Banken - Depositogarantiesysteem - Oneerlijke concurrentie
bank
Garantiefonds voor financiële diensten
buitenlandse onderneming
concurrentie
spaartegoed
Europese Economische Ruimte
IJsland
bankdeposito
22/8/2008 | Verzending vraag (Einde van de antwoordtermijn: 25/9/2008) |
9/10/2008 | Antwoord |
Ook gesteld aan : schriftelijke vraag 4-1398
In Nederland is er enige heisa ontstaan omtrent het depositogarantiesysteem. Tengevolge van een Europese richtlijn worden spaarders beschermd tegen een faillissement of ander onheil en dit ten belope van 20 000 euro. In Nederland werd deze bescherming zelfs verhoogd tot 38 000 euro.
Heden blijkt dat in Nederland en bij ons totaal onbekende banken hun intrede doen op de spaarmarkt. Zo doken recent IJslandse banken op die een zeer hoge interest bieden. Minder gekend is echter het gegeven dat deze IJslandse banken onder zeer zware druk staan om snel kapitaal te vinden. In eigen land lukte dit niet en bijgevolg gaan ze elders op zoek naar spaargeld. Op zich niets mis mee, ware het niet dat de spaarder zich niets moet aantrekken van de al dan niet kredietwaardigheid van de instelling. Er is immers het garantiesysteem.
Samengevat komt het erop neer luidens de voorzitter van de Rabobank dat het stelsel zwakke buitenlandse banken in staat stelt om in ons land spaargeld binnen te halen, zonder dat zij de kostprijs van het garantiesysteem moeten dragen. Alle in België gevestigde banken dragen in geval van een faillissement bij naar rato van hun omvang. De grootbanken draaien ingeval van faling van de buitenlandse concurrent dus op voor de factuur. Volgens de Rabobank bieden sommige buitenlandse spelers als gevolg van de kredietcrisis onrealistisch hoge rentes: “Banken waarvan ik de naam soms niet eens ken, bieden 5% of meer. Dat doen ze alleen omdat ze elders geen geld meer kunnen aantrekken”, aldus de voorzitter van de bank.
1) Hoe reageert u op de stellingen van de Rabobank en geldt deze kritiek ook in ons land?
2) Vreest u niet dat bepaalde buitenlandse banken door de kredietschaarste onrealistisch hoge rentevoeten in ons land bieden daar ze elders geen geld meer kunnen vinden?
3) Kan u toelichten hoe deze buitenlandse banken door onze controleautoriteiten worden gecontroleerd op hun solvabiliteit en geschiedt deze controle voldoende regelmatig?
4) Kloppen de aantijgingen als zouden de grootbanken de kostprijs van het garantiesysteem moeten dragen, terwijl het vooral buitenlandse banken zijn die er de vruchten van dragen waardoor er dus met andere woorden oneerlijke concurrentie zou ontstaan en kan u uw standpunt uitvoerig toelichten?
5) Deze kwestie werd aangekaart bij de AFM. Werden er bij onze controle-instanties of bij uw diensten reeds gelijkaardige grieven voorgelegd en zo ja, waneer en door wie? Zo neen, gaat u zelf stappen zetten en kan u dit concreet toelichten?
Ik heb de eer het geachte lid het volgende te antwoorden:
Ik deel aan het geachte lid mee dat deze vraag niet behoort tot mijn bevoegdheden maar tot die van mijn collega, de minister van Financiën.