|
|
Federale politie - In beslag genomen voertuigen - Mogelijkheid om als dienstvoertuig te kunnen gebruiken
politie
beslag op bezittingen
verbeurdverklaring van goederen
automobiel
| 23/7/2008 | Verzending vraag (Einde van de antwoordtermijn: 22/8/2008) |
| 1/10/2008 | Antwoord |
Ook gesteld aan : schriftelijke vraag 4-1258
Gelijkaardige vraag ook gesteld aan : vraag om uitleg 4-415
De politie maakt in de praktijk reeds gebruik van voertuigen die ingevolge een gerechtelijke beslissing werden verbeurdverklaard.
Eind 2002 werd via een programmawet de wet aangepast om de federale politie de mogelijkheid te geven om ook auto’s die door het parket in beslag worden genomen, tijdelijk te kunnen gebruiken als (anoniem) dienstvoertuig.
Uit het antwoord op mijn schriftelijke vraag nr. 3-5573 (Vragen en Antwoorden nr. 3-88, blz. 9857) en op mijn vraag om uitleg nr. 3-1943 (Handelingen nr. 3-191 van 30 november 2006, blz. 43) bleek toen dat de bepalingen van de programmawet van 24 december 2002 nog niet in de praktijk werden toegepast omwille van technische en juridische redenen en werden bijgevolg nog geen in beslag genomen voertuigen aan de federale politie toegewezen.
In samenwerking met de FOD Justitie en het Centraal Orgaan voor inbeslagneming en verbeurdverklaring zou verder onderzoek gebeuren.
Mijn concrete vragen:
1. Wat was uiteindelijk het resultaat van het onderzoek dat door de FOD Justitie en het Centraal Orgaan voor inbeslagneming en verbeurdverklaring werd gevoerd?
2. Welke modaliteiten werden uitgewerkt?
3. Hoeveel in beslag genomen voertuigen werden ondertussen al via beslissing van het parket ter beschikking gesteld van de federale politie?
4. Hoeveel gerechtelijk verbeurdverklaarde voertuigen worden op dit ogenblik door de politie gebruikt?
Wat de eerste vraag betreft : uit het onderzoek dat door de FOD Justitie en het Centraal Orgaan voor de Inbeslagneming en de Verbeurdverklaring (COIV) werd gevoerd is gebleken dat de basiscriteria, die moesten toelaten te bepalen welke voertuigen ter beschikking konden gesteld worden van de politie, bij voorkeur in gezamenlijk overleg door het COIV en de federale politie zouden worden vastgelegd (zie omzendbrief 62bis van de FOD Justitie van 22 december 2005 — tekst te raadplegen op www.confiscaid.be).
Dit overleg heeft uitgewezen dat in beslag genomen voertuigen aan een twintigtal criteria moesten beantwoorden om als dienstvoertuig te worden gebruikt. Deze veelheid aan criteria maakte het systeem van terbeschikkingstelling op zich reeds contraproductief. Mede gelet op de bezwaren, die inmiddels waren gerezen vanuit de rechtspraak (Arbitragehof, 3 november 2004 — www.arbitrage.be) en de afwezigheid van richtlijnen van strafrechtelijk beleid (zie mijn antwoord op schriftelijke vraag nr. 3-5574, Vragen en Antwoorden nr. 3-72, blz. 7671) werden de pogingen om tot een operationeel systeem van terbeschikkingstelling te komen gestaakt.
In antwoord op de tweede vraag dient dan ook te worden gesteld dat geen modaliteiten werden uitgewerkt.
Op de derde vraag dient logischerwijs te worden geantwoord dat geen enkel in beslag genomen voertuig werd ter beschikking gesteld van de federale politie.
In antwoord op de vierde vraag dient gewezen te worden op het feit dat het eigendomsrecht op een strafrechtelijk in beslag genomen voertuig, dat door de vonnisrechter wordt verbeurd verklaard, door de beslissing tot verbeurdverklaring overgaat van de beslagene naar het publiek domein, de Schatkist, en ik derhalve niet bevoegd ben om over deze voertuigen te beschikken. Het antwoord op de vierde vraag behoort tot de bevoegdheid van de minister van Financiën en van de minister van Binnenlandse Zaken (schriftelijke vraag nr. 4-1258).