|
|
De tekortkomingen in het Congolese hiv/aids-beleid
Democratische Republiek Congo
aids
ontwikkelingshulp
voorkoming van ziekten
| 15/5/2012 | Verzending vraag |
| 25/5/2012 | Antwoord |
Herkwalificatie van : vraag om uitleg 5-1953
Vorige week stuurde de hoofdzetel van Artsen Zonder Grenzen een alarmerend bericht de wereld in over het falende hiv/aidsbeleid in de Democratische Republiek Congo. Het huidige aantal mensen met hiv in de Democratische Republiek Congo (DRC) wordt geschat op 1 miljoen, van wie 350.000 mensen antiretrovirale middelen zouden moeten krijgen. In realiteit zijn slechts 44.000 mensen in behandeling. Dat betekent een dekking van 15%, één van de laagste ter wereld.
Ook voor de preventie op het vlak van moeder-kind transmissie van hiv bungelt DRC onderaan: slechts 1% van de zwangere vrouwen met hiv krijgt de noodzakelijke specifieke behandeling. Dit zorgt ervoor dat een derde van de baby's die blootgesteld worden aan de ziekte ook effectief besmet wordt.
Ondanks deze vreselijke cijfers krijgt Congo niet de nodige aandacht van de donoren.
In 2011 werden bijvoorbeeld veel financieringsstromen voor het "Global Fund to Fight Aids, Malaria and Tuberculosis" bevroren of zelfs volledig stopgezet. Ook België betaalde pas eind 2011 zijn bijdrage voor dat jaar. Door deze financieringsproblemen werd de nieuwe beursronde van het Fonds geannuleerd en zullen er in de twee volgende jaren geen nieuwe beurzen worden uitgeschreven. Ook in de DRC zal dus geen extra financiering voor deze behandelingscrisis kunnen worden genomen. Als rechtstreeks gevolg van deze terugtrekking vreest men het mogelijke overlijden van 15.000 mensen binnen de volgende drie jaar.
Daarnaast is er natuurlijk nog het feit dat uw voorganger heeft besloten om gezondheid te schrappen als prioritaire sector in de samenwerkingsakkoorden tussen België en de DRC. Ondanks de jarenlange ervaring van ons land in deze sector en de kennis die we hebben opgebouwd over het versterken van gezondheidssystemen in fragiele staten, werd van dag op dag besloten ons beleid daar te focussen op landbouw, plattelandsontwikkeling en technisch - en beroepsonderwijs in plaats van op gezondheidszorg.
Het is hoog tijd dat de Congolese autoriteiten en de donoren hun verantwoordelijkheid op zich nemen en een einde maken aan deze uitdeinende epidemie. Vandaar volgende vragen:
1) Hoe staat de minister tegenover het huidige hiv/aidsbeleid in de DRC?
2) Hoe zal hij de andere donoren van het Global Fund aanmoedigen om hun beloofde financiering voor het fonds toch te betalen zodat de budgetten voldoende groot zijn om de hierboven geschetste crisis het hoofd te bieden?
3) Hoe staat hij tegenover de beslissing van zijn voorganger om gezondheid als prioritaire sector in de DRC te schrappen?
4) Hoe kan België, ondanks deze beslissing, toch zijn rol spelen inzake gezondheid in onze voormalige kolonie?
5) Welke acties zal België ondernemen om deze hiv/aidsepidemie omkeerbaar te maken?
Het geachte lid gelieve hierna het antwoord op zijn vraag te vinden.
1) Wereldwijd komen negen miljoen mensen in aanmerking voor een behandeling, zonder die daadwerkelijk te krijgen. Met de internationale steun zijn wij er in geslaagd om ongeveer zeven miljoen mensen te behandelen. Daarenboven mag men niet vergeten dat aids een chronische ziekte wordt en dat de patiënten dus, eenmaal onder behandeling, voor verschillende jaren verder moeten behandeld worden. Dit betekent financieel een steeds grotere uitdaging. Wij moeten de inspanning dus nog opdrijven.
2) België moet in de mate van het mogelijke het goede voorbeeld tonen. Wat het Global Fund betreft, is België lid van dezelfde kiesgroep als de Europese Commissie. Door onze bijdrage voor 2011, zoals gewoonlijk te betalen tijdens het laatste trimester van 2011 hopen wij te hebben bijgedragen tot de beslissing van de Commissie om dit ook te doen enkele dagen na België.
3) De beslissing van de vorige minister van ontwikkelingssamenwerking om gezondheid als prioritaire sector in Democratische republiek Congo (DRC) te schrappen werd besloten tijdens de Gemengde Commissie die in december 2009 het Indicatieve Samenwerkingsprogramma (ISP) heeft goedgekeurd. Het is duidelijk dat dit gevolgen met zich meebrengt. Die gevolgen worden geëvalueerd (BTC werkt aan een midterm evaluatie op dit ogenblik). Met de resultaten en de aanbevelingen van die evaluaties zullen de nuttige gevolgen uitgetrokken worden en in overleg met de Congolese autoriteiten en de diverse actoren ter plaatse zullen dan de aangepaste beslissingen genomen worden.
4) België heeft de vraag van de DRC gevolgd om drie andere sectoren prioritair te steunen (landbouw, rurale ontsluiting en onderwijs). Daarenboven, het verleden in acht nemend, is er overeengekomen van naast die drie sectoren, toch 21 miljoen te voorzien voor gecibleerde gezondheidsinterventies. Daarbij wordt er ook gezorgd voor overgangsmaatregelen voor projecten die ten einde lopen met andere donoren en via gedelegeerde en de indirecte samenwerking.
5) België blijft haar rol spelen via de internationale organisaties. Wat de bilaterale en indirecte samenwerking betreft blijft België bijdragen tot de uitvoering van de beleidsnota over de bijdrage van België aan de wereldwijde strijd tegen aids. Hierbij zou de strijd tegen aids moeten deel uitmaken van alle interventies (fight aids in all policies).