|
|
Penitentiair Onderzoeks- en klinisch observatiecentrum (POKO) - Oprichting
gevangeniswezen
strafgevangenis
opname in psychiatrische kliniek
| 31/5/2012 | Verzending vraag |
| 22/8/2012 | Antwoord |
In de nasleep van de zaak Dutroux werd bij koninklijk besluit van 19 april 1999 een Penitentiair Onderzoeks- en Klinisch Observatiecentrum opgericht (POKO). Met dat centrum beoogt men een kruispunt van deskundigheid te vormen voor systematisch klinisch onderzoek van personen die bijzondere problemen stellen inzake diagnose, prognose, terugvalrisico of behandeling. Het Centrum kan dat onderzoek richten op beklaagden, veroordeelden of geïnterneerden.
Voor zover bekend, staat bijna elf jaar later de oprichting van dat Centrum nog geen stap verder. Die schier ongelofelijke inertie valt niet goed te praten, te meer omdat de focus van het Centrum even relevant is gebleven. Het voorbije decennium muntte immers tragisch uit in "high profile" zaken rond seksueel misbruik en doorgedreven, onbeheersbare casussen in de forensische psychologie. Allemaal praktijken die smeken om specifiek en duurzaam onderzoek. Tegelijkertijd wordt de al jarenlange schrijnende situatie van de geïnterneerden ondraaglijk triest, wat getuigt van een onaanvaardbaar gebrek aan menselijkheid.
Ondertussen kondigden de achtereenvolgende ministers van Justitie en regeringen plechtig aan dat ze dit centrum daadwerkelijk zouden oprichten. De vorige minister stelde ongeveer een jaar geleden dat hij het initiatief opnieuw op tafel zou leggen bij de bespreking van de begroting. Hij stelde tevens voor om het POKO eventueel onder te brengen in één van de Forensisch Psychiatrische Centra die momenteel worden gebouwd in Gent en Antwerpen.
Ik heb hierover de volgende vragen:
1) Erkent de geachte minister de noodzaak van een Penitentiair Onderzoeks- en Klinisch Observatiecentrum? Engageren zij en bij uitbreiding de regering zich om finaal en onverwijld over te gaan tot de oprichting van een Penitentiair Onderzoeks- en Klinisch Observatiecentrum?
2) Zo ja, kan de geachte minister mij een concrete stand van zaken bezorgen en een planning voor het operationeel maken van dit Centrum? Zal ze dit onder brengen in één van de Forensisch Psychiatrische Centra die momenteel worden gebouwd? Welke budgetten zijn hierover op de begroting uitgetrokken? Kan ze waarborgen dat het budget zal volstaan om het Centrum volgens het voorziene tijdspad werkzaam te maken? Tegen wanneer verzekert ze dat het POKO volledig werkzaam zal zijn?
3) Zo niet, waarom die negatieve keuze? Gaat ze dan niet akkoord met de opvatting van bijna alle experts ter zake dat zulk een centrum een enorme meerwaarde kan betekenen voor het deskundige onderzoek van de moeilijkste gevallen en voor de ontwikkeling van wetenschappelijk onderzoek en opleiding? Heeft de geachte minister alternatieven voor de functie en de opzet van dat centrum?
4) Hoe staat ze tegenover het idee om bij het POKO ook een oriëntatiecentrum in te richten, zoals oorspronkelijk voorzien in de wet tot bescherming van de maatschappij? Hier kunnen geïnterneerden tijdens hun internering geobserveerd worden zodat de Commissies voor bescherming van de maatschappij (CBM) en /of de strafuitvoeringsrechtbanken over de vereiste informatie beschikken om het verdere verloop van de internering, de behandeling en de begeleiding te kunnen volgen, individualiseren en sturen.
1. tot 4. Het idee van mijn voorganger om het Penitentiaire Onderzoeks- en klinisch observatiecentrum (POKO) onder te brengen in één van de nieuwe Forensisch psychiatrische centra wordt niet weerhouden. De oprichting van het POKO is momenteel niet meer aan de orde. Ik meen immers dat er voldoende expertise aanwezig is binnen de psychosociale diensten van de gevangenissen.