Tweetalige printerversie Eentalige printerversie

Schriftelijke vraag nr. 5-8971

van Nele Lijnen (Open Vld) d.d. 7 mei 2013

aan de vice-eersteminister en minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid, belast met Beliris en de Federale Culturele Instellingen

Ziekenhuispersoneel - Geweld en agressie - Evolutie - Typologie - Regionale verschillen - Gevolgen - Preventie en bescherming

verplegend personeel
ziekenhuis
geweld
officiële statistiek
lichamelijk geweld

Chronologie

7/5/2013Verzending vraag
18/9/2013Rappel
12/11/2013Rappel
5/12/2013Antwoord

Vraag nr. 5-8971 d.d. 7 mei 2013 : (Vraag gesteld in het Nederlands)

In Nederland wordt het ziekenhuispersoneel gemiddeld 12 keer per dag geconfronteerd met geweld. Er zijn zo'n 4500 geregistreerde gevallen per jaar. Ook in België wordt ziekenhuispersoneel geconfronteerd met geweld en agressie. Agressie kan deel uitmaken van het rouwproces van de nabestaanden van een overledene maar het kan evengoed veroorzaakt worden door iemand die geïntoxiceerd de spoedopname wordt binnengebracht. Tevens kan agressie een symptoom zijn van ziekte. Het ziekenhuispersoneel heeft een zeer belangrijke taak en die moet in in alle veiligheid en rust kunnen worden uitgevoerd.

Ik had dan ook volgende vragen voor de minister:

1) Is er ook in België een stijging waar te nemen van het aantal gevallen van geweld tegen ziekenhuispersoneel? Graag de cijfers voor de jaren 2009, 2010, 2011 en 2012.

Antwoord ontvangen op 5 december 2013 :

Voor het analyseren en bestuderen van het fenomeen van criminaliteit in ziekenhuizen, zijn er twee databanken ter beschikking: enerzijds de monitor ziekenhuiscriminaliteit en anderzijds de criminaliteitsbarometer ziekenhuizen.

De monitor ziekenhuiscriminaliteit is een online bevraging bij de ziekenhuizen naar de verschillende verschijningsvormen van ziekenhuiscriminaliteit en de incidentie ervan. Het is een gezamenlijk project van de Federale Overheidsdienst (FOD) Volksgezondheid en de FOD Binnenlandse Zaken. De bevraging gebeurt in principe iedere twee jaar en deelname door de ziekenhuizen is vrijwillig. Op dit moment werd zojuist de derde editie gefinaliseerd; de resultaten worden nog geanalyseerd. Hoewel de monitor vragen bevat met betrekking tot het al dan niet bestaan van een intern registratiesysteem van agressiegevallen en de incidentie ervan, wordt geen onderscheid gemaakt naargelang de hoedanigheid van het slachtoffer (zorgverstrekker, bezoeker, andere patiënt, onthaalmedewerker,…).

Het andere meetinstrument, de criminaliteitsbarometer ziekenhuizen is een databank die deel uitmaakt van de Nationale Gegevensbank van de Federale Politie en waar mijn diensten periodiek een overzicht van ontvangen. Het gaat hier om een registratie van het aantal processen-verbaal opgesteld door de politie waar de plaats van het incident een ziekenhuis is. Ook deze databank registreert de gegevens naar waar u vraagt niet.

Bijgevolg beschik ik niet over de nodige gegevens om op uw vragen naar concrete aantallen te antwoorden.

Voor initiatieven met betrekking tot preventie van geweld in ziekenhuizen is de budgettaire ruimte momenteel zeer beperkt.

Desalniettemin worden de nodige inspanningen geleverd, in samenwerking met mijn collega van Binnenlandse Zaken, om toch een aantal preventiemaatregelen te treffen, waaronder:

Daarnaast wordt sedert 2007 voorzien in de financiering van het project ziekenhuisstewards, waarbij 503 VTE arbeidsplaatsen a rato van 35 000 euro per VTE worden gesubsidieerd. Deze financiering kadert in de uitvoering van het generatiepact (project 'Veiligheid in ziekenhuizen') en blijft wel nog steeds overeind.