(N.): Vraag gesteld in het Nederlands - (Fr.): Vraag gesteld in het Frans
Op 31 maart 2003 hebben de federale overheid en de overheden die bevoegd zijn voor het beleid inzake steun aan gehandicapten een protocol gesloten dat de voorwaarden voor de toekenning en de terugbetaling van rolstoelen aan personen met een beperkte mobiliteit versoepelt.
Ik verneem dat u, in de reeks maatregelen met het oog op de beperking van de uitgaven inzake gezondheidszorg, ook een wijziging van die regels overweegt. Volgens mijn informatie zou u eenzijdig beslist hebben een regeling in te voeren voor de verhuur van rolstoelen die worden toegekend aan de bewoners van rusthuizen.
Werd over die maatregelen overleg gepleegd met de verschillende representatieve organisaties van de betrokken sectoren (de organisaties die de senioren vertegenwoordigen, het gehandicaptenfront, de directeurs van de rusthuizen, de organisaties die de sector van de bandagisten vertegenwoordigen, ...) ?
Is naast de studie over de economische haalbaarheid van een regeling voor de verhuur van rolstoelen in de rusthuizen ook een kosten/baten-analyse gemaakt in verband met de levenskwaliteit van de patiënten in dat soort regeling ?
Werd in die denkoefening rekening gehouden met het belang van de patiënt ?
Aangezien de rolstoelen moeten worden aangepast aan de vele handicaps van de personen met een beperkte mobiliteit, is het bijzonder moeilijk om een rolstuur te huren. Zo bestaan er zeven verschillende maten van rolstoelen waaraan dertig aanpassingen op maat kunnen worden aangebracht : dat is dus 7 maal 30 mogelijkheden ! Kunt u ons geruststellen dat het aanbod van aangepaste rolstoelen daarvan niet te lijden zal hebben ?
Ik verneem ook dat de ontsmetting van de rolstoelen na de huurperiode problematisch zou zijn.
Antwoord : Het protocol van 31 maart 2003 gesloten tussen de federale overheid en de overheden bevoegd inzake hulpmiddelen voor personen met een handicap betreft de invoering van een vereenvoudigde procedure voor de toekenning van een terugbetaling van of een tegemoetkoming voor hulpmiddelen wat betreft rolstoelen, en meer specifiek het invoeren van et eenheidsdossier. Dit dossier kan dan zowel door de federale overheid als door de gemeenschappen en de gewesten gebruikt worden en vermijdt dat de rolstoelgebruiker meerdere malen eenzelfde onderzoek moet ondergaan.
Het invoeren van een apart systeem voor de vergoeding van de rolstoelen in de ROB/RVT-sector staat los van dit protocol. De rechthebbenden vanaf 65 jaar vallen immers niet meer onder de regelgeving van de fondsen tot integratie van personen met een handicap.
Het voorstel tot opstarten van een systeem van verkoop-verhuur van rolstoelen voor ouderen die in ROB of RVT verblijven, is niet unilateraal beslist. Het betreft een maatregel die genomen is door de Ministerraad van 26 november 2004 bij de opmaak van de begroting gezondheidszorg 2005 en de structurele beheersing van de uitgaven.
De aanleiding om over te gaan naar een apart systeem voor de ROB/RVT-sector was de vaststelling dat de gemiddelde gebruiksduur van de rolstoelen in goede staat. Naar aanleiding daarvan is geopperd dat een verkoop-verhuursysteem zou toelaten het rolstoelpark beter te beheren.
In opdracht van de Dienst voor geneeskundige verzorging van het RIZIV is een studie uitgevoerd naar de financiële haalbaarheid van een verhuursysteem voor de standaardrolstoel, de modulaire rolstoel en de verzorgingsrolstoel binnen de ROB/RVT-sector.
Binnen het studieprotocol is rekening gehouden met de juiste toerusting van de patiënt-rolstoelgebruiker, zodat deze een aangepaste rolstoel zal krijgen. Ook is in de studie rekening gehouden met de desinfectie van de rolstoel als deze van gebruiker verandert.
Uit de resultaten van die studie kan besloten worden dat een alternatief financieringssysteem voor die sector mogelijk is.