Tweetalige printerversie Eentalige printerversie

Schriftelijke vraag nr. 5-6724

van Fabienne Winckel (PS) d.d. 12 juli 2012

aan de minister van Werk

Arbeidsongeschiktheid - Jaarlijkse vakantie - Samenvallen - Verlies van de jaarlijkse vakantie - Arrest C-78/11 van het Europees Hof van Justitie - Toepassing van de rechtspraak in België - Praktische gevolgen

betaalde vakantie
ziekteverlof
arrest van het Hof (EU)
arbeidsongeschiktheid

Chronologie

12/7/2012Verzending vraag
11/12/2012Antwoord

Vraag nr. 5-6724 d.d. 12 juli 2012 : (Vraag gesteld in het Frans)

Volgens de Belgische reglementering verliezen werknemers hun recht op jaarlijkse vakantie als ze dat wegens ziekte niet kunnen uitoefenen. Als een werknemer echter ziek wordt vóór de schorsing van zijn arbeidsovereenkomst voor de jaarlijkse vakantie, wordt die periode als ziekteverlof beschouwd en kan hij zijn jaarlijkse vakantie later opnemen.

Onlangs werd in een arrest van het Europees Hof van Justitie bepaald dat een werknemer het recht heeft om zijn met een periode van ziekteverlof samenvallende jaarlijkse vakantie voor de duur van de overlapping op een later tijdstip te nemen.

Dit standpunt nam het Hof in na een klacht van verschillende Spaanse vakbonden die wilden doen vaststellen dat de aan de collectieve arbeidsovereenkomst voor warenhuizen onderworpen werknemers het recht hebben om hun jaarlijkse vakantie met behoud van loon te nemen, ook al valt deze vakantie samen met een afwezigheid wegens arbeidsongeschiktheid.

Het Hof stelde dat “het doel van het recht op jaarlijkse vakantie met behoud van loon erin bestaat, de werknemer in staat te stellen uit te rusten en over een periode van ontspanning en vrije tijd te beschikken. Daarin verschilt het van het doel van het recht op ziekteverlof. Ziekteverlof wordt de werknemer toegekend om te kunnen herstellen van een ziekte die tot arbeidsongeschiktheid leidt. (...) Bijgevolg heeft de werknemer het recht om zijn met een periode van ziekteverlof samenvallende jaarlijkse vakantie met behoud van loon, ongeacht het tijdstip waarop deze arbeidsongeschiktheid is ingetreden, op een later tijdstip te nemen.”

U zei dat u grote praktische problemen vreesde mocht het Europees arrest in België worden toegepast.

Welke problemen bedoelt u? Als een werknemer in het buitenland ziek wordt, kan dan niet beschouwd worden dat hij arbeidsongeschikt is vanaf de datum dat hij terug in België is? Zou een dergelijke oplossing in overeenstemming zijn met de geest van het arrest?

Antwoord ontvangen op 11 december 2012 :

Naar aanleiding van het arrest van het Hof van Justitie waarnaar in de vraag wordt verwezen, onderzoekt mijn administratie of een wijziging, en zo ja, welke wijziging van de regels nodig is. Een eventuele wijziging zal in overleg met de sociale partners moeten gebeuren.

Ondertussen en na een eerste onderzoek uitgevoerd door mijn administratie blijkt dat, wat betreft het arbeidsrecht, de huidige regels van toepassing blijven.

Het past eraan te herinneren dat artikel 31 van de wet van 3 juli 1978 betreffende de arbeidsovereenkomsten bepaalt dat de werknemer die ziek wordt onmiddellijk zijn werkgever moet op de hoogte brengen, en dat hij, indien de werkgever hierom verzoekt of indien het arbeidsreglement of een collectieve arbeidsovereenkomst dit voorschrijft, een geneeskundig getuigschrift voorlegt als bewijs van zijn arbeidsongeschiktheid. Dit geneeskundig getuigschrift moet in beginsel afgegeven worden binnen twee werkdagen vanaf de aanvang van de ziekte, of binnen elke andere termijn bepaald in de collectieve arbeidsovereenkomst of in het arbeidsreglement.

Tot een eventuele aanpassing van de reglementering geldt dit ook wanneer de werknemer ziek wordt tijdens zijn vakantie. Immers, om van oordeel te kunnen zijn dat de arbeidsovereenkomst geschorst is omwille van de ziekte van de werknemer, moet de werkgever onvermijdelijk hiervan op de hoogte gebracht worden.

Bovendien kan de werkgever steeds de ziekte laten controleren, of het nu tijdens een periode van gewaarborgd loon is of niet, en op gelijk welke plaats waar de werknemer zich bevindt. Dus wanneer de zieke werknemer zich niet op zijn woonplaats bevindt, of op het adres dat werd medegedeeld aan de werkgever, moet hij eveneens, gelijktijdig met het bericht van zijn ziekte, het precieze adres melden waar de controle kan uitgevoerd worden, ook wanneer hij zich in het buitenland bevindt. De werkgever kan steeds een controle laten uitvoeren door zich eventueel te richten tot een geneesheer ter plaatse.

Wanneer de werknemer ziek wordt tijdens zijn vakantie in het buitenland, zullen de moeilijkheden zich eventueel voordoen op het gebied van het geneeskundig getuigschrift dat kan opgesteld zijn in een vreemde taal en van de medische controle die de werkgever ter plaatse zou willen uitvoeren en die meer ingewikkeld zou kunnen zijn. Dezelfde moeilijkheden doen zich evenwel tegenwoordig reeds voor in de situatie waarbij de werknemer die ziek wordt, verhinderd is om terug te keren uit het buitenland en derhalve het werk niet kan hervatten zoals voorzien. In deze situatie die bepaalde werkgevers momenteel reeds kennen, moet de werknemer zijn ongeschiktheid eveneens rechtvaardigen en zich eventueel onderwerpen aan de controle in het buitenland.

Het arrest van het Europees Hof van Justitie dreigt dergelijke situaties te doen toenemen. Mijn administratie zal waakzaam blijven en in functie van de aanpassingen die zullen worden aangebracht in de wetgeving inzake jaarlijkse vakantie, zal ze de hierboven uiteengezette regels onderzoeken om na te gaan of, in het specifieke geval van ziekte die plots gebeurt tijdens een vakantieperiode, aanpassingen moeten worden doorgevoerd om eventuele misbruiken te vermijden.