|
|
De kosten van mobiele telefonie en overmatige schuldenlast
mobiele telefoon
provider
communicatietarief
schuldenlast
bescherming van de consument
Belgisch Instituut voor Postdiensten en Telecommunicatie
mobiele communicatie
| 22/3/2011 | Verzending vraag |
| 24/5/2011 | Antwoord |
Herkwalificatie van : vraag om uitleg 5-439
België is nog altijd het vierde duurste land voor mobiele telefonie. Dat blijkt uit een recent rapport van de Europese Commissie. De oorzaak is volgens haar het ontbreken van echte concurrentie tussen de operatoren, ondanks het bestaan van alternatieve operatoren, die echter nog te weinig bekend zijn op de telecommarkt.
In een vergelijkende studie van de prijzen die door de traditionele operatoren worden toegepast, wijst Test-Aankoop op een verschil voor een regelmatige gebruiker van 89 tot 111% tussen de operator die de goedkoopste tarieven aanbiedt en het aanbod van respectievelijk Mobistar en Proximus. Het is niet de eerste keer dat de in België aangerekende telefoontarieven aan de kaak worden gesteld, want reeds in 2005 schatte de vereniging ter behartiging van de consumentenbelangen dat de Belgen jaarlijks 900 miljoen euro te veel betalen omdat ze niet voor de meest aangepaste formule kiezen.
Er is dus een reeks voorstellen geformuleerd waaronder, onder meer, de beperking van de looptijd van het abonnement tot twaalf maanden, de daling van de maximumprijs voor een sms-bericht tot 6 eurocent, aangezien een grensoverschrijdende sms niet duurder mag zijn dan 13 eurocent, terwijl veel nationale sms-berichten tegen 15 eurocent worden gefactureerd.
Het Observatorium Krediet en Schuldenlast (OKS) heeft onlangs meegedeeld dat bijna de helft van de dossiers voor schuldbemiddeling in 2009 betrekking had op telecomschulden en dat dit aantal constant stijgt. Ik wil u dus vragen hoe u tegemoet zult komen aan de kritiek die in het rapport van de Europese Commissie geformuleerd is en welke maatregelen moeten worden genomen om een scherpere concurrentie in het leven te roepen .
Ik verneem ook dat het Belgisch Instituut van Post- en Telefoondiensten (BIPT) zou moeten werken aan de toepassing van een uniek tarief vanaf 2013. Kunt u ons daar iets meer over vertellen? Wat zou dat tarief dekken?
Welke maatregelen kunnen worden genomen om de consument daadwerkelijk te beschermen? Ik denk onder meer aan de invoering van een begrenzing voor de maandelijkse uitgaven die tussen de klant en de operator is overeengekomen bij de ondertekening van de overeenkomst, maar ook aan de systematisering van de maandelijkse betalingen van telecomfacturen. Bij sommige operatoren, bijvoorbeeld Belgacom, is het mogelijk zes keer per jaar een factuur te krijgen in plaats van twaalf keer. Dat systeem is misschien wel nuttig op het eerste gezicht, maar het kan catastrofaal zijn voor een kwetsbare consument.
Deze situatie wordt meer en meer bekritiseerd door de bemiddelingsdiensten die van oordeel zijn dat het systeem de overmatige schuldenlast nog doet toenemen. Die bemiddelingsdiensten vragen dus dat maandelijkse facturen voor contracten die betrekking hebben op de levering van continue diensten, bij wet verplicht worden gemaakt. Belgacom biedt momenteel tweemaandelijkse facturen aan, maar als andere diensten morgen ook tweemaandelijks zouden afrekenen, zou dat voor de consumenten op termijn desastreuze gevolgen hebben.
Tot slot blijkt het debat in Frankrijk over de mobiele telefoontarieven al veel verder te gaan, aangezien de minister van Industrie op het einde van januari 2011 aangekondigd heeft dat eind februari 2011 met verschillende operatoren een overeenkomst zou worden ondertekend voor de invoering van een sociaal tarief voor mobiele telefonie. Moeten wij die weg ook niet volgen om de telefoondiensten betaalbaar te houden? Worden dergelijke mogelijkheden in overweging genomen? Hebt u in die zin al contacten gehad met de Belgische operatoren?
De Europese wetgeving staat het de lidstaten niet toe om de retailprijs van de elektronische communicatie te reguleren. De Europese verordening betreffende roaming, die maximumprijzen vaststelt voor gesprekken tot stand gebracht en ontvangen wanneer men zich in het buitenland bevindt, kan dus niet worden gekopieerd in België.
De voorstellen van Test-Aankoop inzake werking van de elektronische-communicatiemarkt worden aandachtig bestudeerd door het BIPT, dat ook ernaar streeft de gebruikers beter voor te lichten. Zo kan de gebruiker door middel van de prijsbarometer die door het BIPT wordt bijgewerkt en het tariefvergelijkingsprogramma (http://www.bestetarief.be/) de aanbiedingen van de operatoren vergelijken en de tariefformule vinden die het best bij hem past.
De prijs van een SMS is sterk afhankelijk van het gekozen tariefplan. Sommige plannen bieden grote hoeveelheden SMS’en voor een redelijk maandbedrag, terwijl andere opteren voor goedkopere gespreksminuten en iets duurdere SMS’en. Algemeen kan worden gezegd dat in de tariefplannen die de voorkeur eerder geven aan telefoongesprekken, een SMS ten hoogste 12 cent, inclusief BTW kost. Het feit dat al deze tariefplannen bestaan, wijst erop dat de markt relatief dynamisch is.
Wat de beoogde maatregelen betreft, zal de wet die wordt voorbereid om de nieuwe Europese richtlijnen om te zetten bepalingen voorstellen die het de consumenten mogelijk maken om hun uitgaven beter te controleren. Dit zal allemaal in het Parlement worden besproken.
Ten slotte bieden de mobiele operatoren in België al het sociale tarief.