|
|
Belgisch Instituut voor ruimte-aëronomie - Taalkaders - Scheeftrekkingen - Maatregelen
Belgisch Instituut voor ruimte-aëronomie
overheidsapparaat
overheidsadministratie
federale wetenschappelijke en culturele instellingen
Vaste Commissie voor Taaltoezicht
taalgebruik
| 11/3/2009 | Verzending vraag (Einde van de antwoordtermijn: 9/4/2009) |
| 8/4/2009 | Antwoord |
In 2005 stelde ik reeds de vraag om uitleg nr. 3-728 (Handelingen nr. 3-123 van 7 juli 2005, blz. 94) aan de voorganger van de geachte minister, de heer Verwilghen, over scheeftrekkingen van de taalkaders in verschillende wetenschappelijke instellingen.
Uit het jaarverslag van de Vaste Commissie voor taaltoezicht van 2007 blijkt dat er nog steeds ernstige scheeftrekkingen zijn in de taalkaders van het Belgisch Instituut voor ruimte-aëronomie. Op de derde trap is de verhouding 41 Nederlandstaligen tot 64 Franstaligen. Dit is vooral te wijten aan het feit dat het beheerscomité onevenredig veel Franstalige contractuele werknemers heeft aangeworven.
Welke maatregelen heeft zij reeds genomen om deze scheeftrekkingen weg te werken ?
Uit het jaarverslag van de Vaste Commissie voor Taaltoezicht blijkt er in 2007 voor een verschil wat betreft de betrekkingen van de in trap 3 van de hiërarchie gerangschikte graden in het Belgisch Instituut voor Ruimte-aëronomie, te weten 41 Nederlandstaligen voor 64 Franstaligen.
Wat betreft de maatregelen om deze verschillen weg te werken wil ik de senator verwijzen naar mijn antwoord op zijn vraag nr. 3-3156.
Het is belangrijk te onderstrepen dat de Federale Wetenschappelijke Instellingen Staatsdiensten met afzonderlijk beheer zijn zonder rechtspersoonlijkheid die deel uitmaken van het belangrijker geheel van de Programmatorische Overheidsdienst (POD) Wetenschapsbeleid. Bovendien is de toestand nogal verschillend per instelling. De cijfers die hier gepresenteerd worden mogen dan ook niet apart worden beschouwd en geïnterpreteerd. De wetten op het taalgebruik in bestuurszaken bepalen dat moet gestreefd worden naar taalevenwicht, zowel bij de werving als bij de verbintenissen in de federale wetenschappelijke instellingen en het beleid terzake volgt duidelijk deze doelstelling in de mate van het mogelijke, in het bijzonder via de personeelsplannen. Hoewel dit voor het statutair personeel weinig problemen stelt, worden de instelling voor het personeel aangeworven met een arbeidscontract van bepaalde duur geconfronteerd met de realiteit op de arbeidsmarkt, met het feit dat ze enkel mensen in dienst mogen nemen die voorgesteld worden door de gewestelijke diensten voor arbeidsbemiddeling of door een weinig aangepast aanbod. Wanneer het aantal kandidaten van een bepaalde taalrol ontoereikend is, staan de directeurs-generaal voor het dilemma van niet aanwerven - wat de continuïteit in de werking van de openbare wetenschappelijke dienst ernstig in het gedrang kan brengen - of het tijdelijk aanwerven van ambtenaren van een andere taalrol. Alles werd echter in het werk gesteld om zich in te schrijven in voornoemde beleidslijn, die met de huidige conjunctuur slechts op middellange termijn zal worden gehaald.