|
|
Geneesmiddelen - Begrip "goedkoop geneesmiddel" - Begrip "goedkoopste geneesmiddel" - Voorschrift
geneesmiddel
kosten voor gezondheidszorg
gezondheidsstatistiek
gereduceerde prijs
| 2/10/2013 | Verzending vraag |
| 11/2/2014 | Herkwalificatie |
| 26/3/2014 | Antwoord |
Geherkwalificeerd als : vraag om uitleg 5-4766
In de RIZIV-wetgeving worden in het kader van het geneesmiddelenbeleid verschillende begrippen gebruikt. Zo dienen artsen een bepaald percentage aan goedkope geneesmiddelen voor te schrijven en dienen apothekers in sommige gevallen het goedkoopste geneesmiddel af te leveren.
Het verschil tussen beide begrippen is mij niet geheel duidelijk. Daarom had ik graag een exacte definitie gekregen van zowel het begrip "goedkoop geneesmiddel" als van het begrip "goedkoopste geneesmiddel".
Naast dit verschil in terminologie is er ook nog een verschil in prijs tussen deze verschillende geneesmiddelen. Daarom had ik ook graag een antwoord gekregen op volgende vragen:
1) Wat is het percentage aan goedkope geneesmiddelen (op basis van het totaal aantal voorgeschreven Defined Daily Dose of DDD) dat wordt voorgeschreven door respectievelijk huisartsen, tandartsen en geneesheren-specialist (deze laatste groep uitgesplitst per specialisme) voor de jaren 2008, 2009, 2010, 2011 en 2012?
2) Wat is het percentage aan goedkoopste geneesmiddelen (op basis van het totaal aantal voorgeschreven DDD) dat wordt voorgeschreven door respectievelijk huisartsen, tandartsen en geneesheren-specialist (deze laatste groep uitgesplitst per specialisme) voor de jaren 2008, 2009, 2010, 2011 en 2012?
1) Onder “goedkoop voorschrijven” verstaat men: een voorschrift van een generiek, een “kopie” geneesmiddel of een referentiespecialiteit zonder “supplement” ten laste van de patiënt (de producent heeft zijn prijs verlaagd), een voorschrift op stofnaam (VOS) of een voorschrift van een biosimilar.
Het aandeel goedkoop voorgeschreven verpakkingen in het aantal afgeleverde verpakkingen van farmaceutische specialiteiten (in defined daily dose - DDD gemeten) nam in de periode 2008 - 2012 toe van 40,8% in 2008 tot 53,2% in 2012.
Tabel 1 geeft, per categorie van voorschrijver, het aantal en aandeel in verbruik (uitgedrukt in DDD) weer van de “goedkope geneesmiddelen” alsook het aantal van de “dure geneesmiddelen”, voor de periode 2008 – 2012, zoals men ze in Farmanet terugvindt (specialiteiten afgeleverd in apotheken opengesteld voor het publiek en terugbetaald door het Rijksinstituut voor ziekte- en invaliditeitsverzekering (RIZIV)).
2) Sinds 1 april 2012 moet de apotheker bij een VOS een geneesmiddel binnen de groep van de “goedkoopste” geneesmiddelen afleveren. Het begrip “goedkoopste” slaat hier op de vergelijking van de kostprijs per eenheid binnen een groepering van geneesmiddelen met een identiek werkzaam bestanddeel (stofnaam) (of combinatie van werkzame bestanddelen), identieke sterkte en identieke verpakkingsgrootte. Een marge van 5% wordt toegevoegd aan het minst dure medicament. En elke groep bevat ten minste drie verschillende medicamenten. Indien de marge van 5% onvoldoende is om drie medicamenten te omvatten, breidt het RIZIV deze uit teneinde steeds drie medicamenten te bevatten.
Het aandeel “goedkoopste” verpakkingen in het aantal afgeleverde “goedkope” farmaceutische specialiteiten (in DDD gemeten) bedroeg 79,6% voor 2012, gemeten vanaf het in werking treden van de maatregel in april 2012.
Tabel 2 geeft, per categorie van voorschrijver, het aantal en aandeel in verbruik van “goedkope” (uitgedrukt in DDD) weer van de “goedkoopste” verpakkingen alsook het aantal DDD van de “minst goedkope” verpakkingen, voor de periode april 2012 – december 2012, zoals men ze in Farmanet terugvindt (specialiteiten afgeleverd in apotheken opengesteld voor het publiek en terugbetaald door het RIZIV).
De door het geachte lid gevraagde gegevens werden haar rechtstreeks meegedeeld. Gelet op de aard ervan worden zij niet gepubliceerd, maar liggen zij ter inzage bij de griffie van de Senaat.