Schriftelijke vraag nr. 4-6941

van Geert Lambert (Onafhankelijke) d.d. 12 februari 2010

aan de minister van Justitie

Wapenwetgeving - Taken van de lokale politiezones - Omzendbrief

persoonlijk wapen
gemeentepolitie
politie
handvuurwapens

Chronologie

Ook gesteld aan : schriftelijke vraag 4-6942
Herkwalificatie van : vraag om uitleg 4-1430

Vraag nr. 4-6941 d.d. 12 februari 2010 : (Vraag gesteld in het Nederlands)

Op 19 maart 2009 kondigde de minister van Justitie hier aan dat er een circulaire zou worden verstuurd over het takenpakket van de politiezones met betrekking tot de behandeling van de dossiers van wapenbezitters. De Wapendienst van de federale politie heeft immers ondersteuning nodig van de lokale politie om de gegevens in het Centraal Wapenregister (CWR) op het terrein te controleren.

Over de inhoud van die omzendbrief zou overleg worden gepleegd met de vertegenwoordigers van Justitie, Binnenlandse Zaken, de provinciale wapendiensten en de politiezones.

1. Heeft dat overleg plaatsgevonden?

2. Wat was het resultaat van dat overleg?

3. Is de omzendbrief ondertussen ondertekend en verstuurd?

4. Mocht de circulaire nog niet verstuurd zijn, wat zijn dan volgens de minister de knelpunten die dit uitstel veroorzaken?

Antwoord ontvangen op 30 maart 2010 :

1. Er heeft al meermaals overleg plaatsgevonden over de inhoud van de bedoelde omzendbrief.

2. Er bestaat al geruime tijd een akkoord over tussen de rechtstreeks betrokken partijen en de ontwerptekst werd aangepast aan enkele pertinente opmerkingen.

3. De omzendbrief werd door mij ondertekend en voor mede-ondertekening doorgestuurd aan mijn collega van Binnenlandse Zaken, die hem echter nog niet heeft ondertekend.

4. Naar ik verneem blijven individuele leden van de Vaste Commissie van de Lokale Politie principieel gekant tegen het kernpunt van de omzendbrief, met name dat in elke zone een bekwame referentie-politieambtenaar moet worden aangewezen om de wapendossiers te behandelen, en dat die politieambtenaar bijzondere aandacht moet hebben voor de deontologie. Zoals het Comité P recent nog terecht meldde, is dit nochtans onontbeerlijk om een objectieve behandeling te garanderen en om belangenvermenging te voorkomen.