SÉNAT DE BELGIQUE BELGISCHE SENAAT
________________
Session 2017-2018 Zitting 2017-2018
________________
29 mars 2018 29 maart 2018
________________
Question écrite n° 6-1815 Schriftelijke vraag nr. 6-1815

de Christie Morreale (PS)

van Christie Morreale (PS)

à la secrétaire d'État à la Lutte contre la pauvreté, à l'Égalité des chances, aux Personnes handicapées, et à la Politique scientifique, chargée des Grandes Villes, adjointe au Ministre de la Sécurité et de l'Intérieur

aan de staatssecretaris voor Armoedebestrijding, Gelijke Kansen, Personen met een beperking, en Wetenschapsbeleid, belast met Grote Steden, toegevoegd aan de Minister van Veiligheid en Binnenlandse Zaken
________________
Hôpitaux - Maternité - Possibilité pour les pères de rester suite à la naissance de l'enfant Ziekenhuizen - Kraamafdeling - Mogelijkheid voor vaders om te blijven na de geboorte van een kind 
________________
maternité
parenté
établissement hospitalier
hospitalisation
moederschap
verwantschap
ziekenhuis
ziekenhuisopname
________ ________
29/3/2018Verzending vraag
(Einde van de antwoordtermijn: 4/5/2018)
3/12/2018Rappel
9/12/2018Dossier gesloten
29/3/2018Verzending vraag
(Einde van de antwoordtermijn: 4/5/2018)
3/12/2018Rappel
9/12/2018Dossier gesloten
________ ________
Heringediend als : schriftelijke vraag 6-2258 Heringediend als : schriftelijke vraag 6-2258
________ ________
Question n° 6-1815 du 29 mars 2018 : (Question posée en français) Vraag nr. 6-1815 d.d. 29 maart 2018 : (Vraag gesteld in het Frans)

Dans un souci de parvenir à mieux répartir les tâches parentales, des réflexions sont actuellement en cours pour permettre aux pères ou à la co-mère de rester, avec la mère et l'enfant, à la maternité. En effet, si, globalement, le père est bienvenu la journée, la nuit, il est souvent renvoyé au domicile conjugal, ce qui n'aide pas à régler le problème du partage des tâches parentales. La sage-femme Francine Caumel-Dauphin le précise dans son nouvel ouvrage « Mieux accoucher, c'est possible – Pour en finir avec " Accouche et tais-toi ! " » : « exclure l'un des auteurs de cette création va interférer avec la prise de conscience de son rôle éducatif. » Une analyse partagée par Mathieu Azcue, sage-femme et doctorant en sociologie.

Certes, il y a des raisons médicales à cette différence de traitement. Reste que cela revient à mettre de côté les émotions des deux parents, comme si l'accouchement n'était qu'un processus médical et pas une révolution affective.

Dans un document de mars 2014 à propos de la sortie précoce de la maternité, la Haute autorité de santé française (HAS) relevait que celle-ci permet de prendre « davantage en compte la dimension familiale de la naissance : la séparation avec les aînés est limitée, le père serait plus rapidement présent et le raccourcissement du séjour en maternité le solliciterait davantage (participation aux tâches ménagères et aux soins du nouveau-né) ». Sauf que, dans les faits, cette dimension familiale, si louée, est souvent oubliée au sein même de la maternité. Ainsi, plusieurs hôpitaux français ont franchi le cap et mettent à disposition un fauteuil et permettre aux pères de rester. Mais dans la plupart des maternités, rien n'est – officiellement – prévu pour les accompagnants.

L'ensemble de ces questions relève de la compétence du Sénat dans la mesure où elles concernent une matière fédérale qui a une influence sur les compétences des entités fédérées en matière d'égalité des chances, de droit des femmes, etc.

Dans un objectif de création de liens entre le père et l'enfant dès la naissance, ne devrions-nous inciter toutes les maternités à proposer systématiquement un accueil incluant les deux membres du couple et pas seulement la mère qui a donné naissance ? Ne pensez-vous pas que cette possibilité pourrait contribuer à un meilleur équilibre parental ? Nos hôpitaux belges proposent-ils ce service ?

 

Vanuit de bekommernis tot een betere verdeling van de ouderlijke taken te komen, wordt er vandaag nagedacht om vaders of comoeders toe te staan om bij de moeder en het kind te blijven in de kraamafdeling. In de meeste gevallen is de vader overdag welkom, maar ' s nachts wordt hij vaak naar huis gestuurd, wat niet bevorderlijk is voor een goede verdeling van de ouderlijke taken. Vroedvrouw Francine Caumel-Dauphin drukt het in haar nieuwe werk 'Mieux accoucher, c'est possible – Pour en finir avec " Accouche et tais-toi!' ' als volgt uit: het uitsluiten van een van de scheppers van dit wezentje heeft een negatieve invloed op het zich bewust worden van diens educatieve rol. Die analyse wordt gedeeld door Mathieu Azcue, vroedvrouw en doctorandus in de sociologie.

Er zijn uiteraard medische redenen voor het verschil in behandeling. Maar het komt erop neer dat de emoties van beide ouders aan de kant worden geschoven, alsof de bevalling enkel een medisch gebeuren is en geen emotionele omwenteling.

In een document van maart 2014 over het vroegtijdig verlaten van de kraamafdeling maakte de Haute autorité de santé française (HAS) bekend dat ze toestaat dat er meer rekening wordt gehouden met het gezinsaspect van de geboorte: de scheiding met de ouders wordt beperkt, de vader zou vlugger aanwezig zijn en door de inkorting van het verblijf in de kraamafdeling zou er vaker een beroep op hem worden gedaan (deelname aan de huishoudelijke taken en de zorg voor de pasgeborenen). Maar in realiteit wordt dat zo geprezen gezinsaspect vaak vergeten in de kraamafdeling zelf. Bijgevolg hebben verschillende Franse ziekenhuizen de stap gezet en stellen ze een zetel ter beschikking, zodat de vaders kunnen blijven. In de meeste kraamafdelingen is er echter – officieel – nergens in voorzien voor de begeleiders.

Deze vragen behoren tot de bevoegdheid van de Senaat aangezien ze een federale materie betreffen die een invloed heeft op de bevoegdheden van de deelstaten op het vlak van gelijke kansen, vrouwenrechten, enzovoort.

Moeten we niet alle kraamafdelingen aansporen, met het oog op het scheppen van een band tussen vader en kind van bij de geboorte, om telkens een verblijf voor te stellen waarbij de twee leden van het paar kunnen blijven, en niet enkel de moeder die bevallen is? Denkt u niet dat die mogelijkheid zou kunnen bijdragen tot een beter evenwicht tussen de ouders? Bieden de Belgische ziekenhuizen die dienst aan?