Tweetalige printerversie Eentalige printerversie

Schriftelijke vraag nr. 5-6439

van Dirk Claes (CD&V) d.d. 11 juni 2012

aan de vice-eersteminister en minister van Economie, Consumenten en Noordzee

Concerten en festivals - Verkoop tickets - Internet - Vervalsing - Woekerprijzen - Controle - Klachten - Kwaliteitslabel

dramatische kunst
bescherming van de consument
elektronische handel
fraude
zwarte handel

Chronologie

11/6/2012Verzending vraag
16/7/2012Antwoord

Vraag nr. 5-6439 d.d. 11 juni 2012 : (Vraag gesteld in het Nederlands)

De Ticketverkoop voor festivals en concerten heeft de jongste jaren meer en meer te kampen met het grijze verkoopcircuit op het internet. Op het web worden kaarten van, vaak uitverkochte, concerten en festivals aangeboden tegen een veelvoud van de officiële verkoopprijs.

Die alternatieve tweedehandsmarkt wordt dikwijls gestuurd door speculanten die systematisch tickets aankopen. Op die manier worden de prijzen kunstmatig de hoogte ingejaagd. Ook sportmanifestaties en populaire evenementen kampen met gelijkaardige problemen.

Naast het verkopen aan woekerprijzen, is de vervalsing van tickets een groot probleem. Zowel de organisator als de koper worden hiermee getroffen. Gelukkig kunnen tickets dankzij de technologie steeds beter beveiligd worden.

Verschillende organisaties maken ook al gebruik van een "omruilkassa" om de verkoop van festivaltickets op de zwarte markt tegen te gaan. Via zo een omruilkassa kunnen tickets doorverkocht worden aan officiële ticketprijzen. Wie om welke reden dan ook een ticket over heeft, kan het voor verkoop aanbieden .

De site www.ilovemyticket.be is een goed initiatief. De site geeft de consument de nodige informatie over hoe men veilig een ticket kan kopen en verkopen. De site waarschuwt ook voor valse tickets en legt uit wat je moet doen als er iets fout gaat.

Graag had ik de minister hieromtrent de volgende vragen gesteld:

1) In hoeverre werkt de Federale Overheidsdienst (FOD) Economie samen met de initiatiefnemers van de website www.ilovemyticket.be?

2) Hoeveel concert- en festivaltickets heeft de website www.ilovemyticket.be geblokkeerd wegens doorverkoop in 2010, 2011 en tot op heden in 2012?

3) Wat zijn de wettelijke middelen van de FOD Economie om woekerpraktijken te bestrijden en de consument te beschermen? Werden specifieke initiatieven opgestart? Zo ja, welke? Zo niet, komen er in de toekomst initiatieven ?

4) Hoeveel klachten kreeg de Algemene Directie Controle en Bemiddeling (ADCB) van de FOD Economie naar aanleiding van valse tickets? Hoeveel klachten hadden betrekking op woekerprijzen? Graag cijfers voor 2010, 2011 en tot op heden 2012.

5) De cel "Internetbewaking" van de ADCB van de FOD Economie controleert continu de online-verkoop van concerttickets. Hoeveel sites werden de afgelopen jaren (2010, 2011 tot op heden 2012) gecontroleerd? Hoeveel van deze sites waren afkomstig uit België? Hoeveel uit het buitenland? Hoeveel van de gecontroleerde websites respecteren de regels aangaande consumentenbescherming? Hoeveel websites waren in overtreding? Hoeveel van deze sites waren afkomstig uit België? Hoeveel uit het buitenland? In hoeveel gevallen heeft de FOD verdere stappen ondernomen tegen deze sites?

6) Er gaan steeds meer stemmen en vragen op om de doorverkoop van tickets juridisch te verbieden of om een beperking van prijs in te stellen in geval van doorverkoop via de secundaire markt. In de Kamer werd hieromtrent reeds een wetsvoorstel ingediend. Bent u bereid om hierrond de nodige initiatieven te nemen? Zo niet, welke alternatieven ziet u om de doorverkoop van tickets te ontmoedigen?

7) In Nederland werd door de "Stichting Kwaliteit Evenementen" (SKEN) een "keurmerk voor primaire ticketverkopers in de cultuur- en entertainmentbranche" gelanceerd. Dit kwaliteitslabel wordt toegekend aan ticketverkopers die rechtstreeks werken in opdracht van de organisatoren en door een onafhankelijke partij worden gecontroleerd. Hoe staat de minister tegenover een eventuele invoer van zo een "keurmerk" in ons land? Acht de minister eventueel andere acties mogelijk?

8) Verschillende organisaties maken reeds gebruik van de "omruilkassa", een legaal alternatief voor het herverkopen van festivaltickets. Is het gebruik van een omruilkassa verplicht? Zo niet, is de minister van plan om deze verplichting in de (nabije) toekomst op te leggen ?

Antwoord ontvangen op 16 juli 2012 :

Zie hier mijn antwoord op de vraag van het geachte lid:

1. Vooreerst dient opgemerkt te worden dat de controles op de online-verkoop van concerttickets worden uitgevoerd door de Cel Internetbewaking van de Algemene Directie Controle en Bemiddeling (ADCB) van de Federale Overheidsdienst (FOD) Economie. Deze controles gebeuren op een continue basis. Er is geen rechtstreekse samenwerking met de website www.ilovemyticket.com omwille van het geheim van onderzoek. De ADCB neemt wel op frequente basis initiatieven om met de privé-sector in het algemeen overleg te plegen aangaande controle op de online-verkoop van concerttickets.

2. In 2010 hebben de initiatiefnemers van de website www.ilovemyticket.com naar eigen zeggen 1 567 tickets geblokkeerd. In 2011 liep dit cijfer op tot 2 845. Tenslotte zijn er tot op heden (27 juni 2012) in 2012 1 232 tickets geblokkeerd.

3. De doorverkoop van concerttickets op zich is niet wettelijk verboden. Een secundaire ticketverkoper mag concerttickets kopen, om ze nadien te verkopen, op voorwaarde dat het gaat om een professionele verkoper die voldoet aan alle wettelijke voorwaarden om handel te mogen drijven. In vele gevallen vermelden de algemene verkoopsvoorwaarden van de officiële ticketverkoper evenwel dat de tickets niet mogen doorverkocht worden. Wanneer de officiële ticketverkoper weet heeft van het feit dat een concertticket is doorverkocht, kan hij dat ticket, volgens zijn algemene verkoopsvoorwaarden, ongeldig verklaren (“blacklisting”). Het doorverkopen van zo een concertticket kan dus in vele gevallen beschouwd worden als het niet naleven van de algemene verkoopsvoorwaarden, maar dat is geen strafrechtelijke inbreuk.

Het is echter wel van belang dat de secundaire ticketverkoper de consument duidelijk en ondubbelzinnig informeert over:

Wanneer een secundaire ticketverkoper de consument niet voldoende informeert over de hierboven vermelde aspecten, is er sprake van een oneerlijke handelspraktijk. Wanneer een verkoper niet is ingeschreven in de Kruispuntbank van Ondernemingen, is er sprake van sluikwerk. Zowel tegen oneerlijke handelspraktijken als tegen sluikwerk kunnen de controleambtenaren van de Algemene Directie Controle en Bemiddeling van de FOD Economie optreden.

Onderzoek heeft uitgewezen dat alle bekende secundaire online-ticketverkopers in het buitenland gevestigd zijn. Wanneer door de Cel Internetbewaking een oneerlijke handelspraktijk wordt vastgesteld, en de verkoper is gevestigd in een lidstaat van de Europese Unie, Noorwegen, IJsland of Liechtenstein, wordt er een verzoek om internationale samenwerking verzonden naar de bevoegde buitenlandse instantie.

4. De Algemene Directie Controle en Bemiddeling van de Federale Overheidsdienst (FOD) Economie ontving in 2010 in het totaal 242 meldingen aangaande het doorverkopen van tickets. In 2011 betrof het 105 meldingen. In 2012 werden tot op heden 60 meldingen ontvangen.

5. Een precies cijfer van het aantal gecontroleerde websites kan niet meegegeven worden. Voor wat betreft de internationale websites werden tot op heden 35 dossiers geopend waarvan er 34 geleid hebben tot een verzoek om internationale samenwerking. Naar aanleiding van deze verzoeken werden een groot aantal van deze buitenlandse websites aangepast waarbij de noodzakelijke informatie op een duidelijk en ondubbelzinnige wijze werd opgenomen. Voor wat betreft de dossiers die nog niet werden afgesloten blijft de ADCB contact houden met de buitenlandse autoriteiten om tot een gepaste oplossing te komen. In België zijn er verschillende dossiers lopende aangaande concerttickets maar in het merendeel van de gevallen betreft het een onderzoek naar de websites van de officiële ticketverkopers. Hier gaat het dus niet om de problematiek van het doorverkopen maar eerder om de informatieverschaffing naar de consumenten toe, zoals onder meer het vermelden van de totale prijs bij het aanbod.

6. Alle bekende doorverkopers van concerttickets zijn gevestigd in het buitenland en bijna in alle gevallen in Europese lidstaten. Door de Europese context (“land-van-oorsprongsprincipe” dat bepaalt dat op websites de wet van het land waar het bedrijf, in casu de doorverkoper, gevestigd is, van toepassing is) heeft de Belgische wetgeving dan ook weinig vat op deze ondernemingen. De ADCB van de FOD Economie heeft de problematiek rond doorverkopers sinds 2006 continu op de internationale agenda gehouden. Dit resulteerde onder andere in een gezamenlijke “sweep day” rond dit thema in 2010. Niettemin blijft België binnen Europa en de wereld quasi alleen staan wat betreft het ‘probleem’ doorverkoop van tickets. Voor de meeste andere landen is de doorverkoop as such een spelen van de markt: als consumenten bereid zijn om exuberante prijzen te betalen, is dit hun beslissing en speelt zuiver de wet van vraag en aanbod.

In enkele landen zijn er wel wetgevende initiatieven. Zo bijvoorbeeld in Noorwegen waar het verboden is tickets te verkopen met een meerprijs boven de 10 %. Echter, deze wetgeving geldt enkel voor evenementen binnen Noorwegen, wat als gevolg heeft dat Noorse doorverkoopwebsites zich nu vooral richten op buitenlandse (onder ander Belgische) evenementen.

De vraag kan dus gesteld worden of een wetgevend initiatief binnen België het beoogde effect zal hebben als het toch vooral, zo blijkt uit de cijfers, buitenlandse doorverkoopsites zijn die problemen veroorzaken.

Feit is dat het systeem van “blacklisten” zoals het wordt toegepast door sommige Belgische officiële ticketverkopers, vaak oorzaak is van frustratie bij Belgische consumenten. In die zin is het belangrijk dat er in eerste instantie wordt samengezeten met de belangrijkste Belgische ticketaanbieders om het “gentlemens agreement” dat in 2006 werd afgesloten te evalueren en na te gaan welke mogelijke initiatieven kunnen worden genomen (als mogelijk alternatief of aanvulling op een eventueel wetgevend initiatief).

Hiervoor werden al de eerste contacten gelegd en zal er binnenkort een bespreking volgen.

7. Een keurmerk is slechts een indicatie of een website betrouwbaar is of niet, maar zal misbruik als sluikwerk of doorverkoop aan woekerprijzen niet uitsluiten. Een keurmerk kan een preventieve maatregel zijn, maar naast preventieve maatregelen dienen ook repressieve maatregelen genomen te worden. De ADCB analyseert dan ook op continue basis de sector van online-verkoop van concerttickets en indien zij hiaten vaststelt in de wetgeving zal zij initiatieven nemen om een afdoend wettelijk kader te creëren om misleidende handelspraktijken te beëindigen.

8. Het gebruik van een omruilkassa is niet verplicht. Het verplichten van een omruilkassa is een piste die eventueel kan overwogen worden en deze denkpiste zal ook meegenomen worden in bijeenkomsten met de officiële ticketverkopers, om een gezamenlijke oplossing te vinden voor het doorverkopen van concerttickets aan woekerprijzen.