|
|
Libanon – Verkiezingen van 7 juni 2009 – Stemming van de christelijke kiezers – Hezbollah – Ontwapening- Resolutie 1559 van de Veiligheidsraad - Inwerkingtreding - Blokkeringsminderheid - Versterking- Relaties met Syrië - Gevolgen
Libanon
verkiezing
ontwapening
religieus conservatisme
islam
Veiligheidsraad VN
Syrië
VN-resolutie
| 3/7/2009 | Verzending vraag (Einde van de antwoordtermijn: 7/8/2009) |
| 18/9/2009 | Antwoord |
Het resultaat van de Libanese verkiezingen van 7 juni 2009 was een blijde verrassing, met de overwinning van de 14 Maart-Alliantie en de nederlaag van Hezbollah.
Hoe interpreteert u de stemmen van de christelijke kiezers, die Michel Aoun klaarblijkelijk niet hebben gevolgd?
Kunnen we nu hopen dat de volgende regering kan onderhandelen over de ontwapening van Hezbollah? Waarom dringen de Verenigde Naties niet aan op de inwerkingtreding van resolutie 1559 van de Veiligheidsraad? De betrokkenheid van Hezbollah bij terroristische aanslagen in Egypte en in Azerbeidjan verantwoorden de inwerkingtreding van die resolutie.
Is er precieze informatie over de toestand van die strijders en de herkomst van hun wapens?
Gaat men naar een regering van nationale eenheid? Is het akkoord van Doha dat de Hezbollah een blokkeringsminderheid verleent nog steeds van kracht?
Is er een politieke meerderheid om de macht van president Sleimane te versterken?
Wat zijn de gevolgen van deze verkiezing voor de autonomie van Libanon ten opzichte van Syrië?
De verkiezingen in Libanon hebben een meerderheid gegeven aan de groep die zich “14 maart” noemt. De leider van de grootste partij van die groep, Saad Hariri, werd aangesteld door de president als premier. De verkiezingen zijn goed en rustig verlopen. De instellingen van het land hebben gewerkt en dat is uitstekend nieuws.
Zoals u weet voorzien de Akkoorden van Taef, die een einde maakten aan de burgeroorlog, een evenwicht van vierenzestig zetels voor de christenen en vierenzestig zetels voor de moslims. Generaal Aoun heeft inderdaad duidelijk minder stemmen gehaald dan bij de vorige verkiezingen van juni 2005, maar hij vertegenwoordigt nog steeds ongeveer de helft van de christenen. In zijn thuisbasis, de “Mont Liban”, heeft hij alle christelijke zetels binnengehaald.
De kwestie van de wapens van Hezbollah lag bij de vorige regeringsvorming prominent op tafel. Dat zal nu niet anders zijn. Deze kwestie is ingebed in de bredere resolutie 1701, die eerdere resoluties zoals 1559 inhoudelijk insluit en opvolgt. De uitvoering van VNVR (Veiligheidsraad van de Verenigde Naties) resolutie 1701 is onvolledig. Het is gepast dat iedereen in de regio een grotere inspanning levert, ook op vlak van wapensmokkel. Steun aan het Libanese leger, dat geen enkele bedreiging kan vormen voor de buurlanden, is nodig, ook om gewelddadig extremisme tegen te gaan. In lijn met de analyse van de VN-secretaris-generaal en de speciale coördinator voor Libanon voor resolutie 1701, ben ik van mening dat, ten gronde, de kwestie van de wapens van Hezbollah een nationale politieke oplossing moet kennen.
Het lijkt een verworvenheid dat de volgende regering in Libanon opnieuw een regering van nationale eenheid wordt. Wat echter nog niet vaststaat, is of de oppositie van “8 maart” een blokkeringsminderheid verkrijgt in de regering. Het Akkoord van Doha liep technisch af met de verkiezingen van 7 juni. Het twistpunt is de gewapende macht en het Staat-in-de-Staat karakter van Hezbollah. Als dat karakter niet eenzijdig kan gewijzigd worden, zal “8 maart” misschien akkoord kunnen gaan met een regering zonder bijzondere meerderheden. Stabiliteit en de zoektocht naar consensus zijn belangrijk in een land zoals Libanon, met een rijke verscheidenheid aan identiteiten. De discussie rond de politieke rol van president Sleimane draait vooral rond het aantal ministers dat hij zou mogen voordragen.
President Sleimane en president Assad hebben in augustus 2008 een aantal akkoorden afgesloten die moeten leiden tot een politieke en diplomatieke normalisering in de betrekkingen tussen beide landen. Die akkoorden worden traag maar gestaag uitgevoerd. De rol van Syrië in Libanon staat niet los van de rol van Syrië in de hele regio van het Midden-Oosten. De relatie met Saoudi-Arabië is daarbij een belangrijk element.