|
|
Namaakproducten - Inbeslagname - Evolutie - Maatregelen
namaak
douane
verbeurdverklaring van goederen
| 30/3/2011 | Verzending vraag |
| 14/4/2011 | Antwoord |
Ook gesteld aan : schriftelijke vraag 5-1907
In het kader van mijn werkzaamheden in de commissie voor de Binnenlandse Zaken en de Administratieve Aangelegenheden van de Senaat ontving ik graag een antwoord op volgende vragen:
1) Hoeveel producten werden in 2010 in beslag genomen wegens namaak en gebrek aan certificaten van echtheid?
2) In welke categorieën zijn die in beslag genomen artikelen onder te delen?
3) Neemt de geachte minister een bepaalde tendens in de namaakindustrie waar? Hoe is de situatie in de ons omringende landen?
4) Worden bijkomende initiatieven gepland om de namaakindustrie verder te ontmantelen en wat zijn hierbij de doelstellingen en prioriteiten?
Ziehier mijn antwoord op de vraag van het geachte lid:
Mijn inspectiediensten zijn sinds 1 oktober 2007 bevoegd voor de controle inzake namaak op basis van de wet van 15 mei 2007 betreffende de bestraffing van namaak en piraterij van intellectuele-eigendomsrechten.
In 2010 hebben mijn diensten, voor alle productcategorieën samen, in totaal 179 194 namaakartikelen van de markt gehaald met een geschatte marktwaarde van 3 783 150 euro.
De artikelen (aantal stuks) kunnen op de volgende manier worden ingedeeld:
Handtassen: 690
Accessoires: 28 293
Kledij: 19 592
Elektronische apparaten: 4 402
Juwelen en horloges: 3 533
Speelgoed: 33 476
Dvd/cd: 48 598
Parfum: 845
Andere: 39 765
Een algemene tendens van de namaakindustrie is de evolutie van de modeverschijnselen van zo dichtbij mogelijk te volgen: kledij, accessoires, elektronische apparaten, …
Verder is een techniek die “cardsharing” wordt genoemd tamelijk wijdverbreid. Het gaat daarbij om het maken en verspreiden van gekraakte kaarten die toegang geven tot toestellen en tot betalende tv-kanalen. Die “cardsharing” bestaat erin licentiecodes te kraken waarmee de televisiesignalen verzonden worden naar de decoder via een schotelantenne, en ze te delen met anderen via een server. De consumenten kunnen de gekraakte kaarten aankopen tegen een lagere prijs dan de originele kaarten. Dit fenomeen vormt een inbreuk op de wetgeving betreffende de auteursrechten, genereert erg grote winsten en geeft aanleiding tot transacties in contanten die meer dan waarschijnlijk leiden tot het witwassen van geld.
De tendensen lijken dezelfde te zijn in de omliggende landen.
Om de namaakindustrie verder te ontmantelen, werden wijzigingen aangebracht aan de wet van 15 mei 2007 betreffende de bestraffing van namaak en piraterij van intellectuele-eigendomsrechten. Die wijzigingen moeten het mogelijk maken om alle opsporings- en vervolgingsmogelijkheden waarin de wet voorziet efficiënt toe te passen. Deze wettelijke wijzigingen werden ingevoerd door de artikelen 40 tot 44 van de wet houdende diverse bepalingen van 28 april 2010 (Belgisch Staatsblad 10 mei 2010).
Het Europees Waarnemingscentrum voor namaak en piraterij heeft de aandacht gevestigd op de noodzaak van samenwerking tussen de bevoegde autoriteiten binnen elke lidstaat en het belang van het verzamelen van betrouwbare, uniforme en vergelijkbare statistische gegevens op Europees niveau.
De strijd tegen namaak is één van de belangrijkste thema’s in de strijd tegen de economische en sociale fraude. De doelstellingen en prioriteiten moeten worden gezocht in de acties waarbij de verschillende bevoegde autoriteiten zullen samenwerken. Er moeten “best practices” worden geïdentificeerd om strategieën te definiëren. Tot slot is het eveneens essentieel het publiek te informeren en te sensibiliseren.
Ik verwijs ook naar het antwoord dat zal worden gegeven door mijn collega, de vice-eerste minister en minister van Financiën en Institutionele Hervormingen, aan wie deze vraag eveneens werd gesteld.