Tweetalige printerversie Eentalige printerversie

Schriftelijke vraag nr. 4-1119

van Philippe Mahoux (PS) d.d. 13 juni 2008

aan de vice-eersteminister en minister van Justitie en Institutionele Hervormingen

Mensenhandel - Slachtoffers - Statuut

slachtofferhulp
verblijfsrecht
misdaadbestrijding
illegale migratie
prostitutie
mensenhandel
slachtoffer

Chronologie

13/6/2008Verzending vraag (Einde van de antwoordtermijn: 17/7/2008)
26/6/2008Herkwalificatie

Geherkwalificeerd als : mondelinge vraag 4-378

Vraag nr. 4-1119 d.d. 13 juni 2008 : (Vraag gesteld in het Frans)

De Belgische wetgeving biedt een slachtoffer van mensenhandel de mogelijkheid bescherming en een tijdelijke verblijfsvergunning te krijgen als drie voorwaarden worden vervuld: het milieu van mensenhandel verlaten, zich laten begeleiden door één van de drie gespecialiseerde onthaalcentra (PAG-ASA, Sürya en Payoke) en klacht indienen of getuigen tegen de uitbuiters.

Het aantal slachtoffers dat bereid is om die procedure te volgen, blijft echter beperkt. Vaak durven de slachtoffers, uit vrees voor represailles, geen klacht indienen. Een andere reden is dat ze niet weten dat slachtoffers van mensenhandel kunnen worden beschermd.

De directrice van PAG-ASA stelt vast dat sommige slachtoffers, die duidelijk werden uitgebuit, de naam noch het adres van hun uitbuiter kennen en het gerecht bijgevolg onvoldoende aanwijzingen kunnen geven. In dat geval kan het slachtoffer kiezen tussen een illegaal verblijf of een terugkeer naar het land van oorsprong.

De bij Belgische wet bepaalde procedure heeft tot nobel doel de aanhouding van de uitbuiters te vergemakkelijken, maar denkt u niet dat er daarnaast ook moet worden voorzien in hulp aan de slachtoffers die niet met de politie kunnen of durven samenwerken? Denkt u niet dat het raadzaam zou zijn de toegang tot het statuut van slachtoffer te verruimen tot degenen die bereid zijn het parket nuttige informatie te bezorgen?

Moeten de slachtoffers niet meer gesensibiliseerd en geïnformeerd worden over die hulpprocedure?

Hoeveel klachten werden de jongste vijf jaar op het Belgisch grondgebied door slachtoffers van mensenhandel ingediend? Hoeveel zaken hebben tot een veroordeling geleid en welke straffen werden er uitgesproken?

Het gebeurt anderzijds ook dat dossiers over mensenhandel niet kunnen worden geopend of dat ze door het parket zonder gevolg worden geklasseerd omdat de dader niet meer in België verblijft, de feiten niet in België werden gepleegd, enzovoort. Ook in die gevallen krijgen de eventuele slachtoffers geen beschermingsstatuut. Wat is in dat geval uw standpunt over het toekennen van een Europees statuut aan slachtoffers van mensenhandel naar het Belgische model? Werd in de Europese Raden al gesproken over de oprichting van een dergelijk statuut op Europees niveau?