|
|
Asielzoekers - Uitzetting van Afgaanse vluchtelingen - Gendergevoeligheid - Horen van Afgaanse vrouwen
politiek asiel
illegale migratie
Afghanistan
verwijdering
vrouw
positie van de vrouw
asielzoeker
| 24/9/2013 | Verzending vraag |
| 24/10/2013 | Antwoord |
In de maand juli vond er in en rond de Begijnhofkerk een actieweek plaats tegen de uitzetting van Afghaanse vluchtelingen. De actie richtte zich in het bijzonder op Afghaanse vrouwen en meisjes omdat hen in Afghanistan de moeilijkste toekomst te wachten staat. Ze zijn er het slachtoffer van onderdrukking, discriminatie en gedwongen huwelijken, krijgen geen kans om te studeren, …. Daarnaast worden veel vrouwen niet meer aanvaard bij terugkomst in Afghanistan, ze worden verstoten omdat ze hun land hebben verlaten. Eerder dit jaar organiseerde Progress Lawyers Network een actie voor de deuren van de Raad van Vreemdelingenbetwistingen naar aanleiding van de zaak Khurana. Volgens het netwerk worden vrouwen in Afghaanse dossiers niet gehoord wanneer een familie asiel aanvraagt en wordt de bijzonder precaire situatie van Afghaanse vrouwen niet in overweging genomen door de Belgische asielinstanties. De gendercel van het Commissariaat-Generaal voor de Vluchtelingen en de Staatlozen (CVGS), nochtans specifiek opgericht ter ondersteuning van asieldossiers met gendergebonden motieven, zou in deze dossiers niet aan bod komen.
Het zou vreemd zijn mocht er in Afghaanse dossiers geen rekening worden gehouden met gendergevoeligheid, zeker in de wetenschap dat België steeds meer vluchtelingen erkent omwille van genderspecifieke problemen. Op basis daarvan werden in 2012 een op de zes vluchtelingen erkend (17%), bijna drie keer meer dan 5 jaar eerder. Het grootste gedeelte van deze asielaanvragen komt van vrouwen. Steeds meer vrouwen vluchten voor een gedwongen huwelijk (64% meer dan in 2011) en voor huiselijke en intrafamiliaal geweld (58% meer dan in 2011). Andere redenen zijn erewraak, verkrachting, …. Feiten waaraan ook Afghaanse vrouwen worden bloot gesteld.
1. Op welke manier houdt de staatssecretaris rekening met de gendergevoeligheid in Afghaanse asieldossiers?
2. Is het correct dat Afghaanse vrouwen niet gehoord worden wanneer een familie asiel aanvraagt en dat de gendercel niet aan bod komt? Zo ja, wat is hiervoor de reden? Plant de staatssecretaris aanpassingen in dit verband?
3. Hoeveel aanvragen van Afghaanse vrouwen en meisjes werden in 2012 ingediend op basis van een gendergebonden motief, opgesplitst naar motief (seksuele oriëntatie en genderidentiteit, gedwongen huwelijk, vrouwelijke genitale verminking, seksueel geweld, huiselijk geweld en andere motieven)? Hoeveel aanvragen daarvan werden aanvaard, ook uitgesplitst per motief?
Het geachte lid vindt hieronder het antwoord op haar vragen.
1. Eerst en vooral moet benadrukt worden dat het aan het Commissariaat-generaal voor de Vluchtelingen en de Staatlozen, en in beroep aan de Raad voor Vreemdelingenbetwistingen, is om in volle onafhankelijkheid te oordelen over de toepassing van de internationaalrechtelijk vastgelegde definities van vluchteling en subsidiaire bescherming. Dit is zo bepaald in de in de wet vastgelegde asielprocedure. Ik kan me daar niet in mengen. Het zou onwettelijk zijn.
Niettemin kan ik u melden dat er op tal van punten wel degelijk een ruim gendergevoelig beleid gevoerd wordt door het Commissariaat-generaal voor de Vluchtelingen en de Staatlozen (CGVS)
Vrouwelijke asielzoekers kunnen vragen gehoord te worden door een vrouw – eventueel met vrouwelijke tolk
Indien zij dit wensen, kunnen vrouwen gehoord worden zonder aanwezigheid van hun echtgenoot of begeleider.
In de beoordeling wordt er rekening gehouden met de precaire situatie van vrouwen
Gezien het risico op vervolging voor vrouwen met specifieke profielen (bijvoorbeeld vrouwenrechtenactivisten en vrouwen met een publiek profiel, slachtoffers van traditionele praktijken of seksueel of gender-based geweld en voor vrouwen die sociale normen en zeden overtreden), wordt dit in rekening genomen bij het nemen van een beslissing en op individuele basis kan dit resulteren in de erkenning van de vluchtelingenstatus.
Bijzondere aandacht gaat ook naar alleenstaande vrouwen, vrouwen zonder netwerk in geval van terugkeer. In regel zal op individuele basis de vluchtelingenstatus worden erkend.
Het CGVS houdt bij de behandeling van asielaanvragen van vrouwen rekening met de richtlijnen van United Nations High Commissioner for Refugees (UNHCR).
2. Het is onjuist dat Afghaanse vrouwen wanneer zij in familieverband een asielaanvraag indienen, niet gehoord worden en dat de precaire situatie niet in overweging zou worden genomen. Elke asielzoeker, man of vrouw, wordt gehoord, dit is trouwens bij koninklijk besluit vastgelegd. Het niet horen zou een grond tot vernietiging van een beslissing zijn.
3. Het CGVS kan geen cijfers bezorgen over het aantal asielaanvragen op basis van een specifiek asielmotief. Wel kan het statistieken geven over het aantal beslissingen genomen op basis van een asielmotief. Deze cijfers zijn gebaseerd op trefwoorden die door de protection officers worden ingegeven in de databank van het CGVS bij het nemen van een beslissing. Er kunnen meerdere trefwoorden worden ingegeven per beslissing.
In 2012 werden er in totaal 271 beslissingen genomen in dossiers van Afghaanse vrouwen (meestal vrouwen die asiel aanvroegen samen met echtgenoot / familie). 45,4 % werd erkend als vluchteling (83) of kreeg de subsidiaire beschermingsstatus (40). Voor wat betreft de specifieke asielmotieven:
Erewraak/eremoord
2 erkenningen van de vluchtelingenstatus
3 weigeringsbeslissingen
Gedwongen huwelijk
15 erkenningen van de vluchtelingenstatus
5 toekenningen van de subsidiaire beschermingsstatus
18 weigeringsbeslissingen
Huiselijk geweld
6 erkenningen van de vluchtelingenstatus
2 weigeringsbeslissingen
Seksueel geweld
3 erkenningen van de vluchtelingenstatus
1 weigeringsbeslissing
Seksuele oriëntatie en identiteit
1 toekenning van de subsidiaire beschermingsstatus