(N.): Vraag gesteld in het Nederlands - (Fr.): Vraag gesteld in het Frans
In een reclamespot op de Vlaamse televisie wordt onze sociale zekerheid in de bloemetjes gezet. En terecht : België is een land waar het goed is om te leven, ook voor zieken.
Toch moeten we er nog dagelijks over waken dat de uitspraak « ziek zijn maakt arm » geen realiteit wordt. Ondanks de vele maatregelen die er sinds 1999 genomen werden, zoals de uitbreiding en de verfijning van het palliatief zorgaanbod, de maximumfactuur (MAF) en dergelijke, is er nog een hele weg af te leggen.
Vorige week stelde een ziekenfonds zijn tienpuntenprogramma voor waarin in het bijzonder aandacht werd besteed aan de chronische zieken en de patiënten die lijden aan ernstige aandoeningen. Als senator die bijzonder begaan is met de armoedeproblematiek, word ik heel vaak geconfronteerd met net deze doelgroep van patiënten.
De MAF was voor de mensen in armoede een van de belangrijkste verwezenlijkingen van de paars/groene regering. Toch is het nog altijd niet voldoende en zijn er op het terrein nog heel wat problemen.
In het regeerakkoord van 2003 wordt nochtans aangegeven dat de MAF uitgebreid zal worden tot de niet-medische kosten. Deze kosten wegen vooral in de thuiszorg zwaar door en kunnen op maandbasis hoog oplopen.
Een ander probleem betreft de selectieve terugbetaling van de zogenaamde D-geneesmiddelen voor sommige patiënten. Het gaat om geneesmiddelen die vandaag niet worden terugbetaald, zoals pijnstillers, kalmeringsmiddelen, ontstekingsremmers, vitamines of slaappillen. Voor chronische patiënten en patiënten met ernstige aandoeningen zijn deze geneesmiddelen echt nodig en kan de kost hiervoor erg oplopen. De terugbetaling kan selectief gebeuren : beperking tot bepaalde geneesmiddelen, voorgeschreven door artsen en beperkt tot specifiek omschreven ernstige aandoeningen.
Graag kreeg ik een antwoord op de volgende vragen :
1. Zal de geachte minister de afspraak van het regeerakkoord nakomen en de snelle invoering van een maximumfactuur voor niet-medische zorg (de MAF+) uitvoeren ? Hoe ver staat het in uw beleid met de realisatie van deze afspraak ?
2. Acht hij het beleidsmatig en budgettair mogelijk om voor de D-geneesmiddelen en voor patiënten met een ernstige aandoening een gedeeltelijke tegemoetkoming in de kosten te verlenen ? Loopt hierover al een studie ? Zo ja, zijn er al resultaten van dit onderzoek ? Heeft hij al inzicht in de budgettaire impact van een dergelijke maatregel ?
3. Patiënten met ernstige aandoeningen en acute noden moeten zich, net als alle andere patiënten, onderwerpen aan een carensperiode van 3 maanden. Waarom kan voor deze ernstige gevallen geen snellere toegang tot de zorgverzekering gerealiseerd worden ?
Antwoord : 1. In het regeerakkoord van 2003 werd overeengekomen een globaal en coherent gezondheidsbeleid te voeren dat voor alle bevolkingsgroepen een grotere toegankelijkheid tot en een betere kwaliteit van de gezondheidszorgen waarborgt. In uitvoering daarvan werden onder meer een aantal maatregelen genomen betreffende de maximumfactuur :
— De leeftijdsgrens voor de maximumfactuur voor kinderen werd verhoogd tot 19 jaar.
— De beperking tot 90 dagen die gold voor in aanmerking nemen van de persoonlijke aandelen bij opname in een algemeen ziekenhuis werd afgeschaft.
— Met de integratie van de fiscale MAF in de inkomens MAF werd de hoogste inkomensschijf opgeheven.
— De persoonlijke aandelen betreffende de magistrale bereidingen en de afleveringsmarge van implantaten worden vanaf 2006 in aanmerking genomen voor de MAF.
De niet-medische zorg behoort tot de bevoegdheden van de gemeenschappen en wordt geviseerd door het Vlaams regeerakkoord. Voor uw vragen betreffende de niet-medische zorg en de zorgverzekering dien ik u dan ook door te verwijzen naar de bevoegde gemeenschapsministers.
2. De Ministerraad heeft op 2 juni 2006 ingestemd met het principe om de MAF voor chronische zieken uit te breiden met specifieke uitgaven. Deze uitbreiding zal worden georganiseerd op basis van twee instrumenten : een lijst met chronische pathologieën die als de duurste of de door de verplichte verzekering minst gedekte worden beschouwd, en een lijst met de kosten die in aanmerking kunnen worden genomen in de MAF (onder andere geneesmiddelen van categorie D). De budgettaire impact van de uitbreiding wordt momenteel geëvalueerd.
3. De vraag over de toegang tot de zorgverzekering betreft een bevoegdheid van de Vlaamse Gemeenschap.