Tweetalige printerversie Eentalige printerversie

Schriftelijke vraag nr. 5-8137

van Nele Lijnen (Open Vld) d.d. 14 februari 2013

aan de vice-eersteminister en minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid, belast met Beliris en de Federale Culturele Instellingen

Groupon Nederland - Goedkope esthetische behandelingen die worden aangeboden

plastische chirurgie

Chronologie

14/2/2013Verzending vraag
23/9/2013Rappel
21/11/2013Rappel
13/5/2014Antwoord

Vraag nr. 5-8137 d.d. 14 februari 2013 : (Vraag gesteld in het Nederlands)

Een Brussels ziekenhuis biedt via de kortingenwebsite Groupon kortingsbonnen aan voor borstvergrotingen, facelift, liposuctie of andere esthetische ingrepen. Voor de prijs van 49 euro kan men een kortingsbon van 600 euro aankopen, te gebruiken voor bovenvermelde ingrepen. Bijna 300 Nederlanders gingen reeds op dit aanbod in. In België zijn dergelijke reclamestunts verboden. Het wettelijke verbod kwam er net om de zwakkeren in onze samenleving te beschermen. Plastische chirurgie is immers geen commercieel product. Het betrokken ziekenhuis vond een achterpoortje door de kortingen op een Nederlandse website te plaatsen. Die website is echter gewoon toegankelijk voor iedereen. De Nederlandse Vereniging voor Plastische Chirurgen trekt aan de alarmbel en vraagt een gelijkaardige wet als in België. Ook de Belgische Vereniging voor Plastische Chirurgie heeft reeds een rechtszaak lopen tegen Groupon omdat het ook in België reeds dergelijke aanbiedingen heeft gedaan. Mij lijkt het noodzakelijk dat hier verdere stappen worden ondernomen. De bestaande wet is blijkbaar een niet voldoende adequaat afschrikmiddel voor hen die plastische chirurgie willen aanprijzen als een commercieel product. Elke operatie houdt immers risico in. Daarnaast hebben we ook nog het psychologische aspect. Patiënten worden psychologisch onvoldoende gescreend en begeleid. Ik ben van mening dat wij alles in het werk moeten stellen om dergelijke misbruiken aan de kaak te stellen en vrouwen moeten informeren over de risico's die dergelijke ingrepen inhouden. Ingrepen die mislopen leggen immers een zware last op onze sociale zekerheid.

heb dan ook volgende vragen voor de minister:

1) Is ze op de hoogte van het feit dat Belgische ziekenhuizen kortingen aanbieden via buitenlandse websites om zodoende de wet te omzeilen?

2) Is ze ervan op de hoogte dat klachten wegens het niet naleven van deze wet niet afdoende worden opgevolgd en dat de afhandeling lange tijd in beslag neemt? Welke procedure wordt hierin gevolgd?

3) Wat is het standpunt van de minister in deze? Is ze bereid verdere stappen te ondernemen om de achterpoortjes te sluiten en dergelijke praktijken aan de kaart te stellen?

4) Kunnen acties worden ondernomen om patiënten te wijzen op de risico's van dergelijke ingrepen en om de verdere commercialisering van plastische chirurgie te stoppen?

5) Gaat de minister concrete stappen ondernemen om dit tegen te gaan? Zo niet, waarom niet? Zo ja, kan ze mij concrete informatie geven over de inhoud en de timing?

Antwoord ontvangen op 13 mei 2014 :

1) Ik ben op de hoogte van de praktijken van sommige ziekenhuizen met betrekking tot het voeren van reclame voor esthetische ingrepen. Meer nog, sinds de verschijning van de wet van 6 juli 2011 tot instelling van een verbod op reclame voor ingrepen van medische esthetiek en tot regeling van de informatie over dergelijke ingrepen, heeft mijn administratie al meerdere malen proces verbaal opgemaakt wegens het niet naleven van deze wetgeving door diverse instellingen:

Daarnaast heeft mijn administratie eveneens Groupon aangeschreven om hen te wijzen op het onwettige karakter van deze publicitaire praktijken. 

Sindsdien werd deze wet geannuleerd door het Grondwettelijk hof en een herstelwet, gestemd door het parlement, wordt binnenkort gepubliceerd. 

2) De huidige procedure houdt in dat de federale gezondheidsinspecteur die deel uitmaakt van de bevoegde provinciale Geneeskundige Commissies er mee wordt belast een proces verbaal op te stellen bij iedere klacht met betrekking tot een inbreuk op desbetreffende wetgeving. Het proces verbaal wordt overgemaakt aan het Parket van de procureur des Konings, die deze klachten verder opvolgt. Ik moet onderkennen dat er op de verschillende processen verbaal tot op heden geen gevolg is gekomen. 

3) De huidige wetgeving laat niet toe dat mijn administratie deze klachten verder behandelt nadat een proces verbaal werd opgemaakt en aan het Parket werd overgemaakt, daar dit niet binnen mijn bevoegdheid valt. Het is aan Justitie om de klachten verder af te handelen. Het is voor mijn administratie niet mogelijk om proactief of sanctionerend op te treden. 

4) De wet van 22 augustus 2002 betreffende de rechten van de patiënt bepaalt dat de patiënt het recht heeft om geïnformeerd, voorafgaandelijk en vrij toe te stemmen in iedere tussenkomst van een beroepsbeoefenaar. De informatie die deze toestemming voorafgaat, heeft betrekking op het doel, de aard, de graad van urgentie, de duur, de frequentie, de voor de patiënt relevante tegenaanwijzingen, nevenwerkingen en risico's verbonden aan de tussenkomst, de nazorg, de mogelijke alternatieven en de financiële gevolgen. In deontologisch opzicht wordt van iedere arts verwacht dat hij/zij de patiënt de nodige informatie verschaft en wijst op de mogelijke risico’s en gevaren die gebonden zijn aan een chirurgische ingreep. Verder verwijs ik opnieuw naar mijn antwoord op vraag 3. 

5) Ik verwijs opnieuw naar mijn antwoord op uw 3de vraag.