Tweetalige printerversie Eentalige printerversie

Schriftelijke vraag nr. 5-10689

van Bert Anciaux (sp.a) d.d. 18 december 2013

aan de minister van Werk

Stagiairs geneeskunde - Prestaties - Arbeidswetgeving - Maatregelen

dokter
opleidingsstage
arbeidsduur

Chronologie

18/12/2013Verzending vraag
28/4/2014Einde zittingsperiode

Vraag nr. 5-10689 d.d. 18 december 2013 : (Vraag gesteld in het Nederlands)

Onlangs brachten de media voor de zoveelste keer getuigenissen van stagiairs geneeskunde, vooral deze van het zesde jaar, die moeten werken in omstandigheden die geenszins tegemoet komen aan het arbeidsrecht. Sommige verhalen spreken van non-stop prestaties van ruim dertig uren, met amper tijd om even te slapen. Het systeem rondom deze stagiairs, met hierbij de stagebegeleiders in een hoofdrol, lijken zich bijzonder weinig van deze omstandigheden aan te trekken. Het lijkt wel of ze deze gang van zaken als part of the job beschouwen, een soort bikkelharde leerschool voor wie het als arts moet maken. Dat dit machogedrag grote gevaren in zich draagt, lijkt het medische systeem te ontgaan of te ontkennen. Niet alleen zal de stagiair door oververmoeidheid veel minder competent diagnoses stellen en behandelingen uitvoeren - dus de patiënten worden hier bedreigd, tegelijkertijd pleegt zo'n student ook roofbouw op zijn eigen gezondheid. Daarbij dragen deze gruwelverhalen niet bij tot meer rekrutering van goede artsen.

In een wat eigenaardige reactie van sommige van de stagebegeleiders, verwijzen deze naar de keuze van de stagiairs zelf om deze zware prestaties te verrichten. Het kan niet anders dan dat de minister op de hoogte is van deze wanpraktijken. De vraag luidt natuurlijk: kan de geachte minister hier ingrijpen?

1) Hoe groot schat de geachte minister het probleem van misbruiken in aantal uren en tekort aan recuperatie in bij stagiairs artsen? Wordt dit probleem door de media overdreven en opgeklopt, of stellen zich hier wezenlijke gevaren voor patiënten en stagiair-artsen?

2) Acht zij het mogelijk om het arbeidsrecht ook toepasselijk te maken voor stagiairs-artsen? Over welke mogelijkheden en instrumenten beschikt de geachte minister om ook voor stagiairs-artsen de wet te laten gelden? Waar liggen hier de belangrijkste drempels? Wie werkt hier tegen? Wie neemt het op voor deze jonge, nog altijd studerende mensen, op weg naar een belangrijke job?