Tweetalige printerversie Eentalige printerversie

Schriftelijke vraag nr. 4-3459

van Paul Wille (Open Vld) d.d. 11 mei 2009

aan de vice-eersteminister en minister van Buitenlandse Zaken

Spaanse kust - Onteigeningen - Waardebepaling - Belgische eigenaars

Spanje
onteigening
onroerend eigendom
kustgebied
vergoeding

Chronologie

11/5/2009Verzending vraag (Einde van de antwoordtermijn: 11/6/2009)
9/10/2009Antwoord

Ook gesteld aan : schriftelijke vraag 4-3458

Vraag nr. 4-3459 d.d. 11 mei 2009 : (Vraag gesteld in het Nederlands)

De Spaanse staat gaat heden 45 000 huizen langs de Spaanse kust onteigenen. Deze grootschalige onteigening brengt voor de landgenoten die aldaar een eigendom hebben grote kopzorgen met zich mee. In het verleden bleek immers dat deze onteigeningen en dan vooral de geschatte waarde van het goed beneden alles waren en er eigenlijk een verregaande schending van de eigendom plaatsvond. De eigenaars kregen uiterst minimale vergoedingen voor hun eigendom. Veel landgenoten hebben een vakantieverblijf in Spanje en veel gepensioneerden genieten er ongestoord van hun oude dag. Ik heb dan ook diverse vragen over onder andere hoeveel Belgen hier mee te maken krijgen, over de waardebepaling van de huizen en over de rechtsbescherming.

Graag kreeg ik een antwoord op de volgende vragen:

1) Is deze onteigening gebaseerd op de Kustwet van 1988? Betreft dit een regionale of een landelijke wet? Welke afstand tot de Kustlijn is vastgelegd in deze wet?

2) Zijn notarissen in Spanje verplicht om kopers van onroerend goed op de hoogte te stellen van een mogelijke dreiging van onteigening op basis van deze wet? Momenteel dreigen landgenoten immers waardeloos vastgoed te kopen van mensen die hun goed snel willen verkopen? Is een preventiecampagne niet aangewezen?

3) Hoe wordt in Spanje de waarde bepaald van onroerend goed dat onteigend wordt door de Staat? Is beroep mogelijk tegen een waardebepaling?

4) Hoeveel huizen van Belgische eigenaars dreigen door deze grootscheepse onteigening getroffen te worden?

5) Hebben de diensten van de geachte minister reeds weet van landgenoten die in het verleden onteigend werden zonder reële en marktconforme vergoedingen? Kan hij dit toelichten wat de aantallen betreft en of zij uiteindelijk gehoor kregen?

6) Nemen de Spaanse autoriteiten, gezien de eerdere veeleer negatieve arresten van het Europees Hof en gezien de eerdere negatieve ervaringen van de landgenoten aldaar heden de elementaire beginselen van rechtsbescherming en rechtszekerheid in acht?

7) Is hij bereid uw grote zorgen uit te spreken bij de Spaanse autoriteiten?

8) Is hij bereid stappen te zetten om van de Spaanse overheid te bekomen dat een marktconforme onteigeningsvergoeding wordt uitbetaald en dat de rechtszekerheid voor Belgische bezitters van onroerend goed die getroffen worden door deze grootschalige onteigeningsgolf? Zo ja de welke? Zo neen, waarom niet?

9) Kan hij aangeven hoeveel landgenoten heden eigenaar zijn van een onroerend goed in Spanje?

Antwoord ontvangen op 9 oktober 2009 :

1. De Kustwet (« Ley de Costas ») dateert van 28 juli 1988. Het betreft een nationale wet die werd voorbereid en opgesteld door het Spaanse ministerie van Milieu. De wet had tot doel de veiligheid en het openbare karakter van de Spaanse kusten te waarborgen. De wet bepaalt regels voor de zone tussen de kustlijn en de plek waar de private eigendom wordt toegelaten. Deze zone is onderverdeeld in drie gebieden:

- het openbaar domein. Dit is het gebied aan het water (bijvoorbeeld de stranden) en wordt door de wet van 1988 exclusieve eigendom van de staat. Huizen die werden gebouwd in deze zone voor 1988, zijn eveneens staatseigendom geworden. In dat geval kan de Staat wel een concessie geven aan de eigenaars, van dertig jaar tot maximaal zestig jaar. Op dit gebied staat geen officiële afstand, dit verschilt naargelang de locatie.

- een transitzone van minimaal zes meter die vrij moet blijven en meteen na het openbaar domein komt;

- een beschermingsgebied waarop niet mag worden gebouwd (naargelang de vraag of dit gebied in 1988 al dan niet reeds bouwgrond was, gaat het over een afstand van twintig tot honderd meter).

De wettelijk bepaalde afstand van de bebouwing tot aan de kustlijn varieert dus steeds al naargelang de zone.

Hoewel de Kustwet een nationale wet is, dienen bouwvergunningen, elementen inzake het naleven en beschermen van de opgelegde normen enz., te worden opgevolgd door de autonome gewesten, provincies en gemeenten. Via decreet kunnen de autonome gewesten bepalen welke administratie als regionale uitvoerende macht zal optreden voor de toepassing van de (nationale) kustwet. 

2. De notaris is wettelijk verplicht te beschikken over de kadastrale informatie van het eigendom alvorens over te gaan tot enige transactie van verkoop. Hij is eveneens verplicht de koper over mogelijke schulden en lasten op het eigendom in te lichten.

3. Indien een onroerend goed onteigend wordt door de Staat, is de Ley de expropración forzasa (wet van 16 december 1954), van toepassing. In deze wet gaat hoofdstuk 3 volledig over het principe van het bepalen van een eerlijke, faire en billijke prijs.

4-5. De Belgische ambassade te Madrid, alsook de beroepsconsulaten te Barcelona, Alicante en Santa Cruz de Tenerife hebben tot op heden geen enkele klacht noch informatie ontvangen van Belgische eigenaars die het slachtoffer zijn geworden of nog zouden kunnen worden van de toepassing van de Kustwet.

6-7-8. De ambassades van landgenoten die in grote aantallen worden getroffen door de problematiek van onteigeningen aan de kust, het Verenigd Koninkrijk en Duitsland, hebben in het verleden alle Europese Unie-lidstaten opgeroepen een gezamenlijke actie te ondernemen. In 2004 werd onder impuls van Nederland (als EU-voorzitter) een door de EU-ambassadeurs ondertekende brief overhandigd aan betrokken ministeries, om aandacht te vragen voor het probleem van onteigeningen. Ook enkele (voornamelijk Britse) Europarlementsleden hebben zich met het probleem van onteigeningen in Spanje ingelaten en het European Parliament Petitions Committee (EPPC) heeft verschillende keren vergaderd.

Er zijn door de Britse ambassade in de voorbije jaren ook enkele informele vergaderingen belegd om te praten over eventuele getroffen landgenoten. Daarop werd steeds gesteld dat het van het grootste belang is dat kandidaat-kopers zo goed mogelijk worden geïnformeerd en, indien ze problemen hebben, weten tot wie ze zich kunnen wenden.

Er werd ook gewezen op het bestaan van de vereniging "Abusos Urbanisticos NO". Deze organisatie verzamelt klachten en probeert advocaten te verenigen. Een andere organisatie die klachten probeert te bundelen en elementen verzamelt die rechtszekerheid aan de eigenaar kan bieden, is het "Platform Slachtoffers Kustwet".

Aangezien noch onze consulaten noch onze Ambassade, noch het departement tot op heden klachten hebben ontvangen van Belgische eigenaars, die het slachtoffer zouden geworden zijn of nog zouden kunnen worden van de toepassing van de Kustwet, is mijn tussenkomst niet aan de orde van de dag.

9. Er bestaan geen statistieken waaruit kan worden afgeleid hoeveel landgenoten eigenaar zijn van een onroerend goed in Spanje.