische basis voor euthanasie bij een niet-terminale patiënt wiens partner reeds toelating voor euthanasie heeft verkregen onder andere ‘ondragelijk psychisch lijden’ is, bent u dan van mening dat er een maatschappelijke nood is om dit concept te verduidelijken? Immers, ook binnen de evaluatiecommissie bestaat geen consensus over de interpretatie. Denkt u dat deze vorm van euthanasie vaker zal voorkomen? Op welke manier wilt u aan deze maatschappelijke problematiek tegemoet komen?
Mme Laurette Onkelinx, vice-première ministre et ministre des Affaires sociales et de la Santé publique, chargée de l’Intégration sociale. – La loi du 28 mai 2002 relative à l’euthanasie a pour conséquence de supprimer le caractère délictueux de l’euthanasie pratiquée par un médecin dans le respect des conditions légales. Entre autres conditions, l’article 3 précise que le patient doit se trouver dans une situation médicale sans issue et faire état d’une souffrance physique ou psychique constante et insupportable, qui ne peut être apaisée, et qui résulte d’une affection accidentelle ou pathologique grave et incurable. Toute euthanasie pratiquée sans respecter cette condition constitue donc une infraction pénale, dont l’appréciation et le traitement relèvent de la compétence des autorités judiciaires, aidées en cela par la Commission fédérale de contrôle et d’évaluation de la loi du 28 mai 2002 qui contrôle a posteriori la régularité des euthanasies pratiquées, conformément à la procédure prévue au chapitre 5 de la loi. Quant à la question de la nécessité ou de l’opportunité d’étendre le champ d’application de la loi à la situation que vous évoquez, vous comprendrez que je ne peux engager un gouvernement démissionnaire sur une telle question éthique, éminemment sensible.Par le passé, le Sénat s’est déjà révélé être l’instance adéquate pour débattre des grandes questions éthiques. J’ai été interrogée récemment par le Sénat au sujet de la création de cliniques spécialisées en matière d’euthanasie. J’ai soumis la question à l’avis du Conseil consultatif de bioéthique. Si vous le souhaitez, je demanderai à ce comité d’examiner également la question que vous posez.	Mevrouw Laurette Onkelinx, vice-eersteminister en minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid, belast met Maatschappelijke Integratie. – De wet van 28 mei 2002 betreffende de euthanasie heeft tot gevolg dat een dokter die onder de wettelijke voorwaarden euthanasie uitvoert, niet langer strafbaar is. Als één van die voorwaarden preciseert artikel 3 dat de patiënt zich in een medisch uitzichtloze toestand moet bevinden van aanhoudend en ondraaglijk fysiek of psychisch lijden dat niet gelenigd kan worden en dat het gevolg is van een ernstige en ongeneeslijke, door ongeval of ziekte veroorzaakte aandoening. Elke toegepaste euthanasie waarbij deze voorwaarde niet wordt nageleefd vormt een strafbare inbreuk, waarvan de beoordeling en afhandeling onder de bevoegdheid van de gerechtelijke overheid valt. Die wordt hierin bijgestaan door de Federale Controle- en Evaluatiecommissie opgericht door de wet van 28 mei 2002. Deze commissie controleert a posteriori de regelmatigheid van de uitgevoerde euthanasie, overeenkomstig de in hoofdstuk 5 van de wet bepaalde procedure. Met betrekking tot de vraag of het nodig of wenselijk is het toepassingsdomein van de wet uit te breiden naar de situatie die u aanhaalt, zal u begrijpen dat ik een ontslagnemende regering voor een dergelijke ethische en zeer gevoelige vraag niet kan binden. De Senaat heeft in het verleden al getoond de instantie bij uitstek te zijn om over grote ethische vraagstukken te debatteren. Onlangs ondervroeg de Senaat mij over de oprichting van in euthanasie gespecialiseerde ziekenhuizen. Ik heb deze kwestie voor advies voorgelegd aan het Raadgevend Comité voor Bio-ethiek. Indien u wenst, kan ik het Comité natuurlijk vragen om ook uw vraag te onderzoeken.
Mme Elke Sleurs (N-VA). – Je me réjouis que la ministre soit disposée à soumettre la question au Comité consultatif de bioéthique.	Mevrouw Elke Sleurs (N-VA). – Ik dank de minister voor haar antwoord. Ik ben blij te horen dat ze bereid is deze vraag voor te leggen aan het Raadgevend Comité voor Bio-ethiek.
Question orale de M. Bert Anciaux au ministre du Climat et de l’Énergie sur «les propos du président de la Commission de Régulation de l’Électricité et du Gaz» (nº 5-95)	Mondelinge vraag van de heer Bert Anciaux aan de minister van Klimaat en Energie over «de uitspraken van de voorzitter van de Commissie voor de Regulering van de Elektriciteit en het Gas» (nr. 5-95)
M. Bert Anciaux (sp.a). – Il existe des tensions entre vous, monsieur le ministre, et la CREG. Ce n’est pas nouveau. À un moment donné, son président a qualifié votre approche de « démente ». Pourtant, vous et la CREG êtes face à des défis particulièrement importants et une répartition active des tâches entre vous est vraiment nécessaire et importante. Maintenir sous contrôle le prix de l’énergie, veiller à ce que l’énergie renouvelable reçoive toutes ses chances et faire en même temps en sorte que les prix n’explosent pas sont les défis face auxquels vous vous trouvez et le régulateur de l’énergie devrait être un partenaire important à cet effet. Cela n’est manifestement pas toujours le cas. Le président de la CREG a-t-il raison lorsqu’il dit qu’il ne peut pas pleinement jouer son rôle de régulateur de l’énergie ? Si oui, que manque-t-il ? Ou avons-nous donné à ce régulateur trop de compétences et devons-nous placer l’approvisionnement énergétique davantage sous le contrôle de l’État de manière à pouvoir intervenir davantage nous-mêmes ? Un régulateur de l’énergie devrait mieux connaître le secteur que le secteur de l’énergie lui-même. C’est la que le bât blesse. Les personnes de ce secteur – pas Electrabel mais surtout les petits opérateurs – me disent que la CREG ne dispose souvent pas des qualités suffisantes pour pouvoir faire face au mastodonte qu’est Electrabel. Comment pensez-vous améliorer la relation entre la CREG et vous ? Comment pensez-vous modifier les règles du jeu de la CREG de manière à ce qu’elle devienne vraiment votre allié pour une meilleure politique énergétique ? Si vous estimez que ce n’est plus possible, ne feriez-vous pas mieux de vous distancier clairement de la CREG ? J’aimerais avoir une certaine clarté à ce sujet.	De heer Bert Anciaux (sp.a). – Het is niets nieuws als ik zeg dat er spanningen bestaan tussen u en de CREG. Op een bepaald ogenblik bestempelde de voorzitter van de CREG uw aanpak zelfs als ‘krankzinnig’. Nochtans staan u en de CREG voor bijzonder grote uitdagingen en is een werkzame taakverdeling tussen u beiden echt nodig en belangrijk. De energieprijs onder controle houden, ervoor zorgen dat duurzame energie alle kansen krijgt en er tegelijk voor zorgen dat de prijzen niet de pan uitswingen zijn de uitdagingen waar u voor staat en de energieregulator zou daarbij een belangrijke partner moeten zijn. Dat is blijkbaar lang niet altijd het geval. Heeft de voorzitter van de CREG gelijk als hij zegt dat hij zijn rol als energieregulator niet ten volle kan spelen? Zo ja, wat ontbreekt er dan? Of hebben wij de energieregulator te veel bevoegdheid gegeven en moeten we de energievoorziening niet meer in handen van de staat brengen, zodat we meer mogelijkheden hebben om zelf op te treden? Een energieregulator zou de sector beter moeten kennen dan de energiesector zelf. Daar wringt het schoentje ook wel eens. Mensen uit de sector – niet van Electrabel, maar vooral van de kleine spelers – vertellen me dat de CREG vaak niet voldoende kwaliteit in huis heeft om te kunnen opboksen tegen de mastodont die Electrabel is. Hoe denkt u de relatie tussen u en de CREG te verbeteren? Hoe denkt u de spelregels van de CREG dusdanig te veranderen dat ze echt uw bondgenoot wordt voor een betere energiepolitiek? En als u dat niet meer mogelijk acht, zou u er dan niet beter aan doen u duidelijk van de CREG te distantiëren? Graag enige duidelijkheid daarover.
M. Paul Magnette, ministre du Climat et de l’Énergie. – J’ai déjà répondu récemment à nombre de vos questions sur les relations entre la CREG et moi-même et sur celles entre la CREG et les autres acteurs du marché de l’énergie en Belgique. Pour certaines de vos nouvelles questions, je vous renvoie dès lors à mes réponses précédentes. En ce qui concerne le rôle de la CREG, les compétences du régulateur fédéral seront largement étendues à l’occasion de la transposition dans notre droit national du troisième paquet législatif européen. La CREG a déjà reçu des compétences plus larges mais elle pourra aussi désormais imposer des sanctions. De plus, elle reçoit des compétences de police judiciaire, elle peut obtenir toutes les pièces comptables qu’elle réclame, elle peut librement fixer les tarifs, etc. Elle travaillera de manière encore plus indépendante et reçoit notamment des compétences pour les prix arrêtés par les fournisseurs, ce qui relevait jusqu’à présent de la partie initialement non régulée du marché. Si le projet de loi est adopté, les augmentations de prix des fournisseurs devront être justifiées devant le régulateur. Ces augmentations devraient donc être moins fortes et moins nombreuses. Il est clairement apparu, lors d’une consultation des services de la Commission européenne que cette dernière veut placer le rôle du régulateur à l’avant-plan dans tout le système du contrôle des prix, sans immixtion de l’administration ou d’autres acteurs. Le régulateur est entièrement indépendant du gouvernement. La nomination du président et des directeurs est réglée par la loi, la sélection des collaborateurs a lieu dans un premier temps par des recrutements par des consultants privés et ensuite par des examens sous le contrôle de Selor. La CREG engage son propre personnel sur la base de contrats de travail traditionnels. Le contrôle du bon fonctionnement du régulateur relève de la compétence du parlement. Je suis d’accord avec vous pour dire que la libéralisation du marché de l’énergie n’a pas fait baisser les prix pour le consommateur. En rendant plus strictes les conditions relatives à la concurrence, la situation devrait s’améliorer mais il est exact que les opérateurs historiques continuent à dominer, surtout à la base, pour la production de l’énergie. Néanmoins, la CREG n’a jamais constaté d’abus de position dominante.	De heer Paul Magnette, minister van Klimaat en Energie. – Ik heb onlangs nog tal van vragen van u beantwoord over de relaties tussen de CREG en mijzelf of over de relaties tussen de CREG en de andere spelers van de energiemarkt in België. Voor sommige van uw nieuwe vragen verwijs ik u dan ook naar mijn vorige antwoorden. Inzake de rol van de CREG zullen de bevoegdheden van de federale regulator ruimschoots worden uitgebreid naar aanleiding van de omzetting in nationaal recht van het derde Europese wetgevende pakket. De CREG heeft nu al uitgebreidere bevoegdheden toegekend gekregen, maar voortaan zal ze ook sancties kunnen opleggen, krijgt ze bevoegdheden van gerechtelijke politie, kan ze alle boekhoudkundige stukken verkrijgen die ze opeist, kan ze vrij de tarieven bepalen, enzovoorts. Ze zal nog onafhankelijker werken en met name bevoegdheden krijgen voor de door de leveranciers aangehouden prijzen, wat tot nu behoorde tot het oorspronkelijk niet-gereguleerde deel van de markt. Als het wetsontwerp goedgekeurd wordt, moeten de prijsstijgingen van de leveranciers tegenover de regulator gerechtvaardigd worden. Die stijgingen zouden dus minder fors en minder talrijk moeten worden. Bij raadpleging van de diensten van de Europese Commissie is duidelijk gebleken dat deze in het gehele systeem van prijscontrole de rol van de regulator op de voorgrond wil plaatsen, zonder inmenging van de administratie of andere actoren. De regulator staat geheel los van de regering. De benoeming van de voorzitter en de directeurs is bij wet geregeld, de selectie van de medewerkers gebeurt in een eerste fase via assessments door privéconsultants en vervolgens via examens onder toezicht van Selor. Haar eigen personeel werft de CREG aan op basis van traditionele arbeidsovereenkomsten. Het toezicht op de goede werking van de regulator behoort tot de bevoegdheid van het parlement. Ik ben het met u eens dat de liberalisering van de energiemarkt niet heeft geleid tot goedkopere energieprijzen voor de consument. Door de aanscherping van de concurrentievoorwaarden zou de situatie moeten verbeteren, maar het is waar dat de historische operatoren blijven overheersen, vooral aan de basis, bij de elektriciteitsproductie. Niettemin heeft de CREG nooit een misbruik van overheersende positie vastgesteld.
M. Bert Anciaux (sp.a). – Il est exact que le ministre a déjà dû répondre à de nombreuses questions sur les relations avec la CREG. Il est en effet plus important de regarder vers l’avenir. On a clairement opté pour davantage de possibilités et plus de pouvoir pour le régulateur grâce à une extension des compétences. C’est en soi positif. J’apprécie une plus grande indépendance mais il s’agit ici d’une plus grande indépendance vis-à-vis des autorités. Nous devons aussi veiller à une plus grande indépendance vis-à-vis du secteur de l’électricité et surtout vis-à-vis des grands acteurs. J’ai parfois des doutes quant à cette indépendance. Il est bon que la CREG soit rendue plus forte mais nous devons éviter d’introduire un cheval de Troie et de renforcer un institut qui s’acoquine finalement avec les grands acteurs du marché de l’électricité. La CREG est contrôlée par le parlement mais nous devons obtenir nos informations auprès des ministres. Je demande au ministre de ne pas hésiter à nous avertir des éventuels indices montrant que la CREG ne joue pas correctement le jeu et, par exemple, promeut uniquement l’énergie classique au détriment de l’énergie renouvelable ou si elle laisse monter les prix. Nous interviendrons alors où nous le pouvons.	De heer Bert Anciaux (sp.a). – Het is juist dat de minister al heel wat vragen heeft moeten beantwoorden over de relatie met de CREG. Het belangrijkste is inderdaad dat we naar de toekomst kijken. Er wordt duidelijk gekozen voor meer mogelijkheden en meer macht voor de regulator, via een uitbreiding van de bevoegdheden. Dat is op zich zeer positief. Ik juich een grotere onafhankelijkheid toe, maar het gaat hier om een grotere onafhankelijkheid ten opzichte van de overheid. We moeten ook zorgen voor een grotere onafhankelijkheid ten opzichte van de elektriciteitssector, vooral ten opzichte van de grote spelers. Ik heb soms mijn twijfels bij die onafhankelijkheid. Het is prachtig dat de CREG sterker wordt gemaakt, maar we moeten voorkomen dat we een paard van Troje binnenhalen en een instituut versterken dat uiteindelijk meeheult met de sterke spelers op de elektriciteitsmarkt. Het toezicht op de CREG gebeurt door het parlement, maar wij moeten onze informatie bij de minister halen. Ik vraag de minister niet te aarzelen ons te waarschuwen als er aanwijzingen zouden zijn dat de CREG het spel niet correct zou spelen en bijvoorbeeld alleen de klassieke energie zou bevoordelen ten opzichte van de duurzame energie, of de prijzen zou laten stijgen. Dan zullen we ingrijpen waar we kunnen.
Question orale de M. Bart Laeremans au premier ministre, chargé de la Coordination de la Politique de migration et d’asile sur «le voyage du Prince Laurent au Congo» (nº 5-90)	Mondelinge vraag van de heer Bart Laeremans aan de eerste minister, belast met de Coördinatie van het Migratie- en asielbeleid over «de reis van Prins Laurent naar Congo» (nr. 5-90)
Question orale de M. Karl Vanlouwe au premier ministre, chargé de la Coordination de la Politique de migration et d’asile sur «le voyage au Congo du Prince Laurent» (nº 5-96)	Mondelinge vraag van de heer Karl Vanlouwe aan de eerste minister, belast met de Coördinatie van het Migratie- en asielbeleid over «de reis naar Congo van Prins Laurent» (nr. 5-96)
M. le président. – Je vous propose de joindre ces questions orales. (Assentiment)	De voorzitter. – Ik stel voor deze mondelinge vragen samen te voegen. (Instemming)
M. Bart Laeremans (VB). – Hier, nous avons appris que le prince Laurent a entrepris un déplacement au Congo contre la volonté du Palais et du gouvernement. Même si l’intéressé maintient qu’il s’agissait d’un voyage privé, ce déplacement comprenait manifestement un caractère politique, ce qui a été confirmé par la réaction du premier ministre. Aujourd’hui, il est d’ailleurs un fait avéré que le prince Laurent s’est entretenu au Congo avec des hommes politiques, voire avec M. Kabila. Ce n’est pas la première fois que le prince apparaît dans les médias en raison de son comportement bizarre et irresponsable. Par le passé, le premier ministre a affirmé que le gouvernement n’est pas responsable des faits et gestes du prince. Il s’agit d’une explication assez facile. On pourrait se poser la question de la raison pour laquelle le prince peut recevoir du contribuable une coquette dotation. Le ministre des Affaires étrangères en est manifestement arrivé à la même conclusion. Hier, il a déclaré à la radio qu’il est maintenant temps de libérer le prince de sa dotation s’il veut être libéré de l’aspect officiel de sa vie. Sa qualité de sénateur représente l’un de ces aspects officiels. Il est sénateur à vie sans jamais devoir se justifier devant l’électeur. Ses extravagances entachent notre travail. Cette situation n’est plus acceptable. Le premier ministre peut-il préciser en quoi le voyage du prince au Congo consistait, quand il s’est déroulé, qui l’accompagnait et si des moyens publics ont été mis en œuvre à cet effet ? Quels hommes politiques le prince a-t-il rencontrés ? A-t-il également rencontré le président ? Quelles actions le Palais et le gouvernement ont-ils entreprises pour dissuader le prince et quelle a été la réaction de ce dernier ? Quelles conclusions concrètes le gouvernement tire-t-il de cet incident ? Pouvons-nous nous attendre à des initiatives à court terme, comme l’a suggéré le ministre des Affaires étrangères, telles que la suppression de la dotation ? Le premier ministre estime-t-il également que la qualité de sénateur du prince constitue un anachronisme qui doit disparaître dès que possible ?	De heer Bart Laeremans (VB). – Gisteren vernamen we dat Prins Laurent een reis heeft ondernomen naar Congo, tegen de wil van het Paleis en de regering in. Hoewel de betrokkene volhoudt dat het om een privéreis ging, had de reis overduidelijk een politiek karakter. Dat werd ook bevestigd door de reactie van de eerste minister. Vandaag blijkt trouwens dat Laurent in Congo politici, misschien zelfs Kabila, heeft gesproken. Het is niet de eerste keer dat deze prins in het nieuws komt door zijn bizar en onverantwoord gedrag. In het verleden heeft de eerste minister gesteld dat de handelingen en uitspraken van de prins niet onder de verantwoordelijkheid van de regering vallen. Dat is nogal gemakkelijk als uitleg. De vraag rijst overigens waarom de prins van de belastingbetaler dan een riante dotatie mag ontvangen. De minister van Buitenlandse Zaken is blijkbaar tot dezelfde bevinding gekomen en verklaarde gisteren op de radio dat de tijd nu rijp is om de prins te verlossen van zijn dotatie als hij toch verlost wil worden van de officiële kant van zijn leven. Tot de officiële kant van zijn verplichtingen behoort ook het lidmaatschap van de Senaat. Hij is senator voor het leven zonder dat hij zich daarvoor ooit voor de kiezer moet verantwoorden. Zijn strapatsen werpen op die manier ook een smet op ons werk. Die situatie is niet langer houdbaar. Kan de eerste minister preciseren wat de reis van de prins in Congo behelsde, wanneer die plaatsvond, wie van het gezelschap deel uitmaakte en of hiervoor overheidsmiddelen werden ingezet? Welke politici heeft de prins ontmoet? Heeft hij ook de president ontmoet? Welke stappen hebben het Hof en de regering gedaan om de prins van zijn plan af te brengen en hoe heeft de prins daarop gereageerd? Welke concrete conclusies trekt de regering uit dit voorval? Mogen wij op korte termijn initiatieven verwachten zoals gesuggereerd door de minister van Buitenlandse Zaken, als bijvoorbeeld het intrekken van de dotatie? Gaat de eerste minister ermee akkoord dat het prinselijk lidmaatschap van de Senaat een anachronisme is dat best zo snel mogelijk verdwijnt?
M. Karl Vanlouwe (N-VA). – Il y a deux semaines, le prince Laurent a entrepris un voyage au Congo. Le gouvernement en était manifestement averti. Il y a eu une longue conversation avec le ministre Vanackere ainsi qu’un entretien téléphonique avec le cabinet du premier ministre. Finalement, un courrier officiel a été envoyé au prince, lui demandant de ne pas entreprendre ce déplacement. Le prince Laurent a fait fi de cette demande officielle et s’est rendu au Congo. Lors de ce voyage, le prince était accompagné de nombreuses personnes, dont l’avocat Pierre Legros, qui a entre-temps donné une conférence de presse au nom du prince. Il semblerait que ce voyage soit une initiative de la GRECT, une fondation privée active dans le domaine de l’énergie renouvelable et du développement durable. Des spécialistes en reboisement et en énergie renouvelable accompagnaient également le prince. Entre-temps, davantage d’informations nous parviennent quant à l’aspect politique de ce voyage. Une photo témoigne de la rencontre entre le prince Laurent et le ministre congolais du Plan. Le premier ministre a également avoué qu’une rencontre – des « salutations » – a eu lieu avec le président Kabila en personne. Le prince est l’une des rares personnes de ce pays à ne pas comprendre l’agitation autour de ce voyage. Il le considère comme un déplacement à titre privé. Le ministre Vanackere a notamment déclaré hier sur Radio 1 qu’une personne recevant une dotation du Parlement ne peut se permette de visite privée. Le prince Laurent n’est pas seulement l’un de nos honorables collègues, il est également membre de la famille royale. À ce titre, il reçoit une dotation substantielle. Par la loi du 13 novembre 2001, le gouvernement de M. Verhofstadt avait décidé d’octroyer une dotation de pas moins de 312 000 euros par an au prince Laurent, soit 25 000 euros ou 1 000 000 de francs belges par mois. Lors de son exposé en commission de la Chambre, le ministre Reynders avait alors défendu cette dotation, en affirmant que le prince Laurent doit accomplir un certain nombre de tâches pour représenter le pays. En d’autres termes, cette dotation confortable s’accompagne d’une série de devoirs. Nous pouvons ouvertement nous demander si le prince remplit bel et bien ces obligations. Mon parti déposera une proposition de loi à cet égard. Autrefois, cette dotation n’existait pas. Elle a été introduite, et nous nous apercevons aujourd’hui que les conditions ne sont pas remplies. Nous savons donc qu’il y a eu des contacts. Le premier ministre peut-il détailler ce point ? S’agissait-il de salutations d’usage ? Des accords ont-ils été conclus ? Lesquels ? Ce voyage a-t-il eu une influence sur les relations entre la Belgique et le Congo, en sachant que des élections présidentielles se tiennent en novembre de cette année et que la présence du prince risque d’être utilisée, voire exploitée, lors des prochaines élections ? Le premier ministre peut-il donner un aperçu des entretiens menés et des courriers envoyés par le gouvernement pour tenter de dissuader le prince ? Je terminerai par une question plus rhétorique. Quelle position faut-il adopter à l’avenir avec l’enfant terrible de la maison royale ?	De heer Karl Vanlouwe (N-VA). – Twee weken geleden heeft Prins Laurent een reis naar Congo ondernomen. Blijkbaar was de regering daarvan vooraf op de hoogte. Er is een lang gesprek geweest met minister Vanackere en een telefonisch onderhoud met het kabinet van de premier. Er is ten slotte een officiële brief bezorgd aan de prins waarin gevraagd werd om die reis niet te ondernemen. Prins Laurent sloeg de officiële vraag van de regering in de wind en is toch vertrokken. Op die Congoreis werd de prins vergezeld door heel wat mensen, onder wie advocaat Pierre Legros, die inmiddels een persconferentie heeft gegeven in naam van de prins. Naar verluidt was de reis een initiatief van het GRECT, een privéstichting die zich bezig houdt met duurzame energie en duurzame ontwikkeling. Er waren tevens specialisten in herbebossing en duurzame energie bij het gezelschap. Inmiddels komen meer gegevens aan het licht over het politieke aspect van de reis. Er is een foto waaruit blijkt dat Prins Laurent de Congolese minister van Planning heeft ontmoet. De premier heeft ook toegegeven dat er een contact – een ‘begroeting’ – is geweest met president Kabila zelf. De prins is een van de weinigen in dit land die de commotie over die reis niet begrijpt. Hij beschouwt ze als een privéreis. Minister Vanackere heeft gisteren bepaalde verklaringen afgelegd op Radio 1, waarin hij onder meer zei dat een privébezoek niet kan voor iemand die een dotatie krijgt van het parlement. Prins Laurent is niet alleen een achtbare collega van ons allen, hij is ook een lid van de koninklijke familie. Daarvoor ontvangt hij een aanzienlijke dotatie. Onder de vorige regering van premier Verhofstadt heeft het parlement bij wet van 13 november 2001 aan Prins Laurent een dotatie toegekend van maar liefst 312 000 euro per jaar. Dat is 25 000 euro of 1 000 000 Belgische frank per maand. Minister Reynders heeft die dotatie destijds bij de toelichting in de Kamercommissie gemotiveerd met het argument dat Prins Laurent een aantal taken moet vervullen om het land te vertegenwoordigen. Tegenover die aanzienlijke dotatie staat met andere woorden ook een reeks verplichtingen. We kunnen ons openlijk afvragen of de prins wel aan die verplichtingen voldoet. Mijn partij zal terzake een wetsvoorstel indienen. Die dotatie bestond vroeger niet. Ze is destijds ingevoerd en we stellen nu vast dat niet aan de voorwaarden wordt voldaan. We weten dus dat er contacten zijn geweest. Kan de eerste minister daar iets meer over vertellen? Was het een gewone begroeting? Zijn daar afspraken gemaakt? Welke afspraken? Heeft die reis ook een invloed op de betrekkingen tussen België en Congo, wetende dat er in november van dit jaar in Congo presidentsverkiezingen zijn en dat de aanwezigheid van de prins mogelijk gebruikt, of zelfs misbruikt zal worden bij de komende verkiezingen? Kan de eerste minister ook een overzicht geven van de gesprekken die de regering heeft gevoerd en de brieven die ze heeft verzonden om de prins te vragen die reis niet te ondernemen? Tot slot een meer retorische vraag. Hoe moet het verder met het enfant terrible van het koningshuis?
M. Yves Leterme, premier ministre, chargé de la Coordination de la Politique de migration et d’asile. – Tout d’abord, je vais parcourir les faits en les replaçant dans leur contexte. Du 15 au 22 mars, le prince Laurent a bel et bien effectué un voyage en République démocratique du Congo. J’ai appris ses intentions le 13 mars au soir par mon conseiller diplomatique, Vincent Houssiau, qui les avait reçues. Cette information m’a été confirmée le 14 mars en fin de matinée. Lors de cette après-midi-là, le ministre Vanackere, avec mon assentiment, a eu un entretien téléphonique avec le prince Laurent. Il lui a déconseillé d’entreprendre ce voyage et lui a fait part de son étonnement car aucune concertation préalable n’avait été organisée, ce qui aurait pourtant été opportun. En effet, il s’agissait d’un voyage à l’étranger et mes prédécesseurs avaient déjà signalé au prince qu’il était tenu d’informer systématiquement de ses projets de voyage et de ses contacts à l’étranger. Le 14 mars en début de soirée, je me suis moi-même entretenu par téléphone avec le prince et lui ai expressément demandé de reporter son voyage étant donné qu’aucuns préparatifs n’avaient été faits par les services diplomatiques et par le Palais. J’ai confirmé cette position dans un courrier envoyé plus tard dans la soirée à l’adresse du prince. J’ai immédiatement averti les membres du cabinet restreint des événements. Une copie de ce courrier est disponible pour les sénateurs. Le prince a estimé ne pas devoir observer cette demande expresse et ne m’a pas davantage informé du programme prévu en Angola et au Congo, et encore moins des personnalités qu’il y rencontrerait. Sur la base des informations que j’ai collectées ces derniers jours grâce à des entretiens avec le prince, je peux vous éclairer quant au contenu de ce déplacement. Le prince s’est rendu en RDC dans le cadre de son intérêt pour le développement durable, intérêt qui est légitime. Il a visité plusieurs projets et installations qui ont, entre autres, trait à l’énergie renouvelable dans la région de Kinshasa, du Bas-Congo et du Katanga. Il s’est également brièvement rendu en Angola. Lors de son voyage, le prince a été reçu par différents fonctionnaires congolais, dont le ministre du Plan, M. Kamitatu, le gouverneur du Katanga, M. Katumbi, le vice-gouverneur du Bas-Congo et le général Olenga, propriétaire d’une ferme dans la région de Kinshasa. Hier soir, le prince m’a également confirmé par téléphone qu’il a eu une brève rencontre avec le président Kabila, qui l’a salué par courtoisie. Le prince m’a assuré qu’aucun entretien ni acte de nature politique n’ont eu lieu. À aucun moment, l’ambassade belge à Kinshasa et le consulat général à Lubumbashi n’ont été impliqués dans ce voyage. Ils n’en avaient d’ailleurs pas été avertis par les services du prince. La position du gouvernement est claire et précise. Aucune disposition constitutionnelle ou légale ne prévoit la couverture des actes du prince. Le statut de prince royal lui impose certaines obligations, tout comme il lui confère certains droits, notamment celui conféré par le loi fixant la dotation que le gouvernement a adoptée fin 2001. Ainsi, le prince est tenu à la réserve, à la prudence et à la concertation lorsqu’il pose des actes ou entreprend des déplacements qui revêtent une dimension politique potentielle. Dans ce cas précis, c’est le manque total de concertation de la part du prince qui m’a incité à lui demander de reporter son voyage dès qu’on m’a informé de ses intentions. Cette requête n’a aucun rapport avec nos bonnes relations avec la République démocratique du Congo, mais bien avec le fait que chaque voyage, même privé, d’une personnalité publique telle que le prince doit être signalé, en vue de sa préparation, aux services des Affaires étrangères, qui sont chargés de la cohérence de la politique extérieure. Le prince Laurent doit en être conscient, d’autant plus qu’il a reçu des privilèges et des facilités de la part de ses hôtes qui sont clairement dus à son statut princier et qu’il a eu des contacts avec des responsables politiques, même s’ils étaient informels. Le prince a commis une faute d’appréciation et a donc manqué à ses obligations en maintenant son voyage malgré l’avis formel du gouvernement et du Palais. Dans les prochains jours, j’aurai un nouvel entretien avec le prince Laurent pour lui rappeler ses obligations. Le prince doit être conscient de l’équilibre nécessaire entre ses droits et ses devoirs. On a posé des questions sur la dotation du prince. Je pense que la réponse réside précisément dans cet équilibre. Je ne doute pas que le prince sera sensible à mes remarques et établira un choix clair : soit il respecte cet équilibre, soit il renonce à ses droits. Il va sans dire que je reste à la disposition du parlement pour faire rapport de mon entretien avec le prince. Je rappelle que le Sénat, sous mon initiative et sous la présidence de M. De Decker, a établi une liste de recommandations concernant la dotation des membres de la famille royale en vue du moment où la Belgique aura un nouveau chef d’État. Je soutiens la réforme du système prévue, qui devra être exécutée le moment venu.	De heer Yves Leterme, eerste minister, belast met de Coördinatie van het Migratie- en asielbeleid. – Ik zal eerst de feiten overlopen in de juiste context. Prins Laurent heeft van 15 tot 22 maart inderdaad een reis gemaakt naar de Democratische Republiek Congo. Ik heb zondagavond 13 maart zijn plannen vernomen van mijn diplomatiek adviseur, Vincent Houssiau, die ze had opgevangen. Die informatie werd mij in de late voormiddag van maandag 14 maart bevestigd. Die namiddag heeft mijn collega Vanackere, in samenspraak met mij, telefonisch contact gehad met Prins Laurent. Hij heeft hem die verplaatsing afgeraden en zijn verbazing uitgedrukt over het feit dat er geen voorafgaand overleg werd gepleegd, hoewel dit opportuun zou zijn geweest gezien het om een reis naar het buitenland ging en de prins er in het verleden, ook door mijn voorgangers, reeds op werd gewezen dat hij ertoe gehouden is zijn reisplannen en contacten in het buitenland systematisch kenbaar te maken. Ikzelf heb maandag 14 maart in de vooravond telefonisch contact gehad met de prins en ik heb hem namens de regering uitdrukkelijk verzocht deze reis uit te stellen aangezien, noch met de diplomatieke diensten, noch met het Paleis voorbereidingen waren getroffen. Ik heb dat standpunt bevestigd in een brief, die ook in de late vooravond op het adres van de prins werd bezorgd. Ik heb onmiddellijk de leden van het kernkabinet op de hoogte gebracht van de feiten. Een kopie van die brief ligt ter beschikking van de senatoren. De prins heeft geoordeeld dit uitdrukkelijk verzoek niet te moeten opvolgen en hij heeft mij verder ook geen informatie verschaft over het programma dat hij in Angola en in Congo zou volgen en evenmin over de mensen die hij zou ontmoeten. Op basis van de informatie die ik de afgelopen dagen via gesprekken met de prins heb gekregen, kan ik toelichting geven over de inhoud van de verplaatsing. De prins is naar de DRC gereisd in het kader van zijn interesse voor duurzame ontwikkeling, wat een gerechtvaardigde interesse is. Hij heeft er een aantal projecten en installaties bezocht die onder meer verband houden met duurzame energie in de omgeving van Kinshasa, Bas-Congo en Katanga. Hij heeft ook een kort bezoek gebracht aan buurland Angola. Tijdens de reis werd de prins ontvangen door verschillende Congolese functionarissen, onder wie de minister van het Plan, de heer Kamitatu, de gouverneur van de provincie Katanga, de heer Katumbi, de vicegouverneur van Bas-Congo en generaal Olenga, die eigenaar is van een boerderij in de omgeving van Kinshasa. De prins heeft mij gisteravond ook telefonisch bevestigd dat hij een korte ontmoeting heeft gehad met president Kabila, die hem hoffelijksheidshalve heeft begroet. De prins heeft mij verzekerd dat er geen enkel gesprek, noch daad van politieke aard heeft plaatsgevonden. De Belgische ambassade in Kinshasa en het consulaat-generaal in Lubumbashi zijn op geen enkel ogenblik betrokken geweest bij de reis. Ze waren door de diensten van de prins overigens niet op de hoogte gebracht van die reis. Het standpunt van de regering is klaar en duidelijk. Er bestaat geen grondwettelijke of wettelijke bepaling met betrekking tot de zogenaamde dekking van de handelingen van de prins. Het statuut van koninklijk prins legt Prins Laurent echter een aantal verplichtingen op, net zoals het hem bepaalde rechten toekent, niet het minst uit hoofde van de wet tot vaststelling van de dotatie die eind 2001 door het parlement werd goedgekeurd. Zo is de prins verplicht tot terughoudendheid, tot voorzichtigheid en overleg wanneer hij daden stelt of verplaatsingen onderneemt met een mogelijke politieke dimensie. In dit concrete geval was het precies dat totaal gebrek aan overleg vanwege Prins Laurent dat mij ertoe heeft aangezet, zodra ik op de hoogte was van zijn voornemen, hem uitdrukkelijk te verzoeken zijn reis uit te stellen. Dat verzoek heeft absoluut niets te maken met onze goede betrekkingen met de Democratische Republiek Congo, maar met het feit dat elke reis, zelfs een privéreis van een publiek persoon zoals de prins, moet worden gemeld aan en voorbereid via contacten met de diensten van Buitenlandse Zaken, die instaan voor de coherentie van het buitenlands beleid. Prins Laurent moest zich daarvan bewust zijn, temeer daar hij van zijn gastheren privileges en faciliteiten heeft aanvaard die duidelijk verband houden met zijn prinselijke status en hij contacten heeft gehad met politiek verantwoordelijken, ook al waren die contacten informeel. De prins heeft een beoordelingsfout gemaakt en hij heeft aldus zijn verplichtingen verzaakt door zijn reis toch te laten doorgaan ondanks het formele advies van zowel de regering als het Paleis. In de komende dagen zal ik opnieuw een onderhoud hebben met Prins Laurent om hem te herinneren aan zijn verplichtingen. De prins moet zich bewust zijn van het noodzakelijke evenwicht tussen zijn rechten en zijn plichten. Er werden vragen gesteld over de dotatie van de prins. Ik denk dat het antwoord op die vragen precies ligt in dit evenwicht. Ik twijfel er niet aan dat de prins mijn bemerkingen ter harte zal nemen en een duidelijke keuze zal maken: ofwel dat evenwicht respecteren ofwel afstand doen van zijn rechten. Het spreekt vanzelf dat ik ter beschikking ben van het parlement om nadien verslag uit te brengen over mijn gesprek met de prins. Ik herinner eraan dat de Senaat op mijn initiatief en onder het voorzitterschap van de heer De Decker een reeks aanbevelingen heeft opgesteld betreffende de dotaties aan de leden van de koninklijke familie voor het moment waarop er een nieuw staatshoofd komt. Ik sta achter de geplande herziening van het systeem, die wanneer het moment gekomen is, moet worden uitgevoerd.
M. Bart Laeremans (VB). – Je remercie le premier ministre, mais je constate malgré tout qu’il prend les choses à la légère, surtout dans sa conclusion. Il s’agit de l’énième incident que le prince provoque sciemment, et il continue à provoquer comme un récidiviste accompli. Le premier ministre affirme que le prince se souviendra de l’équilibre qui doit être respecté et qu’il ne doute pas que le prince sera sensible à ses remarques. À vrai dire, je pense que le premier ministre en doute sérieusement et qu’il n’ose pas l’avouer publiquement. Nous en doutons tous. Pire encore, nous savons qu’il n’y sera pas sensible. Il est insensé d’avoir ce genre de conversations avec un tel enfant gâté, même s’il s’agit d’un collègue. Nous devons tirer des conclusions. Il faut supprimer la dotation. Il serait également souhaitable qu’une telle personne ne soit plus membre du Sénat. Une personne qui ne doit aucunement se justifier devant l’électeur ne doit pas siéger dans une assemblée parlementaire. Ce n’est plus de notre époque. À cet égard, notre groupe déposera une nouvelle proposition de loi dans ce but et nous espérons que le bon sens l’emportera également sur ce plan.	De heer Bart Laeremans (VB). – Ik dank de eerste minister, maar ik stel toch vast dat hij hier licht overheen gaat, voornamelijk wat de conclusie betreft. Dit is het zoveelste incident dat bewust gecreëerd wordt. Als een volleerd recidivist blijft de prins provoceren. De premier zegt dat hij de prins zal herinneren aan het evenwicht dat in stand moet worden gehouden en dat hij er niet aan twijfelt dat de prins die bemerkingen ter harte zal nemen. Welnu, ik denk dat de premier daar zeer zeker aan twijfelt, maar dat niet openlijk durft te zeggen. We twijfelen er allen aan. Sterker nog, we weten dat hij ze niet ter harte zal nemen. Het heeft geen zin met zo’n verwend jong, ook al is het een collega, dat soort van gesprekken te voeren. We moeten conclusies trekken. De dotatie moet worden ingetrokken. Het zou ook wenselijk zijn dat zo iemand geen lid meer is van deze Senaat. Het is een anachronisme. Iemand die geen enkele verantwoording heeft af te leggen aan de kiezer, moet niet in een parlementaire assemblee zitten. Dat is niet meer van deze tijd. Onze fractie zal in die zin opnieuw een wetsvoorstel indienen en we hopen dat ook op dit vlak snel het gezond verstand zal zegevieren.
M. Karl Vanlouwe (N-VA). – Monsieur le premier ministre, vous signalez à juste titre qu’une dotation s’accompagne également de droits et de devoirs pour un membre de la famille royale. La dotation du prince implique qu’il soit tenu à la réserve, à la prudence et à la concertation avec le gouvernement. Vous déclarez que, dans ce cas-ci, il s’agissait d’un manque de concertation, mais je trouve que le prince a également fait preuve d’un manque de réserve et de prudence. Vous signalez en outre que le prince doit renoncer à ses droits s’il ne respecte pas cet équilibre. À vrai dire, je me demande comment cet équilibre peut encore être rompu davantage. Entre-temps, nous savons qu’il y a déjà eu de nombreux incidents et je crains que ce ne soit pas le dernier. J’espère que nous prendrons une bonne décision et qu’une majorité pourra être dégagée tant au Sénat qu’à la Chambre afin de voter la proposition de loi en vue de revenir à la situation d’avant 2001.	De heer Karl Vanlouwe (N-VA). – Mijnheer de eerste minister, u merkt terecht op dat een dotatie voor een lid van de koninklijke familie ook rechten en plichten met zich brengt. De toekenning van een dotatie aan de prins houdt in dat van hem terughoudendheid wordt verwacht, voorzichtigheid en overleg met de regering. U zei dat er in dezen gebrek aan overleg was geweest, maar ik vind dat er ook sprake is van een gebrek aan terughoudendheid en ook van een gebrek aan voorzichtigheid. U merkt ook op dat indien het evenwicht niet wordt gerespecteerd, er afstand moet worden gedaan van de rechten. Welnu, ik vraag me af hoe het evenwicht nog verder kan overhellen. We weten intussen dat er al zeer veel incidenten geweest zijn en ik vrees dat dit ook niet het laatste zal zijn. Ik hoop dat we een correcte beslissing zullen nemen en dat, hier in de Senaat en ook in de Kamer, een meerderheid kan gevonden worden voor het wetsvoorstel waarmee teruggekeerd wordt naar de situatie van voor 2001.
Question orale de M. Jacky Morael au vice-premier ministre et ministre des Affaires étrangères et des Réformes institutionnelles sur «la situation en République Démocratique du Congo» (nº 5-98)	Mondelinge vraag van de heer Jacky Morael aan de vice-eersteminister en minister van Buitenlandse Zaken en Institutionele Hervormingen over «de situatie in de Democratische Republiek Congo» (nr. 5-98)
M. Jacky Morael (Ecolo). – La commission des Relations extérieures du Sénat a entrepris une série d’auditions sur le calendrier électoral et la situation politique en République démocratique du Congo. Plus d’une douzaine de personnes ont été entendues : experts, représentants d’ONG, autorités académiques, chercheurs, témoins et acteurs de terrain. Toutes ces auditions convergent pour constater une situation chaotique en RDC et, surtout, pour émettre les plus vives inquiétudes quant à l’avenir à court, moyen et long terme. Des retards ainsi que des difficultés administratives et techniques sont constatés dans le calendrier électoral qui s’étale sur plus de deux ans et devrait commencer normalement en novembre prochain par une élection présidentielle. Ce calendrier fait l’objet d’une série de manœuvres devant lesquelles le gouvernement belge reste totalement silencieux. La dernière en date est la modification de la Constitution avec la transformation du scrutin présidentiel en un scrutin majoritaire à un tour, ce qui risque de provoquer une situation où le futur président élu – M. Kabila fait tout pour l’être – n’aura qu’une légitimité très contestable et une majorité très relative, de l’ordre de 22 à 25% au maximum. Ce n’est pas la première fois que la Belgique se montre passive et silencieuse. Ce fut le cas en novembre dernier, lorsque la dette extérieure de la RDC, à savoir plus de sept milliards de dollars, fut effacée par les pays du Club de Paris, avec l’assentiment de la Belgique. Bien sûr, l’époque coloniale est heureusement révolue et il n’est pas question d’ingérence unilatérale. Cependant, la Belgique détient une expertise et jouit d’une reconnaissance par la communauté internationale. En outre, la Belgique est directement impliquée dans le processus électoral de la RDC. Notre pays est un bailleur de fonds pour des sommes importantes, il envoie des observateurs, des formateurs, des kits électoraux, etc. Bref, notre pays est directement impliqué dans ce calendrier électoral, au même titre que d’autres pays bailleurs de fonds. Un autre point sur lequel les auditions se rejoignent totalement est qu’aujourd’hui, face à l’inquiétante recrudescence des formes de violence armée au Congo en vue de s’accaparer le pouvoir, seule une intervention de la communauté internationale est de nature à obtenir des efforts véritables en matière de gouvernance, de démocratie et de respect des droits de l’homme. En 2006, l’opération avait réussi. Pour quelle raison la Belgique n’a-t-elle pas tenté à nouveau de mobiliser la Communauté internationale et la société civile autour des questions de gouvernance, de sécurité et des droits de l’homme ? D’après les observateurs, il n’est pas trop tard mais il est grand temps.	De heer Jacky Morael (Ecolo). – De commissie Buitenlandse Betrekkingen van de Senaat heeft een reeks hoorzittingen georganiseerd over de verkiezingskalender en de politieke toestand in de Democratische Republiek Congo. Meer dan twaalf personen werden gehoord: experts, vertegenwoordigers van ngo’s, academici, onderzoekers, getuigen en mensen op het terrein. In alle hoorzittingen werd vastgesteld dat de situatie in de DRC chaotisch is en er grote ongerustheid heerst over de toekomst op korte, middellange en lange termijn. De verkiezingskalender, die over twee jaar loopt en normaal in november zou moeten aanvangen met de presidentsverkiezingen, kampt met vertragingen en administratieve en technische problemen. De kalender maakt ook het voorwerp uit van een reeks manoeuvres waarover de Belgische regering het stilzwijgen bewaart. Het laatste is de grondwetswijziging die presidentsverkiezingen met één stemronde mogelijk maakt. Daardoor dreigt het gevaar dat de toekomstige verkozen president – de heer Kabila doet er alles voor om het te worden – een zeer betwistbare legitimiteit zal hebben en een zeer relatieve meerderheid van maximaal 22 tot 25%. Het is niet de eerste keer dat België zich passief en zwijgzaam opstelt. Dat was ook het geval in november jongstleden, toen de buitenlandse schuld van de DRC, zeven miljard dollar, door de leden van de Club van Parijs, met instemming van België, werd kwijtgescholden. Het koloniale tijdperk is gelukkig verleden tijd en er is geen sprake meer van unilaterale inmenging. België beschikt niettemin over expertise en geniet internationale erkenning. Bovendien is België rechtstreeks betrokken bij het verkiezingsproces van de DRC. Ons land is een belangrijke geldschieter, het stuurt waarnemers, opleiders, verkiezingskits en zo meer. Kortom, ons land is, net als de andere geldschieters, rechtstreeks betrokken bij de verkiezingskalender. Een ander punt waarover in de hoorzittingen volledige eensgezindheid bestond, is dat, rekening houdend met de onrustwekkende toename van vormen van gewapend geweld om de macht in Congo in handen te krijgen, alleen een interventie van de internationale gemeenschap daadwerkelijke inspanningen inzake goed bestuur, democratie en eerbiediging van de mensenrechten kunnen afdwingen. In 2006 was de operatie geslaagd. Waarom heeft België niet opnieuw getracht de internationale gemeenschap en de civiele maatschappij te mobiliseren rond goed bestuur, veiligheid en mensenrechten? Volgens waarnemers is het niet te laat, maar wel de hoogste tijd.
M. Steven Vanackere, vice-premier ministre et ministre des Affaires étrangères et des Réformes institutionnelles. – Je prends note de votre inquiétude concernant la situation en République démocratique du Congo. Je souhaite cependant réfuter catégoriquement l’accusation de passivité à l’encontre de la Belgique. Je rappelle que c’est bien notre pays qui a joué un rôle de mobilisation des partenaires internationaux en faveur des élections au Congo. Grâce à notre insistance, la Communauté européenne a débloqué des fonds importants pour le financement du processus électoral congolais. Le gouvernement belge s’est également engagé à un soutien significatif. La décision de l’annulation la dette extérieure de la RDC a été prise sur la base de concertations et de consultations entre pays partenaires de la RDC dans le cadre du Club de Paris. Cette annulation fait en sorte que la RDC se trouve maintenant dans une position budgétaire bien plus confortable pour aller vers des élections. En ce qui concerne le changement constitutionnel, nous avons bien réagi. Je vous renvoie à cet égard à la déclaration de l’Union européenne du 24 janvier 2011 et à la discussion détaillée que j’ai eue à ce sujet avec les députés en commission des Affaires étrangères de la Chambre. Il va sans dire que la Belgique suit de près la préparation des élections dont certains aspects méritent un suivi particulier et pourraient même devenir source de préoccupation. Nous attendons avant tout la publication du calendrier électoral définitif par la commission électorale nationale indépendante et nous espérons qu’il respectera autant que possible les délais prévus pour chacun des scrutins : présidentiel, législatif, mais aussi local. Nous insistons pour que les autorités, y compris locales, portent attention à l’ensemble du processus électoral. La Belgique insiste également sur la responsabilité incombant aux autorités de la RDC d’assurer un processus électoral libre, régulier et pacifique, respectant la liberté d’expression et permettant à tous les candidats de faire campagne librement et en toute sécurité. Je peux vous dire qu’un dialogue est mené sur tous ces sujets, non seulement au plan bilatéral mais aussi dans le contexte plus large du comité de pilotage, avec tant la présidence que le gouvernement, le parlement ou encore la commission électorale nationale indépendante. Il est exact que des déclarations publiques ne viennent pas toujours confirmer ces contacts. Pour l’instant, la Belgique est encore confiante et décèle des signes encourageants. Les autorités congolaises viennent de débloquer, ce 28 mars, un montant de cinq millions de dollars, qui permettra à la CENI d’acquérir 1 500 kits électoraux supplémentaires. Tout cela afin d’accélérer l’enregistrement des électeurs. Il s’agit d’une manifestation assez claire de l’engagement du gouvernement congolais en faveur de ces élections.	De heer Steven Vanackere, vice-eersteminister en minister van Buitenlandse Zaken en Institutionele Hervormingen. – Ik noteer uw ongerustheid over de toestand in de Democratische Republiek Congo. Ik verwerp echter beslist de beschuldiging van passiviteit aan het adres van België. Ik herinner eraan dat ons land de internationale partners heeft gemobiliseerd voor de verkiezingen in Congo. Op ons aandringen heeft de Europese Gemeenschap belangrijke middelen vrijgemaakt voor de financiering van het Congolese verkiezingsproces. Ook de Belgische regering zorgt voor betekenisvolle ondersteuning. De beslissing tot kwijtschelding van de buitenlandse schuld van de DRC werd genomen na overleg en raadplegingen tussen de partnerlanden van de DRC in het kader van de Club van Parijs. De kwijtschelding heeft tot gevolg dat de DRC zich nu in een veel comfortabelere positie bevindt om naar de verkiezingen te gaan. We hebben wel degelijk gereageerd op de grondwetswijziging. Ik verwijs naar de verklaring van de Europese Unie van 24 januari 2011 en de bespreking die ik daarover heb gehad in de commissie Buitenlandse Zaken van de Kamer. België volgt de voorbereiding van de verkiezingen op de voet. Sommige aspecten moeten speciaal worden gevolgd en zouden zelfs aanleiding kunnen geven tot bezorgdheid. Vooral wachten wij nu op de publicatie van de definitieve verkiezingskalender door de onafhankelijke nationale verkiezingscommissie. We hopen dat de termijnen voor de presidents- en parlementsverkiezingen, maar ook voor de plaatselijke verkiezingen, zo veel mogelijk zullen worden gerespecteerd. Wij dringen erop aan dat de overheden, ook de lokale, aandacht hebben voor het hele verkiezingsproces. België benadrukt ook de verantwoordelijkheid van de DRC-autoriteiten om een verkiezingsproces te garanderen dat vrij, wettig en vredevol verloopt, dat de vrijheid van meningsuiting respecteert en het alle kandidaten mogelijk maakt in alle vrijheid en veiligheid campagne te voeren. Ik kan u zeggen dat er gesprekken zijn over al deze onderwerpen, niet alleen bilateraal, maar ook in de bredere context van het stuurcomité, zowel met de omgeving van de president als de regering, het parlement en de onafhankelijke nationale verkiezingscommissie. Het is juist dat die contacten niet altijd blijken uit de publieke verklaringen. Op dit ogenblik is België nog vol vertrouwen en zijn er bemoedigende signalen. De Congolese autoriteiten hebben op 28 maart een bedrag van vijf miljoen dollar uitgetrokken waardoor de CENI 1500 bijkomende verkiezingskits zal kunnen aanschaffen. Daardoor kan de registratie van kiezers worden versneld. De Congolese regering toont daarmee aan dat zij zich wil inzetten voor het welslagen van de verkiezingen.
M. Jacky Morael (Ecolo). – Je n’ai jamais dit que la Belgique était passive sur le plan concret, mais elle l’est en termes diplomatiques. Je sais que la Belgique a apporté un soutien financier et logistique important au processus électoral qui s’ouvre. Nous savons aussi que notre pays est très actif au sein de la communauté internationale pour qu’elle soutienne autant que faire se peut ledit processus. La question que se posent les experts est la suivante : pourquoi ne conditionne-t-on pas davantage l’octroi de cette aide internationale, entre autres belge, à des efforts concrets en matière de gouvernance, de démocratie et de respect des droits de l’homme ? Cela avait fonctionné en 2006. Pourquoi ne renouvelle-t-on pas cette pression ?	De heer Jacky Morael (Ecolo). – Ik heb nooit gezegd dat België een passieve houding aanneemt wat betreft de concrete steunverlening, maar wel op diplomatiek vlak. Ik weet dat België belangrijke financiële en logistiek steun geeft aan het verkiezingsproces. Ons land pleit binnen de internationale gemeenschap ook zeer actief voor de ondersteuning van dat proces. De vraag die experts stellen is de volgende: waarom maken we de internationale en ook Belgische steun niet afhankelijk van tastbare inspanningen inzake goed bestuur, democratie en respect voor de mensenrechten? In 2006 heeft dat gewerkt. Waarom oefenen we niet opnieuw druk uit?
Question orale de M. Dimitri Fourny au vice-premier ministre et ministre des Affaires étrangères et des Réformes institutionnelles sur «la situation en Côte d’Ivoire» (nº 5-99)	Mondelinge vraag van de heer Dimitri Fourny aan de vice-eersteminister en minister van Buitenlandse Zaken en Institutionele Hervormingen over «de situatie in Ivoorkust» (nr. 5-99)
M. Dimitri Fourny (cdH). – Nous connaissons tous la situation en Côte d’Ivoire. Je m’y suis personnellement rendu au mois de novembre lors des élections, en qualité d’observateur, dans le cadre d’un mandat délivré par l’OIF. J’ai pu y apprécier l’état de la situation sur le terrain. En novembre 2010, Alassane Ouattara est élu président. Les résultats des élections ont été validés par les missions d’observations électorales et reconnus par la communauté internationale. L’espoir d’une stabilité retrouvée pour la Côte d’Ivoire était grand. Mais c’était sans compter sur la volonté du président sortant, Laurent Gbagbo, de s’accrocher au pouvoir… et il s’y accroche toujours ! Ses partisans font usage de la violence, utilisant également des armes lourdes. Selon les Nations unies, plus d’un million de personnes se sont déplacées en raison des violences et 462 personnes ont été tuées à ce jour. Le Conseil des droits de l’Homme des Nations unies a décidé, le 25 mars, de créer une commission d’enquête internationale indépendante sur les violations qui auraient été commises depuis les élections présidentielles de fin novembre 2010 en Côte d’Ivoire. Cette décision est la bienvenue, mais elle sera insuffisante pour empêcher la situation sécuritaire et humanitaire de se détériorer encore plus. Des cas de viols, d’exécutions sommaires, de personnes brûlées vives sont rapportés. Les milices fidèles au président Gbagbo font régner la terreur. Elles s’en prennent non seulement à la population, mais également aux forces des Nations unies, l’ONUCI. Des résolutions ont, certes, été adoptées par le Conseil de sécurité des Nations unies. Cependant, on ne peut éviter de faire une analogie avec la Libye, pour laquelle, en deux résolutions, la Cour pénale internationale a été saisie : le recours à la force a été autorisé et une large coalition met en œuvre la résolution visant à protéger les civils. Certes, une médiation africaine est en cours, mais elle n’a toujours pas porté ses fruits. Des sanctions ont été adoptées, notamment par l’Union européenne et la CEDEAO, mais, je le répète, des affrontements violents ont lieu chaque jour et le pays retombe dans la guerre civile. De nombreuses élections auront lieu en Afrique cette année. La communauté internationale a donné un message clair quand elle a reconnu le vainqueur des élections, mais elle doit également être claire sur le plan du respect de ces résultats. Des sanctions ont été adoptées par l’Union européenne en décembre 2010. De quelle évaluation ont-elles fait l’objet ? On parle d’élargissement de ces sanctions. Sous quelles formes ? Quel impact en attend-on ? Dans les conclusions du Conseil des Affaires étrangères du 31 janvier, l’Union européenne soutient l’ONUCI, notamment son mandat de protection des civils. Comment ce soutien se traduit-il concrètement ? La situation en Côte d’Ivoire n’était pas à l’agenda du Conseil des Affaires étrangères du 21 mars ni du Conseil européen des 24 et 25 mars alors que la situation se détériore de jour en jour. À quoi cette absence est-elle due ? La France a annoncé un projet de résolution au Conseil de Sécurité. Quelles en sont les grandes lignes ? Ce projet fait-il l’objet d’un consensus européen ? Quelle sera la participation européenne et belge à sa mise en œuvre ? Enfin, qu’en est-il de la situation de nos compatriotes sur place ?	De heer Dimitri Fourny (cdH). – We kennen allemaal de situatie in Ivoorkust. Ik was er in november als waarnemer bij de verkiezingen in het kader van een mandaat van de OIF en kon de situatie beoordelen op het terrein. In november 2010 werd Alassane Ouattara tot president verkozen. De verkiezingsresultaten werden geldig verklaard door de waarnemersmissie voor de verkiezingen en werden door de internationale gemeenschap erkend. Er was grote hoop op stabiliteit in Ivoorkust. Maar dat was buiten de uittredende president Laurent Gbagbo gerekend, die zich nog altijd vastklampt aan de macht. Zijn aanhangers gebruiken geweld en zware wapens. Volgens de Verenigde Naties zijn al meer dan een miljoen mensen op de vlucht en zijn 462 mensen gedood. De Mensenrechtenraad van de Verenigde Naties besliste op 25 maart een onafhankelijke internationale onderzoekscommissie op te richten voor de geweldplegingen sinds de presidentsverkiezingen van eind november 2010 in Ivoorkust. Deze beslissing is welkom, maar zal niet kunnen verhinderen dat de veiligheids- en humanitaire situatie slechter wordt. Er zijn meldingen van geweldplegingen, standrechtelijke executies, mensen die levend verbrand worden. De president Gbagbo getrouwe militairen zaaien terreur. Ze richten zich niet alleen op de bevolking, maar ook op de troepen van de Verenigde Naties, de ONUCI. De Veiligheidsraad van de Verenigde Naties heeft resoluties aangenomen. We kunnen de vergelijking maken met Libië, waar in twee resoluties wordt beslist tot een onderzoek door het Internationaal Strafhof en een ruime coalitie voor de bescherming van de burgers. Er is inderdaad Afrikaanse bemiddeling, maar tot hiertoe zonder resultaat. De sancties werden genomen door de Europese Unie en de ECOWAS, maar er zijn nog dagelijks gewelddadige aanvallen. Het land vervalt in een burgeroorlog. Dit jaar waren er veel verkiezingen in Afrika. De internationale gemeenschap gaf een duidelijk signaal door de winnaar van de verkiezingen te erkennen, maar ze moet ook duidelijk zijn op het vlak van het respecteren van de resultaten. Werden de sancties van de Europese Unie, genomen in december 2010, al geëvalueerd? Men spreekt over de uitbreiding van deze sancties. In welke vorm? Welk effect wordt hiervan verwacht? In de conclusies van de Raad Buitenlandse Zaken van 31 januari steunt de Europese Unie het mandaat van de ONUCI voor de bescherming van de burgers. Hoe gebeurt die bescherming concreet? De toestand in Ivoorkust stond niet op de agenda van de Raad Buitenlandse Zaken van 21 maart, noch op de Europese Raad van 24 en 25 maart, hoewel de situatie zienderogen verslechtert. Waaraan is dit toe te schrijven? Frankrijk heeft de Veiligheidsraad een ontwerpresolutie voorgesteld. Wat zijn de grote lijnen? Bestaat over dit ontwerp deel een Europese consensus? Wat zal de Europese en Belgische deelname zijn bij de uitvoering ervan? Wat is de toestand van onze landgenoten ter plaatse?
M. Steven Vanackere, vice-premier ministre et ministre des Affaires étrangères et des Réformes institutionnelles. – Je suis très attentif à l’évolution de la situation en Côte d’Ivoire. J’ai d’ailleurs eu l’occasion d’aborder la question avec mon homologue français, Alain Juppé, en marge de la réunion sur la Libye à Londres. Ce fut également le cas avant-hier avec le commissaire à la Paix et à la Sécurité de l’Union africaine, M. Lamamra. Combinées à celles prises par les pays de la région, les sanction adoptées par l’Union européenne ont un impact certain sur les sources de financement du camp Gbagbo. Les nouvelles sanctions, actuellement examinées par l’Union européenne, tendent à élargir la liste des personnes visées afin d’accroître la pression sur le camp Gbagbo. Le soutien de l’Union européenne à l’ONUCI est de nature politique. Le 23 mars 2011, les ambassadeurs de l’Union européenne à Abidjan ont effectué une démarche auprès du représentant du secrétaire général, M. Young-Jin Choi, afin de demander à l’ONU de mettre pleinement en œuvre son mandat concernant la protection des civils. L’envoyé spécial Choi a cependant fait référence à l’accord de Ouagadougou de 2007 qui confie cette mission en premier lieu aux parties concernées et non à l’ONUCI. Le Conseil de Sécurité a dès lors rappelé, dans sa résolution 1975 du 30 mars 2011, l’autorisation qu’elle a donnée à l’ONUCI d’utiliser tous les moyens nécessaires pour accomplir son mandat de protection des civils menacés par des actes de violence physique imminents, dans la limite de ses capacités et dans ses zones de déploiement, y compris pour empêcher l’utilisation d’armes lourdes contre la population civile. Il est prévu que le dossier ivoirien soit abordé lors du Conseil des Affaires étrangères du 12 avril. Même si ce point ne figure pas toujours formellement à l’ordre du jour des réunions ministérielles, il est néanmoins suivi de près par les instances européennes. La France a en effet rédigé une proposition de résolution concernant la Côte d’Ivoire. Ce projet a depuis lors fait l’objet de négociations et, le 30 mars 2011, la résolution a été adoptée par le Conseil de Sécurité. Celui-ci y exige qu’il soit immédiatement mis fin à la violence à l’encontre des civils et exhorte toutes les parties à respecter l’élection d’Alassane Ouattara comme président. Il demande à toutes les parties d’approfondir la solution politique proposée par l’Union africaine. Il condamne la décision de M. Laurent Gbagbo de ne pas accepter la solution politique globale proposée par le groupe de haut niveau mis en place par l’Union africaine et l’exhorte à se retirer immédiatement. Il réaffirme son exigence de voir M. Laurent Gbagbo lever le siège du Golf Hotel sans délai. La résolution condamne la violence et autorise l’ONUCI à utiliser tous les moyens utiles pour protéger les civils. La résolution vise à cet égard en particulier les forces de défense et de sécurité de Côte d’Ivoire qui sont proches de l’ex-président Gbagbo et les milices. Le Conseil de Sécurité les considère comme des obstacles pour l’ONUCI dans sa tâche de protection des civils. Enfin, il engage toutes les parties à coopérer pleinement avec la commission d’enquête internationale indépendante mise en place par le Conseil des droits de l’homme. Le Conseil de Sécurité a décidé d’adopter des sanctions ciblées à l’encontre de cinq personnes dont Laurent et Simone Gbagbo. Actuellement, 270 ressortissants belges se trouvent toujours en Côte d’Ivoire : 48 à l’intérieur du pays et 222 à Abidjan. L’ambassade de Belgique envoie régulièrement des recommandations et des informations sur la situation aux Belges qui se sont inscrits à l’ambassade, même temporairement. Suite aux combats dans les environs d’Abidjan, il a été demandé aux Belges de ne pas quitter leur résidence. Monsieur le président, je viens de recevoir un message de notre ambassade. Le régime de M. Gbagbo serait en train de s’écrouler. Un certain nombre de forces qui soutenaient M. Gbagbo l’auraient abandonné. Je vais bien entendu suivre la situation de minute en minute. Il semble toutefois que la pression internationale et peut-être même la résolution manifestant l’unité internationale contre le maintien de M. Gbagbo aient porté leurs fruits. Je reste très attentif au sort de nos concitoyens dans l’évaluation de la sécurité en Côte d’Ivoire.	De heer Steven Vanackere, vice-eersteminister en minister van Buitenlandse Zaken en Institutionele Hervormingen. – Ik volg de toestand in Ivoorkust op de voet. Ik heb trouwens de gelegenheid gehad de kwestie te bespreken met mijn Franse ambtgenoot, Alain Juppé, in de rand van de bijeenkomst over Libië in Londen en ook eergisteren met de commissaris voor vrede en veiligheid van de Afrikaanse Unie, de heer Lamamra. Samen met de sancties van de landen uit de regio hebben de sancties van de Europese Unie zeker een impact op de financieringsbronnen van het Gbagbokamp. De nieuwe sancties die momenteel worden onderzocht door de Europese Unie, zullen wellicht ook een uitbreiding inhouden van de lijst van geviseerde personen om de druk op het Gbagbokamp op te voeren. De steun van de Europese Unie aan de ONUCI is politiek. Op 21 maart 2011 hebben de ambassadeurs van de Europese Unie in Abidjan een demarche gedaan bij de vertegenwoordiger van de secretaris-generaal, de heer Young-Jin Choi, om de VN te vragen hun mandaat betreffende de bescherming van de burgers te maximaliseren. Speciaal gezant Choi verwees naar het akkoord van Ouagadougou van 2007 waarin deze opdracht in de eerste plaats wordt toevertrouwd aan de betrokken partijen en niet aan de ONUCI. De Veiligheidsraad verwees naar resolutie 1975 van 30 maart 2011, waarbij ze de ONUCI de toestemming geeft om alle noodzakelijke middelen in te zetten voor het beschermen van de burgers die bedreigd worden met fysiek geweld, uiteraard binnen haar bevoegdheden, om te beletten dat zware wapens tegen de burgerbevolking worden ingezet. Het dossier Ivoorkust zal worden besproken op de Raad Buitenlandse Zaken van 12 april. Zelfs al staat dit punt niet altijd formeel op de agenda van de radenvan ministers, toch wordt het door de Europese instanties van dichtbij gevolgd. Frankrijk heeft een voorstel van resolutie voor Ivoorkust opgesteld. Dit voorstel maakte deel uit van de onderhandelingen en op 30 maart 2011 werd de resolutie door de Veiligheidsraad aangenomen. Die eist dat het geweld tegen burgers onmiddellijk wordt stopgezet en maant alle partijen aan de verkiezing van Alassane Ouattara tot president te respecteren. Alle partijen wordt gevraagd de politieke oplossing voorgesteld door de Afrikaanse Unie te bestuderen. De beslissing van Laurent Gbagbo om de algemene politieke beslissing, voorgesteld door de groep van de Afrikaanse Unie, niet te aanvaarden wordt veroordeeld en hij wordt aangemaand zich onmiddellijk terug te trekken. Men eist opnieuw dat Laurent Gbagbo het beleg van het Golf Hotel opgeeft. De resolutie veroordeelt het geweld en geeft de ONUCI de toestemming om alle mogelijke middelen in te zetten om de burgers te beschermen. De resolutie beoogt in het bijzonder de verdedigings- en veiligheidstroepen van Ivoorkust die dichtbij president Gbagbo en zijn milities staan. De Veiligheidsraad beschouwt hen als een hindernis voor de ONUCI in de opdracht om de burgers te beschermen. Hij nodigt alle partijen uit om volledig samen te werken met de onafhankelijke internationale onderzoekscommissie, opgericht door de Mensenrechtenraad. De Veiligheidsraad heeft beslist tot sancties tegen vijf personen, onder wie Laurent en Simone Gbagbo. Momenteel verblijven 270 Belgische onderdanen in Ivoorkust: 48 in het binnenland en 222 in Abidjan. De Belgische ambassade stuurt regelmatig aanbevelingen en inlichtingen over de situatie aan de Belgen die, zelfs tijdelijk, ingeschreven zijn bij de ambassade. Als gevolg van de strijd rond Abidjan werd de Belgen gevraagd hun verblijfplaats niet te verlaten. Mijnheer de voorzitter, ik ontvang zopas een boodschap van onze ambassade. Het regime van de heer Gbagbo zou aan het instorten zijn. Een aantal militairen die Gbagbo steunen, zou gevlucht zijn. Ik volg de toestand op de voet. Blijkbaar heeft de internationale druk en misschien ook de resolutie met het internationale standpunt tegen de heer Gbagbo resultaat gesorteerd. Ik blijf zeer waakzaam over het lot van onze landgenoten bij de evaluatie van de veiligheid in Ivoorkust.
M. Dimitri Fourny (cdH). – Je remercie le ministre de sa réponse détaillée. Je le remercie également pour l’attention qu’il apporte à l’évolution de la situation en Côte d’Ivoire, qui va s’accélérer dans les prochaines heures puisque Yamoussoukro est tombée au mains des partisans de M. Alassane Ouattara qui arrivent aux portes d’Abidjan. Espérons que les défections dans le camp de M. Gbagbo seront rapides et nombreuses pour éviter tout bain de sang et l’instauration de la démocratie en Côte d’Ivoire.	De heer Dimitri Fourny (cdH). – Ik dank de minister voor zijn gedetailleerd antwoord en voor zijn aandacht voor de toestand in Ivoorkust. Die zal de komende uren evolueren, want Yamoussoukro is in handen gevallen van de medestanders van Alassane Ouattara. Ze staan aan de poorten van Abidjan. Laten we hopen dat de zuivering in het Gbagbo-kamp snel gebeurt, zodat een bloedbad wordt vermeden en in Ivoorkust de democratie wordt ingesteld.
Question orale de M. Guido De Padt à la ministre de la Fonction publique et des Entreprises publiques sur «la ponctualité des trains» (nº 5-89)	Mondelinge vraag van de heer Guido De Padt aan de minister van Ambtenarenzaken en Overheidsbedrijven over «de stiptheid van de treinen» (nr. 5-89)
M. Guido De Padt (Open Vld). – La ponctualité des trains est tombée à son niveau le plus bas l’an dernier. Pour y porter remède la SNCB et Infrabel envisagent de supprimer des trains. Le Holding SNCB n’estime pas que la suppression de quelques trains en heures de pointe soit un problème pour autant que cela n’ait pas de grandes conséquences pour les voyageurs. Entre-temps, la SNCB va supprimer dès le 4 avril huit trains de pointe entre Bruxelles et l’aéroport national pour améliorer la ponctualité des trains sur la Jonction Nord-Midi. Selon la SNCB, les répercussions pour les voyageurs sont limitées puisqu’il y a suffisamment d’autres solutions. La SNCB reconnaît que le gain en vitesse n’est pas énorme mais chaque petite amélioration contribue à l’amélioration générale. Infrabel va un peu plus loin et propose une liste de trente trains d’heure de pointe dont la suppression améliorerait la ponctualité de l’ensemble. Pour définir l’appartenance à cette liste, Infrabel utilise six critères, dont la suppression de trains qui arrivent moins d’une fois sur deux à temps à leur terminus, de trains qui créent un problème de capacité sur les quais à Bruxelles ou de trains qui partent avec du retard. En attendant, la SNCB et Infrabel seraient déjà parvenus à un accord sur plus d’une centaine de petites mesures pour améliorer la ponctualité. Il s’agit par exemple d’une meilleure organisation des équipes pour intervenir plus rapidement en cas de panne. Que l’on travaille à améliorer la ponctualité est une bonne chose. Cela fait partie au demeurant de l’activité même de l’entreprise. La question se pose toutefois de savoir si la suppression de trains n’est pas une solution de facilité. Cela donne de la marge pour la circulation des trains, mais cela restreint le service aux voyageurs. Pour un certains nombre de trains, les gares du Midi et du Nord deviendraient des gares terminus. Les voyageurs pourront y poursuivre leur voyage avec le métro. De cette manière, la Jonction est déchargée et la comobilité est mise en pratique. La ministre possède-t-elle des données chiffrées sur la ponctualité ferroviaire dans notre pays, par mois pour la période de 2009, 2010 et les deux premiers mois de 2011, y compris sur les retards ? Quels ont été les principales causes de retard et de suppression ? La ministre peut-elle confirmer qu’il a été décidé de supprimer des trains en tenant compte de la ponctualité ? Estime-t-elle que cette politique de suppression soit une solution pour améliorer la ponctualité ? Quels sont les critères qui devraient être retenus pour la suppression des trains selon la ministre ? Quels sont les trains qui entreront (encore) en ligne de compte pour une suppression en vue de l’amélioration de la ponctualité ? La ministre peut-elle confirmer qu’il y a un accord entre la SNCB et Infrabel sur de nombreuses petites mesures destinée à améliorer la ponctualité ? De quelles mesures s’agit-il ? Que pense la ministre de l’idée de faire des gares du Midi et du Nord des gares terminus ? La ministre pense-t-elle que la segmentation des longues liaisons ferroviaires puisse offrir une solution pour alléger le trafic ?	De heer Guido De Padt (Open Vld). – De stiptheid van de treinen bereikte vorig jaar een absoluut dieptepunt. Om dat te verhelpen overwegen de NMBS en Infrabel treinen af te schaffen. De NMBS Holding vindt het geen probleem dat enkele piekuurtreinen moeten verdwijnen, op voorwaarde dat dit geen grote gevolgen heeft voor de reizigers. Inmiddels raakte bekend dat de NMBS vanaf 4 april acht piekuurtreinen op de as tussen Brussel en de Nationale Luchthaven gaat schrappen om de stiptheid op de Brusselse Noord-Zuidverbinding te verbeteren. Volgens de NMBS blijft de impact voor de reiziger beperkt aangezien er voldoende alternatieven zijn. De snelheidswinst voor de NMBS is volgens hen ook niet gigantisch, maar alle beetjes zouden helpen. Infrabel gaat nog een stuk verder en stelde een lijstje van dertig piekuurtreinen op waarvan de schrapping de stiptheid zou verbeteren. Daarbij hanteerde Infrabel zes criteria, waaronder treinen waarvan de stiptheid minder dan 50% bedraagt op het eindpunt, treinen die een capaciteitsprobleem veroorzaken op de perrons in Brussel of treinen die al met vertraging vertrekken. Intussen zouden de NMBS en Infrabel al wel een akkoord hebben bereikt over meer dan honderd kleine maatregelen om de stiptheid te verbeteren. Het gaat dan bijvoorbeeld over een betere organisatie van de interventieteams om bij een panne sneller te kunnen ingrijpen. Dat er werk wordt gemaakt van de verbetering van de stiptheid is een goede zaak. Het behoort trouwens tot de corebusiness van het bedrijf. De vraag is echter of het simpelweg afschaffen van treinen geen gemakkelijkheidsoplossing is. Er komt wel meer ademruimte voor de treinen, maar minder voor de reiziger. Voor een aantal treinen zouden het Noord- en het Zuidstation het eindstation zijn. De reizigers kunnen dan verder de metro nemen. Op die manier wordt het spoor ontlast en wordt de co-mobiliteit in de praktijk omgezet. Beschikt de minister over cijfergegevens betreffende de stiptheid van de treinen in ons land, opgedeeld per maand, voor de periode 2009, 2010 en de eerste twee maanden van 2011, met inbegrip van de opgelopen vertragingen? Hoeveel treinen werden in die periode afgeschaft? Wat waren de belangrijkste oorzaken van de vertragingen en afschaffingen? Kan de minister bevestigen dat beslist werd treinen af te schaffen rekening houdend met de stiptheid? Is zij van oordeel dat de afschaffing van treinen een oplossing biedt om de stiptheid te verbeteren? Welke criteria dienen daarbij volgens de minister te worden gehanteerd? Welke treinen komen (nog) in aanmerking voor afschaffing om de stiptheid te verbeteren? Kan de minister het akkoord bevestigen tussen de NMBS en Infrabel over de vele kleine maatregelen met het oog op de verbetering van de stiptheid? Om welke maatregelen gaat het? Wat denkt de minister over de idee om het Noord- of het Zuidstation als eindstation te nemen? Denkt de minister dat het doorbreken van lange treinverbindingen ook een oplossing kan bieden voor de ontlasting van het spoor?
Mme Inge Vervotte, ministre de la Fonction publique et des Entreprises publiques. – Avant tout, je voudrais renvoyer M. De Padt au site web d’Infrabel où il trouvera les données sur la ponctualité ventilées par trimestre. Depuis l’entrée en vigueur du contrat de gestion en 2008, la publication de ces données est très détaillée et transparente. Infrabel et la SNCB ont entre-temps adopté un plan commun d’action pour la ponctualité. Il est particulièrement important que ces deux sociétés se soient accordés sur leurs plans et qu’elles entreprennent des actions communes. Ces actions sont définies en collaboration avec des consultants externes. Grâce à cette intervention extérieure, les problèmes peuvent être objectivés. Durant les discussions, plusieurs avis sont émis sur la cause des retards. Il est en effet parfois utile d’entendre l’opinion de personnes extérieures, qui ne doivent pas nécessairement et toujours être des experts. Ainsi, dans le groupe de travail ont siégé également des Suisses. Pour davantage d’information, je vous renvoie au rapport très détaillé de l’audition qui s’est tenue le 15 mars en commission des Infrastructures de la Chambre. Les CEO et les consultants y ont exposé les plans en détail. L’une des conclusions les plus importantes des consultants est que le réseau ferroviaire est tout simplement saturé. La SNCB est victime de son succès. Lorsque les patrons des chemins de fer le disent, cela suscite encore du scepticisme. Ici ce sont des consultants extérieurs qui sont arrivés à la même conclusion. Peut-être devons-nous y réfléchir plus sérieusement. Une autre remarque des consultants est encore plus importante : ils se déclarent disposés à rechercher des solutions mais on doit auparavant leur donner des objectifs réalistes. Ce fut pour beaucoup une douche froide. Leurs objectifs étaient : pour 2011, un taux de ponctualité de 87,4 pour cent et pour 2012 un taux de 87,9 pour cent, etc. Nous avions en effet toujours proposé des objectifs plus ambitieux. J’ai donc pris acte de ces objectifs. Si nous voulons en effet atteindre des objectifs de ponctualité plus ambitieux, nous devons toucher à l’offre. Ce n’est effectivement pas un choix neutre. Il faut choisir. Si le parlement et l’opinion publique acceptent qu’avec toutes ces mesures on atteigne un niveau donné de ponctualité, on peut y arriver. Estimerait-on ce niveau insuffisant, alors il faut prendre d’autres dispositions. Il faut toucher à l’offre. Ce n’est pas évident car ainsi on touche également à la mission de base : le service public. Cela n’empêche pas de mener au moins une réflexion théorique. Il faut examiner les différents avantages et inconvénients. J’ai constaté que pour certains une telle réflexion était taboue. Ils m’ont appelé à réagir immédiatement. Dans les services public, on doit pouvoir également réfléchir sans tabou. Cela ne signifie pas que des décisions doivent être prises dans l’heure. La SNCB et Infrabel effectuent donc des études. Évidemment, les choix ne sont pas évidents à faire. J’ai fait savoir aux différents conseils d’administration et CEO que l’on ne pouvait toucher à l’offre que dans des cas très spécifiques, strictement définis et avec des conditions claires sur le taux d’occupation et l’existence d’alternatives par exemple. Modifier le service ne peut se faire qu’en dernière instance et lorsque toutes les autres mesures ont été épuisées. Pour soulager la pression sur l’axe Nord-Midi, la SNCB a décidé lors de la dernière réunion de son conseil d’administration de limiter à partir du 4 avril, durant les heures de pointe, huit trains IR reliant Bruxelles-Midi, l’Aéroport national et Louvain au seul trajet Aéroport-Louvain. Il s’agit donc de deux trains dans les deux directions le matin et le soir, ces trains sont faiblement occupés et il existe des solutions de rechange. Il y a encore trois trains par heure entre Bruxelles et l’aéroport. C’est pourquoi le conseil d’administration a décidé de supprimer ces huit trains IR à ces heures-là. On n’a pas encore présenté d’ensemble de mesures pour la suppression de trains roulant aux heures de pointe, les trains « P », de et vers la jonction Nord-Midi. Si je reçois des propositions qui ont un impact sur le service, je les évaluerai en portant la plus grande attention à l’intérêt général du voyageur. Le bien-être de 700 000 voyageurs doit être mis en balance avec celui de cinquante ou soixante voyageurs. On doit oser faire primer l’intérêt général. On tiendra autant compte du nombre de voyageurs concernés, de l’existence d’alternative que de l’impact réel sur la ponctualité. Il n’est pas nécessaire de semer la panique. Aucune décision de suppression de trains aux heures de pointe n’est encore prise. Je suis convaincue qu’il ne pleut pas à chaque fois que le ciel est nuageux. Les conseils d’administration pèseront sans nul doute les avantages et les inconvénients et se demanderont si le jeu en vaut la chandelle. En ce qui concerne les problèmes de la jonction Nord-Midi, le recours à la ligne 26, une ligne de contournement de Bruxelles, est quasiment exclu car pour l’instant il y a beaucoup de travaux sur cette ligne, entre autres au tunnel Schuman-Josaphat et à Etterbeek. Limiter des trains à Bruxelles-Nord ou Bruxelles-Midi n’est pas non plus une option pour la SNCB et Infrabel, parce que faire repartir les trains dans l’autre sens entraîne une occupation trop longue des quais, ce qui limite encore davantage la capacité. En outre cela rend plus difficile le stockage des trains dans les dépôts de Schaerbeek et de Forest. La segmentation des longues liaisons ferroviaires peut éventuellement aider à améliorer la ponctualité des trains, mais conduit aussi souvent à limiter les trains à Bruxelles-Nord et Bruxelles-Midi, avec les limitations de capacité de transport déjà mentionnée. En résumé, on en revient à ce que la ponctualité reste notre priorité. Il est bien que grâce à des avis externes on ait pu obtenir de la clarté sur ce qui est ou non réaliste. Si le parlement souhaite fixer des objectifs au-delà de ces objectifs réalistes, je suis disposée à tenir compte de ses considérations.	Mevrouw Inge Vervotte, minister van Ambtenarenzaken en Overheidsbedrijven. – In de eerste plaats verwijs ik de heer De Padt naar de website van Infrabel waar de cijfers over de stiptheid per trimester worden bekendgemaakt. Sinds de inwerkingtreding van de huidige beheerscontracten in 2008 is die rapportering zeer uitgebreid en transparant. Infrabel en NMBS hebben inderdaad gezamenlijke actieplannen inzake stiptheid goedgekeurd. Vooral belangrijk is dat de twee entiteiten hun plannen op mekaar hebben afgestemd en dat ze gezamenlijke acties ondernemen. Die acties werden uitgewerkt in samenwerking met externe consultants. Dankzij die externe inbreng konden de zaken worden geobjectiveerd. Tijdens debatten worden verschillende meningen geuit over de oorzaak van het gebrek aan stiptheid. Soms is het echter nuttig om de mening van mensen van buitenaf te horen. Dat hoeven overigens niet altijd experts te zijn. Zo zaten in de werkgroep ook Zwitsers. Voor meer informatie verwijs ik naar het zeer uitgebreide verslag van de hoorzitting die op 15 maart in de Kamercommissie voor de Infrastructuur is gehouden. De CEO’s en de consultants hebben de plannen toen uitvoerig toegelicht. Een van de belangrijkste conclusies van de consultants was dat het spoorwegnet gewoonweg verzadigd is. De NMBS is het slachtoffer van haar eigen succes. Als de bazen van de spoorwegen dat verkondigen, wordt nogal sceptisch gereageerd. Hier zijn echter externe consultants tot dezelfde conclusie gekomen. Misschien moeten we ons hierover toch verder bezinnen. Nog belangrijker was de opmerking van de consultants dat ze bereid zijn maatregelen te onderzoeken, maar dat vooral realistische doelen moeten worden gesteld. Dat was voor velen een ontnuchtering. Hun doelstellingen waren: tegen 2011 een stiptheid van 87,4% en 87,9% in 2012, enzovoort. Wij hebben echter altijd ambitieuzere doelen gesteld. Ik heb dan ook akte genomen van die doelstellingen. Indien we echter die ambitieuzere doelstellingen inzake stiptheid willen halen, dan moet aan het aanbod wordt geraakt. Dat is inderdaad geen neutrale keuze. Er moet dus een keuze worden gemaakt. Aanvaarden parlement en publieke opinie dat met alle maatregelen die worden genomen een bepaald niveau van stiptheid wordt bereikt, dan kan dat. Wordt dat echter onvoldoende geacht, dan moeten andere maatregelen worden genomen. Dan moet aan het aanbod worden geraakt. Dat is niet evident, want daarmee wordt geraakt aan de basisopdracht: de publieke dienstverlening. Dat neemt echter niet weg dat op zijn minst de theoretische denkoefening wordt gemaakt. Er moet worden nagegaan wat de verschillende voor- en nadelen zijn. Ik heb vastgesteld dat voor bepaalde mensen een dergelijke denkoefening taboe was. Ze riepen mij op om onmiddellijk te reageren. Ook in een publieke onderneming moet echter zonder taboes kunnen worden nagedacht. Dat betekent niet onmiddellijk beslissingen moeten worden genomen. NMBS en Infrabel maken dus studies op dat vlak. Uiteraard gaat het om niet-evidente keuzes. Ik heb de respectieve raden van bestuur en CEO’s dan ook laten weten dat enkel en alleen aan het aanbod kan worden geraakt in zeer specifieke en welomschreven gevallen en onder duidelijke voorwaarden, zoals de bezettingsgraad en de alternatieven. De dienstverlening wijzigen, kan slechts in allerlaatste instantie en als alle andere maatregelen uitgeput zijn. Om de drukke Brusselse Noord-Zuidas te ontlasten heeft de NMBS op de vorige raad van bestuur beslist om vanaf 4 april acht IR-treinen tussen Brussel-Zuid–Luchthaven–Leuven tijdens de piekuren te beperken tot het traject Luchthaven–Leuven. Het gaat dus over twee treinen in beide richtingen ’s morgens en ’s avonds, die daarenboven zwak bezet zijn en waarvoor voldoende alternatieven beschikbaar zijn. Er rijden immers nog drie treinen per uur tussen Brussel en de luchthaven. Daarom heeft de raad van bestuur beslist die acht IR-treinen tijdens die uren af te schaffen. Men heeft nog geen pakket maatregelen voorgesteld voor de afschaffing van echte piekuurtreinen – de zogenaamde P-treinen – naar en vanuit de Brusselse Noord-Zuidverbinding. Indien ik voorstellen zou ontvangen die een impact op de dienstverlening inhouden, zal ik ze beoordelen met de grootste aandacht voor het algemeen belang van de reiziger. Het welzijn van 700 000 reizigers moet worden afgewogen tegenover dat van vijftig of zestig reizigers. Men moet een keuze durven maken waarbij het algemeen belang primeert. Hierbij zal evenwel rekening worden gehouden met het aantal betrokken reizigers, de aanwezige alternatieven en de reële impact op de stiptheid. Het is niet nodig om aan paniekzaaierij te doen. Er is nog geen beslissing genomen om piekuurtreinen af te schaffen. Het is mijn overtuiging dat de soep niet zo heet wordt gegeten als ze wordt opgediend. De raden van bestuur zullen de voor- en nadelen ongetwijfeld tegen elkaar afwegen en zullen zich afvragen of het sop de kool wel waard is. Wat de problemen met de noord-zuidverbinding betreft, gebruik maken van de lijn 26, een ringspoor rond Brussel, is quasi uitgesloten omdat er momenteel heel wat werkzaamheden plaatsvinden op deze lijn, waaronder de tunnel Schuman-Josaphat en aanpassingen aan de infrastructuur in Etterbeek. Treinen beperken tot Brussel-Noord of Brussel-Zuid is volgens de NMBS en Infrabel geen optie, omdat daardoor de perrons lange tijd bezet zouden blijven tot deze treinen weer kunnen vertrekken in de andere richting, wat dus nog meer capaciteitsbeperkend werkt. Bovendien bemoeilijkt het ook de stockage van treinen in de remises van Schaarbeek en Vorst. Het doorbreken van lange treinverbindingen kan misschien helpen voor de stiptheid van de treinen, maar leidt uiteindelijk vaak ook tot het beperken van treinen tot Brussel-Noord of Brussel-Zuid, met de net vermelde capaciteitsbeperkingen tot gevolg. Samengevat komt het erop neer dat de stiptheid voor ons prioritair blijft. Het is goed dat door externen klaarheid is geschapen over wat al dan niet realistisch is. Indien het Parlement verder wenst te gaan dan de realistische doelstellingen, ben ik bereid die overwegingen in acht te nemen.
M. Guido De Padt (Open Vld). – Je m’étonne que la SNCB se sente forcée de prendre l’avis de consultants externes pour des sujets dont elle doit s’occuper quotidiennement, à savoir la ponctualité du transport public. Qu’elle soit victime de son propre succès, c’est vrai mais elle aurait pu le prévoir. On savait que cela se produirait et il ressort aussi des discussions parlementaires des années précédentes qu’il y aurait une suroccupation. La SNCB ferait bien de ne pas émettre ou laisser fuir à tout bout de champ des bruits sans intérêt et devrait plutôt communiquer davantage et mieux lorsqu’il y a de véritables changements. Des communes organisent des auditions pour le moindre changement dans leur réseau routier. La SNCB devrait faire de même pour convaincre les voyageurs que des efforts sont faits pour assurer la ponctualité.	De heer Guido De Padt (Open Vld). – Het verwondert me dat de NMBS zich genoodzaakt voelt om het advies van externe consultants in te winnen voor aangelegenheden waarmee het bedrijf dagelijks bezig moet zijn, namelijk de stiptheid van het openbaar vervoer. Dat men het slachtoffer is geworden van het eigen succes, is correct, maar dat had men kunnen voorzien. Men wist wat er zou gebeuren en uit parlementaire discussies van de vorige jaren bleek trouwens ook dat er overbezetting zou ontstaan. De NMBS zou er goed aan doen niet om de haverklap losse flodders de wereld in te sturen of te laten lekken en zou bij reële wijzigingen uiterst communicatief moeten zijn. Gemeenten organiseren hoorzittingen voor de kleinste wijziging aan het wegennetwerk. Dat zou de NMBS ook moeten doen om de reizigers ervan te overtuigen dat inspanningen worden gedaan om de stiptheid te garanderen.
Question orale de M. Bert Anciaux à la ministre de la Fonction publique et des Entreprises publiques sur «le rapport négatif des médiateurs fédéraux» (nº 5-92)	Mondelinge vraag van de heer Bert Anciaux aan de minister van Ambtenarenzaken en Overheidsbedrijven over «het negatieve rapport van de federale ombudsmannen» (nr. 5-92)
M. Bert Anciaux (sp.a). – En 2010, les médiateurs fédéraux ont enregistré 6 964 plaintes. Je sais que nous sommes un pays de rouspéteurs, mais ce nombre, le double de celui de 2006, est élevé. Le rapport nous apprend que la plupart des plaintes sont fondées, et qu’on peut parler de rapport accablant, avec des exemples effarants surtout quant à la communication des services publics fédéraux. Nous ne devons bien sûr pas mettre tout le monde dans le même panier, mais l’attention se concentre naturellement sur les mauvais élèves et le rapport est globalement négatif. Les médiateurs – hommes ou femmes – adjurent les autorités fédérales de se doter d’une politique de communication et d’information performante. La transparence, la proactivité et la loyauté envers le citoyen doivent en constituer le socle. Les médiateurs ajoutent que leurs moyens sont insuffisants pour réaliser convenablement leur mission. Mes questions sont très simples. Comment la ministre évalue-t-elle le rapport 2010 des médiateurs fédéraux ? Souscrit-elle à ses conclusions accablantes ? Surtout, qu’en fera-t-elle ? Le gouvernement en a-t-il déjà discuté ? Quelles initiatives prendra-t-on ? Les médiateurs fédéraux peuvent-ils réaliser convenablement leur mission ?	De heer Bert Anciaux (sp.a). – 6 964 klachten noteerden de federale ombudsmannen in 2010. Ik weet dat we een volk van klagers zijn, maar dat is toch een groot aantal, een verdubbeling in vergelijking met 2006. Uit de lectuur van het rapport blijkt dat de meeste klachten wel degelijk gefundeerd zijn zodat het wel een vernietigend rapport moet worden genoemd, met schrijnende voorbeelden vooral over de communicatie van de federale overheidsdiensten. We mogen niet alles en iedereen over dezelfde kam scheren, dat spreekt voor zich, maar de slechtste leerlingen trekken uiteraard veel aandacht en globaal is het rapport vrij negatief. De ombudsmannen – en dan hebben we het zowel over mannen als vrouwen – smeken de federale overheid om een ‘performant communicatie- en informatiebeleid’. Transparantie, proactiviteit en loyaliteit tegenover de burgers moeten centraal staan. Bovendien zeggen de ombudsmannen dat ze over bijzonder weinig middelen beschikken om hun werk naar behoren te doen. Mijn vragen zijn zeer eenvoudig. Hoe evalueert de minister het rapport over 2010 van de federale ombudsmannen? Onderschrijft ze de vernietigende conclusies? En vooral, wat zal ze ermee doen? Werd dat al in de regering besproken? Welke initiatieven worden er genomen? Kunnen de ombudsmannen hun job naar behoren vervullen?
Mme Inge Vervotte, ministre de la Fonction publique et des Entreprises publiques. – Le rapport 2010 des médiateurs fédéraux est un rapport solide qui contient bon nombre de recommandations précises et concrètes en vue d’optimiser le traitement des plaintes par les services publics fédéraux. Chacun de nous doit y accorder l’intérêt qu’il mérite et je prendrai certainement des initiatives dans le cadre de mes compétences. Après une lecture approfondie et équilibrée, je ne trouve pas si évidente l’affirmation selon laquelle le rapport et ses conclusions sont globalement accablants. Dans sa question, M. Anciaux dit d’ailleurs que nous ne devons pas mettre tout le monde dans le même panier, et que l’attention se concentre naturellement sur les mauvais élèves. Une réaction nuancée s’impose donc. Il est exact que le nombre de plaintes a augmenté. C’est un fait, mais je voudrais l’assortir de quelques remarques. Ce n’est pas parce qu’on dresse davantage de procès-verbaux pour excès de vitesse qu’il y a d’office plus de chauffards. Je vais préciser. Une gestion cohérente des plaintes comporte trois échelons. La gestion intégrée des plaintes était déjà l’un des fers de lance de ma note de politique générale en 2008. C’est vraiment le minimum pour un service orienté client. Nous l’avons martelé dans toutes les réunions où nous pouvions sensibiliser les présidents de SPF et de SPP. L’information représente l’échelon zéro, car beaucoup de plaintes sont dues à un manque d’informations. Le premier échelon est le traitement de la plainte au sein du service et nos médiateurs et médiatrices constituent le deuxième échelon. De 2008 à aujourd’hui, mon administration, le SPF Personnel et Organisation, en liaison avec les médiateurs fédéraux, a installé dans plus de trente services une procédure du premier échelon pour le traitement des plaintes ou a modernisé la procédure existante grâce à une procédure standardisée et normalisée, identifiable – ce que nous jugeons important – par un pictogramme unique. Tous les services appliquent un standard, ce qui permet d’apprendre les uns des autres. Autrement dit, il serait plus facile aujourd’hui pour les citoyens d’introduire une plainte, ce qui explique en partie la hausse de leur nombre. En ce qui concerne l’échelon zéro, à savoir l’information, je trouve que, même si la communication des services publics est en progrès notable, on ne peut jamais assez communiquer. L’appui à la communication externe des services fédéraux est une compétence de la Chancellerie. L’appui à la communication interne relève du SPF Personnel et organisation. Ils prennent naturellement des initiatives globales, mais ces services ne sont pas habilités à imposer, en matière d’information, des normes générales qui court-circuiteraient la responsabilité du service concerné et de son ministre de tutelle, ainsi que la spécificité du domaine d’action concerné. C’est aussi une des raisons pour lesquelles j’accorde autant d’attention aux accords d’administration, qui permettent de réaliser davantage que ce qui est intéressant sur le seul plan politique. La question est aussi d’attirer l’intérêt du ministre concerné, et pas seulement de la ministre de la Fonction publique. Quant au deuxième échelon, ce n’est pas la ministre de la Fonction publique qui est compétente pour le fonctionnement et le budget du médiateur, mais le parlement. Je ne prétends pas que tout fonctionne à merveille. Mais le tableau n’est pas entièrement négatif. Nous devons veiller à une amélioration constante, et prendre à cœur les recommandations du médiateur fédéral. Par exemple, l’échelon zéro pourrait être renforcée par la création d’une ligne d’information fédérale, comparable au 1700 en Flandre, ou d’une ligne d’information intégrant tous les niveaux de pouvoir. Je retiens aussi l’intégration, dans l’évaluation des fonctionnaires dirigeants de services publics, de certains éléments orientés client, dont fait partie la gestion des plaintes. Un gouvernement en affaires courantes ne peut prendre de nouvelles initiatives, mais je reconnais beaucoup de thèmes dans ce rapport. J’espère qu’on lui accordera l’attention voulue et que les éléments qu’il contient trouveront leur place dans davantage d’accords d’administration. C’est alors que le rapport sera effectivement mis en œuvre, et ne limitera pas à un sujet de discussion pour les parlementaires lors de sa parution.	Mevrouw Inge Vervotte, minister van Ambtenarenzaken en Overheidsbedrijven. – Het jaarverslag 2010 van de federale ombudsmannen is een gedegen verslag en bevat zeer veel duidelijke en concrete aanbevelingen om de klachtenbehandeling door de federale overheidsdiensten verder te optimaliseren. Ieder van ons moet er dan ook de nodige aandacht aan besteden en in het kader van mijn bevoegdheid zal ik daar zeker initiatieven toe nemen. Na een grondige en evenwichtige lezing vind ik het echter niet zo evident om het verslag samen te vatten met de woorden ‘het rapport en zijn conclusies zijn globaal vernietigend’. In zijn vraag zegt de heer Anciaux trouwens zelf dat ‘we niet alles en iedereen over dezelfde kam mogen scheren en dat de slechtste leerlingen uiteraard veel aandacht trekken’. Een genuanceerde reactie is dan ook op haar plaats. Het klopt dat het aantal klachten gestegen is. Dat is een feit, maar ik wil daarbij de volgende kanttekening maken. Het is niet omdat er meer processen-verbaal voor snelheidsovertredingen worden uitgeschreven, dat er automatisch ook meer wegpiraten zijn. Ik licht dat even toe. Een coherent klachtenbeheer bestaat uit drie lijnen. Bij de voorstelling van mijn beleidsnota in 2008 was al duidelijk dat een geïntegreerd klachtenbeleid een van de speerpunten is. Dat vind ik echt het minimum van een klantvriendelijke dienstverlening. In alle colleges waar we de voorzitters van de FOD’s en POD’s konden en mochten sensibiliseren, hebben we altijd op hetzelfde gehamerd. De zogenaamde nulde lijn is de informatieverstrekking. Klachten ontstaan inderdaad vaak uit een gebrek aan informatie. De eerste lijn is de klachtenbehandeling in de dienst zelf en de tweede lijn zijn onze ombudsmannen en -vrouwen. Sinds 2008 en tot vandaag heeft mijn administratie, de FOD Personeel en Organisatie, in nauw overleg met de federale ombudsmannen, in meer dan dertig diensten een eerstelijnsproces voor klachtenbehandeling geïnstalleerd of het bestaande proces vernieuwd op basis van een gestandaardiseerd en genormeerd procesmodel en herkenbaar door een uniek klachtenlogo. Die herkenbaarheid vonden we ook belangrijk. In alle diensten wordt met een soort standaard gewerkt zodat men daaruit ook makkelijker kon leren en van elkaar kon leren. Met andere woorden, burgers zouden vandaag gemakkelijker een klacht moeten kunnen indienen. De stijging van het aantal klachten kan deels daardoor verklaard worden. Wat betreft de nulde lijn of de informatieverstrekking, vind ik dat, ook al is de communicatie van de overheidsdiensten sterk verbeterd, er nooit genoeg kan worden gecommuniceerd. Het ondersteunen van de externe communicatie van de federale diensten is de bevoegdheid van de Kanselarij. Het ondersteunen van de interne communicatie valt onder de bevoegdheid van de FOD Personeel en Organisatie. Ze nemen uiteraard globale ondersteunende initiatieven, maar dat geeft die diensten niet de autoriteit om absoluut geldende normen inzake informatieverstrekking op te leggen, die zouden voorbijgaan aan de verantwoordelijkheid van de betrokken dienst en van de toezichthoudende minister en aan de specificiteit van het betreffende beleidsdomein. Dat is ook een van de redenen waarom ik zoveel aandacht besteed aan de bestuursovereenkomsten waardoor er meer aan bod kan komen dan datgene wat alleen politiek interessant is. De vraag is ook hoe ervoor te zorgen dat ook de bevoegde minister interesse betoont en niet alleen de minister van Ambtenarenzaken. Wat betreft de tweede lijn, is de minister van Ambtenarenzaken niet bevoegd voor de werking of de budgetten van de federale ombudsman, maar het parlement. Beweer ik dat alles perfect loopt? Beslist niet! Maar het is ook niet allemaal negatief. We moeten voortdurend werken aan verbetering en daarbij de aanbevelingen van de federale ombudsman ter harte nemen. Zo zou bijvoorbeeld de nulde lijn kunnen worden versterkt door de creatie van een federale infolijn, vergelijkbaar met het 1700 nummer in Vlaanderen, of door de creatie van een geïntegreerde infolijn voor alle bestuursniveaus. Ook onthoud ik het opnemen van bepaalde elementen van klantgerichtheid, waarvan klachtenbeheer een onderdeel is, in de evaluatie van de leidinggevenden van de overheidsdiensten. Voor een regering in lopende zaken zijn nieuwe initiatieven niet mogelijk, maar ik herken veel zaken in het rapport. Ik hoop dat het rapport de nodige aandacht krijgt en dat er meer bestuursovereenkomsten komen waarin al die elementen een plaats krijgen. Dan zal het rapport ook effectief worden uitgevoerd en zal het niet alleen een thema voor parlementsleden blijven op het moment dat het rapport verschijnt.
M. Bert Anciaux (sp.a). – Je me réjouis que la ministre prenne ce dossier au sérieux et ne le relativise pas.	De heer Bert Anciaux (sp.a). – Het verheugt me dat de minister de zaak au sérieux neemt en niet relativeert.
Question orale de Mme Dominique Tilmans à la vice-première ministre et ministre des Affaires sociales et de la Santé publique et à la ministre de l’Intérieur sur «la réalisation d’un bilan-santé préventif de la population âgée de 45 à 60 ans domiciliée près d’une centrale nucléaire» (nº 5-93)	Mondelinge vraag van mevrouw Dominique Tilmans aan de vice-eersteminister en minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid en aan de minister van Binnenlandse Zaken over «het uitvoeren van een preventieve gezondheidstest bij de bevolkingsgroep van 45- tot 60-jarigen die in de buurt van een kerncentrale wonen» (nr. 5-93)
Mme Dominique Tilmans (MR). – La catastrophe nucléaire qui se produit actuellement au Japon prouve que le risque zéro n’existe pas en matière d’énergie nucléaire. En cas d’alerte confirmée par les autorités, il ne fait aucun doute que les mesures prévues par le plan de crise doivent être exécutées, notamment l’ingestion de comprimés d’iode stable. La prophylaxie à l’iodure de potassium est recommandée suivant certains critères et certaines conditions afin de saturer la thyroïde qui absorbera ainsi potentiellement moins d’iode 131 radioactif. Cependant, l’ingestion de l’isotope normal de l’iode peut avoir des conséquences différentes selon le sous-groupe de la population auquel on appartient. Pour les adultes de plus de 45 ans, le bénéfice du traitement diminue tandis que les risques de maladies thyroïdiennes ou de problèmes cardiaques augmentent. À partir de 60 ans, le traitement prophylactique n’est plus recommandé pour les mêmes raisons, à savoir l’existence possible d’une affection thyroïdienne non diagnostiquée et de problèmes cardiaques importants. De même, la prise d’iode stable comporte des risques pour la femme enceinte puisqu’elle pourrait avoir des effets néfastes sur le développement central de l’embryon. L’OMS recommande même de ne pas administrer d’iode stable pendant le premier trimestre de la grossesse. On sait par contre que le fœtus, à partir de la douzième semaine de grossesse et les enfants sont fortement menacés en cas d’accident nucléaire. Il va donc de soi que le taux d’iode stable présent dans la glande thyroïde varie d’une personne à l’autre selon, notamment, son âge et son état de santé. La dose à prendre en cas d’accident nucléaire devrait donc être calculée en fonction des différents paramètres dont je viens de parler. Ne pensez-vous pas qu’il serait intéressant d’initier une action dans le cadre d’une réflexion risque/bénéfice de la prise de comprimés d’iode et, par conséquent, d’établir un bilan de santé préventif des personnes âgées de 45 à 60 ans domiciliées dans les zones à risque ? Réalisé par le médecin généraliste, ce bilan permettrait d’établir le profil du patient qui, prévenu de la nécessité ou non d’ingérer un comprimé d’iode en cas d’alerte, pourrait dès lors agir en tenant compte de ses caractéristiques propres.	Mevrouw Dominique Tilmans (MR). – De kernramp die zich momenteel in Japan voordoet bewijst dat inzake kernenergie een nulrisico niet bestaat. Bij een officieel alarm moeten de maatregelen bepaald in het crisisplan ongetwijfeld worden uitgevoerd, in het bijzonder het innemen van tabletten stabiel jodium. De preventie met kaliumjodide wordt, afhankelijk van bepaalde criteria en voorwaarden, aanbevolen om de schilklier te verzadigen zodat ze minder radioactief jodium 131 opneemt. De inname van de normale jodiumisotoop kan evenwel verschillende gevolgen hebben afhankelijk van de categorie van de bevolking waartoe men behoort. Voor volwassenen boven de 45 jaar vermindert het voordeel van de behandeling terwijl het risico op schildklierziektes of hartproblemen toeneemt. Vanaf 60 jaar wordt de preventiebehandeling niet meer aanbevolen om dezelfde redenen, namelijk een mogelijke niet gediagnosticeerde schildklieraandoening en ernstige hartproblemen. De inname van stabiel jodium houdt eveneens een risico in voor zwangere vrouwen omdat het nefaste effecten kan hebben op de ontwikkeling van het centraal zenuwstelsel van het embryo. De WHO beveelt zelfs aan geen stabiel jodium toe te dienen gedurende het eerste trimester van de zwangerschap. Daarentegen is bekend dat een nucleair ongeval een groot gevaar vormt voor de foetus vanaf de twaalfde week van de zwangerschap en voor kinderen. Het stabiel jodiumgehalte in de schildklier verschilt uiteraard van de ene persoon tot de andere en hangt ook sterk af van de leeftijd en van de gezondheidstoestand. Bij een kernramp moet de dosis dus worden berekend volgens de verschillende parameters die ik daarnet vermeldde. Zou het niet interessant zijn een actie te starten in het kader van een afweging van de gevaren en de voordelen van de inname van jodiumtabletten, en een preventieve gezondheidsbalans op te stellen van mensen van 45 tot 60 jaar die in de risicozone wonen? De huisarts zou die balans kunnen opmaken en aan de hand daarvan kan een profiel van de patiënt worden opgesteld. Als de situatie zich voordoet en de inname van een jodiumtablet wordt overwogen, kan hij een beslissing nemen aangepast aan zijn situatie.
Mme Annemie Turtelboom, ministre de l’Intérieur. – J’ai le plaisir de vous confirmer que les médecins généralistes ont toujours été et sont toujours activement impliqués dans les actions menées dans le cadre de la campagne de sensibilisation aux risques nucléaires et radiologiques et aux mesures de protection y afférentes. Grâce à leur relation privilégiée avec les patients, ils inspirent confiance pour tout ce qui touche à la santé. Nous comptons sur eux pour expliquer la situation aux personnes concernées en des termes compréhensibles et pour véhiculer les messages-clés de la campagne. L’application de la mesure de protection relative à la prise d’iode stable nécessite encore une implication plus importante des médecins traitants puisqu’il s’agit d’un médicament, même s’il n’est utilisé qu’à titre préventif. Le médecin de famille peut encourager les catégories les plus vulnérables, notamment les enfants en bas âge et les femmes enceintes, à se procurer les comprimés d’iode en cas d’incident nucléaire ou radiologique. Il lui appartient également de vérifier, pour chaque individu, s’il devra suivre la recommandation officielle de prendre des comprimés d’iode, si celle-ci devait un jour être faite. Cet examen individuel, nécessairement effectué en dehors de toute situation d’urgence, devra permettre de dresser un bilan complet des risques et bénéfices pour la personne concernée. Le bilan tiendra compte de l’âge, bien sûr, mais aussi du sexe, d’un éventuel état de grossesse ou d’allaitement, de maladies concomitantes pouvant constituer une contre-indication relative ou absolue, etc. Il est évident que si la mesure « prise d’iode stable » était réellement appliquée, le médecin de famille devrait assurer le suivi médical et psychologique de ses patients : il devrait rassurer les patients présentant des effets secondaires inquiétants mais sans réelle gravité sanitaire, mais surtout, effectuer les contrôles indispensables en vue de déceler au plus vite les éventuels effets indésirables, aussi rares qu’ils puissent être. Pour toutes ces raisons, nous avons organisé, préalablement au lancement de la campagne destinée au grand public, une séance d’information pour le Conseil fédéral des cercles des médecins généralistes. Nous avons mis à disposition et continuons à le faire grâce à l’appui que nous fournit l’AFCN – Agence fédérale de contrôle nucléaire – des experts en radioprotection lors des séances d’information locales que les cercles veulent organiser. Nous avons également développé, de nouveau dans le cadre d’une intense collaboration entre le SPF Santé et l’AFCN, une quantité importante de documents, de présentations, de références et de questions/réponses destinés aux médecins et repris sur le site web de la campagne : www.risquenucleaire.be. Je me réjouis des réactions positives de la part des médecins concernés et je les remercie sincèrement de leur collaboration enthousiaste.	Mevrouw Annemie Turtelboom, minister van Binnenlandse Zaken. – De huisartsen werden en worden steeds actief betrokken bij de acties die plaatsvinden in het kader van de bewustmakingscampagne voor de nucleaire en radiologische gevaren en de daarmee gepaard gaande beschermingsmaatregelen. Dankzij hun bijzondere relatie met de patiënt boezemen ze vertrouwen in voor alles wat met gezondheid te maken heeft. Wij rekenen op hen om de situatie in begrijpelijke woorden uit te leggen aan de betrokken personen en om de kernboodschap van de campagne te verspreiden. Bij het nemen van de beschermingsmaatregel met betrekking tot de inname van stabiel jodium is een nog grotere betrokkenheid van de behandelende artsen vereist aangezien het om een medicijn gaat, zij het dat het preventief wordt gebruikt. De huisarts kan de meest kwetsbare categorieën, in het bijzonder jonge kinderen en zwangere vrouwen, aanmoedigen zich van jodiumtabletten te voorzien als zich een nucleair of radiologisch incident voordoet. Het is ook zijn taak voor elke persoon na te gaan of het wenselijk is de officiële aanbeveling om jodiumtabletten in te nemen – als die aanbeveling ooit zou worden gegeven – te volgen. Aan de hand van dat individuele onderzoek, dat in elk geval buiten een noodsituatie moet plaatsvinden, moet een balans van de risico’s en voordelen voor de betrokken persoon kunnen worden opgemaakt. Daarbij zal uiteraard rekening worden gehouden met de leeftijd, maar ook met het geslacht, een eventuele zwangerschap of het geven van borstvoeding en ziektes die een absolute of relatieve contra-indicatie kunnen vormen. Indien de maatregel ‘inname van stabiel jodium’ echt wordt genomen, moet de huisarts uiteraard de medische en psychische opvolging van zijn patiënten verzekeren: hij moet de patiënten met verontrustende bijverschijnselen die geen ernstig gevaar voor de gezondheid vormen geruststellen, maar vooral de nodige controles uitvoeren om zo snel mogelijk ongewenste effecten op te sporen, zelfs al zijn die zeldzaam. Om al die redenen hebben we vóór de lancering van de campagne voor het grote publiek een informatiesessie gehouden voor de Federale Raad voor de Huisartsenkringen. We stellen experts in radiobescherming ter beschikking voor de lokale informatiesessies die de kringen organiseren. Dat is mogelijk dankzij de steun van het FANC – het Federaal Agentschap voor de Nucleaire Controle. Daarnaast hebben we ook, eveneens op basis van een intense samenwerking tussen de FOD Volksgezondheid en het FANC, een grote hoeveelheid documenten, voorstellingen, verwijzingen en vragen/antwoorden voor de artsen uitgewerkt. Die staan op de website van de campagne: www.nucleairrisico.be. Ik ben tevreden over de positieve reacties van de betrokken artsen en ik dank hen oprecht voor hun enthousiaste samenwerking.
Mme Dominique Tilmans (MR). – Je remercie la ministre pour sa réponse. Les médecins sont donc actuellement impliqués dans une collaboration et il leur appartiendrait de dresser un bilan préalable pour chacun des patients susceptibles d’être à risques en dehors d’un accident nucléaire ? (Signe d’assentiment de la ministre) Vous me confirmez donc que les médecins peuvent effectuer ces bilans de santé préalablement à tout accident nucléaire, de façon à déterminer le profil de leurs patients à risques.	Mevrouw Dominique Tilmans (MR). – De artsen zijn dus momenteel betrokken bij een samenwerking en het is hun taak een voorafgaande balans op te stellen voor alle patiënten die gevaar kunnen lopen buiten een kernongeval? (De minister knikt instemmend) U bevestigt dus dat de artsen die voorafgaande gezondheidsbalansen kunnen opstellen, om het profiel van hun risicopatiënten te bepalen.
Mme Annemie Turtelboom, ministre de l’Intérieur. – Le médecin généraliste doit également évaluer la situation des patients de manière individuelle. Les comprimés d’iode n’ont en effet pas le même impact sur la santé des patients, par exemple en fonction de leur âge. Le médecin généraliste peut déterminer ce qui convient le mieux à chacun, en fonction de sa situation personnelle. C’est la raison pour laquelle nous travaillons tellement bien avec l’AFCN et avec les médecins généralistes. En cas d’accident, le contact avec le généraliste permettra de déterminer l’impact des comprimés sur tel patient. Le gouvernement fédéral n’est pas en mesure de l’évaluer. Je tiens à remercier les médecins généralistes car ils jouent un rôle de premier plan dans cette campagne.	Mevrouw Annemie Turtelboom, minister van Binnenlandse Zaken. – De huisarts moet ook de situatie van de patiënten individueel evalueren. De jodiumtabletten hebben immers niet voor alle patiënten dezelfde gevolgen. Dat is onder meer afhankelijk van de leeftijd. De huisarts kan bepalen wat het best is voor elke patiënt, afhankelijk van de persoonlijke situatie. Daarom werken we zo nauw samen met het FANC en met de huisartsen. Bij een ongeval zullen, door het contact met de huisarts, de gevolgen van de tabletten op een bepaalde patiënt kunnen worden bepaald. De federale regering kan dat niet beoordelen. Ik houd eraan de huisartsen te bedanken. Ze spelen een belangrijke rol in deze campagne.
Mme Dominique Tilmans (MR). – Le rôle des médecins généralistes est en effet très important mais je ne crois pas qu’ils aient compris qu’ils devaient intervenir préalablement. Dans les zones à risques, certains médecins font déjà des analyses de sang pour évaluer la situation thyroïdienne de leurs patients. Je pense qu’il faut à présent leur recommander de soumettre leurs patients à des examens préalables. En ce qui concerne les femmes enceintes, il faut savoir qu’il y a un risque non négligeable pour le système central de l’enfant pendant le premier trimestre de la grossesse. Je trouve qu’il faudrait aussi pouvoir communiquer à ce propos, en évitant bien sûr de provoquer la panique. Les médecins ont été informés mais il faudrait à présent faire comprendre à la population que la prise d’iode n’est pas sans risque, que la dose à prendre est fonction des différentes tranches d’âges et, en tout cas, insister sur l’importance que représente cette prise d’iode pour les jeunes enfants.	Mevrouw Dominique Tilmans (MR). – De rol van de huisartsen is inderdaad zeer belangrijk, maar ik ben er niet zeker van dat ze begrepen hebben dat ze vooraf moeten ingrijpen. In de gevarenzones doen sommige artsen al bloedonderzoeken om de toestand van de schildklier van hun patiënten te beoordelen. We moeten hen nu aanbevelen hun patiënten voorafgaande onderzoeken te laten ondergaan. Voor zwangere vrouwen is er een niet te verwaarlozen risico voor het centrale zenuwstelsel van het kind tijdens het eerste trimester van de zwangerschap. Daarover moet ook kunnen worden geïnformeerd, uiteraard zonder paniek te zaaien. De artsen werden geïnformeerd, maar nu moet de bevolking duidelijk worden gemaakt dat de inname van jodium niet zonder gevaar is en dat de in te nemen dosis ook afhangt van de leeftijd. In ieder geval moet het belang van de inname van jodiumtabletten voor jonge kinderen worden onderstreept.
Mme Annemie Turtelboom, ministre de l’Intérieur. – Je pense que les gens doivent prendre l’initiative de consulter leur médecin de famille et pas seulement pour les comprimés d’iode.	Mevrouw Annemie Turtelboom, minister van Binnenlandse Zaken. – De mensen moeten het initiatief nemen hun huisarts te raadplegen, en niet enkel voor de jodiumtabletten.
Question orale de M. Hassan Bousetta à la ministre de l’Intérieur sur «la question de la citoyenneté et du droit de vote des étrangers résidant en Belgique» (nº 5-100)	Mondelinge vraag van de heer Hassan Bousetta aan de minister van Binnenlandse Zaken over «de burgerzin en het stemrecht van buitenlanders die in België wonen» (nr. 5-100)
M. Hassan Bousetta (PS). – Dans dix-huit mois, en octobre 2012, les ressortissants européens et non européens vivant en Belgique auront la possibilité de participer aux élections communales, pour la deuxième fois pour les non européens et pour la troisième fois pour les européens. L’exercice de ce droit est conditionné à l’inscription volontaire préalable de ces nouveaux citoyens. Pour les non européens, il y a aussi une condition de résidence et ils doivent s’engager à respecter la Convention européenne des droits de l’homme et de sauvegarde des libertés fondamentales ainsi que la Constitution et les lois du peuple belge. En 2000 et en 2006, l’exercice de ce droit s’est révélé plus ou moins encourageant selon les communes mais, dans l’intérêt du bon fonctionnement démocratique des institutions communales, nous devons faire mieux lors du prochain scrutin. Une analyse réalisée par le chercheur Jean-Michel Lafleur de l’Université de Liège à l’occasion d’une thèse de doctorat a débouché sur le constat que la longueur des périodes d’enregistrement des électeurs a un impact très significatif sur le nombre d’inscrits et d’électeurs. En effet, plus la période d’inscription est longue, plus les administrations et les associations ont le temps de s’organiser pour informer, sensibiliser et mobiliser les électeurs potentiels. Selon la loi, les dates d’inscription et les formulaires d’inscription sont fixés par arrêté royal et ministériel. Même si nous n’avons en théorie pas d’autres élections prévues avant 2012, il est fort probable que le prochain gouvernement fédéral ne s’inquiétera de cette question que dans plusieurs mois. Compte tenu de ces éléments, ma question est donc la suivante : afin d’accroître l’exercice de la citoyenneté dans notre pays, le gouvernement en affaires courantes est-il en mesure de proposer l’adoption d’un arrête royal déterminant les modalités et les dates d’inscription des électeurs de nationalité étrangère ? Dans l’affirmative, serait-il disposé à accélérer le processus afin que l’enregistrement démarre le plus rapidement possible et s’étende dans un délai suffisant par rapport à la date qui sera fixée pour l’arrêt des listes d’électeurs par les collèges des bourgmestres et échevins ?	De heer Hassan Bousetta (PS). – Over achttien maanden, in oktober 2012, kunnen de in België wonende Europese en niet-Europese burgers deelnemen aan de gemeenteraadsverkiezingen, de niet-Europeanen voor de tweede keer en de Europeanen voor de derde keer. Om dat recht te mogen uitoefenen, moeten die nieuwe burgers zich vooraf vrijwillig inschrijven. Voor de niet-Europeanen is er ook de verblijfsvoorwaarde en ze moeten zich ertoe verbinden het Europees Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden, de Grondwet en de wetten van het Belgische volk na te leven. In 2000 en 2006 is de uitoefening van dat recht volgens de gemeenten min of meer bemoedigend gebleken, maar in het belang van de goede democratische werking van de gemeentelijke instellingen, moeten we bij de volgende verkiezingen nog beter doen. Uit een analyse van Jean-Michel Lafleur, onderzoeker aan de Université de Liège, die een doctoraatsthesis voorbereidde, is gebleken dat de duur van de inschrijvingsperiode een grote invloed heeft op het aantal inschrijvingen en kiezers. Hoe langer die periode, hoe meer tijd de administraties en verenigingen hebben om zich te organiseren om de potentiële kiezers te informeren, te sensibiliseren en te mobiliseren. Krachtens de wet zijn de inschrijvingsperiode en de inschrijvingsformulieren geregeld bij koninklijk en ministerieel besluit. Zelfs al zijn er, in theorie, geen andere verkiezingen gepland vóór 2012, kan ervan uitgegaan worden dat de volgende federale regering zich hierover pas over enkele maanden zorgen zal beginnen maken. Kan de regering in lopende zaken, om de uitoefening van het burgerschap in ons land te verbeteren, een koninklijk besluit voorbereiden met daarin de uitvoeringsbepalingen en de inschrijvingsdata voor de kiezers met een buitenlandse nationaliteit? Zo ja, is ze bereid dat proces te versnellen opdat de inschrijvingsperiode zo spoedig mogelijk kan ingaan en voldoende lang loopt met het oog op de datum voor de afsluiting van de kiezerslijsten die door de colleges van burgemeesters en schepenen zal worden bepaald?
Mme Annemie Turtelboom, ministre de l’Intérieur. – Le droit de vote, aux élections communales, des ressortissants étrangers vivant en Belgique est réglé par les articles 1^erbis et 1^erter de la loi électorale communale. Tout ressortissant étranger européen ou non européen peut s’inscrire, pour les prochaines élections communales, à partir du jour suivant la date des dernières élections communales, qui ont eu lieu le 8 octobre 2006, jusqu’au jour de l’établissement de la nouvelle liste des électeurs. Cela signifie que tout ressortissant étranger a pu s’inscrire dès le 9 octobre 2006 et peut encore le faire jusqu’au 31 juillet 2012. Rappelons également que les ressortissants tant européens que non européens qui se sont déjà inscrits pour de précédentes élections communales restent inscrits sur la liste des électeurs pour les élections communales de 2012.	Mevrouw Annemie Turtelboom, minister van Binnenlandse Zaken. – Het stemrecht voor de gemeenteraadsverkiezingen van de in België verblijvende buitenlanders is geregeld door de artikelen 1bis en 1ter van de gemeentekieswet. Elke Europese of niet-Europese burger kan zich voor de volgende gemeenteraadsverkiezingen inschrijven vanaf de dag die volgt op de laatste gemeenteraadsverkiezingen tot op de dag van de vaststelling van de nieuwe kiezerslijsten. Dat betekent concreet dat elke buitenlandse inwoner zich al heeft kunnen laten inschrijven vanaf 9 oktober 2006, de dag na de laatste gemeenteraadsverkiezingen, en dat nog kan doen tot 31 juli 2012. Ik herinner er nog aan dat zowel de Europese als de niet-Europese burgers die zich voor de vorige gemeenteraadsverkiezingen hebben laten inschrijven, op de kiezerslijsten voor de gemeenteraadsverkiezingen van 2012 blijven staan.
M. Hassan Bousetta (PS). – Il serait utile de diffuser des informations à ce sujet et de prévoir les conditions relatives aux corrections. Je pense notamment aux personnes qui ont changé de nationalité ou de résidence. Qu’en est-il à cet égard ? Une harmonisation est souhaitable.	De heer Hassan Bousetta (PS). – Het zou nuttig zijn over dat onderwerp te communiceren en te voorzien in de voorwaarden voor de correcties. Ik denk onder meer aan de mensen die van nationaliteit of van woonplaats zijn veranderd. Wat gebeurt er in dat geval? Een harmonisering is wenselijk.
Proposition de budget pour l’année 2011 de la Commission administrative chargée de la surveillance des méthodes spécifiques et exceptionnelles de recueil de données par les services de renseignement et de sécurité (Commission BIM – C-BIM ; Doc. 5-792)	Voorstel van begroting voor het jaar 2011 van de Bestuurlijke commissie belast met de controle op de specifieke en uitzonderlijke methoden voor het verzamelen van gegevens door de inlichtingen- en veiligheidsdiensten (Commissie BIM – C-BIM; Stuk 5-792)
Discussion	Bespreking
(Pour le budget proposé par la commission chargée du suivi parlementaire du Comité permanent de contrôle des Service de Renseignements et de Sécurité, voir document 5-792/3.)	(Voor de begroting voorgesteld door de commissie belast met de parlementaire begeleiding van het Vast Comité van Toezicht op de Inlichtingen- en Veiligheidsdiensten, zie stuk 5-792/3.)
M. Philippe Mahoux (PS), rapporteur. – La discussion relative à ce budget s’est déroulée sans problème particulier et a donné lieu à des échanges fructueux entre les membres de la commission. Je voudrais simplement rappeler le rôle de cette commission. Elle a donc été créée dans le prolongement de la loi relative aux services de renseignement et est composée de trois magistrats chargés de vérifier le caractère légal, normal, des mesures particulières et spécifiques utilisées par ces services.	De heer Philippe Mahoux (PS), rapporteur. – De bespreking over de begroting verliep zonder bijzondere problemen en gaf aanleiding tot vruchtbare gedachtewisselingen tussen de leden van de commissie. Ik herinner nog even aan de rol van die commissie. Ze werd opgericht ingevolge de goedkeuring van de wet op de inlichtingendiensten en is samengesteld uit drie magistraten die moeten nagaan of de specifieke en uitzonderlijke methodes die die diensten gebruiken wettig en regulier zijn.
– La discussion est close.	– De bespreking is gesloten.
– Il sera procédé ultérieurement au vote sur la proposition de budget.	– De stemming over het voorstel van begroting heeft later plaats.
Prise en considération de propositions	Inoverwegingneming van voorstellen
M. le président. – La liste des propositions à prendre en considération a été distribuée. Est-ce qu’il y a des observations ? Puisqu’il n’y a pas d’observations, ces propositions sont considérées comme prises en considération et renvoyées à la commission indiquée par le Bureau.	De voorzitter. – De lijst van de in overweging te nemen voorstellen werd rondgedeeld. Zijn er opmerkingen? Aangezien er geen opmerkingen zijn, beschouw ik die voorstellen als in overweging genomen en verzonden naar de commissies die door het Bureau zijn aangewezen.
(La liste des propositions prises en considération figure en annexe.)	(De lijst van de in overweging genomen voorstellen wordt in de bijlage opgenomen.)
Votes	Stemmingen
(Les listes nominatives figurent en annexe.)	(De naamlijsten worden in de bijlage opgenomen.)
Projet de loi portant assentiment à l’avenant du 30 avril 2010 à l’accord de coopération du 30 mai 2005 entre l’État fédéral, la Région flamande, la Région Wallonne et la Région de Bruxelles-Capitale et la Communauté germanophone relatif à l’économie plurielle, approuvé par la loi du 10 mai 2006 (Doc. 5-782)	Wetsontwerp houdende instemming met de avenant van 30 april 2010 aan het samenwerkingsakkoord van 30 mei 2005 tussen de Federale Staat, het Vlaams, het Waals en het Brussels Hoofdstedelijk Gewest en de Duitstalige Gemeenschap betreffende de meerwaardeneconomie, bekrachtigd door de wet van 10 mei 2006 (Stuk 5-782)
Vote nº 1	Stemming 1
Présents : 61 Pour : 45 Contre : 0 Abstentions : 16	Aanwezig: 61 Voor: 45 Tegen: 0 Onthoudingen: 16
Mme Lieve Maes (N-VA). – Si le groupe N-VA s’est abstenu lors du vote, ce n’est pas parce que nous nous opposons au soutien de l’économie sociale mais parce qu’il s’agit d’une adoption rétroactive et que l’argent aurait déjà dû depuis longtemps être accordé aux régions.	Mevrouw Lieve Maes (N-VA). – De N-VA-fractie heeft zich bij deze stemming onthouden, niet omdat we gekant zijn tegen de ondersteuning van de sector van de sociale economie, maar omdat het hier gaat over een retroactieve goedkeuring en omdat het geld al lang aan de regio’s had moeten zijn toebedeeld.
– Le projet de loi est adopté. – Il sera transmis à la Chambre des représentants.	– Het wetsontwerp is aangenomen. – Het zal aan de Kamer van volksvertegenwoordigers worden overgezonden.
Projet de loi portant des dispositions diverses (Doc. 5-869)(Procédure d’évocation)	Wetsontwerp houdende diverse bepalingen (Stuk 5-869)(Evocatieprocedure)
M. le président. – Nous votons d’abord sur l’amendement nº 5 de Mme Maes.	De voorzitter. – We stemmen eerst over amendement 5 van mevrouw Maes.
Vote nº 2	Stemming 2
Présents : 61 Pour : 12 Contre : 46 Abstentions : 3	Aanwezig: 61 Voor: 12 Tegen: 46 Onthoudingen: 3
– L’amendement n’est pas adopté.	– Het amendement is niet aangenomen.
M. le président. – Nous votons sur l’amendement nº 6 de Mme Maes.	De voorzitter. – We stemmen over amendement 6 van mevrouw Maes.
Vote nº 3	Stemming 3
Présents : 59 Pour : 12 Contre : 42 Abstentions : 5	Aanwezig: 59 Voor: 12 Tegen: 42 Onthoudingen: 5
– L’amendement n’est pas adopté.	– Het amendement is niet aangenomen.
M. le président. – Nous votons sur l’amendement nº 7 de Mme Maes.	De voorzitter. – We stemmen over amendement 7 van mevrouw Maes.
Vote nº 4	Stemming 4
Présents : 59 Pour : 16 Contre : 43 Abstentions : 0	Aanwezig: 59 Voor: 16 Tegen: 43 Onthoudingen: 0
– L’amendement n’est pas adopté.	– Het amendement is niet aangenomen.
M. le président. – Nous votons sur l’amendement nº 16 de M. Vandenbroucke.	De voorzitter. – We stemmen over amendement 16 van de heer Vandenbroucke.
Vote nº 5	Stemming 5
Présents : 60 Pour : 5 Contre : 49 Abstentions : 6	Aanwezig: 60 Voor: 5 Tegen: 49 Onthoudingen: 6
– L’amendement n’est pas adopté.	– Het amendement is niet aangenomen.
M. le président. – Nous votons sur l’amendement nº 12 de Mme Temmerman.	De voorzitter. – We stemmen over amendement 12 van mevrouw Temmerman.
Vote nº 6	Stemming 6
Présents : 59 Pour : 4 Contre : 48 Abstentions : 7	Aanwezig: 59 Voor: 4 Tegen: 48 Onthoudingen: 7
– L’amendement n’est pas adopté.	– Het amendement is niet aangenomen.
M. le président. – Nous votons sur l’amendement nº 13 de Mme Temmerman.	De voorzitter. – We stemmen over amendement 13 van mevrouw Temmerman.
Vote nº 7	Stemming 7
Présents : 60 Pour : 4 Contre : 49 Abstentions : 7	Aanwezig: 60 Voor: 4 Tegen: 49 Onthoudingen: 7
– L’amendement n’est pas adopté.	– Het amendement is niet aangenomen.
M. le président. – Nous votons sur l’amendement nº 14 de Mme Temmerman.	De voorzitter. – We stemmen over amendement 14 van mevrouw Temmerman.
Vote nº 8	Stemming 8
Présents : 60 Pour : 4 Contre : 49 Abstentions : 7	Aanwezig: 60 Voor: 4 Tegen: 49 Onthoudingen: 7
– L’amendement n’est pas adopté.	– Het amendement is niet aangenomen.
M. le président. – Nous votons sur l’amendement nº 1 de Mme Khattabi.	De voorzitter. – We stemmen over amendement 1 van mevrouw Khattabi.
Vote nº 9	Stemming 9
Présents : 59 Pour : 10 Contre : 33 Abstentions : 16	Aanwezig: 59 Voor: 10 Tegen: 33 Onthoudingen: 16
– L’amendement n’est pas adopté.	– Het amendement is niet aangenomen.
M. le président. – Nous votons à présent sur l’ensemble du projet de loi.	De voorzitter. – We stemmen nu over het wetsontwerp in zijn geheel.
Vote nº 10	Stemming 10
Présents : 60 Pour : 33 Contre : 15 Abstentions : 12	Aanwezig: 60 Voor: 33 Tegen: 15 Onthoudingen: 12
Mme Liesbeth Homans (N-VA). – La manière dont on a fait franchir le cap de la Chambre et du Sénat à ce projet de loi portant des dispositions diverses est totalement inacceptable. Le projet contient des matières importantes, comme la transaction et le secret bancaire, qui nécessitent un examen parlementaire approfondi. La majorité l’a d’ailleurs reconnu puisqu’elle nous présente aujourd’hui déjà une loi réparatrice. Nous demandons à l’actuel gouvernement de toujours permettre au Parlement de débattre de dossiers aussi importants d’une manière digne d’une institution parlementaire. C’est pourquoi les autres membres de notre groupe ont voté contre ce projet de loi.	Mevrouw Liesbeth Homans (N-VA). – De manier waarop dit wetsontwerp houdende diverse bepalingen door Kamer en Senaat is gejaagd, is totaal onaanvaardbaar. Het ontwerp bevat belangrijke onderwerpen, zoals de minnelijke schikking en het bankgeheim, die een grondige parlementaire bespreking vergen. De meerderheid heeft dat trouwens erkend, want vandaag is er al een reparatiewet. Wij vragen de huidige regering om zulke belangrijke dossiers altijd in het parlement te bespreken op de manier die een parlementaire instelling waardig is. Daarom hebben de andere leden van onze fractie tegen dit wetsontwerp gestemd.
M. Jacky Morael (Ecolo). – Notre groupe s’est abstenu mais que l’on ne s’y trompe pas, ce projet, certes traité à la hussarde et dans des conditions de travail parlementaire assez inacceptables, comporte une avancée majeure : la levée du secret bancaire. Malheureusement, elle s’accompagne d’une regrettable contrepartie en matière de transaction pénale, ce qui génère de nombreux dangers. De plus, cette méthode a mis en péril le fonctionnement même de l’institution parlementaire, avec une obstination incompréhensible de la part du gouvernement. Tout cela justifie amplement l’abstention de notre groupe.	De heer Jacky Morael (Ecolo). – Onze fractie heeft zich onthouden, maar laten wij duidelijk zijn: dit ontwerp, dat in nogal onaanvaardbare omstandigheden door het parlement werd behandeld, bevat een belangrijke vooruitgang: de opheffing van het bankgeheim. Jammer genoeg is er tegelijkertijd ook de minnelijke schikking, wat talrijke gevaren oplevert. Bovendien heeft deze methode de werking van de parlementaire instelling zelf in gevaar gebracht, waarbij de koppigheid van de regering onbegrijpelijk was. Dit alles rechtvaardigt ruimschoots de onthouding van onze fractie.
– Le Sénat a adopté le projet sans modification. Celui-ci sera transmis à la Chambre des représentants en vue de la sanction royale.	– De Senaat heeft het wetsontwerp ongewijzigd aangenomen. Het zal aan de Kamer van volksvertegenwoordigers worden overgezonden met het oog op de bekrachtiging door de Koning.
Proposition de loi modifiant les articles 216bis et 216ter du Code d’instruction criminelle et l’article 7 de la loi du 6 juin 2010 introduisant le Code pénal social (de Mme Christine Defraigne et consorts ; Doc. 5-893)	Wetsvoorstel tot wijziging van de artikelen 216bis en 216ter van het Wetboek van strafvordering en van artikel 7 van de wet van 6 juni 2010 tot invoering van het Sociaal Strafwetboek (van mevrouw Christine Defraigne c.s.; Stuk 5-893)
M. le président. – Nous votons d’abord sur l’amendement nº 9 de Mme Turan.	De voorzitter. – We stemmen eerst over amendement 9 van mevrouw Turan.
Vote nº 11	Stemming 11
Présents : 60 Pour : 8 Contre : 34 Abstentions : 18	Aanwezig: 60 Voor: 8 Tegen: 34 Onthoudingen: 18
– L’amendement n’est pas adopté.	– Het amendement is niet aangenomen.
M. le président. – Nous votons sur l’amendement nº 11 de Mme Faes.	De voorzitter. – We stemmen over amendement 11 van mevrouw Faes.
Vote nº 12	Stemming 12
Présents : 61 Pour : 12 Contre : 34 Abstentions : 15	Aanwezig: 61 Voor: 12 Tegen: 34 Onthoudingen: 15
– L’amendement n’est pas adopté.	– Het amendement is niet aangenomen.
M. le président. – Nous votons à présent sur l’article 2.	De voorzitter. – We stemmen nu over artikel 2.
Vote nº 13	Stemming 13
Présents : 61 Pour : 34 Contre : 16 Abstentions : 11	Aanwezig: 61 Voor: 34 Tegen: 16 Onthoudingen: 11
– L’article 2 est adopté.	– Artikel 2 is aangenomen.
M. le président. – Nous votons sur l’amendement nº 8 de M. Laeremans.	De voorzitter. – We stemmen over amendement 8 van de heer Laeremans.
Vote nº 14	Stemming 14
Présents : 61 Pour : 4 Contre : 42 Abstentions : 15	Aanwezig: 61 Voor: 4 Tegen: 42 Onthoudingen: 15
– L’amendement n’est pas adopté.	– Het amendement is niet aangenomen.
M. le président. – Nous votons sur l’amendement nº 12 de Mme Faes.	De voorzitter. – We stemmen over amendement 12 van mevrouw Faes.
Vote nº 15	Stemming 15
Présents : 61 Pour : 16 Contre : 34 Abstentions : 11	Aanwezig: 61 Voor: 16 Tegen: 34 Onthoudingen: 11
– L’amendement n’est pas adopté.	– Het amendement is niet aangenomen.
M. le président. – Nous votons sur l’amendement nº 10 de Mmes Khattabi et Piryns.	De voorzitter. – We stemmen over amendement 10 van de dames Khattabi en Piryns.
Mme Zakia Khattabi (Ecolo). – M. le ministre nous a dit tout à l’heure qu’il proposerait une circulaire. Je tiens à rappeler que notre amendement vise simplement à prévoir l’entrée en vigueur de la loi, puisque le texte ne le précise pas. Notre but est d’éviter la confusion et l’insécurité juridique incompatibles avec un État de droit. Le recours à une circulaire me semble un peu léger. Je constate que M. Mahoux n’a pas l’air d’accord, mais il avait lui-même relevé la difficulté en commission.	Mevrouw Zakia Khattabi (Ecolo). – De minister zei daarnet dat hij een circulaire zou voorstellen. Ons amendement strekt er gewoonweg toe te voorzien in de inwerkingtreding van de wet, aangezien daarover geen bepaling in de tekst is opgenomen. Ons doel is te vermijden dat er onduidelijkheid en rechtsonzekerheid is, want die zijn onverenigbaar met een rechtsstaat. Duidelijkheid scheppen via een circulaire lijkt ons onvoldoende. De heer Mahoux lijkt niet akkoord te gaan, maar hij had die moeilijkheid zelf opgeworpen in de commissie.
M. le président. – Chère collègue, ce n’est plus le moment d’argumenter.	De voorzitter. – Beste collega, het is nu niet meer het moment om te argumenteren.
M. Philippe Mahoux (PS). – Je voulais justement en appeler au Règlement, monsieur le Président.	De heer Philippe Mahoux (PS). – Mijnheer de voorzitter, ik wou net een beroep doen op het reglement.
M. le président. – Nous passons au vote.	De voorzitter. – Wij gaan over tot de stemming.
Vote nº 16	Stemming 16
Présents : 61 Pour : 11 Contre : 50 Abstentions : 0	Aanwezig: 61 Voor: 11 Tegen: 50 Onthoudingen: 0
– L’amendement n’est pas adopté.	– Het amendement is niet aangenomen.
M. le président. – Nous votons à présent sur l’ensemble de la proposition de loi.	De voorzitter. – We stemmen nu over het wetsvoorstel in zijn geheel.
Vote nº 17	Stemming 17
Présents : 61 Pour : 34 Contre : 16 Abstentions : 11	Aanwezig: 61 Voor: 34 Tegen: 16 Onthoudingen: 11
– La proposition de loi est adoptée. – Le projet de loi sera transmis à la Chambre des représentants.	– Het wetsvoorstel is aangenomen. – Het wetsontwerp zal aan de Kamer van volksvertegenwoordigers worden overgezonden.
Ordre des travaux	Regeling van de werkzaamheden
M. le président. – Le Bureau propose l’ordre du jour suivant pour la semaine prochaine :	De voorzitter. – Het Bureau stelt voor volgende week deze agenda voor:
Jeudi 7 avril 2011 à 15 heures	Donderdag 7 april 2011 om 15 uur
Débat d’actualité et questions orales.	Actualiteitendebat en mondelinge vragen.
Proposition de résolution portant création d’une base de données nationale, accessible au public, d’œuvres d’art et antiquités volées (de M. Bart Tommelein et Mme Martine Taelman) ; Doc. 5-29/1.	Voorstel van resolutie ter oprichting van een nationale publiek toegankelijke databank voor gestolen kunst en antiek (van de heer Bart Tommelein en mevrouw Martine Taelman); Stuk 5-29/1.
À transmettre par la Chambre et sous réserve d’évocation – Procédure d’évocation Projet de loi modifiant la loi du 1^er février 2011 portant la prolongation de mesures de crise et l’exécution de l’accord interprofessionnel, et exécutant le compromis du gouvernement relatif au projet d’accord interprofessionnel ; Doc. 53-1322/1. (Pour mémoire)	Over te zenden door de Kamer en onder voorbehoud van evocatie – Evocatieprocedure Wetsontwerp houdende aanpassing van de wet van 1 februari 2011 houdende verlenging van de crisismaatregelen en uitvoering van het interprofessioneel akkoord, en tot uitvoering van het compromis van de regering met betrekking tot het ontwerp van interprofessioneel akkoord; Stuk 53-1322/1. (Pro memorie)
Prise en considération de propositions.	Inoverwegingneming van voorstellen.
À partir de 17 heures 30 : Votes nominatifs sur l’ensemble des points à l’ordre du jour dont la discussion est terminée.	Vanaf 17.30 uur: Naamstemmingen over de afgehandelde agendapunten in hun geheel.
La séance sera éventuellement prolongée.	De vergadering zal eventueel worden verlengd.
– Le Sénat est d’accord sur cet ordre des travaux.	– De Senaat is het eens met deze regeling van de werkzaamheden.
Votes	Stemmingen
(Les listes nominatives figurent en annexe.)	(De naamlijsten worden in de bijlage opgenomen.)
Proposition de budget pour l’année 2011 de la Commission administrative chargée de la surveillance des méthodes spécifiques et exceptionnelles de recueil de données par les services de renseignement et de sécurité (Commission BIM – C-BIM ; Doc. 5-792)	Voorstel van begroting voor het jaar 2011 van de Bestuurlijke commissie belast met de controle op de specifieke en uitzonderlijke methoden voor het verzamelen van gegevens door de inlichtingen- en veiligheidsdiensten (Commissie BIM – C-BIM; Stuk 5-792)
Vote nº 18	Stemming 18
Présents : 61 Pour : 53 Contre : 0 Abstentions : 8	Aanwezig: 61 Voor: 53 Tegen: 0 Onthoudingen: 8
– Le budget est adopté. Il sera communiqué au premier ministre, au vice-premier ministre et ministre du Budget et au président de la Commission administrative.	– De begroting is aangenomen. Zij zal worden meegedeeld aan de eerste minister, aan de vice-eersteminister en minister van Begroting en aan de voorzitter van de Bestuurlijke Commissie.
M. le président. – L’ordre du jour de la présente séance est ainsi épuisé. La prochaine séance aura lieu le jeudi 7 avril à 15 h.	De voorzitter. – De agenda van deze vergadering is afgewerkt. De volgende vergadering vindt plaats op donderdag 7 april om 15 uur.
(La séance est levée à 17 h 30.)	(De vergadering wordt gesloten om 17.30 uur.)
Excusés	Berichten van verhindering
MM. Ceder et Sevenhans, pour raison de santé, M. Tommelein, à l’étranger, Mme Turan et M. Vandenbroucke, pour d’autres devoirs, demandent d’excuser leur absence à la présente séance.	Afwezig met bericht van verhindering: de heren Ceder en Sevenhans, om gezondheidsredenen, de heer Tommelein, in het buitenland, mevrouw Turan en de heer Vandenbroucke, wegens andere plichten.
– Pris pour information.	– Voor kennisgeving aangenomen.

Annexe	Bijlage
Votes nominatifs	Naamstemmingen
Vote nº 1	Stemming 1
Présents : 61 Pour : 45 Contre : 0 Abstentions : 16	Aanwezig: 61 Voor: 45 Tegen: 0 Onthoudingen: 16
Pour	Voor
Bert Anciaux, Marie Arena, Wouter Beke, François Bellot, Hassan Bousetta, Jacques Brotchi, Marcel Cheron, Dirk Claes, Alain Courtois, Rik Daems, Sabine de Bethune, Alexander De Croo, Armand De Decker, Christine Defraigne, Francis Delpérée, Willy Demeyer, Guido De Padt, Gérard Deprez, Caroline Désir, André du Bus de Warnaffe, Jan Durnez, Dimitri Fourny, Cindy Franssen, Zakia Khattabi, Nele Lijnen, Philippe Mahoux, Richard Miller, Jacky Morael, Philippe Moureaux, Claudia Niessen, Freya Piryns, Fatiha Saïdi, Ludo Sannen, Louis Siquet, Guy Swennen, Martine Taelman, Muriel Targnion, Marleen Temmerman, Cécile Thibaut, Dominique Tilmans, Rik Torfs, Peter Van Rompuy, Mieke Vogels, Fabienne Winckel, Olga Zrihen.
Abstentions	Onthoudingen
Frank Boogaerts, Yves Buysse, Piet De Bruyn, Patrick De Groote, Bart De Wever, Filip Dewinter, Inge Faes, Liesbeth Homans, Louis Ide, Bart Laeremans, Lieve Maes, Danny Pieters, Elke Sleurs, Helga Stevens, Anke Van dermeersch, Karl Vanlouwe.
Vote nº 2	Stemming 2
Présents : 61 Pour : 12 Contre : 46 Abstentions : 3	Aanwezig: 61 Voor: 12 Tegen: 46 Onthoudingen: 3
Pour	Voor
Frank Boogaerts, Piet De Bruyn, Patrick De Groote, Bart De Wever, Inge Faes, Liesbeth Homans, Louis Ide, Lieve Maes, Danny Pieters, Elke Sleurs, Helga Stevens, Karl Vanlouwe.
Contre	Tegen
Marie Arena, Wouter Beke, François Bellot, Hassan Bousetta, Jacques Brotchi, Yves Buysse, Marcel Cheron, Dirk Claes, Alain Courtois, Rik Daems, Sabine de Bethune, Alexander De Croo, Armand De Decker, Christine Defraigne, Francis Delpérée, Willy Demeyer, Guido De Padt, Gérard Deprez, Caroline Désir, Filip Dewinter, André du Bus de Warnaffe, Jan Durnez, Dimitri Fourny, Cindy Franssen, Zakia Khattabi, Bart Laeremans, Nele Lijnen, Philippe Mahoux, Richard Miller, Jacky Morael, Philippe Moureaux, Claudia Niessen, Freya Piryns, Fatiha Saïdi, Louis Siquet, Martine Taelman, Muriel Targnion, Marleen Temmerman, Cécile Thibaut, Dominique Tilmans, Rik Torfs, Anke Van dermeersch, Peter Van Rompuy, Mieke Vogels, Fabienne Winckel, Olga Zrihen.
Abstentions	Onthoudingen
Bert Anciaux, Ludo Sannen, Guy Swennen.
Vote nº 3	Stemming 3
Présents : 59 Pour : 12 Contre : 42 Abstentions : 5	Aanwezig: 59 Voor: 12 Tegen: 42 Onthoudingen: 5
Pour	Voor
Frank Boogaerts, Piet De Bruyn, Patrick De Groote, Bart De Wever, Inge Faes, Liesbeth Homans, Louis Ide, Lieve Maes, Danny Pieters, Elke Sleurs, Helga Stevens, Karl Vanlouwe.
Contre	Tegen
Bert Anciaux, Marie Arena, Wouter Beke, François Bellot, Hassan Bousetta, Jacques Brotchi, Dirk Claes, Alain Courtois, Rik Daems, Sabine de Bethune, Alexander De Croo, Armand De Decker, Christine Defraigne, Francis Delpérée, Willy Demeyer, Guido De Padt, Gérard Deprez, Caroline Désir, André du Bus de Warnaffe, Jan Durnez, Dimitri Fourny, Cindy Franssen, Zakia Khattabi, Nele Lijnen, Philippe Mahoux, Richard Miller, Jacky Morael, Philippe Moureaux, Claudia Niessen, Fatiha Saïdi, Ludo Sannen, Louis Siquet, Guy Swennen, Martine Taelman, Muriel Targnion, Marleen Temmerman, Cécile Thibaut, Rik Torfs, Peter Van Rompuy, Mieke Vogels, Fabienne Winckel, Olga Zrihen.
Abstentions	Onthoudingen
Yves Buysse, Filip Dewinter, Bart Laeremans, Freya Piryns, Anke Van dermeersch.
Vote nº 4	Stemming 4
Présents : 59 Pour : 16 Contre : 43 Abstentions : 0	Aanwezig: 59 Voor: 16 Tegen: 43 Onthoudingen: 0
Pour	Voor
Frank Boogaerts, Yves Buysse, Piet De Bruyn, Patrick De Groote, Bart De Wever, Filip Dewinter, Inge Faes, Liesbeth Homans, Louis Ide, Bart Laeremans, Lieve Maes, Danny Pieters, Elke Sleurs, Helga Stevens, Anke Van dermeersch, Karl Vanlouwe.
Contre	Tegen
Bert Anciaux, Marie Arena, Wouter Beke, François Bellot, Hassan Bousetta, Jacques Brotchi, Marcel Cheron, Dirk Claes, Alain Courtois, Rik Daems, Sabine de Bethune, Alexander De Croo, Armand De Decker, Christine Defraigne, Francis Delpérée, Willy Demeyer, Guido De Padt, Gérard Deprez, Caroline Désir, André du Bus de Warnaffe, Jan Durnez, Dimitri Fourny, Cindy Franssen, Zakia Khattabi, Nele Lijnen, Philippe Mahoux, Richard Miller, Jacky Morael, Philippe Moureaux, Claudia Niessen, Fatiha Saïdi, Ludo Sannen, Louis Siquet, Guy Swennen, Martine Taelman, Muriel Targnion, Marleen Temmerman, Cécile Thibaut, Rik Torfs, Peter Van Rompuy, Mieke Vogels, Fabienne Winckel, Olga Zrihen.
Vote nº 5	Stemming 5
Présents : 60 Pour : 5 Contre : 49 Abstentions : 6	Aanwezig: 60 Voor: 5 Tegen: 49 Onthoudingen: 6
Pour	Voor
Bert Anciaux, Jacky Morael, Ludo Sannen, Guy Swennen, Marleen Temmerman.
Contre	Tegen
Marie Arena, Wouter Beke, François Bellot, Frank Boogaerts, Hassan Bousetta, Jacques Brotchi, Yves Buysse, Dirk Claes, Alain Courtois, Rik Daems, Sabine de Bethune, Piet De Bruyn, Alexander De Croo, Armand De Decker, Christine Defraigne, Patrick De Groote, Francis Delpérée, Willy Demeyer, Guido De Padt, Gérard Deprez, Caroline Désir, Bart De Wever, Filip Dewinter, André du Bus de Warnaffe, Jan Durnez, Inge Faes, Dimitri Fourny, Cindy Franssen, Liesbeth Homans, Louis Ide, Bart Laeremans, Nele Lijnen, Lieve Maes, Philippe Mahoux, Richard Miller, Philippe Moureaux, Danny Pieters, Fatiha Saïdi, Louis Siquet, Elke Sleurs, Helga Stevens, Martine Taelman, Muriel Targnion, Rik Torfs, Anke Van dermeersch, Karl Vanlouwe, Peter Van Rompuy, Fabienne Winckel, Olga Zrihen.
Abstentions	Onthoudingen
Marcel Cheron, Zakia Khattabi, Claudia Niessen, Freya Piryns, Cécile Thibaut, Mieke Vogels.
Vote nº 6	Stemming 6
Présents : 59 Pour : 4 Contre : 48 Abstentions : 7	Aanwezig: 59 Voor: 4 Tegen: 48 Onthoudingen: 7
Pour	Voor
Bert Anciaux, Ludo Sannen, Guy Swennen, Marleen Temmerman.
Contre	Tegen
Marie Arena, Wouter Beke, François Bellot, Frank Boogaerts, Hassan Bousetta, Jacques Brotchi, Yves Buysse, Dirk Claes, Alain Courtois, Rik Daems, Sabine de Bethune, Piet De Bruyn, Alexander De Croo, Armand De Decker, Christine Defraigne, Patrick De Groote, Francis Delpérée, Willy Demeyer, Guido De Padt, Gérard Deprez, Caroline Désir, Bart De Wever, Filip Dewinter, André du Bus de Warnaffe, Jan Durnez, Inge Faes, Dimitri Fourny, Cindy Franssen, Liesbeth Homans, Louis Ide, Bart Laeremans, Nele Lijnen, Lieve Maes, Philippe Mahoux, Philippe Moureaux, Danny Pieters, Fatiha Saïdi, Louis Siquet, Elke Sleurs, Helga Stevens, Martine Taelman, Muriel Targnion, Rik Torfs, Anke Van dermeersch, Karl Vanlouwe, Peter Van Rompuy, Fabienne Winckel, Olga Zrihen.
Abstentions	Onthoudingen
Marcel Cheron, Zakia Khattabi, Jacky Morael, Claudia Niessen, Freya Piryns, Cécile Thibaut, Mieke Vogels.
Vote nº 7	Stemming 7
Présents : 60 Pour : 4 Contre : 49 Abstentions : 7	Aanwezig: 60 Voor: 4 Tegen: 49 Onthoudingen: 7
Pour	Voor
Bert Anciaux, Ludo Sannen, Guy Swennen, Marleen Temmerman.
Contre	Tegen
Marie Arena, Wouter Beke, François Bellot, Frank Boogaerts, Hassan Bousetta, Jacques Brotchi, Yves Buysse, Dirk Claes, Alain Courtois, Rik Daems, Sabine de Bethune, Piet De Bruyn, Alexander De Croo, Armand De Decker, Christine Defraigne, Patrick De Groote, Francis Delpérée, Willy Demeyer, Guido De Padt, Gérard Deprez, Caroline Désir, Bart De Wever, Filip Dewinter, André du Bus de Warnaffe, Jan Durnez, Inge Faes, Dimitri Fourny, Cindy Franssen, Liesbeth Homans, Louis Ide, Bart Laeremans, Nele Lijnen, Lieve Maes, Philippe Mahoux, Richard Miller, Philippe Moureaux, Danny Pieters, Fatiha Saïdi, Louis Siquet, Elke Sleurs, Helga Stevens, Martine Taelman, Muriel Targnion, Rik Torfs, Anke Van dermeersch, Karl Vanlouwe, Peter Van Rompuy, Fabienne Winckel, Olga Zrihen.
Abstentions	Onthoudingen
Marcel Cheron, Zakia Khattabi, Jacky Morael, Claudia Niessen, Freya Piryns, Cécile Thibaut, Mieke Vogels.
Vote nº 8	Stemming 8
Présents : 60 Pour : 4 Contre : 49 Abstentions : 7	Aanwezig: 60 Voor: 4 Tegen: 49 Onthoudingen: 7
Pour	Voor
Bert Anciaux, Ludo Sannen, Guy Swennen, Marleen Temmerman.
Contre	Tegen
Marie Arena, Wouter Beke, François Bellot, Frank Boogaerts, Hassan Bousetta, Jacques Brotchi, Yves Buysse, Dirk Claes, Alain Courtois, Rik Daems, Sabine de Bethune, Piet De Bruyn, Alexander De Croo, Armand De Decker, Christine Defraigne, Patrick De Groote, Francis Delpérée, Willy Demeyer, Guido De Padt, Gérard Deprez, Caroline Désir, Bart De Wever, Filip Dewinter, André du Bus de Warnaffe, Jan Durnez, Inge Faes, Dimitri Fourny, Cindy Franssen, Liesbeth Homans, Louis Ide, Bart Laeremans, Nele Lijnen, Lieve Maes, Philippe Mahoux, Richard Miller, Philippe Moureaux, Danny Pieters, Fatiha Saïdi, Louis Siquet, Elke Sleurs, Helga Stevens, Martine Taelman, Muriel Targnion, Rik Torfs, Anke Van dermeersch, Karl Vanlouwe, Peter Van Rompuy, Fabienne Winckel, Olga Zrihen.
Abstentions	Onthoudingen
Marcel Cheron, Zakia Khattabi, Jacky Morael, Claudia Niessen, Freya Piryns, Cécile Thibaut, Mieke Vogels.
Vote nº 9	Stemming 9
Présents : 59 Pour : 10 Contre : 33 Abstentions : 16	Aanwezig: 59 Voor: 10 Tegen: 33 Onthoudingen: 16
Pour	Voor
Bert Anciaux, Marcel Cheron, Zakia Khattabi, Jacky Morael, Claudia Niessen, Freya Piryns, Ludo Sannen, Guy Swennen, Marleen Temmerman, Mieke Vogels.
Contre	Tegen
Marie Arena, Wouter Beke, François Bellot, Hassan Bousetta, Jacques Brotchi, Dirk Claes, Alain Courtois, Rik Daems, Sabine de Bethune, Alexander De Croo, Armand De Decker, Christine Defraigne, Francis Delpérée, Willy Demeyer, Guido De Padt, Gérard Deprez, Caroline Désir, André du Bus de Warnaffe, Jan Durnez, Dimitri Fourny, Cindy Franssen, Nele Lijnen, Philippe Mahoux, Richard Miller, Philippe Moureaux, Fatiha Saïdi, Louis Siquet, Martine Taelman, Muriel Targnion, Rik Torfs, Peter Van Rompuy, Fabienne Winckel, Olga Zrihen.
Abstentions	Onthoudingen
Frank Boogaerts, Yves Buysse, Piet De Bruyn, Patrick De Groote, Bart De Wever, Filip Dewinter, Inge Faes, Liesbeth Homans, Louis Ide, Bart Laeremans, Lieve Maes, Danny Pieters, Elke Sleurs, Helga Stevens, Anke Van dermeersch, Karl Vanlouwe.
Vote nº 10	Stemming 10
Présents : 60 Pour : 33 Contre : 15 Abstentions : 12	Aanwezig: 60 Voor: 33 Tegen: 15 Onthoudingen: 12
Pour	Voor
Marie Arena, Wouter Beke, François Bellot, Hassan Bousetta, Jacques Brotchi, Dirk Claes, Alain Courtois, Rik Daems, Sabine de Bethune, Alexander De Croo, Armand De Decker, Christine Defraigne, Francis Delpérée, Willy Demeyer, Guido De Padt, Gérard Deprez, Caroline Désir, André du Bus de Warnaffe, Jan Durnez, Dimitri Fourny, Cindy Franssen, Nele Lijnen, Philippe Mahoux, Richard Miller, Philippe Moureaux, Fatiha Saïdi, Louis Siquet, Martine Taelman, Muriel Targnion, Rik Torfs, Peter Van Rompuy, Fabienne Winckel, Olga Zrihen.
Contre	Tegen
Frank Boogaerts, Yves Buysse, Piet De Bruyn, Patrick De Groote, Bart De Wever, Filip Dewinter, Inge Faes, Louis Ide, Bart Laeremans, Lieve Maes, Danny Pieters, Elke Sleurs, Helga Stevens, Anke Van dermeersch, Karl Vanlouwe.
Abstentions	Onthoudingen
Bert Anciaux, Marcel Cheron, Liesbeth Homans, Zakia Khattabi, Jacky Morael, Claudia Niessen, Freya Piryns, Ludo Sannen, Guy Swennen, Marleen Temmerman, Cécile Thibaut, Mieke Vogels.
Vote nº 11	Stemming 11
Présents : 60 Pour : 8 Contre : 34 Abstentions : 18	Aanwezig: 60 Voor: 8 Tegen: 34 Onthoudingen: 18
Pour	Voor
Bert Anciaux, Yves Buysse, Filip Dewinter, Bart Laeremans, Ludo Sannen, Guy Swennen, Marleen Temmerman, Anke Van dermeersch.
Contre	Tegen
Marie Arena, Wouter Beke, François Bellot, Hassan Bousetta, Jacques Brotchi, Dirk Claes, Alain Courtois, Rik Daems, Sabine de Bethune, Alexander De Croo, Armand De Decker, Christine Defraigne, Francis Delpérée, Willy Demeyer, Guido De Padt, Gérard Deprez, Caroline Désir, André du Bus de Warnaffe, Jan Durnez, Dimitri Fourny, Cindy Franssen, Nele Lijnen, Paul Magnette, Philippe Mahoux, Richard Miller, Philippe Moureaux, Fatiha Saïdi, Louis Siquet, Martine Taelman, Muriel Targnion, Rik Torfs, Peter Van Rompuy, Fabienne Winckel, Olga Zrihen.
Abstentions	Onthoudingen
Marcel Cheron, Piet De Bruyn, Patrick De Groote, Bart De Wever, Inge Faes, Liesbeth Homans, Louis Ide, Zakia Khattabi, Lieve Maes, Jacky Morael, Claudia Niessen, Danny Pieters, Freya Piryns, Elke Sleurs, Helga Stevens, Cécile Thibaut, Karl Vanlouwe, Mieke Vogels.
Vote nº 12	Stemming 12
Présents : 61 Pour : 12 Contre : 34 Abstentions : 15	Aanwezig: 61 Voor: 12 Tegen: 34 Onthoudingen: 15
Pour	Voor
Frank Boogaerts, Piet De Bruyn, Patrick De Groote, Bart De Wever, Inge Faes, Liesbeth Homans, Louis Ide, Lieve Maes, Danny Pieters, Elke Sleurs, Helga Stevens, Karl Vanlouwe.
Contre	Tegen
Marie Arena, Wouter Beke, François Bellot, Hassan Bousetta, Jacques Brotchi, Dirk Claes, Alain Courtois, Rik Daems, Sabine de Bethune, Alexander De Croo, Armand De Decker, Christine Defraigne, Francis Delpérée, Willy Demeyer, Guido De Padt, Gérard Deprez, Caroline Désir, André du Bus de Warnaffe, Jan Durnez, Dimitri Fourny, Cindy Franssen, Nele Lijnen, Paul Magnette, Philippe Mahoux, Richard Miller, Philippe Moureaux, Fatiha Saïdi, Louis Siquet, Martine Taelman, Muriel Targnion, Rik Torfs, Peter Van Rompuy, Fabienne Winckel, Olga Zrihen.
Abstentions	Onthoudingen
Bert Anciaux, Yves Buysse, Marcel Cheron, Filip Dewinter, Zakia Khattabi, Bart Laeremans, Jacky Morael, Claudia Niessen, Freya Piryns, Ludo Sannen, Guy Swennen, Marleen Temmerman, Cécile Thibaut, Anke Van dermeersch, Mieke Vogels.
Vote nº 13	Stemming 13
Présents : 61 Pour : 34 Contre : 16 Abstentions : 11	Aanwezig: 61 Voor: 34 Tegen: 16 Onthoudingen: 11
Pour	Voor
Marie Arena, Wouter Beke, François Bellot, Hassan Bousetta, Jacques Brotchi, Dirk Claes, Alain Courtois, Rik Daems, Sabine de Bethune, Alexander De Croo, Armand De Decker, Christine Defraigne, Francis Delpérée, Willy Demeyer, Guido De Padt, Gérard Deprez, Caroline Désir, André du Bus de Warnaffe, Jan Durnez, Dimitri Fourny, Cindy Franssen, Nele Lijnen, Paul Magnette, Philippe Mahoux, Richard Miller, Philippe Moureaux, Fatiha Saïdi, Louis Siquet, Martine Taelman, Muriel Targnion, Rik Torfs, Peter Van Rompuy, Fabienne Winckel, Olga Zrihen.
Contre	Tegen
Frank Boogaerts, Yves Buysse, Piet De Bruyn, Patrick De Groote, Bart De Wever, Filip Dewinter, Inge Faes, Liesbeth Homans, Louis Ide, Bart Laeremans, Lieve Maes, Danny Pieters, Elke Sleurs, Helga Stevens, Anke Van dermeersch, Karl Vanlouwe.
Abstentions	Onthoudingen
Bert Anciaux, Marcel Cheron, Zakia Khattabi, Jacky Morael, Claudia Niessen, Freya Piryns, Ludo Sannen, Guy Swennen, Marleen Temmerman, Cécile Thibaut, Mieke Vogels.
Vote nº 14	Stemming 14
Présents : 61 Pour : 4 Contre : 42 Abstentions : 15	Aanwezig: 61 Voor: 4 Tegen: 42 Onthoudingen: 15
Pour	Voor
Yves Buysse, Filip Dewinter, Bart Laeremans, Anke Van dermeersch.
Contre	Tegen
Marie Arena, Wouter Beke, François Bellot, Hassan Bousetta, Jacques Brotchi, Marcel Cheron, Dirk Claes, Alain Courtois, Rik Daems, Sabine de Bethune, Alexander De Croo, Armand De Decker, Christine Defraigne, Francis Delpérée, Willy Demeyer, Guido De Padt, Gérard Deprez, Caroline Désir, André du Bus de Warnaffe, Jan Durnez, Dimitri Fourny, Cindy Franssen, Zakia Khattabi, Nele Lijnen, Paul Magnette, Philippe Mahoux, Richard Miller, Jacky Morael, Philippe Moureaux, Claudia Niessen, Freya Piryns, Fatiha Saïdi, Louis Siquet, Martine Taelman, Muriel Targnion, Marleen Temmerman, Cécile Thibaut, Rik Torfs, Peter Van Rompuy, Mieke Vogels, Fabienne Winckel, Olga Zrihen.
Abstentions	Onthoudingen
Bert Anciaux, Frank Boogaerts, Piet De Bruyn, Patrick De Groote, Bart De Wever, Inge Faes, Liesbeth Homans, Louis Ide, Lieve Maes, Danny Pieters, Ludo Sannen, Elke Sleurs, Helga Stevens, Guy Swennen, Karl Vanlouwe.
Vote nº 15	Stemming 15
Présents : 61 Pour : 16 Contre : 34 Abstentions : 11	Aanwezig: 61 Voor: 16 Tegen: 34 Onthoudingen: 11
Pour	Voor
Frank Boogaerts, Yves Buysse, Piet De Bruyn, Patrick De Groote, Bart De Wever, Filip Dewinter, Inge Faes, Liesbeth Homans, Louis Ide, Bart Laeremans, Lieve Maes, Danny Pieters, Elke Sleurs, Helga Stevens, Anke Van dermeersch, Karl Vanlouwe.
Contre	Tegen
Marie Arena, Wouter Beke, François Bellot, Hassan Bousetta, Jacques Brotchi, Dirk Claes, Alain Courtois, Rik Daems, Sabine de Bethune, Alexander De Croo, Armand De Decker, Christine Defraigne, Francis Delpérée, Willy Demeyer, Guido De Padt, Gérard Deprez, Caroline Désir, André du Bus de Warnaffe, Jan Durnez, Dimitri Fourny, Cindy Franssen, Nele Lijnen, Paul Magnette, Philippe Mahoux, Richard Miller, Philippe Moureaux, Fatiha Saïdi, Louis Siquet, Martine Taelman, Muriel Targnion, Rik Torfs, Peter Van Rompuy, Fabienne Winckel, Olga Zrihen.
Abstentions	Onthoudingen
Bert Anciaux, Marcel Cheron, Zakia Khattabi, Jacky Morael, Claudia Niessen, Freya Piryns, Ludo Sannen, Guy Swennen, Marleen Temmerman, Cécile Thibaut, Mieke Vogels.
Vote nº 16	Stemming 16
Présents : 61 Pour : 11 Contre : 50 Abstentions : 0	Aanwezig: 61 Voor: 11 Tegen: 50 Onthoudingen: 0
Pour	Voor
Bert Anciaux, Marcel Cheron, Zakia Khattabi, Jacky Morael, Claudia Niessen, Freya Piryns, Ludo Sannen, Guy Swennen, Marleen Temmerman, Cécile Thibaut, Mieke Vogels.
Contre	Tegen
Marie Arena, Wouter Beke, François Bellot, Frank Boogaerts, Hassan Bousetta, Jacques Brotchi, Yves Buysse, Dirk Claes, Alain Courtois, Rik Daems, Sabine de Bethune, Piet De Bruyn, Alexander De Croo, Armand De Decker, Christine Defraigne, Patrick De Groote, Francis Delpérée, Willy Demeyer, Guido De Padt, Gérard Deprez, Caroline Désir, Bart De Wever, Filip Dewinter, André du Bus de Warnaffe, Jan Durnez, Inge Faes, Dimitri Fourny, Cindy Franssen, Liesbeth Homans, Louis Ide, Bart Laeremans, Nele Lijnen, Lieve Maes, Paul Magnette, Philippe Mahoux, Richard Miller, Philippe Moureaux, Danny Pieters, Fatiha Saïdi, Louis Siquet, Elke Sleurs, Helga Stevens, Martine Taelman, Muriel Targnion, Rik Torfs, Anke Van dermeersch, Karl Vanlouwe, Peter Van Rompuy, Fabienne Winckel, Olga Zrihen.
Vote nº 17	Stemming 17
Présents : 61 Pour : 34 Contre : 16 Abstentions : 11	Aanwezig: 61 Voor: 34 Tegen: 16 Onthoudingen: 11
Pour	Voor
Marie Arena, Wouter Beke, François Bellot, Hassan Bousetta, Jacques Brotchi, Dirk Claes, Alain Courtois, Rik Daems, Sabine de Bethune, Alexander De Croo, Armand De Decker, Christine Defraigne, Francis Delpérée, Willy Demeyer, Guido De Padt, Gérard Deprez, Caroline Désir, André du Bus de Warnaffe, Jan Durnez, Dimitri Fourny, Cindy Franssen, Nele Lijnen, Paul Magnette, Philippe Mahoux, Richard Miller, Philippe Moureaux, Fatiha Saïdi, Louis Siquet, Martine Taelman, Muriel Targnion, Rik Torfs, Peter Van Rompuy, Fabienne Winckel, Olga Zrihen.
Contre	Tegen
Frank Boogaerts, Yves Buysse, Piet De Bruyn, Patrick De Groote, Bart De Wever, Filip Dewinter, Inge Faes, Liesbeth Homans, Louis Ide, Bart Laeremans, Lieve Maes, Danny Pieters, Elke Sleurs, Helga Stevens, Anke Van dermeersch, Karl Vanlouwe.
Abstentions	Onthoudingen
Bert Anciaux, Marcel Cheron, Zakia Khattabi, Jacky Morael, Claudia Niessen, Freya Piryns, Ludo Sannen, Guy Swennen, Marleen Temmerman, Cécile Thibaut, Mieke Vogels.
Vote nº 18	Stemming 18
Présents : 61 Pour : 53 Contre : 0 Abstentions : 8	Aanwezig: 61 Voor: 53 Tegen: 0 Onthoudingen: 8
Pour	Voor
Marie Arena, Wouter Beke, François Bellot, Frank Boogaerts, Hassan Bousetta, Jacques Brotchi, Marcel Cheron, Dirk Claes, Alain Courtois, Rik Daems, Sabine de Bethune, Piet De Bruyn, Alexander De Croo, Armand De Decker, Christine Defraigne, Patrick De Groote, Francis Delpérée, Willy Demeyer, Guido De Padt, Gérard Deprez, Caroline Désir, Bart De Wever, André du Bus de Warnaffe, Jan Durnez, Inge Faes, Dimitri Fourny, Cindy Franssen, Liesbeth Homans, Louis Ide, Zakia Khattabi, Nele Lijnen, Lieve Maes, Paul Magnette, Philippe Mahoux, Richard Miller, Jacky Morael, Philippe Moureaux, Claudia Niessen, Danny Pieters, Freya Piryns, Fatiha Saïdi, Louis Siquet, Elke Sleurs, Helga Stevens, Martine Taelman, Muriel Targnion, Cécile Thibaut, Rik Torfs, Karl Vanlouwe, Peter Van Rompuy, Mieke Vogels, Fabienne Winckel, Olga Zrihen.
Abstentions	Onthoudingen
Bert Anciaux, Yves Buysse, Filip Dewinter, Bart Laeremans, Ludo Sannen, Guy Swennen, Marleen Temmerman, Anke Van dermeersch.
Propositions prises en considération	In overweging genomen voorstellen
Propositions de loi	Wetsvoorstellen
Article 77 de la Constitution	Artikel 77 van de Grondwet
Proposition de loi visant à supprimer l’effet dévolutif des votes exprimés en case de tête pour l’élection des Chambres législatives fédérales et du Parlement de la Communauté germanophone ainsi que la distinction entre candidats titulaires et candidats suppléants pour l’élection des Chambres législatives fédérales (de M. Guido De Padt et consorts ; Doc. 5-891/1).	Wetsvoorstel tot afschaffing van de devolutieve kracht van de lijststemmen voor de verkiezing van de federale Wetgevende Kamers en het Parlement van de Duitstalige Gemeenschap en tot afschaffing van het onderscheid tussen kandidaat-titularissen en kandidaat-opvolgers voor de verkiezing van de federale Wetgevende Kamers (van de heer Guido De Padt c.s.; Stuk 5-891/1).
– Envoi à la commission de l’Intérieur et des Affaires administratives	– Verzonden naar de commissie voor de Binnenlandse Zaken en voor de Administratieve Aangelegenheden
Article 81 de la Constitution	Artikel 81 van de Grondwet
Proposition de loi modifiant la loi du 15 mai 2007 relative à la reconnaissance et à la protection de la profession d’expert en automobiles et créant un Institut des experts en automobiles (de M. François Bellot et consorts ; Doc. 5-827/1).	Wetsvoorstel tot wijziging van de wet van 15 mei 2007 tot erkenning en bescherming van het beroep van auto-expert en tot oprichting van een Instituut van de auto-experts (van de heer François Bellot c.s.; Stuk 5-827/1).
– Envoi à la commission des Finances et des Affaires économiques	– Verzonden naar de commissie voor de Financiën en voor de Economische Aangelegenheden
Proposition de loi modifiant le Code civil en ce qui concerne le délai de réparation ou de remplacement de biens de consommation non conformes (de Mme Anke Van dermeersch et consorts ; Doc. 5-855/1).	Wetsvoorstel tot wijziging van het Burgerlijk Wetboek wat betreft de termijn voor herstelling of vervanging van niet-conforme consumptiegoederen (van mevrouw Anke Van dermeersch c.s.; Stuk 5-855/1).
– Envoi à la commission de la Justice	– Verzonden naar de commissie voor de Justitie
Proposition de loi étendant les catégories de personnes et de postes de dommages susceptibles de faire l’objet d’une indemnisation par la Commission pour l’aide financière aux victimes d’actes intentionnels de violence (de Mme Anke Van dermeersch et M. Bart Laeremans ; Doc. 5-861/1).	Wetsvoorstel tot uitbreiding van de categorieën van personen en van de schadeposten die in aanmerking komen voor een vergoeding door de Commissie voor financiële hulp aan slachtoffers van opzettelijke gewelddaden (van mevrouw Anke Van dermeersch en de heer Bart Laeremans; Stuk 5-861/1).
– Envoi à la commission de la Justice	– Verzonden naar de commissie voor de Justitie
Proposition de loi portant diverses mesures visant à promouvoir la bonne gestion de l’État (de Mme Anke Van dermeersch et consorts ; Doc. 5-862/1).	Wetsvoorstel houdende diverse maatregelen ter bevordering van een verantwoorde staatshuishouding (van mevrouw Anke Van dermeersch c.s.; Stuk 5-862/1).
– Envoi à la commission de l’Intérieur et des Affaires administratives	– Verzonden naar de commissie voor de Binnenlandse Zaken en voor de Administratieve Aangelegenheden
Proposition de loi modifiant le Code des impôts sur les revenus 1992 en vue d’étendre l’exonération du précompte mobilier aux bons d’État (de MM. Bert Anciaux et François Bellot ; Doc. 5-876/1).	Wetsvoorstel tot wijziging van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1992, ter uitbreiding van de vrijstelling van roerende voorheffing op Staatsbons (van de heren Bert Anciaux en François Bellot; Stuk 5-876/1).
– Envoi à la commission des Finances et des Affaires économiques	– Verzonden naar de commissie voor de Financiën en voor de Economische Aangelegenheden
Proposition de loi réduisant le taux de la taxe sur la valeur ajoutée (TVA) applicable à la formation à la conduite (de Mme Anke Van dermeersch ; Doc. 5-880/1).	Wetsvoorstel tot het verlagen van de belasting over de toegevoegde waarde (BTW) op de rijopleiding (van mevrouw Anke Van dermeersch; Stuk 5-880/1).
– Envoi à la commission des Finances et des Affaires économiques	– Verzonden naar de commissie voor de Financiën en voor de Economische Aangelegenheden
Proposition de loi visant à abroger les articles 32, §3, et 39, §8, de l’arrêté royal du 23 mars 1998 relatif au permis de conduire, en ce qui concerne l’emploi des langues lors des examens du permis de conduire (de Mme Anke Van dermeersch ; Doc. 5-881/1).	Wetsvoorstel tot opheffing van de artikelen 32, §3, en 39, §8, van het koninklijk besluit van 23 maart 1998 betreffende het rijbewijs, inzake het gebruik der talen bij rijbewijsexamens (van mevrouw Anke Van dermeersch; Stuk 5-881/1).
– Envoi à la commission des Finances et des Affaires économiques	– Verzonden naar de commissie voor de Financiën en voor de Economische Aangelegenheden
Proposition de loi modifiant l’article 2 de l’arrêté royal du 20 juillet 2001 relatif à l’immatriculation des véhicules et l’article 4 de l’arrêté royal du 23 mars 1998 relatif au permis de conduire, en ce qui concerne les cyclomoteurs (de Mme Anke Van dermeersch ; Doc. 5-882/1).	Wetsvoorstel tot wijziging van artikel 2 van het koninklijk besluit van 20 juli 2001 betreffende de inschrijvingen van voertuigen en artikel 4 van het koninklijk besluit van 23 maart 1998 betreffende het rijbewijs, inzake bromfietsen (van mevrouw Anke Van dermeersch; Stuk 5-882/1).
– Envoi à la commission des Finances et des Affaires économiques	– Verzonden naar de commissie voor de Financiën en voor de Economische Aangelegenheden
Proposition de loi modifiant l’article 61.1 de l’arrêté royal du 1^er décembre 1975 portant règlement général sur la police de la circulation routière et de l’usage de la voie publique, en vue de faciliter la circulation des cyclistes aux carrefours équipés de signaux lumineux (de Mme Anke Van dermeersch ; Doc. 5-883/1).	Wetsvoorstel tot wijziging van artikel 61.1 van het koninklijk besluit van 1 december 1975 houdende algemeen reglement op de politie van het wegverkeer en van het gebruik van de openbare weg, betreffende het fietsverkeer aan kruispunten met verkeerslichten (van mevrouw Anke Van dermeersch; Stuk 5-883/1).
– Envoi à la commission des Finances et des Affaires économiques	– Verzonden naar de commissie voor de Financiën en voor de Economische Aangelegenheden
Proposition de loi modifiant l’arrêté royal du 2 août 1977 relatif aux dispositions de sécurité et à la signalisation des passages à niveau sur les voies ferrées ainsi qu’à la circulation sur les voies ferrées et leurs dépendances, en vue de mieux sécuriser les passages à niveau (de Mme Anke Van dermeersch ; Doc. 5-884/1).	Wetsvoorstel tot wijziging van het koninklijk besluit van 2 augustus 1977 betreffende de veiligheidsinrichtingen en de signalisatie van overwegen en betreffende het verkeer op spoorwegen en aanhorigheden, om de overwegen veiliger te maken (van mevrouw Anke Van dermeersch; Stuk 5-884/1).
– Envoi à la commission des Finances et des Affaires économiques	– Verzonden naar de commissie voor de Financiën en voor de Economische Aangelegenheden
Proposition de loi doublant les peines réprimant les excès de vitesse en cas de modification temporaire des conditions de circulation (de Mme Anke Van dermeersch ; Doc. 5-885/1).	Wetsvoorstel tot het verdubbelen van de straffen voor snelheidsovertredingen tijdens tijdelijk gewijzigde verkeerssituaties (van mevrouw Anke Van dermeersch; Stuk 5-885/1).
– Envoi à la commission des Finances et des Affaires économiques	– Verzonden naar de commissie voor de Financiën en voor de Economische Aangelegenheden
Proposition de loi modifiant l’article 18 du règlement sur la police de la circulation routière, en ce qui concerne la distance de sécurité à respecter entre les véhicules sur les autoroutes (de Mme Anke Van dermeersch ; Doc. 5-886/1).	Wetsvoorstel tot wijziging van artikel 18 van het wegverkeersreglement, wat betreft de veiligheidsafstand tussen voertuigen op autosnelwegen (van mevrouw Anke Van dermeersch; Stuk 5-886/1).
– Envoi à la commission des Finances et des Affaires économiques	– Verzonden naar de commissie voor de Financiën en voor de Economische Aangelegenheden
Proposition de loi visant à modifier l’article 21 du règlement général sur la police de la circulation routière en ce qui concerne la vitesse minimale imposée sur les autoroutes (de Mme Anke Van dermeersch ; Doc. 5-887/1).	Wetsvoorstel tot wijziging van artikel 21 van het wegverkeersreglement, wat de minimumsnelheid op autosnelwegen betreft (van mevrouw Anke Van dermeersch; Stuk 5-887/1).
– Envoi à la commission des Finances et des Affaires économiques	– Verzonden naar de commissie voor de Financiën en voor de Economische Aangelegenheden
Proposition de loi modifiant l’arrêté royal du 1^er décembre 1975 portant règlement général sur la police de la circulation routière et de l’usage de la voie publique en ce qui concerne le stationnement des médecins et du personnel infirmier (de Mme Anke Van dermeersch ; Doc. 5-888/1).	Wetsvoorstel tot wijziging van het koninklijk besluit van 1 december 1975 houdende algemeen reglement op de politie van het wegverkeer en van het gebruik van de openbare weg, wat betreft het parkeren van artsen en verplegend personeel (van mevrouw Anke Van dermeersch; Stuk 5-888/1).
– Envoi à la commission des Finances et des Affaires économiques	– Verzonden naar de commissie voor de Financiën en voor de Economische Aangelegenheden
Proposition de loi créant la zone de police de Bruxelles-Capitale (de M. Bert Anciaux et consorts ; Doc. 5-913/1).	Wetsvoorstel tot oprichting van de politiezone Brussel-Hoofdstad (van de heer Bert Anciaux c.s.; Stuk 5-913/1).
– Envoi à la commission de l’Intérieur et des Affaires administratives	– Verzonden naar de commissie voor de Binnenlandse Zaken en voor de Administratieve Aangelegenheden
Propositions de résolution	Voorstellen van resolutie
Proposition de résolution concernant le message dangereux véhiculé par le Coran (de Mme Anke Van dermeersch et M. Bart Laeremans ; Doc. 5-860/1).	Voorstel van resolutie inzake de gevaarlijke boodschap van de koran (van mevrouw Anke Van dermeersch en de heer Bart Laeremans; Stuk 5-860/1).
– Envoi à la commission de la Justice	– Verzonden naar de commissie voor de Justitie
Proposition de résolution visant à instaurer une politique tenant compte des spécificités de genre dans les carrières extérieures du SPF Affaires étrangères (de Mme Sabine de Bethune et consorts ; Doc. 5-867/1).	Voorstel van resolutie voor een gendervriendelijk beleid in de buitencarrières van de FOD Buitenlandse Zaken (van mevrouw Sabine de Bethune c.s.; Stuk 5-867/1).
– Envoi à la commission des Relations extérieures et de la Défense	– Verzonden naar de commissie voor de Buitenlandse Betrekkingen en voor de Landsverdediging
Proposition de résolution sur l’intégration de la Commission nationale d’évaluation de la loi relative à l’interruption de grossesse au sein du Comité consultatif de bioéthique (de Mme Elke Sleurs et M. Louis Ide ; Doc. 5-901/1).	Voorstel van resolutie over de integratie van de Evaluatiecommissie zwangerschapsafbreking in het Raadgevend Comité voor Bio-ethiek (van mevrouw Elke Sleurs en de heer Louis Ide; Stuk 5-901/1).
– Envoi aux commissions réunies de la Justice et des Affaires sociales	– Verzonden naar de Verenigde commissies voor de Justitie en voor de Sociale Aangelegenheden
Composition de commissions	Samenstelling van commissies
En application de l’article 21-4, 2^ème phrase, du Règlement, la modification suivante a été apportée dans la composition de la commission ci-après :	Met toepassing van artikel 21-4, tweede zin, van het Reglement werd de volgende wijziging in de samenstelling van de volgende commissie aangebracht:
Commission du suivi des missions à l’étranger :	Commissie voor de opvolging van buitenlandse missies:
– M. Rik Daems remplace M. Bart Tommelein comme membre.	– De heer Rik Daems vervangt de heer Bart Tommelein als lid.
Demandes d’explications	Vragen om uitleg
Le Bureau a été saisi des demandes d’explications suivantes :	Het Bureau heeft volgende vragen om uitleg ontvangen:
– de Mme Claudia Niessen à la ministre de la Fonction publique et des Entreprises publiques et au secrétaire d’État à la Mobilité sur « le nouveau réseau du train à grande vitesse allemand ‘ICE’ en Belgique et les arrêts probables » (nº 5-723)	– van mevrouw Claudia Niessen aan de minister van Ambtenarenzaken en Overheidsbedrijven en aan de staatssecretaris voor Mobiliteit over “het nieuwe netwerk voor de Duitse hogesnelheidstrein ‘ICE’ in België, en mogelijke haltes” (nr. 5-723)
Commission des Finances et des Affaires économiques	Commissie voor de Financiën en voor de Economische Aangelegenheden
– de Mme Fabienne Winckel à la ministre de la Fonction publique et des Entreprises publiques sur « les automates à colis lancés par bpost » (nº 5-724)	– van mevrouw Fabienne Winckel aan de minister van Ambtenarenzaken en Overheidsbedrijven over “de pakjesautomaten van bpost” (nr. 5-724)
Commission des Finances et des Affaires économiques	Commissie voor de Financiën en voor de Economische Aangelegenheden
– de M. Bert Anciaux à la ministre de l’Intérieur sur « l’achat d’armes Smith & Wesson par la police fédérale » (nº 5-725)	– van de heer Bert Anciaux aan de minister van Binnenlandse Zaken over “de aankoop van Smith & Wesson-wapens door de federale politie” (nr. 5-725)
Commission de l’Intérieur et des Affaires administratives	Commissie voor de Binnenlandse Zaken en voor de Administratieve Aangelegenheden
– de Mme Liesbeth Homans au ministre du Climat et de l’Énergie sur « la hausse des prix de l’énergie en conséquence de l’arrêt temporaire des centrales nucléaires allemandes » (nº 5-726)	– van mevrouw Liesbeth Homans aan de minister van Klimaat en Energie over “de stijgende energieprijs ten gevolge van de tijdelijke stillegging van de Duitse nucleaire centrales” (nr. 5-726)
Commission des Finances et des Affaires économiques	Commissie voor de Financiën en voor de Economische Aangelegenheden
– de M. Bert Anciaux au secrétaire d’État à la Mobilité sur « le lien entre les aéroports et l’emploi » (nº 5-727)	– van de heer Bert Anciaux aan de staatssecretaris voor Mobiliteit over “de relatie tussen luchthavens en werkgelegenheid” (nr. 5-727)
Commission des Finances et des Affaires économiques	Commissie voor de Financiën en voor de Economische Aangelegenheden
– de M. Bert Anciaux à la vice-première ministre et ministre des Affaires sociales et de la Santé publique sur « les vaccins obligatoires » (nº 5-728)	– van de heer Bert Anciaux aan de vice-eersteminister en minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid over “de verplichte vaccinaties” (nr. 5-728)
Commission des Affaires sociales	Commissie voor de Sociale Aangelegenheden
– de M. Louis Ide à la vice-première ministre et ministre des Affaires sociales et de la Santé publique sur « la prolongation du master complémentaire en pharmacie hospitalière et l’agrément du titre de pharmacien hospitalier » (nº 5-729)	– van de heer Louis Ide aan de vice-eersteminister en minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid over “de verlenging van de master-na-master ziekenhuisfarmacie en de erkenning tot ziekenhuisapotheker” (nr. 5-729)
Commission des Affaires sociales	Commissie voor de Sociale Aangelegenheden
– de M. Bert Anciaux au secrétaire d’État à la Mobilité sur « la standardisation des bornes de charge pour voitures électriques » (nº 5-730)	– van de heer Bert Anciaux aan de staatssecretaris voor Mobiliteit over “de standaardisering van de laadpalen voor elektrische wagens” (nr. 5-730)
Commission des Finances et des Affaires économiques	Commissie voor de Financiën en voor de Economische Aangelegenheden
– de M. Bert Anciaux au ministre pour l’Entreprise et la Simplification sur « les redevances de la SABAM pour des camionneurs écoutant de la musique » (nº 5-731)	– van de heer Bert Anciaux aan de minister voor Ondernemen en Vereenvoudigen over “de heffingen van SABAM voor truckers die muziek beluisteren” (nr. 5-731)
Commission des Finances et des Affaires économiques	Commissie voor de Financiën en voor de Economische Aangelegenheden
– de M. Bert Anciaux au ministre du Climat et de l’Énergie sur « le recrutement d’un nouveau directeur général pour l’Agence fédérale de Contrôle nucléaire (AFCN) » (nº 5-732)	– van de heer Bert Anciaux aan de minister van Klimaat en Energie over “de aanwerving van een nieuwe directeur-generaal voor het Federaal Agentschap voor Nucleaire Controle (FANC)” (nr. 5-732)
Commission des Finances et des Affaires économiques	Commissie voor de Financiën en voor de Economische Aangelegenheden
– de M. Bert Anciaux au vice-premier ministre et ministre des Affaires étrangères et des Réformes institutionnelles sur « l’action militaire de la Belgique en Libye » (nº 5-733)	– van de heer Bert Anciaux aan de vice-eersteminister en minister van Buitenlandse Zaken en Institutionele Hervormingen over “het militaire optreden van België in Libië” (nr. 5-733)
Commission des Relations extérieures et de la Défense	Commissie voor de Buitenlandse Betrekkingen en voor de Landsverdediging
– de M. Louis Ide à la vice-première ministre et ministre des Affaires sociales et de la Santé publique sur « le refus de vaccination et les conséquences de l’acquittement et de la dispense de vaccination contre la poliomyélite, prononcés par le tribunal correctionnel de Tournai » (nº 5-734)	– van de heer Louis Ide aan de vice-eersteminister en minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid over “de weigering van vaccinatie en de gevolgen van de vrijspraak en vrijstelling van poliovaccinatie in Doornik” (nr. 5-734)
Commission des Affaires sociales	Commissie voor de Sociale Aangelegenheden
– de Mme Lieve Maes au vice-premier ministre et ministre des Finances et des Réformes institutionnelles sur « les taxes sur les billets d’avion » (nº 5-735)	– van mevrouw Lieve Maes aan de vice-eersteminister en minister van Financiën en Institutionele Hervormingen over “vliegtaksen” (nr. 5-735)
Commission des Finances et des Affaires économiques	Commissie voor de Financiën en voor de Economische Aangelegenheden
– de M. Bert Anciaux au premier ministre, chargé de la Coordination de la Politique de migration et d’asile sur « la visite d’un membre de la Famille Royale au Congo » (nº 5-736)	– van de heer Bert Anciaux aan de eerste minister, belast met de Coördinatie van het Migratie- en asielbeleid over “het bezoek van een lid van de Koninklijke Familie aan Congo” (nr. 5-736)
Commission des Affaires institutionnelles	Commissie voor de Institutionele Aangelegenheden
– de M. Bert Anciaux au secrétaire d’État au Budget, à la Politique de migration et d’asile, à la Politique des familles et aux Institutions culturelles fédérales sur « l’évaluation extrêmement négative des médiateurs fédéraux concernant l’Office des étrangers » (nº 5-737)	– van de heer Bert Anciaux aan de staatssecretaris voor Begroting, Migratie- en asielbeleid, Gezinsbeleid en Federale Culturele Instellingen over “de uiterst negatieve beoordeling door de federale ombudsmannen van de Dienst Vreemdelingenzaken” (nr. 5-737)
Commission de l’Intérieur et des Affaires administratives	Commissie voor de Binnenlandse Zaken en voor de Administratieve
– de M. François Bellot au ministre pour l’Entreprise et la Simplification sur « la vente en ligne via internet » (nº 5-738)	– van de heer François Bellot aan de minister voor Ondernemen en Vereenvoudigen over “de onlineverkoop via internet” (nr. 5-738)
Commission des Finances et des Affaires économiques	Commissie voor de Financiën en voor de Economische Aangelegenheden
– de M. Richard Miller à la vice-première ministre et ministre de l’Emploi et de l’Égalité des chances, chargée de la Politique de migration et d’asile sur « l’inclusion des personnes transgenres dans les plans de diversité » (nº 5-739)	– van de heer Richard Miller aan de vice-eersteminister en minister van Werk en Gelijke Kansen, belast met het Migratie- en asielbeleid over “het opnemen van transgenders in de diversiteitsplannen” (nr. 5-739)
Commission des Affaires sociales	Commissie voor de Sociale Aangelegenheden
– de M. Richard Miller à la ministre de l’Intérieur sur « la procédure d’acquisition des armes devant être utilisées par la police fédérale et par les zones de police » (nº 5-740)	– van de heer Richard Miller aan de minister van Binnenlandse Zaken over “de procedure voor de aanschaf van wapens bestemd voor het gebruik door de federale politie en door de politiezones” (nr. 5-740)
Commission de l’Intérieur et des Affaires administratives	Commissie voor de Binnenlandse Zaken en voor de Administratieve Aangelegenheden
– de M. Richard Miller au premier ministre, chargé de la Coordination de la Politique de migration et d’asile sur « les commémorations de la Première Guerre Mondiale » (nº 5-741)	– van de heer Richard Miller aan de eerste minister, belast met de Coördinatie van het Migratie- en asielbeleid over “de herdenkingen van de Eerste Wereldoorlog” (nr. 5-741)
Commission des Relations extérieures et de la Défense	Commissie voor de Buitenlandse Betrekkingen en voor de Landsverdediging
– de Mme Dominique Tilmans à la vice-première ministre et ministre des Affaires sociales et de la Santé publique sur « le contrôle des scanners à rayons X dans les hôpitaux et les aéroports » (nº 5-742)	– van mevrouw Dominique Tilmans aan de vice-eersteminister en minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid over “de controle van scanners met X-stralen in ziekenhuizen en luchthavens” (nr. 5-742)
Commission des Affaires sociales	Commissie voor de Sociale Aangelegenheden
– de Mme Dominique Tilmans au secrétaire d’État à la Mobilité sur « l’expérimentation et l’installation de scanners corporels dans les aéroports belges » (nº 5-743)	– van mevrouw Dominique Tilmans aan de staatssecretaris voor Mobiliteit over “het uittesten en installeren van lichaamsscanners op de Belgische luchthavens” (nr. 5-743)
Commission des Finances et des Affaires économiques	Commissie voor de Financiën en voor de Economische Aangelegenheden
– de Mme Dominique Tilmans à la vice-première ministre et ministre des Affaires sociales et de la Santé publique sur « le caractère gratuit du numéro d’appel 1733 » (nº 5-744)	– van mevrouw Dominique Tilmans aan de vice-eersteminister en minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid over “het gratis karakter van het oproepnummer 1733” (nr. 5-744)
Commission des Affaires sociales	Commissie voor de Sociale Aangelegenheden
– de M. Louis Ide à la vice-première ministre et ministre des Affaires sociales et de la Santé publique sur « la situation en Belgique en matière de tuberculose et son suivi » (nº 5-745)	– van de heer Louis Ide aan de vice-eersteminister en minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid over “tuberculose en de opvolging ervan in België” (nr. 5-745)
Commission des Affaires sociales	Commissie voor de Sociale Aangelegenheden
– de M. Guido De Padt à la ministre de l’Intérieur sur « les indemnités indûment payées à des membres de la police » (nº 5-746)	– van de heer Guido De Padt aan de minister van Binnenlandse Zaken over “onterecht uitbetaalde vergoedingen bij de politie” (nr. 5-746)
Commission de l’Intérieur et des Affaires administratives	Commissie voor de Binnenlandse Zaken en voor de Administratieve Aangelegenheden
– de M. Bert Anciaux au secrétaire d’État au Budget, à la Politique de migration et d’asile, à la Politique des familles et aux Institutions culturelles fédérales sur « l’évaluation extrêmement négative des médiateurs fédéraux concernant l’Office des étrangers » (nº 5-737)	– van de heer Bert Anciaux aan de staatssecretaris voor Begroting, Migratie- en asielbeleid, Gezinsbeleid en Federale Culturele Instellingen over “de uiterst negatieve beoordeling door de federale ombudsmannen van de Dienst Vreemdelingenzaken” (nr. 5-737)
Commission de l’Intérieur et des Affaires administratives	Commissie voor de Binnenlandse Zaken en voor de Administratieve
– de M. Karl Vanlouwe au vice-premier ministre et ministre des Affaires étrangères et des Réformes institutionnelles sur « la révolte du peuple au Bahreïn et l’attitude de l’Europe » (nº 5-747)	– van de heer Karl Vanlouwe aan de vice-eersteminister en minister van Buitenlandse Zaken en Institutionele Hervormingen over “de volksopstand in Bahrein en de houding van Europa” (nr. 5-747)
Commission des Relations extérieures et de la Défense	Commissie voor de Buitenlandse Betrekkingen en voor de Landsverdediging
– de M. Karl Vanlouwe au vice-premier ministre et ministre des Affaires étrangères et des Réformes institutionnelles sur « la révolte du peuple en Syrie et l’attitude de l’Europe » (nº 5-748)	– van de heer Karl Vanlouwe aan de vice-eersteminister en minister van Buitenlandse Zaken en Institutionele Hervormingen over “de volksopstand in Syrië en de houding van Europa” (nr. 5-748)
Commission des Relations extérieures et de la Défense	Commissie voor de Buitenlandse Betrekkingen en voor de Landsverdediging
– de M. Karl Vanlouwe au vice-premier ministre et ministre des Affaires étrangères et des Réformes institutionnelles sur « la révolte du peuple au Yémen et l’attitude de l’Europe » (nº 5-749)	– van de heer Karl Vanlouwe aan de vice-eersteminister en minister van Buitenlandse Zaken en Institutionele Hervormingen over “de volksopstand in Jemen en de houding van Europa” (nr. 5-749)
Commission des Relations extérieures et de la Défense	Commissie voor de Buitenlandse Betrekkingen en voor de Landsverdediging
– de Mme Helga Stevens au ministre de la Justice sur « la possibilité d’exiger une indemnisation des voleurs à l’étalage pris en flagrant délit » (nº 5-750)	– van mevrouw Helga Stevens aan de minister van Justitie over “de mogelijkheid om een schadevergoeding te eisen van op heterdaad betrapte winkeldieven” (nr. 5-750)
Commission de la Justice	Commissie voor de Justitie
– de Mme Lieve Maes à la ministre de la Fonction publique et des Entreprises publiques sur « la liaison ferroviaire pour l’aéroport de Zaventem » (nº 5-751)	– van mevrouw Lieve Maes aan de minister van Ambtenarenzaken en Overheidsbedrijven over “de treinverbinding naar de luchthaven van Zaventem” (nr. 5-751)
Commission des Finances et des Affaires économiques	Commissie voor de Financiën en voor de Economische Aangelegenheden
– de M. Bert Anciaux au ministre de la Justice sur « l’importance d’entendre les enfants impliqués dans une procédure judiciaire » (nº 5-752)	– van de heer Bert Anciaux aan de minister van Justitie over “het belang van de mening van kinderen binnen een rechtsgeding” (nr. 5-752)
Commission de la Justice	Commissie voor de Justitie
– de M. Bert Anciaux au vice-premier ministre et ministre des Affaires étrangères et des Réformes institutionnelles sur « les relations entre la Belgique et l’Arabie Saoudite » (nº 5-753)	– van de heer Bert Anciaux aan de vice-eersteminister en minister van Buitenlandse Zaken en Institutionele Hervormingen over “de relaties tussen België en Saoedi-Arabië” (nr. 5-753)
Commission des Relations extérieures et de la Défense	Commissie voor de Buitenlandse Betrekkingen en voor de Landsverdediging
– de Mme Cécile Thibaut au secrétaire d’État à la Mobilité sur « la mobilité des travailleurs frontaliers entre la Belgique et le Grand-Duché de Luxembourg » (nº 5-754)	– van mevrouw Cécile Thibaut aan de staatssecretaris voor Mobiliteit over “de mobiliteit van de grensarbeiders tussen België en het Groothertogdom Luxemburg” (nr. 5-754)
Commission des Finances et des Affaires économiques	Commissie voor de Financiën en voor de Economische Aangelegenheden
– de Mme Cécile Thibaut au secrétaire d’État à la Mobilité sur « la mobilité des travailleurs frontaliers à temps partiel entre la Belgique et le Grand-Duché de Luxembourg » (nº 5-755)	– van mevrouw Cécile Thibaut aan de staatssecretaris voor Mobiliteit over “de mobiliteit van de deeltijds werkende grensarbeiders tussen België en het Groothertogdom Luxemburg” (nr. 5-755)
Commission des Finances et des Affaires économiques	Commissie voor de Financiën en voor de Economische Aangelegenheden
– de Mme Cécile Thibaut à la ministre de la Fonction publique et des Entreprises publiques sur « les informations sur les tarifs transfrontaliers de la SNCB » (nº 5-756)	– van mevrouw Cécile Thibaut aan de minister van Ambtenarenzaken en Overheidsbedrijven over “de informatie over de grensoverschrijdende tarieven van de NMBS” (nr. 5-756)
Commission des Finances et des Affaires économiques	Commissie voor de Financiën en voor de Economische Aangelegenheden
– de M. Bart Laeremans à la ministre de la Fonction publique et des Entreprises publiques sur « le raccordement de l’aéroport de Bruxelles-National au réseau TGV » (nº 5-757)	– van de heer Bart Laeremans aan de minister van Ambtenarenzaken en Overheidsbedrijven over “de aansluiting van de luchthaven van Zaventem op het netwerk van hogesnelheidstreinen” (nr. 5-757)
Commission des Finances et des Affaires économiques	Commissie voor de Financiën en voor de Economische Aangelegenheden
– de M. Louis Ide à la vice-première ministre et ministre des Affaires sociales et de la Santé publique sur « le manque de médecins urgentistes et la réintroduction de la formation aboutissant à la délivrance du brevet de médecine aiguë (BMA) » (nº 5-758)	– van de heer Louis Ide aan de vice-eersteminister en minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid over “de tekorten bij de spoedartsen en de herinvoering van de BAG-opleiding” (nr. 5-758)
Commission des Affaires sociales	Commissie voor de Sociale Aangelegenheden
– de M. Philippe Mahoux au ministre de la Coopération au développement, chargé des Affaires européennes sur « la convention de Faro » (nº 5-759)	– van de heer Philippe Mahoux aan de minister van Ontwikkelingssamenwerking, belast met Europese Zaken over “de conventie van Faro” (nr. 5-759)
Commission des Relations extérieures et de la Défense	Commissie voor de Buitenlandse Betrekkingen en voor de Landsverdediging
– de Mme Cécile Thibaut au ministre de la Justice sur « l’engagement de personnel supplémentaire lors des travaux à la prison d’Arlon » (nº 5-760)	– van mevrouw Cécile Thibaut aan de minister van Justitie over “de aanwerving van bijkomend personeel tijdens de werkzaamheden in de gevangenis van Aarlen” (nr. 5-760)
Commission de la Justice	Commissie voor de Justitie
Non-évocations	Niet-evocaties
Par messages du 29 mars 2011, le Sénat a retourné à la Chambre des représentants, en vue de la sanction royale, les projets de loi non évoqués qui suivent :	Bij boodschappen van 29 maart 2011 heeft de Senaat aan de Kamer van volksvertegenwoordigers terugbezorgd, met het oog op de bekrachtiging door de Koning, de volgende niet geëvoceerde wetsontwerpen:
Projet de loi modifiant le Code judiciaire en ce qui concerne la comparution personnelle et la tentative de conciliation en cas de divorce, et instaurant une information sur l’existence et l’utilité de la médiation en matière de divorce (Doc. 5-825/1).	Wetsontwerp tot wijziging van het Gerechtelijk Wetboek wat de persoonlijke verschijning en de poging tot verzoening bij echtscheiding betreft en tot invoering van een kennisgeving over het bestaan en het nut van bemiddeling in echtscheidingszaken (Stuk 5-825/1).
Projet de loi modifiant la loi du 20 décembre 2010 concernant l’exercice de certains droits des actionnaires de sociétés cotées (Doc. 5-826/1).	Wetsontwerp tot wijziging van de wet van 20 december 2010 betreffende de uitoefening van bepaalde rechten van aandeelhouders van genoteerde vennootschappen (Stuk 5-826/1).
– Pris pour notification.	– Voor kennisgeving aangenomen.
Messages de la Chambre	Boodschappen van de Kamer
Par messages du 24 mars 2011, la Chambre des représentants a transmis au Sénat, tels qu’ils ont été adoptés en sa séance du même jour :	Bij boodschappen van 24 maart 2011 heeft de Kamer van volksvertegenwoordigers aan de Senaat overgezonden, zoals ze ter vergadering van dezelfde dag werden aangenomen:
Article 78 de la Constitution	Artikel 78 van de Grondwet
Projet de loi réduisant la durée des études de médecine (Doc. 5-898/1).	Wetsontwerp tot inperking van de duur van de opleiding geneeskunde (Stuk 5-898/1).
– Le projet a été reçu le 25 mars 2011 ; la date limite pour l’évocation est le lundi 11 avril 2011.	– Het ontwerp werd ontvangen op 25 maart 2011; de uiterste datum voor evocatie is maandag 11 april 2011.
– La Chambre a adopté le projet le 24 mars 2011.	– De Kamer heeft het ontwerp aangenomen op 24 maart 2011.
Projet de loi modifiant la loi du 13 mars 2011 portant des dispositions diverses concernant la Mobilité, en vue de prolonger les pouvoirs accordés au Roi (Doc. 5-899/1).	Wetsontwerp tot wijziging van de wet van 13 maart 2011 houdende diverse bepalingen inzake Mobiliteit wat de verlenging van de termijn van de bevoegdheid toegekend aan de Koning betreft (Stuk 5-899/1).
– Le projet a été reçu le 25 mars 2011 ; la date limite pour l’évocation est le lundi 11 avril 2011.	– Het ontwerp werd ontvangen op 25 maart 2011; de uiterste datum voor evocatie is maandag 11 april 2011.
– La Chambre a adopté le projet le 24 mars 2011.	– De Kamer heeft het ontwerp aangenomen op 24 maart 2011.
Cour constitutionnelle – Arrêts	Grondwettelijk Hof – Arresten
En application de l’article 113 de la loi spéciale du 6 janvier 1989 sur la Cour d’arbitrage, le greffier de la Cour constitutionnelle notifie au président du Sénat :	Met toepassing van artikel 113 van de bijzondere wet van 6 januari 1989 op het Arbitragehof, geeft de griffier van het Grondwettelijk Hof kennis aan de voorzitter van de Senaat van:
– l’arrêt nº 42/2011, rendu le 24 mars 2011, en cause le recours en annulation de la loi du 30 novembre 2009 « portant assentiment à l’Accord entre l’Union européenne et les États-Unis d’Amérique sur le traitement et le transfert de données des dossiers passagers (données PNR) par les transporteurs aériens au Ministère américain de la Sécurité intérieure (DHS) (Accord PNR 2007), fait à Bruxelles le 23 juillet 2007 et à Washington le 26 juillet 2007 », introduit par l’ASBL « Ligue des Droits de l’Homme » (numéro du rôle 4885) ;	– het arrest nr. 42/2011, uitgesproken op 24 maart 2011, inzake het beroep tot vernietiging van de wet van 30 november 2009 “houdende instemming met de Overeenkomst tussen de Europese Unie en de Verenigde Staten van Amerika inzake de verwerking en overdracht van persoonsgegevens van passagiers (PNR-gegevens) door luchtvaartmaatschappijen aan het Ministerie van Binnenlandse Veiligheid van de Verenigde Staten van Amerika (PNR-Overeenkomst 2007), gedaan te Brussel op 23 juli 2007 en te Washington op 26 juli 2007”, ingesteld door de vzw “Ligue des Droits de l’Homme” (rolnummer 4885);
– l’arrêt nº 43/2011, rendu le 24 mars 2011, en cause les questions préjudicielles relatives à l’article 51, alinéas 2 et 3, de la loi du 8 août 1997 sur les faillites, posées par la Cour d’appel de Mons (numéros du rôle 4906 et 4925).	– het arrest nr. 43/2011, uitgesproken op 24 maart 2011, inzake de prejudiciële vragen betreffende artikel 51, tweede en derde lid, van de faillissementswet van 8 augustus 1997, gesteld door het Hof van Beroep te Bergen (rolnummers 4906 en 4925).
– Pris pour notification.	– Voor kennisgeving aangenomen.
Cour constitutionnelle – Questions préjudicielles	Grondwettelijk Hof – Prejudiciële vragen
En application de l’article 77 de la loi spéciale du 6 janvier 1989 sur la Cour d’arbitrage, le greffier de la Cour constitutionnelle notifie au président du Sénat :	Met toepassing van artikel 77 van de bijzondere wet van 6 januari 1989 op het Arbitragehof, geeft de griffier van het Grondwettelijk Hof aan de voorzitter van de Senaat kennis van:
– la question préjudicielle relative à l’article 1798 du Code civil, tel qu’il a été modifié par la loi du 19 février 1990, posée par la Cour d’appel de Liège (numéro du rôle 5116) ;	– de prejudiciële vraag over artikel 1798 van het Burgerlijk Wetboek, zoals gewijzigd bij de wet van 19 februari 1990, gesteld door het Hof van Beroep te Luik (rolnummer 5116);
– la question préjudicielle relative à l’article 42, §3, alinéa 2, de la loi du 1^er août 1985 portant des mesures fiscales et autres (Octroi d’une indemnité spéciale en cas de dommage physique subi par des membres des services de police et de secours), posée par le Conseil d’État (numéro du rôle 5118) ;	– de prejudiciële vraag betreffende artikel 42, §3, tweede lid, van de wet van 1 augustus 1985 houdende fiscale en andere bepalingen (Toekenning van een bijzondere vergoeding in geval van fysieke schade geleden door leden van politie- en hulpdiensten), gesteld door de Raad van State (rolnummer 5118);
– les questions préjudicielles concernant l’article 230 de la loi du 21 décembre 2009 relative à la réforme de la cour d’assises et l’article 56, alinéa 2, du Code pénal, posées par la Cour d’appel de Bruxelles (numéro du rôle 5119) ;	– de prejudiciële vragen betreffende artikel 230 van de wet van 21 december 2009 tot hervorming van het hof van assisen en artikel 56, tweede lid, van het Strafwetboek, gesteld door het Hof van Beroep te Brussel (rolnummer 5119);
– les questions préjudicielles concernant l’ordonnance de la Commission communautaire commune du 24 avril 2008 relative aux établissements d’accueil ou d’hébergement pour personnes âgées, et, en particulier, l’article 11, §1^er, alinéa 5, 8º, et les dispositions du chapitre III (« Agrément ») de cette ordonnance, posées par le Conseil d’État (numéro du rôle 5121) ;	– de prejudiciële vragen over de ordonnantie van de Gemeenschappelijke Gemeenschapscommissie van 24 april 2008 betreffende de voorzieningen voor opvang of huisvesting van bejaarde personen, en, in het bijzonder, artikel 11, §1, vijfde lid, 8º, en de bepalingen van hoofdstuk III (“Erkenning”) van die ordonnantie, gesteld door de Raad van State (rolnummer 5121);
– la question préjudicielle concernant l’article 174, alinéa 3, de la loi relative à l’assurance obligatoire soins de santé et indemnités, coordonnée le 14 juillet 1994, tel que cet article a été modifié par l’article 47 de la loi du 19 décembre 2008 portant des dispositions diverses en matière de santé, posée par le Tribunal du travail de Bruxelles (numéro du rôle 5123).	– de prejudiciële vraag over artikel 174, derde lid, van de wet betreffende de verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen, gecoördineerd op 14 juli 1994, zoals dat artikel werd gewijzigd bij artikel 47 van de wet van 19 december 2008 houdende diverse bepalingen inzake gezondheid, gesteld door de Arbeidsrechtbank te Brussel (rolnummer 5123).
– Pris pour notification.	– Voor kennisgeving aangenomen.
Cour constitutionnelle – Recours	Grondwettelijk Hof – Beroepen
En application de l’article 76 de la loi spéciale du 6 janvier 1989 sur la Cour d’arbitrage, le greffier de la Cour constitutionnelle notifie au président du Sénat :	Met toepassing van artikel 76 van de bijzondere wet van 6 januari 1989 op het Arbitragehof, geeft de griffier van het Grondwettelijk Hof kennis aan de voorzitter van de Senaat van:
– les recours en annulation de l’article 55, 3º, du décret de la Région flamande du 16 juillet 2010 portant adaptation du Code flamand de l’Aménagement du Territoire du 15 mai 2009 et du décret du 10 mars 2006 portant adaptations décrétales en matière d’aménagement du territoire et du patrimoine immobilier suite à la politique administrative, introduits par André de Spoelberch et autres (numéros du rôle 5102 et 5103, affaires jointes aux numéros 5078, 5095, 5096, 5097 et 5098) ;	– de beroepen tot vernietiging van artikel 55, 3º, van het decreet van het Vlaamse Gewest van 16 juli 2010 houdende aanpassing van de Vlaamse Codex Ruimtelijke Ordening van 15 mei 2009 en van het decreet van 10 maart 2006 houdende decretale aanpassingen inzake ruimtelijke ordening en onroerend erfgoed als gevolg van het bestuurlijk beleid, ingesteld door André de Spoelberch en anderen (rolnummers 5102 en 5103, samengevoegde zaken toegevoegd aan nummers 5078, 5095, 5096, 5097 en 5098);
– le recours en annulation de l’article VIII.11 du décret de la Communauté flamande du 9 juillet 2010 relatif à l’enseignement XX, introduit par le Gouvernement de la Communauté française (numéro du rôle 5117).	– het beroep tot vernietiging van artikel VIII.11 van het decreet van de Vlaamse Gemeenschap van 9 juli 2010 betreffende het onderwijs XX, ingesteld door de Franse Gemeenschapsregering (rolnummer 5117).
– Pris pour notification.	– Voor kennisgeving aangenomen.
Parquets	Parketten
Par lettre du 23 mars 2011, le procureur du Roi de Charleroi a transmis au Sénat, conformément à l’article 346 du Code judiciaire, le rapport de fonctionnement 2010 du Parquet du Procureur du Roi de Charleroi, approuvé lors de l’assemblée de corps du 21 mars 2011.	Bij brief van 23 maart 2011 heeft de Procureur des Konings te Charleroi, overeenkomstig artikel 346 van het Gerechtelijk Wetboek aan de Senaat overgezonden, het werkingsverslag 2010 van het Parket van de Procureur des Konings te Charleroi, goedgekeurd tijdens de korpsvergadering van 21 maart 2011.
Par lettre du 24 mars 2011, le procureur du Roi de Nivelles a transmis au Sénat, conformément à l’article 346 du Code judiciaire, le rapport de fonctionnement 2010 du Parquet du Procureur du Roi de Nivelles, approuvé lors de l’assemblée de corps du 18 mars 2011.	Bij brief van 24 maart 2011 heeft de Procureur des Konings te Nijvel, overeenkomstig artikel 346 van het Gerechtelijk Wetboek aan de Senaat overgezonden, het werkingsverslag 2010 van het Parket van de Procureur des Konings te Nijvel, goedgekeurd tijdens de korpsvergadering van 18 maart 2011.
Par lettre du 29 mars 2011, le procureur du Roi de Turnhout a transmis au Sénat, conformément à l’article 346 du Code judiciaire, le rapport de fonctionnement 2010 du Parquet du Procureur du Roi de Turnhout, approuvé lors de l’assemblée de corps du 24 mars 2011.	Bij brief van 29 maart 2011 heeft de Procureur des Konings te Turnhout, overeenkomstig artikel 346 van het Gerechtelijk Wetboek aan de Senaat overgezonden, het werkingsverslag 2010 van het Parket van de Procureur des Konings te Turnhout, goedgekeurd tijdens de korpsvergadering van 24 maart 2011.
Par lettre du 30 mars 2011, le procureur du Roi de Malines a transmis au Sénat, conformément à l’article 346 du Code judiciaire, le rapport de fonctionnement 2010 du Parquet du Procureur du Roi de Malines, approuvé lors de l’assemblée de corps du 18 mars 2011.	Bij brief van 30 maart 2011 heeft de Procureur des Konings te Mechelen, overeenkomstig artikel 346 van het Gerechtelijk Wetboek aan de Senaat overgezonden, het werkingsverslag 2010 van het Parket van de Procureur des Konings te Mechelen, goedgekeurd tijdens de korpsvergadering van 18 maart 2011.
– Envoi à la commission de la Justice.	– Verzonden naar de commissie voor de Justitie.
Auditorats du Travail	Arbeidsauditoraten
Par lettre du 23 mars 2011, l’auditeur du travail de Courtrai-Ypres-Furnes a transmis au Sénat, conformément à l’article 346 du Code judiciaire, le rapport de fonctionnement 2010 de l’Auditorat du travail de Courtrai-Ypres-Furnes, approuvé lors de son assemblée de corps du 22 mars 2011.	Bij brief van 23 maart 2011 heeft de arbeidsauditeur te Kortrijk-Ieper-Veurne overeenkomstig artikel 346 van het Gerechtelijk Wetboek aan de Senaat overgezonden, het werkingsverslag 2010 van het Arbeidsauditoraat te Kortrijk-Ieper-Veurne, goedgekeurd tijdens zijn korpsvergadering van 22 maart 2011.
Par lettre du 23 mars 2011, l’auditeur du travail de Malines a transmis au Sénat, conformément à l’article 346 du Code judiciaire, le rapport de fonctionnement 2010 de l’Auditorat du travail de Malines, approuvé lors de son assemblée de corps du 23 mars 2011.	Bij brief van 23 maart 2011 heeft de arbeidsauditeur te Mechelen overeenkomstig artikel 346 van het Gerechtelijk Wetboek aan de Senaat overgezonden, het werkingsverslag 2010 van het Arbeidsauditoraat te Mechelen, goedgekeurd tijdens zijn korpsvergadering van 23 maart 2011.
Par lettre du 23 mars 2011, l’auditeur du travail de Marche-en-Famenne, Arlon et Neufchâteau a transmis au Sénat, conformément à l’article 346 du Code judiciaire, le rapport de fonctionnement 2010 de l’Auditorat du travail de Marche-en-Famenne, Arlon et Neufchâteau, approuvé lors de son assemblée de corps du 23 février 2011.	Bij brief van 23 maart 2011 heeft de arbeidsauditeur te Marche-en-Famenne, Arlon en Neufchâteau overeenkomstig artikel 346 van het Gerechtelijk Wetboek aan de Senaat overgezonden, het werkingsverslag 2010 van het Arbeidsauditoraat te Marche-en-Famenne, Arlon en Neufchâteau, goedgekeurd tijdens zijn korpsvergadering van 23 februari 2011.
Par lettre du 23 mars 2011, l’auditeur du travail de Tongres a transmis au Sénat, conformément à l’article 346 du Code judiciaire, le rapport de fonctionnement 2010 de l’Auditorat du travail de Tongres, approuvé lors de son assemblée de corps du 22 mars 2011.	Bij brief van 23 maart 2011 heeft de arbeidsauditeur te Tongeren overeenkomstig artikel 346 van het Gerechtelijk Wetboek aan de Senaat overgezonden, het werkingsverslag 2010 van het Arbeidsauditoraat te Tongeren, goedgekeurd tijdens zijn korpsvergadering van 22 maart 2011.
Par lettre du 25 mars 2011, l’auditeur du travail de Hasselt a transmis au Sénat, conformément à l’article 346 du Code judiciaire, le rapport de fonctionnement 2010 de l’Auditorat du travail de Hasselt, approuvé lors de son assemblée de corps du 23 mars 2011.	Bij brief van 25 maart 2011 heeft de arbeidsauditeur te Hasselt overeenkomstig artikel 346 van het Gerechtelijk Wetboek aan de Senaat overgezonden, het werkingsverslag 2010 van het Arbeidsauditoraat te Hasselt, goedgekeurd tijdens zijn korpsvergadering van 23 maart 2011.
Par lettre du 25 mars 2011, l’auditeur du travail de Tournai a transmis au Sénat, conformément à l’article 346 du Code judiciaire, le rapport de fonctionnement 2010 de l’Auditorat du travail de Tournai, approuvé lors de son assemblée de corps du 21 mars 2011.	Bij brief van 25 maart 2011 heeft de arbeidsauditeur te Doornik overeenkomstig artikel 346 van het Gerechtelijk Wetboek aan de Senaat overgezonden, het werkingsverslag 2010 van het Arbeidsauditoraat te Doornik, goedgekeurd tijdens zijn korpsvergadering van 21 maart 2011.
Par lettre du 25 mars 2011, l’auditeur du travail de Termonde a transmis au Sénat, conformément à l’article 346 du Code judiciaire, le rapport de fonctionnement 2010 de l’Auditorat du travail de Termonde, approuvé lors de son assemblée de corps du 14 mars 2011.	Bij brief van 25 maart 2011 heeft de arbeidsauditeur te Dendermonde overeenkomstig artikel 346 van het Gerechtelijk Wetboek aan de Senaat overgezonden, het werkingsverslag 2010 van het Arbeidsauditoraat te Dendermonde, goedgekeurd tijdens zijn korpsvergadering van 14 maart 2011.
Par lettre du 25 mars 2011, l’auditeur du travail d’Anvers a transmis au Sénat, conformément à l’article 346 du Code judiciaire, le rapport de fonctionnement 2010 de l’Auditorat du travail d’Anvers, approuvé lors de son assemblée de corps du 24 mars 2011.	Bij brief van 25 maart 2011 heeft de arbeidsauditeur te Antwerpen overeenkomstig artikel 346 van het Gerechtelijk Wetboek aan de Senaat overgezonden, het werkingsverslag 2010 van het Arbeidsauditoraat te Antwerpen, goedgekeurd tijdens zijn korpsvergadering van 24 maart 2011.
Par lettre du 28 mars 2011, l’auditeur du travail d’Audenarde a transmis au Sénat, conformément à l’article 346 du Code judiciaire, le rapport de fonctionnement 2010 de l’Auditorat du travail d’Audenarde, approuvé lors de son assemblée de corps du 25 mars 2011.	Bij brief van 28 maart 2011 heeft de arbeidsauditeur te Oudenaarde overeenkomstig artikel 346 van het Gerechtelijk Wetboek aan de Senaat overgezonden, het werkingsverslag 2010 van het Arbeidsauditoraat te Oudenaarde, goedgekeurd tijdens zijn korpsvergadering van 25 maart 2011.
Par lettre du 29 mars 2011, l’auditeur du travail de Verviers a transmis au Sénat, conformément à l’article 346 du Code judiciaire, le rapport de fonctionnement 2010 de l’Auditorat du travail de Verviers, approuvé lors de son assemblée de corps du 24 mars 2011.	Bij brief van 29 maart 2011 heeft de arbeidsauditeur te Verviers overeenkomstig artikel 346 van het Gerechtelijk Wetboek aan de Senaat overgezonden, het werkingsverslag 2010 van het Arbeidsauditoraat te Verviers, goedgekeurd tijdens zijn korpsvergadering van 24 maart 2011.
– Envoi à la commission de la Justice.	– Verzonden naar de commissie voor de Justitie.
Tribunaux de première instance	Rechtbanken van eerste aanleg
Par lettre du 22 mars 2011, le président du Tribunal de première instance de Huy a transmis au Sénat, conformément à l’article 340 du Code judiciaire, le rapport de fonctionnement 2010 du Tribunal de première instance de Huy, approuvé lors de son assemblée générale du 16 mars 2011.	Bij brief van 22 maart 2011 heeft de voorzitter van de Rechtbank van eerste aanleg te Hoei overeenkomstig artikel 340 van het Gerechtelijk Wetboek aan de Senaat overgezonden, het werkingsverslag 2010 van de Rechtbank van eerste aanleg te Hoei, goedgekeurd tijdens zijn algemene vergadering van 16 maart 2011.
Par lettre du 24 mars 2011, le président du Tribunal de première instance de Liège a transmis au Sénat, conformément à l’article 340 du Code judiciaire, le rapport de fonctionnement 2010 du Tribunal de première instance de Liège, approuvé lors de son assemblée générale du 21 mars 2011.	Bij brief van 24 maart 2011 heeft de voorzitter van de Rechtbank van eerste aanleg te Luik overeenkomstig artikel 340 van het Gerechtelijk Wetboek aan de Senaat overgezonden, het werkingsverslag 2010 van de Rechtbank van eerste aanleg te Luik, goedgekeurd tijdens zijn algemene vergadering van 21 maart 2011
Par lettre du 25 mars 2011, le président du Tribunal de première instance d’Audenarde a transmis au Sénat, conformément à l’article 340 du Code judiciaire, le rapport de fonctionnement 2010 du Tribunal de première instance d’Audenarde, approuvé lors de son assemblée générale du 23 mars 2011.	Bij brief van 25 maart 2011 heeft de voorzitter van de Rechtbank van eerste aanleg te Oudenaarde overeenkomstig artikel 340 van het Gerechtelijk Wetboek aan de Senaat overgezonden, het werkingsverslag 2010 van de Rechtbank van eerste aanleg te Oudenaarde, goedgekeurd tijdens zijn algemene vergadering van 23 maart 2011.
– Envoi à la commission de la Justice.	– Verzonden naar de commissie voor de Justitie.
Tribunaux du travail	Arbeidsrechtbanken
Par lettre du 25 mars 2011, le président du Tribunal du travail de Bruxelles a transmis au Sénat, conformément à l’article 340, §3, alinéas 1 et 5, du Code judiciaire, le rapport de fonctionnement 2010 du Tribunal du travail de Bruxelles, approuvé lors de son assemblée générale du 22 mars 2011.	Bij brief van 25 maart 2011 heeft de voorzitter van de Arbeidsrechtbank te Brussel, overeenkomstig artikel 340, §3, 1º en 5º lid, van het Gerechtelijk Wetboek aan de Senaat overgezonden, het werkingsverslag 2010 van de Arbeidsrechtbank te Brussel, goedgekeurd tijdens zijn algemene vergadering van 22 maart 2011.
Par lettre du 26 mars 2011, le président du Tribunal du travail d’Audenarde a transmis au Sénat, conformément à l’article 340, §3, alinéas 1 et 5, du Code judiciaire, le rapport de fonctionnement 2010 du Tribunal du travail d’Audenarde, approuvé lors de son assemblée générale du 25 mars 2011.	Bij brief van 26 maart 2011 heeft de voorzitter van de Arbeidsrechtbank te Oudenaarde, overeenkomstig artikel 340, §3, 1º en 5º lid, van het Gerechtelijk Wetboek aan de Senaat overgezonden, het werkingsverslag 2010 van de Arbeidsrechtbank te Oudenaarde, goedgekeurd tijdens zijn algemene vergadering van 25 maart 2011.
Par lettre du 28 mars 2011, le président du Tribunal du travail de Charleroi a transmis au Sénat, conformément à l’article 340, §3, alinéas 1 et 5, du Code judiciaire, le rapport de fonctionnement 2010 du Tribunal du travail de Charleroi, approuvé lors de son assemblée générale du 24 mars 2011.	Bij brief van 28 maart 2011 heeft de voorzitter van de Arbeidsrechtbank te Charleroi, overeenkomstig artikel 340, §3, 1º en 5º lid, van het Gerechtelijk Wetboek aan de Senaat overgezonden, het werkingsverslag 2010 van de Arbeidsrechtbank te Charleroi, goedgekeurd tijdens zijn algemene vergadering van 24 maart 2011.
Par lettre du 28 mars 2011, le président du Tribunal du travail de Huy a transmis au Sénat, conformément à l’article 340, §3, alinéas 1 et 5, du Code judiciaire, le rapport de fonctionnement 2010 du Tribunal du travail de Huy, approuvé lors de son assemblée générale du 17 mars 2011.	Bij brief van 28 maart 2011 heeft de voorzitter van de Arbeidsrechtbank te Hoei, overeenkomstig artikel 340, §3, 1º en 5º lid, van het Gerechtelijk Wetboek aan de Senaat overgezonden, het werkingsverslag 2010 van de Arbeidsrechtbank te Hoei, goedgekeurd tijdens zijn algemene vergadering van 17 maart 2011.
Par lettre du 28 mars 2011, le président du Tribunal du travail de Tournai a transmis au Sénat, conformément à l’article 340, §3, alinéas 1 et 5, du Code judiciaire, le rapport de fonctionnement 2010 du Tribunal du travail de Tournai, approuvé lors de son assemblée générale du 24 mars 2011.	Bij brief van 28 maart 2011 heeft de voorzitter van de Arbeidsrechtbank te Doornik, overeenkomstig artikel 340, §3, 1º en 5º lid, van het Gerechtelijk Wetboek aan de Senaat overgezonden, het werkingsverslag 2010 van de Arbeidsrechtbank te Doornik, goedgekeurd tijdens zijn algemene vergadering van 24 maart 2011.
Par lettre du 29 mars 2011, le président du Tribunal du travail de Bruges a transmis au Sénat, conformément à l’article 340, §3, alinéas 1 et 5, du Code judiciaire, le rapport de fonctionnement 2010 du Tribunal du travail de Bruges, approuvé lors de son assemblée générale du 24 mars 2011.	Bij brief van 29 maart 2011 heeft de voorzitter van de Arbeidsrechtbank te Brugge, overeenkomstig artikel 340, §3, 1º en 5º lid, van het Gerechtelijk Wetboek aan de Senaat overgezonden, het werkingsverslag 2010 van de Arbeidsrechtbank te Brugge, goedgekeurd tijdens zijn algemene vergadering van 24 maart 2011.
Par lettre du 29 mars 2011, le président du Tribunal du travail de Malines a transmis au Sénat, conformément à l’article 340, §3, alinéas 1 et 5, du Code judiciaire, le rapport de fonctionnement 2010 du Tribunal du travail de Malines, approuvé lors de son assemblée générale du 25 mars 2011.	Bij brief van 29 maart 2011 heeft de voorzitter van de Arbeidsrechtbank te Mechelen, overeenkomstig artikel 340, §3, 1º en 5º lid, van het Gerechtelijk Wetboek aan de Senaat overgezonden, het werkingsverslag 2010 van de Arbeidsrechtbank te Mechelen, goedgekeurd tijdens zijn algemene vergadering van 25 maart 2011.
Par lettre du 30 mars 2011, le président du Tribunal du travail de Turnhout a transmis au Sénat, conformément à l’article 340, §3, alinéas 1 et 5, du Code judiciaire, le rapport de fonctionnement 2010 du Tribunal du travail de Turnhout, approuvé lors de son assemblée générale du 29 mars 2011.	Bij brief van 30 maart 2011 heeft de voorzitter van de Arbeidsrechtbank te Turnhout, overeenkomstig artikel 340, §3, 1º en 5º lid, van het Gerechtelijk Wetboek aan de Senaat overgezonden, het werkingsverslag 2010 van de Arbeidsrechtbank te Turnhout, goedgekeurd tijdens zijn algemene vergadering van 29 maart 2011.
– Envoi à la commission de la Justice.	– Verzonden naar de commissie voor de Justitie.
Tribunaux de commerce	Rechtbanken van koophandel
Par lettre du 21 mars 2011, le président du Tribunal de commerce de Turnhout a transmis au Sénat, conformément à l’article 340 du Code judiciaire, le rapport de fonctionnement pour 2010 du Tribunal de commerce de Turnhout, approuvé lors de son assemblée générale du 17 mars 2011.	Bij brief van 21 maart 2011 heeft de voorzitter van de Rechtbank van koophandel te Turnhout overeenkomstig artikel 340 van het Gerechtelijk Wetboek aan de Senaat overgezonden, het werkingsverslag voor 2010 van de Rechtbank van koophandel te Turnhout, goedgekeurd tijdens zijn algemene vergadering van 17 maart 2011.
Par lettre du 25 mars 2011, le président du Tribunal de commerce de Malines a transmis au Sénat, conformément à l’article 340 du Code judiciaire, le rapport de fonctionnement pour 2010 du Tribunal de commerce de Malines, approuvé lors de son assemblée générale du 21 mars 2011.	Bij brief van 25 maart 2011 heeft de voorzitter van de Rechtbank van koophandel te Mechelen overeenkomstig artikel 340 van het Gerechtelijk Wetboek aan de Senaat overgezonden, het werkingsverslag voor 2010 van de Rechtbank van koophandel te Mechelen, goedgekeurd tijdens zijn algemene vergadering van 21 maart 2011.
Par lettre du 28 mars 2011, le président du Tribunal de commerce de Bruxelles a transmis au Sénat, conformément à l’article 340 du Code judiciaire, le rapport de fonctionnement pour 2010 du Tribunal de commerce de Bruxelles, approuvé lors de son assemblée générale du 1^er mars 2011.	Bij brief van 28 maart 2011 heeft de voorzitter van de Rechtbank van koophandel te Brussel overeenkomstig artikel 340 van het Gerechtelijk Wetboek aan de Senaat overgezonden, het werkingsverslag voor 2010 van de Rechtbank van koophandel te Brussel, goedgekeurd tijdens zijn algemene vergadering van 1 maart 2011.
Par lettre du 30 mars 2011, le président du Tribunal de commerce de Dinant a transmis au Sénat, conformément à l’article 340 du Code judiciaire, le rapport de fonctionnement pour 2010 du Tribunal de commerce de Dinant, approuvé lors de son assemblée générale du 23 mars 2011.	Bij brief van 30 maart 2011 heeft de voorzitter van de Rechtbank van koophandel te Dinant overeenkomstig artikel 340 van het Gerechtelijk Wetboek aan de Senaat overgezonden, het werkingsverslag voor 2010 van de Rechtbank van koophandel te Dinant, goedgekeurd tijdens zijn algemene vergadering van 23 maart 2011.
Par lettre du 30 mars 2011, le président du Tribunal de commerce de Marche-en-Famenne a transmis au Sénat, conformément à l’article 340 du Code judiciaire, le rapport de fonctionnement pour 2010 du Tribunal de commerce de Marche-en-Famenne, approuvé lors de son assemblée générale du 24 mars 2011.	Bij brief van 30 maart 2011 heeft de voorzitter van de Rechtbank van koophandel te Marche-en-Famenne overeenkomstig artikel 340 van het Gerechtelijk Wetboek aan de Senaat overgezonden, het werkingsverslag voor 2010 van de Rechtbank van koophandel te Marche-en-Famenne, goedgekeurd tijdens zijn algemene vergadering van 24 maart 2011.
Par lettre du 30 mars 2011, le président du Tribunal de commerce de Verviers et Eupen a transmis au Sénat, conformément à l’article 340 du Code judiciaire, le rapport de fonctionnement pour 2010 du Tribunal de commerce de Verviers et Eupen.	Bij brief van 30 maart 2011 heeft de voorzitter van de Rechtbank van koophandel te Verviers en Eupen overeenkomstig artikel 340 van het Gerechtelijk Wetboek aan de Senaat overgezonden, het werkingsverslag voor 2010 van de Rechtbank van koophandel te Verviers en Eupen.
– Envoi à la commission de la Justice.	– Verzonden naar de commissie voor de Justitie.
Assemblée générale des juges de paix et des juges aux tribunaux de police	Algemene vergadering van de vrederechters en de rechters in de politierechtbanken
Par lettre du 28 mars 2011, le président de l’Assemblée générale des juges de paix et des juges aux tribunaux de police du ressort de la Cour d’appel d’Anvers a transmis au Sénat, conformément à l’article 340 du Code judiciaire, le rapport de fonctionnement pour l’année 2010 de l’Assemblée générale des juges de paix et des juges aux tribunaux de police du ressort de la Cour d’appel d’Anvers, approuvé lors de son assemblée générale du 21 mars 2011.	Bij brief van 28 maart 2010 heeft de voorzitter van de Algemene Vergadering van de vrederechters en de rechters in de politierechtbanken ressorterende onder het Hof van Beroep te Antwerpen overeenkomstig artikel 340 van het Gerechtelijk Wetboek aan de Senaat overgezonden, het werkingsverslag voor 2010 van de Algemene vergadering van de vrederechters en de rechters in de politierechtbanken ressorterende onder het Hof van Beroep te Antwerpen, goedgekeurd tijdens zijn algemene vergadering van 21 maart 2011.
Par lettre du 28 mars 2011, le président de l’Assemblée générale des juges de paix et des juges aux tribunaux de police du ressort de la Cour d’appel de Bruxelles a transmis au Sénat, conformément à l’article 340 du Code judiciaire, le rapport de fonctionnement pour l’année 2010 de l’Assemblée générale des juges de paix et des juges aux tribunaux de police du ressort de la Cour d’appel de Bruxelles, approuvé lors de son assemblée générale du 25 mars 2011.	Bij brief van 28 maart 2010 heeft de voorzitter van de Algemene Vergadering van de vrederechters en de rechters in de politierechtbanken ressorterende onder het Hof van Beroep te Brussel overeenkomstig artikel 340 van het Gerechtelijk Wetboek aan de Senaat overgezonden, het werkingsverslag voor 2010 van de Algemene vergadering van de vrederechters en de rechters in de politierechtbanken ressorterende onder het Hof van Beroep te Brussel, goedgekeurd tijdens zijn algemene vergadering van 25 maart 2011.
– Envoi à la commission de la Justice.	– Verzonden naar de commissie voor de Justitie.
Conseil national du Travail	Nationale Arbeidsraad
Par lettre du 23 mars 2011, le Président du Conseil national du Travail a transmis au Sénat, conformément à l’article 1^er de la loi du 29 mai 1952 organique du Conseil national du Travail, l’avis nº 1.769 sur le projet d’arrêté royal prolongeant l’application des mesures prévues aux chapitres I et II du Titre I de la loi du 1^er février 2011 portant la prolongation de mesures de crise et l’exécution de l’accord interprofessionnel, approuvé lors de sa séance plénière du 23 mars 2011.	Bij brief van 23 maart 2011 heeft de Voorzitter van de Nationale Arbeidsraad, overeenkomstig artikel 1 van de organieke wet van 29 mei 1952 tot inrichting van de Nationale Arbeidsraad, aan de Senaat overgezonden het advies nr. 1.769 over het ontwerp van koninklijk besluit tot verlenging van de toepassing van de maatregelen bepaald bij de hoofdstukken I en II van Titel I van de wet van 1 februari 2011 houdende verlenging van de crisismaatregelen en uitvoering van het interprofessioneel akkoord, goedgekeurd tijdens zijn plenaire vergadering van 23 maart 2011.
– Envoi à la commission des Affaires sociales.	– Verzonden naar de commissie voor de Sociale Aangelegenheden.
Conseil consultatif de la magistrature	Adviesraad van de magistratuur
Par lettre du 21 mars 2011, le Président du Conseil consultatif de la magistrature a transmis au Sénat, conformément à l’article 5 de la loi du 8 mars 1999 instaurant un Conseil consultatif de la magistrature, une résolution concernant les places vacantes dans la magistrature, approuvée par le Collège néerlandophone le 1^er mars 2011 et par le Collège francophone le 7 mars 2011.	Bij brief van 21 maart 2011 heeft de Voorzitter van de Adviesraad van de magistratuur, overeenkomstig artikel 5 van de wet van 8 maart 1999 tot instelling van een Adviesraad van de magistratuur aan de Senaat overgezonden, het besluit betreffende de vacante plaatsen in de magistratuur, goedgekeurd door het Nederlandstalig College op 1 maart 2011 en door het Franstalig College op 7 maart 2011.
– Envoi à la commission de la Justice.	– Verzonden naar de commissie voor de Justitie.
Parlement européen	Europees Parlement
Par lettre du 28 mars 2011, le président du Parlement européen a transmis au Sénat les textes ci-après :	Bij brief van 28 maart 2011 heeft de voorzitter van het Europees Parlement aan de Senaat volgende teksten overgezonden:
– résolution du Parlement européen du 8 mars 2011 sur la révision de la directive relative à la sécurité générale des produits et à la surveillance du marché ;	– resolutie van het Europees Parlement van 8 maart 2011 over de herziening van de richtlijn inzake algemene productveiligheid en markttoezicht;
– résolution du Parlement européen du 8 mars 2011 sur l’évaluation de la gestion en 2009-2010 de la grippe H1N1 en Europe ;	– resolutie van het Europees Parlement van 8 maart 2011 over de evaluatie van de aanpak van de H1N1-griepuitbraak in 2009-2010 in de EU;
– résolution du Parlement européen du 8 mars 2011 sur la fiscalité et le développement – coopérer avec les pays en développement afin d’encourager la bonne gouvernance dans le domaine fiscal ;	– resolutie van het Europees Parlement van 8 maart 2011 over belastingen en ontwikkeling – samenwerking met ontwikkelingslanden met het oog op goed bestuur in belastingaangelegenheden;
– résolution du Parlement européen du 8 mars 2011 sur le visage de la pauvreté féminine dans l’Union européenne ;	– resolutie van het Europees Parlement van 8 maart 2011 over armoede bij vrouwen in de Europese Unie;
– résolution du Parlement européen du 9 mars 2011 sur le rapport 2010 sur les progrès accomplis par la Turquie ;	– resolutie van het Europees Parlement van 9 maart 2011 over het voortgangsverslag 2010 betreffende Turkije;
– résolution du Parlement européen du 9 mars 2011 sur la stratégie européenne pour l’intégration des Roms ;	– resolutie van het Europees Parlement van 9 maart 2011 over de EU-strategie voor de integratie van de Roma;
– résolution du Parlement européen du 10 mars 2011 sur la loi hongroise sur les médias ;	– resolutie van het Europees Parlement van 10 maart 2011 over de mediawet in Hongarije;
– résolution du Parlement européen du 10 mars 2011 sur le voisinage sud, en particulier la Libye ;	– resolutie van het Europees Parlement van 10 maart 2011 over de zuidelijke nabuurschapslanden en in het bijzonder Libië;
– résolution du Parlement européen du 10 mars 2011 sur l’approche de l’Union européenne vis-à-vis de l’Iran ;	– resolutie van het Europees Parlement van 10 maart 2011 over de benadering van Iran door de EU;
– résolution du Parlement européen du 10 mars 2011 sur les priorités pour la 16e session du Conseil des droits de l’homme des Nations unies et le réexamen de 2011 ;	– resolutie van het Europees Parlement van 10 maart 2011 over de prioriteiten van de 16^de zitting van de VN-Raad voor de mensenrechten en de herziening in 2011;
– résolution du Parlement européen du 10 mars 2011 sur le Pakistan, en particulier l’assassinat de Shahbaz Bhatti ;	– resolutie van het Europees Parlement van 10 maart 2011 over Pakistan, in het bijzonder de moord op Shahbaz Bhatti;
– résolution du Parlement européen du 10 mars 2011 sur la Biélorussie (et notamment les cas d’Ales Mikhalevich et de Natalia Radina) ;	– resolutie van het Europees Parlement van 10 maart 2011 over Belarus (in het bijzonder de gevallen van Ales Mikhalevic en Natalia Radina);
– résolution du Parlement européen du 10 mars 2011 sur la situation et le patrimoine culturel de Kashgar (région autonome ouïghoure du Xinjiang, en Chine) ;	– resolutie van het Europees Parlement van 10 maart 2011 over de situatie en het cultureel erfgoed in Kashgar (Autonome Regio Xinjiang Oeigoer, China);
– des déclarations écrites sur le retour à la réciprocité en matière de visas – solidarité avec la situation inéquitable des citoyens tchèques suite à l’introduction unilatérale de visas de la part du Canada et sur l’instauration de statuts européens pour les mutuelles, les associations et les fondations ;	– schriftelijke verklaringen over het herstel van wederkerigheid in de visumregeling – solidariteit met de ongelijke status van Tsjechische burgers na de unilaterale invoering van de visumplicht door Canada en over de opstelling van een Europees Statuut voor onderlinge maatschappijen, verenigingen en stichtingen;
adoptées au cours de la période de session du 7 au 10 mars 2011.	aangenomen tijdens de vergaderperiode van 7 tot en met 10 maart 2011.
– Envoi à la commission des Relations extérieures et de la Défense et au Comité d’avis fédéral chargé des questions européennes.	– Verzonden naar de commissie voor de Buitenlandse Betrekkingen en voor de Landsverdediging en naar het Federaal Adviescomité voor Europese Aangelegenheden.