|
|
Belgisch leger - Aantal zelfdodingen - Stijging - Redenen - Maatregelen
krijgsmacht
militair personeel
zelfmoord
| 8/9/2011 | Verzending vraag |
| 21/10/2011 | Herkwalificatie |
Geherkwalificeerd als : vraag om uitleg 5-1255
Volgens de cijfers van de sociale dienst van Defensie zou het aantal zelfdodingen in het Belgisch leger stijgen. Uit die cijfers blijkt dat er in 2008 vijf zelfdodingen waren op 37.000 personeelsleden, of 13,51 zelfdodingen per 100.000; 12 zelfdodingen op 36.500 personeelsleden in 2009 of 32,28 per 100.000; en in 2010 negentien zelfdodingen op 36.000 personeelsleden of 52,77 per 100.000.
Volgens de verklaringen van kolonel Lemmens in de pers zou er absoluut niets gedaan zijn op het vlak van de preventie van zelfdoding. Hij zou ook bevestigd hebben dat het leger de wetten betreffende het welzijn en de veiligheid op het werk niet volledig naleeft.
De woordvoerder van Defensie heeft de beweringen van kolonel Lemmens ontkend en heeft verklaard dat er in het leger aan preventieve geneeskunde wordt gedaan, maar dat er nog inspanningen nodig zijn om de situatie te verbeteren.
Zijn er meer zelfdodingen tijdens of na een missie in het buitenland? Hebben sommige legerkorpsen hier meer mee af te rekenen dan andere? Is er in elke militaire basis een dienst voor preventie en bescherming op het werk? Hoe wordt die dienst georganiseerd wanneer de personeelsleden op missie in het buitenland zijn? Welke omstandigheden zouden een verslechtering van het welzijn van de personeelsleden van het leger hebben veroorzaakt? Welke maatregelen hebt u genomen om de preventieve geneeskunde in het leger te verbeteren en om dit probleem een halt toe te roepen?