|
|
Fedasil - Opvang van illegale Europese gezinnen - Weigeringen - Kinderen
Federaal Agentschap voor de opvang van asielzoekers
illegale migratie
kind
EU-onderdaan
nationaliteit
politiek asiel
asielzoeker
| 25/1/2013 | Verzending vraag |
| 10/10/2013 | Antwoord |
Sinds april 2009 weigert Fedasil om gezinnen met minderjarige kinderen die uit de nieuwe Europese lidstaten komen (uitgezonderd Roemenië en Bulgarije) op te vangen wanneer zij doorverwezen worden door het Openbaar Centrum voor maatschappelijk welzijn (OCMW). Volgens artikel 60 van de Opvangwet (wet van 12 januari 2007 betreffende de opvang van asielzoekers en van bepaalde andere categorieën van vreemdelingen) en het koninklijk besluit van 24 juni 2004 hebben deze gezinnen daar nochtans recht op.
Volgens Fedasil kunnen deze burgers uit de Europese Unie (EU) niet meer genieten van materiële hulp omdat zij niet meer kunnen worden beschouwd als illegaal op het grondgebied verblijvend. Nochtans is de verblijfsvergunning van een Europees burger afhankelijk van het feit of deze al dan niet kunnen bewijzen of hij werk heeft gevonden binnen de eerste drie maanden volgend op zijn aankomst in het land. Europese burgers kunnen dus wel degelijk illegaal in het land verblijven.
Bovendien blijkt uit een vaak gestelde vraag (FAQ) aan Fedasil van juni 2011 dat Europese gezinnen de eerste drie maanden van hun verblijf in België kunnen opgevangen worden op basis van het koninklijk besluit van 2004. De houding van Fedasil ten opzichte van Europese gezinnen is op zijn minst onduidelijk te noemen.
Hierover de volgende vragen.
1) Hoe verklaart de geachte staatssecretaris deze tegenstrijdigheid? Hebben de Europese gezinnen nu recht op opvang op basis van het koninklijk besluit van 2004?
2) Hoeveel Europese gezinnen zijn jaarlijks sinds de instructie van mei 2009 opgevangen op basis van het koninklijk besluit 2004? Over hoeveel kinderen ging het daarbij? Kan zij deze gegevens ook opdelen per nationaliteit?
3) Hoeveel Europese gezinnen werden er sinds de instructie van mei 2009 geweigerd door Fedasil? Over hoeveel kinderen ging het daarbij? Kan de geachte staatssecretaris deze gegevens ook sorteren per nationaliteit?
4) Welke trajecten (verblijfsvergunning, vrijwillige terugkeer, gedwongen terugkeer, verdwenen,…) hebben de gezinnen doorlopen die werden opgevangen? Over hoeveel duurzame oplossingen kan men hier dan spreken?
Het geachte lid vindt hieronder het antwoord op zijn vraag.
De juridische situatie van Europese Unie (EU)-burgers is volledig verschillend van de rechtspositie van een persoon die illegaal op het grondgebied verblijft. EU-burgers genieten van het vrij verkeer van personen. In toepassing van de Europese richtlijn 2004/38 hebben EU-burgers het recht te verblijven in België om te werken als werknemer of zelfstandige of om naar werk te zoeken.
Overeenkomstig diezelfde richtlijn wordt het fundamentele en persoonlijke recht van verblijf in een andere lidstaat door het EU-verdrag rechtstreeks verleend aan alle burgers van de Unie en is het niet afhankelijk van het voldaan hebben aan administratieve procedures. Er kunnen in geen geval verwijderingsmaatregelen worden genomen tegen personen die als werknemer, zelfstandige, of werkzoekende verblijven in België, behalve om redenen van van openbare orde of openbare veiligheid.
De wettelijke regeling met betrekking tot minderjarige kinderen die samen met hun ouders illegaal op het grondheboed verblijven is bijgevolg niet toepasselijk op EU-onderdanen. Het is de taak van de Openbaar Centrum voor maatschappelijk welzijn (OCMW)’s en Fedasil om strikt te controleren of voldaan is aan de voorwaarden voor sociale of materiële bijstand.
Wegens de verzadiging van het opvangnetwerk kon Fedasil niet meer aan alle rechthebbenden opvang garanderen tijdens de opvangcrisis. Illegale gezinnen met minderjarige kinderen werden enkel opgevangen na veroordeling door de rechter. Sinds vorig jaar is er een noodopvang voorzien tijdens de winter voor alle daklozen, ongeacht het administratief statuut. Sinds 1 april 2013 is er opnieuw een structurele oplossing voor de opvang van illegale gezinnen die volgens het sociaal onderzoek van het OCMW niet in staat zijn in het onderhoud te voorzien van hun minderjarige kinderen.