Tweetalige printerversie Eentalige printerversie

Schriftelijke vraag nr. 5-10311

van Bert Anciaux (sp.a) d.d. 6 november 2013

aan de staatssecretaris voor Leefmilieu, Energie en Mobiliteit, toegevoegd aan de minister van Binnenlandse Zaken en Gelijke Kansen, en staatssecretaris voor Staatshervorming, toegevoegd aan de eerste minister

Buitenlandse verkeersboetes - Verplichte vertaling - Moedertaal van de overtreder

overtreding van het verkeersreglement
geldboete
taalgebruik
vertaling
streektaal
politiële samenwerking (EU)

Chronologie

6/11/2013Verzending vraag
27/2/2014Antwoord

Ook gesteld aan : schriftelijke vraag 5-10310

Vraag nr. 5-10311 d.d. 6 november 2013 : (Vraag gesteld in het Nederlands)

Vanaf medio november gaat een Europese richtlijn in voege die bepaalt dat een boete voor een verkeersovertreding in het buitenland die op het thuisadres van de overtreder wordt bezorgd, informatie in de moedertaal van de overtreder moet bevatten.

Een concreet voorbeeld: een Nederlandstalige Belg overtreedt een snelheidsbeperking in Polen en ontvangt daarvoor een boete uit Polen op zijn thuisadres in Gent. Dat document zal dus verplicht een verduidelijking moeten bevatten in het Nederlands.

Hierbij de volgende vragen.

1) Bevestigt de minister dat de Europese richtlijn die bepaalt dat een boete voor verkeersovertreding in het buitenland die op het thuisadres van de overtreder wordt bezorgd, informatie in de moedertaal van de overtreder moet bevatten, volledig geldig is en dus verplichtend moet worden gevolgd door alle lidstaten van de Europese Unie (EU)?

2) Is een buitenlandse verkeersboete die geen informatie in de moedertaal van de overtreder bevat dan ook wettelijk niet in orde en moet deze dan ook niet worden betaald?

3) Wat zijn de gevolgen van het niet betalen van een buitenlandse verkeersboete die de informatie in de moedertaal niet bevatte, wanneer de overtreder zich met de wagen terug in het land van de overtreding begeeft? Kan men zich in dat geval beroepen op de onwettigheid van de uitgeschreven boete? Bestaan daarvoor duidelijke richtlijnen en zijn alle EU-landen daarvan op de hoogte? Kan dit niet leiden naar bijvoorbeeld een inbeslagname van het voertuig, op basis van een niet betaalde verkeersboete? Heeft de EU mogelijk geen gevaarlijk vacuüm gecreëerd?

4) Hoe zal ons land met deze richtlijn omgaan? Zullen de verkeersboetes voor buitenlanders de noodzakelijke informatie in de verschillende EU-talen bevatten? Wie zal hiervoor zorgen en wat zal dit kosten? Zullen alle EU-talen gelijkwaardig worden behandeld (van het Fins tot het Grieks, van het Maltees tot het Roemeens?

Antwoord ontvangen op 27 februari 2014 :

Het geachte lid vindt hieronder het antwoord op zijn vraag.

1. De Richtlijn 2011/82/EU van het Europees Parlement en de Raad van 25 oktober 2011 ter facilitering van de grensoverschrijdende uitwisseling van informatie over verkeersveiligheidsgerelateerde verkeersovertredingen bepaalt inderdaad dat, indien de lidstaat van de overtreding besluit een afhandelingsprocedure met betrekking tot één van de acht bedoelde verkeersovertredingen in te stellen, zij bepaalde relevante informatie (zoals de aard, plaats, datum van de overtreding, sanctie,…) aan de overtreder in de taal van zijn inschrijvingsdocument moet meedelen. Enkel als die taal niet beschikbaar gesteld wordt, is het mogelijk dat deze informatie wordt meegedeeld in één van de officiële talen van de lidstaat in kwestie. De DIV zal steeds de taal van inschrijving ter kennis geven aan het buitenlandse nationaal contactpunt, zodat de andere landen wel degelijk de juiste taal van de Belgische overtreder zullen moeten respecteren.

Alle lidstaten zijn door deze Richtlijn gebonden. Enkel het Verenigd Koninkrijk, Ierland en Denemarken nemen niet deel aan de Richtlijn.

2. Als het gaat om een overtreding die men in een andere Europees land opliep (behalve in UK, Ierland, Denemarken), moet de overtreder kennis kunnen nemen van alle relevante informatie over de overtreding in de taal van zijn inschrijving, of, zoals hoger vermeld, minstens in één van de officiële landstalen. Indien dat niet het geval is, is hij niet verplicht de boete te betalen.

3. Indien de taalvereiste niet werd nageleefd, is er geen rechtsgeldige afhandelingsprocedure ingeleid en mag de lidstaat geen sancties ondernemen, tenzij ze haar fout tijdig zou rechtzetten en ze alsnog de nodige elementen in de juiste taal meedeelt.

Lidstaten zijn zich wel degelijk bewust van deze vereiste en zijn dus volop bezig om de door de Richtlijn vereiste informatie te vertalen in de andere EU-talen.

Op Europees vlak is men overigens volop aan het bekijken hoe men de boete gedwongen ten uitvoer kan leggen, bijvoorbeeld via het Kaderbesluit 2005/214/JBZ van de Raad van 24 februari 2005 inzake de toepassing van het beginsel van wederzijdse erkenning op geldelijke sancties. Sommige landen hebben al te kennen gegeven alle middelen te baat te nemen om - uiteraard mits er sprake is van een correcte afhandelingsprocedure - de boete met succes te innen, bijvoorbeeld via immobilisering van het voertuig totdat de boete betaald is.

4. Ook ons land is volop bezig met de taalvereiste in orde te brengen. Politie werkt hiervoor samen met Justitie. Voor de buurlanden stelt zich geen echt vertaalprobleem, maar uiteraard is het de bedoeling alle overtreders uit Europa te kunnen bestraffen. Het ontwikkelen van de informatiebrief kent uiteraard een kostenplaatje, maar indien de grensoverschrijdende uitwisseling gesmeerd verloopt, zullen de inkomsten na investering veel hoger liggen dan de kosten. Het een en ander zal door Justitie worden becijferd.