(N.): Vraag gesteld in 't Nederlands - (Fr.): Vraag gesteld in 't Frans
Een knelpuntennota van het Verbond der verzorgingsinstellingen (VVI) wijst op een aantal problemen in verband met de betaalbaarheid en toegankelijkheid van de geestelijke gezondheidszorg.
Uit een tabel in verband met het persoonlijk aandeel in de kosten voor opname en behandeling in een psychiatrisch ziekenhuis blijkt dat er een groot verschil is tussen een gewoon verzekerde en mensen met gezinslast. Mensen met gezinslast betalen vanaf de vierde maand 189 euro per maand in plaats van 432 euro. Na 5 jaar betalen ze 173 euro per maand in plaats van 667,50 euro.
Toch blijft de factuur voor de eerste maand (556 euro) en voor de tweede en derde maand (460 euro) zeer zwaar voor gezinnen.
Kan de betaalbaarheid voor mensen met gezinslast niet verbeterd worden door de verlaagde factuur van 189 euro toe te passen vanaf de tweede maand in plaats van vanaf de vierde ?
Welke zouden de budgettaire gevolgen zijn van zo'n maatregel ?
Antwoord : Ik ben er mij volledig van bewust dat voor de verzekerden met een gezinslast het betalen van hun persoonlijk aandeel van de factuur voor een verblijf in een psychiatrisch ziekenhuis, de eerste drie maanden een supplementaire belasting voor deze gezinnen betekent.
De door u voorgestelde veranderingen hebben natuurlijk een financiële weerslag indien de persoonlijke aandelen voor de opname en verzorging in een psychiatrische verpleeginrichting worden verlaagd.
Een vermindering van het persoonlijk aandeel tot 189 euro per maand vanaf de tweede maand veroorzaakt namelijk een jaarlijkse meeruitgave van 605 000 euro.
Evenwel moet deze meerkost worden genuanceerd, wetende dat het persoonlijk aandeel in de verpleegdagprijs in een psychiatrisch ziekenhuis vanaf de eerste dag tot de 365e dag in aanmerking wordt genomen in het kader van de maximum factuur.
Eventueel kan op basis van een voorstel dat onder anderen kan uitgaan van de vertegenwoordigers van de betreffende overeenkomstencommissie, en rekening houdende met de financiële haalbaarheid ervan, bij de verdeling van de globale begrotingsdoelstelling voor 2005 met dit voorstel rekening worden gehouden. Evenwel ben ik van mening dat in de eerste plaats maatregelen moeten worden genomen om zoveel mogelijk in de mate van het mogelijke te voorkomen dat patiënten worden opgenomen in een psychiatrisch ziekenhuis. In dat verband verwacht ik vanuit het RIZIV en vanuit de FOD Volksgezondheid voorstellen die een antwoord geven op wat in het kader van de geestelijke gezondheidszorg is overeengekomen tijdens de interministeriële conferentie Volksgezondheid van 24 mei 2004.