|
|
Dolfijnen - Japan - Faeröer eilanden - Jacht - Vervuiling - Slachting - Petitie - Walvisvaartcommissie - Bescherming
Japan
Faeröer
dolfijn
zeevisserij
| 27/4/2012 | Verzending vraag |
| 11/6/2012 | Antwoord |
Ik verwijs naar mijn schriftelijke vraag nr. 5-5498 gericht aan de minister van Buitenlandse Zaken. Die antwoordde dat u als staatssecretaris bevoegd bent. Het gaat niet goed met de dolfijnen. Er komen steeds meer soorten terecht op de lijst van bedreigde diersoorten, net als tal van vissoorten. De vervuiling van de oceanen,de overbevissing en dit soort slachtingen veroorzaken een zorgwekkende situatie.
Hoge concentraties zware metalen zijn aangetroffen in vette vissoorten, alsook bij walvissen en dolfijnen. Het sterftecijfer loopt op en de biologen maken zich zorgen.
Japanse vissers gaan echter nog steeds door met het op gruwelijke wijze doden van dolfijnen. De slachting kreeg in 2009 wereldwijd aandacht door de film “ The Cove “, maar de vissers proberen hun daden nu enigszins te maskeren. De vissers steken ijzeren staken in de rug van de dolfijn en proberen het bloeden vervolgens te stoppen door een stop in de wond te steken. De dieren worden vervolgens verdronken door hun vinnen vast te binden en ze onder water te houden. De vissers claimen dat het doorboren van de dolfijnen zorgt voor een onmiddellijke dood. Beelden ervan spreken dat echter tegen, aangezien de dieren duidelijk nog creperen. Bij de indiening van deze vraag hebben reeds 50 000 landgenoten een petitie getekend om deze slachting stop te zetten.
Hierover had ik enkele vragen voor de staatssecretaris:
1) Weet hij dat er sinds september weer honderden dolfijnen op gruwelijke wijze zijn gedood in Taiji en hoe reageert hij op die slachting?
2) Welke acties heeft hij de afgelopen maanden ondernomen om Japan ervan te overtuigen dat die wrede slachtingen van dolfijnen zo snel mogelijk moeten worden stopgezet? Kan hij dit concreet toelichten? Heeft hij daarvoor in andere landen en op internationale fora steun gezocht en mensen gemobiliseerd? Zo ja, wat was het resultaat van die inspanningen? Zo neen, waarom heeft hij dat niet gedaan?
3) Deelt hij de mening dat meer druk moet worden uitgeoefend op landen als Japan en de Faeröer-eilanden om te stoppen met de jaarlijkse slachtpartijen omdat de inspanningen de dolfijnen tot nu toe nog niet hebben geholpen? Zo ja, welke extra bijdrage gaat hij leveren? Zo neen, waarom niet?
4) Deelt hij nog steeds de mening dat de dolfijnen door de Internationale Walvisvaartcommissie (IWC) zouden moeten worden beschermd ?
5) Wat is de stand van zaken met betrekking tot het eventuele voorstel dat ons land in voorbereiding zou hebben om de beschermingssfeer van de IWC uit te bereiden tot dolfijnen en andere walvisachtigen? Heeft de minister hierover contact gezocht met andere EU-landen?
6) Kan de staatssecretaris garanderen dat er op de eerstvolgende IWC-conferentie een voorstel klaarligt ter bescherming van dolfijnen en andere walvisachtigen? Zo ja, wanneer kan het parlement hiervan kennis nemen en welke actie gaat hij verder ondernemen om voor dit voorstel steun te verwerven? Zo neen, waarom niet?
7) Kan hij de krachtlijnen van een eventueel voorstel gedetailleerd toelichten?
Als antwoord op uw schriftelijke vraag betreur ik, net zoals u, de toename van het aantal bedreigde soorten waarvan de lijst maar blijft toenemen, het gaat hier in het bijzonder over de mariene soorten. 22 mei 2012 is de werelddag van de biodiversiteit van de VN waarop de mariene biodiversiteit zal worden onderstreept. Ook de oceanen zijn een belangrijk thema op de top RIO+20 in juni 2012.
Naast de druk op de dolfijnen en de andere walvisachtigen, is de jacht op dolfijnen en walvissen en de negatieve impact op de visvangt een cruciaal thema. België mobiliseert zich in alle internationale en Europese fora teneinde de biodiversiteit in het niet-duurzame beleid en de niet-duurzame praktijken, meer bepaald de visvangst en de jacht, beter in aanmerking te nemen. Over het geval Japan wordt het meest in de media bericht, maar het is jammer genoeg geen alleenstaand geval. Enkel een algemene mobilisatie in de zin van geschikte acties zal het mogelijk maken om een einde te maken aan deze vervuilingen, aantasting en ongerechtvaardigde jacht. Het gaat om een planetaire noodsituatie zowel voor de natuur als voor onze maatschappij.
Wat betreft het specifieke geval van TAIJI in Japan en de petitie waarnaar u verwijst, is het duidelijk dat de Japanse visindustrie een onrechtmatig en illegaal profijt haalt uit de verkoop van levende dolfijnen aan dolfinariums. Een levende dolfijn kan zo opnieuw worden verkocht tegen 150 000 US dollar en de dolfijnen die worden gedood worden opnieuw tegen ongeveer 600 US dollar verkocht als “walvisvlees”, wat ontoelaatbaar is. Eén van de maatregelen die moeten worden vooropgesteld is dus het verbod op de handel in levende dolfijnen. Een internationale mobilisatie van zowel de regeringen als de burgers en verenigingen is dus vereist en in gang gezet.
Ons land speelt een actieve rol in deze continue strijd en sluit zich aan bij de zogenaamde “likeminded countries” die voorstander zijn van het behoud enerzijds, en bij de drijvende kracht die de Europese Unie dient te spelen bij de uitwerking en de verdediging van het behoud van de soorten anderzijds. Men dient te erkennen dat de polarisatie sterk is tussen de voorstanders van de visvangst en de voorstanders van het behoud.
Ik citeer de belangrijkste fora waar onze inspanningen constant zijn om een maximum aantal bedreigde soorten te beschermen: de Conventie over de internationale handel in bedreigde soorten (CITES), de Conventie over de rondtrekkende diersoorten en de regionale akkoorden (CMS), waardoor kleine walvisachtigen efficiënt kunnen worden beschermd, de Internationale Walvisvaartcommissie die eind juni 2012 samenkomt in Panama en waar België een actieve rol speelt zowel binnen de Commissie als in het comité voor natuurbehoud en hun wetenschappelijke Commissies. 25 EU-Lidstaten maken deel uit van de Internationale Walvisvaartcommissie en er wordt regelmatig gediscussieerd over de Faroëreilanden en over Groenland teneinde de vangst van walvisachtigen enkel voor commerciële doeleinden tot een strikt aanvaardbaar minimum te beperken. België ondersteunt bovendien actief de inspanningen van de Niet gouvernementele organisaties (NGO)’s die terzake actief zijn, zoals IFAW (Internationaal Fonds voor het dierenwelzijn) en WDCS (vereniging ter bescherming van walvissen en dolfijnen).
Samen met mijn collega’s Johan Van de Lanotte bevoegd voor de Noordzee en Laurette Onkelinx bevoegd voor het dierenwelzijn verdedig ik binnen de Europese Unie ambitieuze standpunten om het natuurbehoud, duurzame praktijken en een duurzaam beleid voor de ecosystemen hoger op de agenda te plaatsen. Ik ben ervan overtuigd dat de gezamenlijke druk van het publiek en de regeringen op de landen die onaanvaardbare praktijken verder zetten - zoals de praktijken van TAIJIN - zullen lonen. De petities die circuleren, worden steeds meer ondertekend en de regeringen die een voortrekkersrol op het vlak van het mariene behoud vervullen, zetten zich actief in om deze praktijken en de illegale handel te voorkomen, het gaat hier in het bijzonder over de USA en Australië, landen waarmee we regelmatig bilaterale contacten onderhouden. België hinkt niet achterop en neemt deel aan de diplomatische initiatieven die regelmatig vóór de grote internationale jaarlijkse vergaderingen worden genomen. Dat zal het geval zijn voor de volgende vergadering van de Internationale Walvisvaartcommissie in juni 2012 in Panama.