|
|
Generische geneesmiddelen - Promoten - Samenwerking met de Gemeenschappen
generiek geneesmiddel
bewustmaking van de burgers
institutionele samenwerking
| 8/1/2015 | Verzending vraag (Einde van de antwoordtermijn: 12/2/2015) |
| 11/2/2015 | Antwoord |
Volksgezondheid is een gedeelde verantwoordelijkheid voor de federale overheid en de Gemeenschappen. Sinds de jongste staatshervorming werden belangrijke bevoegdheidspakketten overgeheveld naar de Gemeenschappen.
Om de gezondheidszorg in tijden van de vergrijzing van de bevolking betaalbaar te houden, is het broodnodig dat de federale overheid en de Gemeenschapsoverheden werk maken van het promoten van goedkopere generische geneesmiddelen.
Welke initiatieven zal de minister nemen om meer generische geneesmiddelen – eventueel verplicht – te doen voorschrijven door huisartsen en specialisten?
Zal de minister hierover overleggen met de Gemeenschapsministers die bevoegd zijn voor Welzijn en, zo ja, wanneer zal dit overleg plaatsvinden?
Wat zijn de doelstellingen van de minister om de kostprijs van de geneesmiddelen te verlagen en goedkopere medicatie te doen gebruiken?
Het geachte lid vindt hieronder het antwoord op zijn vragen.
1) Er werden reeds verschillende maatregelen genomen om het voorschrijven van generische geneesmiddelen te faciliteren en te stimuleren buiten ziekenhuizen. Zo bestaat, en zijn er richtlijnen beschikbaar voor het voorschrijven op stofnaam sinds 2005. Verder werd in 2012 de mogelijkheid gecreëerd om, onder voorwaarden over te gaan tot generieke substitutie door de apotheker van bepaalde nominatief voorgeschreven geneesmiddelen indien dit goedkoper is. Het Rijksinstituut voor ziekte- en invaliditeitsverzekering (RIZIV) heeft op basis van deze regelgeving, op grond van de terugbetalingsvoorwaarden, de apotheker verplicht om het goedkoopste alternatief af te leveren. Daarnaast verplicht het RIZIV gezondheidszorgbeoefenaars tot het voorschrijven van een minimumpercentage van goedkope geneesmiddelen. Bovendien worden vanaf 1 januari 2015 enkel de geneesmiddelen die zich aligneren binnen een vork van het goedkoopste alternatief + 5 % als « goedkoopste » beschouwd en tellen enkel deze mee voor de voorschrijfquota van de artsen, voor zover het referentieterugbetalingssysteem van toepassing is op deze geneesmiddelen en er binnen de vork van 5 % drie alternatieven beschikbaar zijn. Zodoende wordt de arts gestimuleerd het goedkoopste geneesmiddel voor te schrijven.
Binnen ziekenhuizen wordt voorgeschreven op grond van het ziekenhuisformularium. De publiek gefinancierde ziekenhuizen werden, op grond van de Europese wetgeving, sinds 1 juli 2013 onderworpen aan de overheidsopdrachtenreglementering, ook voor de aankoop van geneesmiddelen waardoor de marktwerking kan spelen. Het kader voor het voorschrijven van het goedkoopste alternatief is dus aanwezig. Naast de maatregelen die door het RIZIV worden genomen in het kader van de terugbetaling, dienen nu zowel de gezondheidszorgbeoefenaars als de patiënten te worden gesensibiliseerd. Een belangrijke vaststelling is namelijk dat voorschrijvers vaak merktrouw zijn (« bepaalde geneesmiddelen in de pen hebben »). Daarnaast zijn er de patiënten die bepaalde producten kennen of twijfels hebben bij generische geneesmiddelen.
2) Het Federaal Agentschap voor geneesmiddelen en gezondheidsproducten is onder meer bevoegd voor de informatie met betrekking tot het goed gebruik van geneesmiddelen, zal hiertoe een initiatief nemen. Het FAGG werkt aan een campagne rond generische geneesmiddelen die dit voorjaar zal uitkomen. Het FAGG wil via die campagne het vertrouwen van gezondheidswerkers en patiënten in generische geneesmiddelen versterken en op die manier het gebruik ervan promoten. Het FAGG zal de Gemeenschappen op de hoogte brengen van die campagne.
3) Voor zover deze vraag betrekking heeft op de prijs van geneesmiddelen, verwijs ik naar de prijzenwetgeving (minister van Economie). Voor zover deze vraag betrekking heeft op de kost van geneesmiddelen binnen het sociale zekerheidsbudget, neemt het RIZIV zoals gezegd maatregelen ten aanzien van voorschrijvers en apothekers.
Voor de met publieke middelen gefinancierde ziekenhuizen worden de geneesmiddelen onderworpen aan de overheidsopdrachten waarbij de prijs een belangrijk element is voor de gunning.