SÉNAT DE BELGIQUE BELGISCHE SENAAT
________________
Session 2012-2013 Zitting 2012-2013
________________
23 janvier 2013 23 januari 2013
________________
Question écrite n° 5-7927 Schriftelijke vraag nr. 5-7927

de Louis Ide (N-VA)

van Louis Ide (N-VA)

à la vice-première ministre et ministre des Affaires sociales et de la Santé publique, chargée de Beliris et des Institutions culturelles fédérales

aan de vice-eersteminister en minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid, belast met Beliris en de Federale Culturele Instellingen
________________
le soutien apporté par les hôpitaux belges aux missions humanitaires het ondersteunen van humanitaire missies door Belgische ziekenhuizen 
________________
établissement hospitalier
Agence fédérale des médicaments et des produits de santé
organisation non gouvernementale
aide humanitaire
médicament
pharmacie
médecin
volontaire international
ziekenhuis
Federaal Agentschap voor Geneesmiddelen en Gezondheidsproducten
niet-gouvernementele organisatie
humanitaire hulp
geneesmiddel
apotheek
dokter
internationaal vrijwilliger
________ ________
23/1/2013Verzending vraag
27/2/2013Antwoord
23/1/2013Verzending vraag
27/2/2013Antwoord
________ ________
Requalification de : demande d'explications 5-2501 Requalification de : demande d'explications 5-2501
________ ________
Question n° 5-7927 du 23 janvier 2013 : (Question posée en néerlandais) Vraag nr. 5-7927 d.d. 23 januari 2013 : (Vraag gesteld in het Nederlands)

En réponse à ma question n° 5-6016 du 30 mars 2012, la ministre a clairement indiqué qu'une officine hospitalière ne peut délivrer des médicaments qu'aux patients hospitalisés dans l'établissement hospitalier.

De ce fait, il est très difficile pour les missions humanitaires d'avoir accès aux médicaments nécessaires à l'accomplissement de leur mission. Par ailleurs, ils n'ont souvent pas non plus la possibilité de s'approvisionner dans une officine publique puisque la plupart des médicaments dont ils ont besoin ne peuvent être obtenus que par le biais de l'hôpital. Je pense par exemple aux anesthésiques.

Même si tous les médicaments étaient disponibles dans les officines publiques, tous les problèmes ne seraient pas résolus. Dans sa réponse à la question précitée, la ministre soulignait également que l'on doit disposer des autorisations requises pour pouvoir exporter des médicaments.

Il ressort également de la réponse de la ministre qu'elle est favorable à ces missions humanitaires et qu'elle a demandé à l'Agence fédérale des médicaments et des produits de santé (AFMPS) de se concerter avec les associations concernées.

Cette concertation a-t-elle eu lieu ? Si oui, des solutions ont-elles été trouvées à ces problèmes ?

 

In antwoord op mijn vraag nr. 5-6016 van 30 maart 2012 heeft de minister duidelijk gesteld dat een ziekenhuisapotheek enkel geneesmiddelen mag afleveren aan in het ziekenhuis opgenomen patiënten.

Dit maakt het voor humanitaire missies zeer moeilijk om aan de nodige geneesmiddelen te geraken voor de uitvoering van hun taken. Bovendien beschikken ze vaak ook niet over de mogelijkheid om zich te bevoorraden bij een openbare officina aangezien veel van de geneesmiddelen waar ze nood aan hebben, enkel via het ziekenhuis te verkrijgen zijn. Ik denk hier bijvoorbeeld aan anesthetica.

Zelfs mochten alle geneesmiddelen beschikbaar zijn in de openbare officina, dan nog zijn alle problemen niet opgelost. In haar antwoord op voornoemde vraag benadrukte de minister eveneens dat men moet beschikken over de nodige vergunningen om geneesmiddelen te mogen uitvoeren.

Uit het antwoord van de minister blijkt eveneens dat ze deze humanitaire missies genegen is en dat ze aan het Federaal Agentschap voor Geneesmiddelen en Gezondheidsproducten (FAGG) heeft gevraagd om met de betrokken verenigingen te overleggen.

Heeft dat overleg al plaatsgevonden? Zo ja, zijn oplossingen gevonden voor de vermelde problemen?

 
Réponse reçue le 27 février 2013 : Antwoord ontvangen op 27 februari 2013 :

D’abord, il existe, sur base de la législation actuelle, des solutions qui peuvent être trouvées. Par exemple, rien n’interdit à une organisation humanitaire d’introduire une demande auprès de l’Agence fédérale des Médicaments et des Produits de Santé (AFMPS) pour être agréée comme distributeur/exportateur de médicaments. Les organisations humanitaires peuvent aussi sous-traiter l’export et le stockage de médicaments auprès d’organisations humanitaires qui ont obtenu cet agrément.

Il me parait, en tous les cas, essentiel qu’une rencontre ait lieu entre les organisations humanitaires et l’AFMPS afin de mieux définir les besoins de ces organisations et afin que mes services puissent leur présenter les solutions qu’ils peuvent déjà envisager. Mes services pourront aussi les éclairer sur les obligations et les exigences auxquelles elles seront confrontées si elles souhaitent obtenir une autorisation.

Pour information, actuellement, Médecins sans frontières est la seule organisation humanitaire à avoir obtenu un agrément comme exportateur.

La concertation que je préconise pourrait également étudier la question d’une adaptation éventuelle du cadre réglementaire afin de mieux répondre aux besoins des organisations humanitaires. Mais il s’agit d’une question à laquelle on ne peut répondre sans en étudier au préalable tous les aspects.

In de eerste plaats kan men, op basis van de huidige wetgeving, oplossingen vinden. Zo belet niets een humanitaire organisatie om bij het Federaal Agentschap voor Geneesmiddelen en Gezondheidsproducten (FAGG) een aanvraag in te dienen om erkend te worden als geneesmiddelenverdeler of -uitvoerder. Humanitaire organisaties kunnen de uitvoer en de opslag van geneesmiddelen ook uitbesteden aan humanitaire organisaties die over die erkenning beschikken.

Het lijkt mij in elk geval essentieel dat de humanitaire organisaties en het FAGG elkaar ontmoeten om de behoeften van de humanitaire organisaties beter te kennen en opdat mijn diensten hen al de mogelijke oplossingen zouden kunnen voorstellen. Mijn diensten zullen hen ook toelichting kunnen geven bij de verplichtingen en vereisten waaraan ze zullen moeten voldoen om een vergunning te krijgen.

Ter informatie: Artsen zonder Grenzen is thans de enige humanitaire organisatie met een erkenning van uitvoerder.

Het overleg dat ik voorstel zou zich ook kunnen bezighouden met het vraagstuk van een eventuele aanpassing van het regelgevende kader, om beter aan de behoeften van de humanitaire organisaties te beantwoorden. Maar dat is een kwestie waarop men niet kan antwoorden zonder vooraf alle aspecten te hebben bestudeerd.