|
|
Postkantoren - Vervanging door PostPunten - Probleem met betrekking tot toegankelijkheid
postdienst
openbaar gebouw
faciliteiten voor gehandicapten
bejaarde
lichamelijk gehandicapte
| 27/6/2008 | Verzending vraag (Einde van de antwoordtermijn: 31/7/2008) |
| 16/7/2008 | Antwoord |
Herkwalificatie van : vraag om uitleg 4-366
Een overheidsbedrijf als De Post zou gezien zijn maatschappelijke functie van een consequent toegankelijkheidsbeleid een topprioriteit moeten maken. Deze week kwam me echter eens te meer een casus onder ogen die duidelijk maakt dat van een consequent toegankelijkheidsbeleid geen sprake is, met alle gevolgen van dien voor de talrijke mensen met een beperkte mobiliteit.
Onlangs werd, ik neem aan om economische redenen, in Zolder-centrum het lokale postkantoor gesloten. Jammer, want het ging om een kantoor dat voor iedereen toegankelijk was, onder meer dankzij een hellend vlak, een lift en een verlaagde balie. Gelukkig compenseerde De Post de sluiting met de opening van een nabijgelegen PostPunt. Helaas biedt dit voor mensen met een beperkte mobiliteit – personen met een handicap, ouderen, moeders en vaders met kinderwagentjes, … – geen alternatief, want het PostPunt, gevestigd in een krantenwinkel, is niet toegankelijk voor deze groep mensen.
Oproepen van de lokale gemeentelijke adviesraad voor toegankelijkheid enerzijds, en van getroffen burgers anderzijds, om een toegankelijk PostPunt te voorzien, negeerde De Post gewoon. Als advies werd gegeven dat mensen met een beperkte mobiliteit maar een kaartje achter het raam moeten steken met de vraag of de postbode even binnen kan komen.
Dit kan toch geen ernstige oplossing genoemd worden: mensen met een handicap en andere minder mobiele personen willen net als alle andere burgers een beroep kunnen doen op de diensten van een postkantoor of -punt, wanneer het hen past, zonder daarbij van anderen afhankelijk te moeten zijn.
Het is mooi dat vandaag 85% van de PostPunten toegankelijk zijn en dat De Post tegen 2011 90% van al zijn verkooppunten toegankelijk plant te maken, maar dat helpt de mensen van Zolder niet. Het kan toch niet dat een toegankelijk postkantoor gesloten wordt en dat er een ontoegankelijk PostPunt voor in de plaats komt? Het kan toch niet dat De Post de oproepen van de lokale adviesraad voor toegankelijkheid geheel naast zich neer legt? Het kan toch niet dat de toegankelijkheidssituatie in een gemeente verslechtert in plaats van vooruitgaat? Een basisoptie van het toegankelijkheidsbeleid van De Post zou toch moeten zijn dat de toegankelijkheidssituatie nergens achteruitgaat?
In deze context had ik graag de volgende vragen voorgelegd:
1. Is de geachte minister bereid om er bij De Post op aan te dringen dat de situatie in Zolder in overleg met de lokale adviesraad voor toegankelijkheid rechtgezet wordt, zodat in het centrum opnieuw een voor iedereen toegankelijk postverkooppunt beschikbaar wordt?
2. Is zij bereid om een overleg te organiseren met De Post, bij voorkeur met de deelname ook van het Toegankelijkheidsoverleg Vlaanderen en het Collectif Accessibilité Wallonie-Bruxelles, met de bedoeling een meer consequent toegankelijkheidsbeleid tot stand te brengen? Eén van de uitgangspunten van dit beleid zou evident moeten zijn: namelijk dat de toegankelijkheidssituatie in geen enkele gemeente of wijk achteruitgaat.
De Post hecht veel belang aan de toegankelijkheid van het verkoopnetwerk voor personen met beperkte mobiliteit. Dit is ook opgenomen in het beheerscontract afgesloten tussen De Post en de overheid. De Post verbindt er zich toe om te zorgen voor een gemakkelijke toegang voor personen met een beperkte mobiliteit.
Bij verbouwingswerken van structurele aard in de nieuwe postkantoren, verbindt De Post er zich ook toe te zorgen voor een makkelijke toegang voor personen met beperkte mobiliteit voor zover de stedenbouwkundige voorschriften en de huurcontracten het toelaten en voor zover de kosten van de structurele aanpassingen in een redelijke verhouding staan tot de totale kosten.
De naleving door De Post van deze verplichtingen maakt ook deel uit van de meting naar de klantentevredenheid die in het beheerscontract voorzien is. Zo doet De Post al het mogelijke om postkantoren steeds meer toegankelijk te maken voor personen met beperkte mobiliteit.
Wat de PostPunten betreft, maakt het criterium « toegankelijkheid voor personen met een handicap » deel uit van de scoringscriteria bij de indiening van kandidaturen en bij de toekenning van een PostPunt aan een kandidaat-uitbater. Tijdens de studiefase van het betrokken verkooppunt wordt bijzondere aandacht besteed aan de bestaande infrastructuur en de omgeving.
Bovendien is het principe om een gemakkelijke toegang voor personen met een handicap te waarborgen opgenomen in de algemene Dienstvoorwaarden voor de uitbating van PostPunten. Deze algemene Dienstvoorwaarden maken deel uit van het contract tussen De Post en de uitbater.
De toegankelijkheid van het PostPunt Dagbladhandel Puls te Heusden-Zolder wordt belemmerd door een drempel. Dit is mij bevestigd door De Post en de uitbater van het PostPunt zelf. Een eventuele wijziging van deze drempel behoort tot de bevoegdheid van de gemeente. De uitbater van het PostPunt heeft de gemeente gevraagd de drempel weg te halen. Een afgevaardigde van de gemeente is ter plaatse de situatie komen bekijken begin mei. Begin juni is er een tweede bezoek geweest met een aannemer. Volgens de meest recente informatie, mij bezorgd door de burgemeester, zouden de nodige aanpassingen intussen gebeurd zijn.
De Post is zich volledig bewust van de noodzaak om haar verkooppunten volledig toegankelijk te maken voor personen met beperkte mobiliteit. Bij iedere opportuniteit worden verbeteringen aan de bestaande infrastructuren aangebracht. De Post voorziet werken uit te voeren in een veertigtal kantoren per jaar. Bovendien bepaalt het strategische plan van De Post dat er tussen nu en 2011 in een twintigtal kantoren per jaar infrastructuurwerken van structurele aard zullen worden uitgevoerd (grote renovaties en nieuwe kantoren). De toegankelijkheid zal in deze werken ook een bijzonder aandachtspunt vormen.
Een overleg rond deze materie blijkt op basis van deze elementen dus niet nodig.