|
|
Vliegtuigen - Luchtvervuiling in de cockpits - Oorzaken en risico's - Situatie in België
werkplek
vliegtuig
veiligheid van het luchtverkeer
varend en vliegend personeel
| 8/4/2010 | Verzending vraag (Einde van de antwoordtermijn: 14/5/2010) |
| 6/5/2010 | Einde zittingsperiode |
Ook gesteld aan : schriftelijke vraag 4-7466
In het onderzoeksrapport naar aanleiding van wat achteraf het " Malmö-incident " is gaan heten, staat beschreven hoe een copiloot plots kotsmisselijk werd. Geen tien seconden later werd ook de gezagsvoerder van de vlucht getroffen door een acute aanval van extreme duizeligheid. De copiloot greep snel naar zijn zuurstofmasker. Bij hem verdwijnt de misselijkheid vrij snel, maar met de piloot gaat het slechter. Hij heeft enkele seconden langer gewacht vooraleer naar zijn zuurstofmasker te grijpen en hangt uitgeteld in zijn zetel. Enkele minuten lang was hij niet meer bij machte zich te bewegen. De copiloot kon zijn taak overnemen en het vliegtuig zonder al te grote problemen aan de grond zetten. De passagiers waren zich van geen kwaad bewust, maar het onderzoeksrapport maakt duidelijk dat de ruim zeventig inzittenden ook risico liepen. Moest er enkele seconden langer gewacht zijn met het gebruik van het zuurstofmasker, dan was de vlucht tussen Stockholm en Malmö van 12 november 1999 fataal geweest.
Onderzoekers concluderen in het rapport dat " het incident wellicht werd veroorzaakt doordat de piloten tijdelijk werden blootgesteld aan vervuilde lucht in de cabine ". Dat het woord wellicht in het rapport staat, heeft alles te maken met het gebrek aan een ultiem wetenschappelijk bewijs voor deze vervuilde lucht. Niet omdat het fenomeen niet zou bestaan, wel omdat de vliegtuigindustrie er liever niet naar zoekt. Het rapport preciseert dat er " helaas nooit medische onderzoeken werden uitgevoerd en nooit stalen werden genomen bij de bemanning ". De symptomen door deze gassen, die een piloot beschrijft, zijn verontrustend: extreme vermoeidheid, geheugenverlies, hartritmestoornissen, spierverkrampingen, … De problemen doen zich het meest voor met het vliegtuigtype BAe 146 en gelijkaardige ontworpen types.
Gelet op het voorgaande kader, kreeg ik graag een antwoord op de volgende vragen:
1. Zijn er gelijkaardige incidenten bekend met vluchten van Belgische maatschappijen? Zo ja, zijn er cijfers voor deze incidenten sinds 2007?
2. Zijn er gelijkaardige incidenten bekend met vluchten waar Belgische piloten aanwezig waren? Zo ja, zijn er cijfers voor deze incidenten sinds 2007?
3. Zijn erop Belgische bodem reeds medische onderzoeken gevoerd naar deze incidenten?
4. Is het juist dat deze giftige dampen bijzonder gevaarlijk kunnen zijn en actieve neurongassen kunnen worden? Is het juist dat deze afkomstig zijn door de verhitting van speciale smeerolie voor vliegtuigmotoren?
5. Is het juist dat de kennis over de impact op de gezondheid van deze motorolie onder hoge druk en bij zeer hoge temperaturen ontbreekt? Zo ja, is dit niet prangend?
6. Hoe komt sterk verhitte motorolie in de cabinelucht van een vliegtuig terecht?
7. Welke zijn de gezondheidsrisico's en symptomen ten gevolge van deze gassen?
8. Heeft men kennis van het aantal individuele klachten van piloten hierover? Zo ja, dan kreeg ik graag een uitvoerig antwoord.
9. Is het juist dat er in Australië er een tweede parlementaire onderzoekscommissie loopt?
10. Is het juist dat op Europees niveau de European Aviation Safety Agency (EASA) via een rondvraag bij de piloten onderzoekt of er sprake is van een veiligheidsprobleem? Wat zijn de voorlopige of finale besluiten hiervan?
11. Hoeveel 146-vliegtuigen heeft SN Brussels Airlines momenteel? En, hoeveel vliegtuigen heeft SN Brussels Airlines in het totaal? Is het juist dat SN Brussels Airlines een van de grootste BAe 146-vliegtuigvloten ter wereld heeft? Zijn zij zich van deze problemen bewust?
12. Wat is de samenstelling van de basis van vliegtuigolie? Waarom mag dit, gelet op de volksgezondheid, niet geweten worden?
13. Is het zo dat tricresylfosfaat (TCP) in deel uitmaakt van de compositie van deze olie? Is het juist dat dit een neurotoxisch gif is, dat chemisch sterk verwant is aan sarin, het zenuwgas dat gebruikt werd bij een aanslag in 1995 in de metro van Tokio? Is het juist dat TCP inwerkt op het zenuwstelsel en verlammend kan werken?
14. Is het opportuun om deze problematiek duidelijk en transparant te analyseren? Welke maatregelen zullen in dit kader genomen worden?