(N.): Vraag gesteld in 't Nederlands - (Fr.): Vraag gesteld in 't Frans
Een knelpuntennota van het Verbond der verzorgingsinstellingen (VVI) wijst op een aantal problemen in verband met de betaalbaarheid en toegankelijkheid van de geestelijke gezondheidszorg.
Uit een tabel in verband met het persoonlijk aandeel in de kosten voor opname en behandeling in een psychiatrisch ziekenhuis blijkt dat gewoon verzekerden tussen 557 euro en 667 euro per maand betalen (afhankelijk van de opnameperiode).
Daarbuiten moeten ze vaak ook nog een dure factuur betalen voor hun geneesmiddelen.
Heel wat levensnoodzakelijke geneesmiddelen voor psychiatrische patiënten vallen immers onder categorie B. Kunnen een aantal daarvan, eventueel onder bepaalde voorwaarden, opgenomen worden in categorie A ?
Antwoord : In antwoord van het geachte lid kan ik het volgende meedelen.
In de eerste plaats wil ik er toch op wijzen dat het persoonlijk aandeel van de kosten voor opname en verblijf in een psychiatrisch ziekenhuis opgenomen worden in de teller van de maximum factuur gedurende de eerste 365 dagen van hun verblijf in het psychiatrisch ziekenhuis.
Wat het luik van de geneesmiddelen betreft, zijn de kosten die in aanmerking komen voor terugbetaling in het kader van de maximumfactuur :
Het forfaitair persoonlijk aandeel voor geneesmiddelen tijdens het ziekenhuisverblijf;
Het persoonlijk aandeel van de farmaceutische specialiteiten die behoren tot de terugbetalingscategorieën A, B en C (ambulante patiënten).
Voor de specialiteiten van categorie Cs en Cx wordt respectievelijk 40 % en 20 % van de kostprijs vergoed door de verzekering. Het persoonlijk aandeel van deze categorieën van geneesmiddelen telt niet mee voor de berekening van de maximumfactuur. Dit geldt evenmin voor de geneesmiddelen van categorie D.
Binnen de zogeheten « comfortgeneesmiddelen » van groep C wordt nog een onderscheid gemaakt in functie van prioriteit voor vergoeding waarbij specialiteiten behorende tot categorie C nog een zekere meerwaarde hebben ten opzichte van Cs of Cx specialiteiten. Geneesmiddelen van categorie D worden beschouwd als zijde « niet-levensnoodzakelijke » middelen.
De toewijzing van farmaceutische specialiteiten aan categorie A of B gebeurt door mij op voorstel van de Commissie Tegemoetkoming Geneesmiddelen (CTG). Deze commissie geeft mij een gemotiveerd voorstel na analyse en bespreking van een aanvraag voor tegemoetkoming ingediend door een farmaceutisch bedrijf.
Teneinde de toegankelijkheid voor bepaalde levensnoodzakelijke geneesmiddelen te verbeteren, kan een zelfde specialiteit ondergebracht worden in verschillende categorieën zoals bijvoorbeeld toegepast wordt bij mucoviscidose waarbij terugbetaling in categorie A opgenomen is in hoofdstuk IV en terugbetaling in categorie B in hoofdstuk I. Het betreft immers een doelgroep van patiënten met een zeer specifiek ziektebeeld dat duidelijk af te lijnen is.
Dit is een essentieel verschil ten opzichte van de groep van patiënten met een psychiatrische problematiek waarbij de doelgroep zelf zeer verschillende kenmerken vertoont qua ziektebeeld, qua intensiteit en qua chroniciteit van de aandoening.