|
|
Noodoproepen via sms - Vorderingen van de werkgroep - Oplossingen op vlak van lokalisatie en financiering - Voorleggen van een wetsontwerp
eerste hulp
mobiele telefoon
Belgisch Instituut voor Postdiensten en Telecommunicatie
faciliteiten voor gehandicapten
mobiele communicatie
| 7/12/2009 | Verzending vraag (Einde van de antwoordtermijn: 8/1/2010) |
| 1/2/2010 | Rappel |
| 6/5/2010 | Einde zittingsperiode |
Herindiening van : schriftelijke vraag 4-4445
In antwoord op mijn vorige vraag om uitleg nr. 4-685 over het bereikbaar maken van de nooddiensten voor sms-oproepen kondigde de geachte minister aan op korte termijn in de Kamer een wetsontwerp in te dienen dat het mogelijk moest maken een platform te implementeren dat automatisch noodoproepen van gsm's kan lokaliseren.
Tegelijk stelde hij dat de werkgroep nooddiensten van het Belgisch Instituut voor postdiensten en telecommunicatie (BIPT) de contacten met de mobiele operatoren zou heractiveren om te bekijken of de overblijvende technische hinderpalen - zijnde het lokaliseren van de gsm-oproep en het verlenen van prioriteit aan sms-oproepen naar de nummers 100, 101 en 112 - kunnen weggewerkt worden. Eens de technische hindernissen overkomelijk bleken te zijn, zou de werkgroep in overleg met de operatoren bekijken of het op te zetten systeem financieel haalbaar is.
In antwoord op een eerdere vraag over dezelfde thematiek (nr. 4-288), met name de vraag of de werkgroep nooddiensten was nagegaan of er in het buitenland reeds noodoproepsystemen via sms operationeel waren, stelde hij dat de werkgroep hier nooit onderzoek naar had gedaan en van dergelijke systemen bijgevolg niet op de hoogte was.
In het licht van het al in juli 2008 gepubliceerde rapport van de Europese Communications Committee vind ik de in antwoord op mijn vragen verstrekte informatie eerder weinig bevredigend. Uit dit rapport blijkt immers dat op het moment van de publicatie ervan in verschillende Europese landen - onder andere in Griekenland, Spanje, Luxemburg, Polen en Zweden - een noodoproepsysteem via sms reeds enige tijd operationeel was: in deze landen zijn de technische en financiële hindernissen blijkbaar al lang van de baan. Ik kan maar moeilijk aanvaarden dat wat in deze landen al lang mogelijk is, in België nog steeds in de studiefase zit. Ik begrijp verder niet dat de werkgroep nooddiensten van het BIPT niet de moeite heeft gedaan om een beroep te doen op de expertise die in de genoemde Europese landen is opgebouwd.
Samengevat krijg ik de indruk dat dit dossier weinig prioriteit heeft voor de werkgroep nooddiensten en het BIPT, ondanks het feit dat hij zich zelf al in juni 2008 tijdens een radio-interview heeft geëngageerd om de noodoproep via sms binnen afzienbare tijd tot een realiteit te maken.
Graag had ik dan ook volgende vragen gesteld:
1. Werd het aangekondigde wetsontwerp reeds ingediend en goedgekeurd? Zo nee, tegen waarom niet en tegen wanneer mag dit verwacht worden?
2. Werden de problemen inzake lokalisatie van een gsm-oproep en het verlenen van prioriteit aan een nood-smsoproep reeds opgelost? Zo nee, waarom is in de genoemde Europese landen wel mogelijk wat in België nog steeds niet mogelijk is?
3. Werd het financiële luik inzake het opzetten van een noodoproepsysteem via sms reeds uitgeklaard tijdens de contacten tussen de werkgroep nooddiensten en de mobiele operatoren? Zo ja, hoe zal dit systeem gefinancierd worden? Zo nee, waarom niet en tegen wanneer zal dit wel het geval zijn?
4. Zal de werkgroep nooddiensten een beroep doen op de expertise die in de genoemde landen werd opgebouwd, met het oog op het zo snel mogelijk operationeel maken van een noodoproepsysteem via sms? Zo nee, waarom niet?