Tweetalige printerversie Eentalige printerversie

Schriftelijke vraag nr. 5-8751

van Bert Anciaux (sp.a) d.d. 17 april 2013

aan de vice-eersteminister en minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid, belast met Beliris en de Federale Culturele Instellingen

Ex-psychiatrische patiënten - Huisvestingsproblemen - Samenwerking met de gemeenschappen - Huisvestingssubsidie

opname in psychiatrische kliniek
aanvullende uitkering
geestelijk gehandicapte

Chronologie

17/4/2013Verzending vraag
24/7/2013Rappel
7/10/2013Antwoord

Vraag nr. 5-8751 d.d. 17 april 2013 : (Vraag gesteld in het Nederlands)

Een recent interview confronteerde de Vlaamse minister voor Huisvesting, mevr. Vandenbossche, met de schrijnende problemen van ex-psychiatrische patiënten die klaar zijn om op eigen benen te staan, maar daarbij quasi onmogelijk een woonst kunnen vinden. Het gevolg daarvan is voorspelbaar: ze blijven hangen in de psychiatrie. De Vlaamse minister erkent het probleem en ziet ook de mogelijkheden om hieromtrent een doelgroepspecifiek beleid, met een huisvestingssubsidie, te ontwikkelen, waarbij ex-psychiatrische patiënten via begeleiding enz. toch een weg naar de woningmarkt zouden kunnen vinden. Maar tegelijkertijd stelt ze vast dat ze daarvoor niet over de noodzakelijke drie miljoen euro beschikt.

Het is in dit opzicht interessant om een aantal cijfers te melden:

- Het zou gaan over ongeveer 200 mensen per jaar;

- Deze hebben een maandelijkse uitkering van ongeveer 1 100 euro;

- Huisvesting vinden kost minimaal toch tussen 350 en 500 euro per maand;

- … maar een opname in een psychiatrische voorziening kost ruim 8.200 euro per maand!

Het financieel probleem dat zich stelt voor de gemeenschappen kan niet worden ontkend, maar tegelijkertijd kost deze situatie aan de federale staat exponentieel veel geld.

Hierover de volgende vragen.

1) Kan er een berekening worden gemaakt over hoe de kosten van een opname van een patiënt (die in feite een ex-patiënt is) in een psychiatrische instelling zich verhouden tot de kosten van een alleenwonende ex-psychiatrische patiënt, met inbegrip van uitkering, zorg, kost voor residentiële opname enz.? Tot welk resultaat leidt zo'n vergelijking?

2) Zou de federale overheid middelen besparen indien de ex-psychiatrische patiënten gemakkelijker een woonst zouden vinden (ongeacht de therapeutische meerwaarden uiteraard)?

3) Zou een huisvestingssubsidie, eventueel tijdelijk, tegemoet komen aan een acute nood bij ex-psychiatrische patiënten?

4) Werd er over dit probleem al onderhandeld met de ministers van Gezondheid van de gemeenschappen? Zo ja, met welke resultaten? Zo neen, waarom niet en is zo'n overleg gepland?

Antwoord ontvangen op 7 oktober 2013 :

1) en 2) Het is niet eenvoudig om de kosten van een opname van een patiënt in een psychiatrische instelling met die van een alleenwonende ex-psychiatrische patiënt te vergelijken, rekening houdende met een eventuele uitkering, de kosten voor zorg en residentiële opname, enz…. Er bestaat immers geen standaardkostprijs. Zo verschillen de opnameprijzen per ziekenhuis, zoals ook de kosten eigen aan de patiënt naargelang de medicatie, therapie, zorgbehoefte, honoraria psychiaters, van elkaar verschillen.

De hervorming van de geestelijke gezondheidszorg onderzoekt precies die thematiek van huisvesting en sociale integratie. De gebruikers helpen om zelfstandig te wonen en werk te vinden past volledig in de hervorming (functies 3 en 5). De functie 5 heeft onder andere tot doel om de band met de sociale huisvesting te leggen.

3) Die materie valt niet onder mijn bevoegdheid.

4) De hervorming van de geestelijke gezondheidszorg verloopt in een zeer intense samenwerking tussen de federale overheid en de gemeenschappen en gewesten, met respect voor elkaars bevoegdheden. De werkzaamheden vinden plaats in de Interministeriële Conferentie Volksgezonheid. Zo zijn in navolging van de beslissingen van de Interministeriële Conferentie tien projecten al meer dan een jaar bezig, en zijn er op 1 januari 2013 negen bijkomende projecten gestart.