SÉNAT DE BELGIQUE BELGISCHE SENAAT
________________
Session 2008-2009 Zitting 2008-2009
________________
17 avril 2009 17 april 2009
________________
Question écrite n° 4-3369 Schriftelijke vraag nr. 4-3369

de Anne-Marie Lizin (Indépendant)

van Anne-Marie Lizin (Onafhankelijke)

à la vice-première ministre et ministre de l'Emploi et de l'Egalité des chances

aan de vice-eersteminister en minister van Werk en Gelijke Kansen
________________
Crise - Secteur sidérurgique - Effet sur l'emploi - Mesures Crisis - IJzer- en staalsector - Gevolgen voor de werkgelegenheid - Maatregelen 
________________
licenciement
récession économique
industrie sidérurgique
cessation d'activité
cessation d'emploi
plan anticrise
licenciement collectif
aide à l'emploi
ontslag
economische recessie
ijzer- en staalindustrie
opheffing van de zaak
beëindiging van het werkverband
anticrisisplan
collectief ontslag
werkgelegenheidsbevordering
________ ________
17/4/2009Verzending vraag
(Einde van de antwoordtermijn: 21/5/2009)
11/9/2009Antwoord
17/4/2009Verzending vraag
(Einde van de antwoordtermijn: 21/5/2009)
11/9/2009Antwoord
________ ________
Question n° 4-3369 du 17 avril 2009 : (Question posée en français) Vraag nr. 4-3369 d.d. 17 april 2009 : (Vraag gesteld in het Frans)

Le groupe Arcelor-Mittal a annoncé le 8 avril 2009 qu’il allait accentuer la réduction de sa production d’acier en Europe, la maintenant inférieure à 50 % de ses capacités.

Cette diminution de production va toucher de plein fouet la Région Wallonne et ses entreprises sidérurgiques. Pour la région de Marchin, les deux lignes d’électro-zingage sont mises à l’arrêt pour une durée indéterminée.

Cette diminution de la production et donc l’arrêt de certains outils de production aussi bien dans la phase à chaud que dans le froid aura des conséquences pour l’emploi.

Un millier de personnes seront sans emploi. Parmi elles se trouvent quelque 300 personnes sous contrat à durée déterminée et des temporaires (une vingtaine) dont les contrats pourraient ne pas être reconduits. Entre 300 et 400 sous-traitants seront également privés temporairement d’activité.

Quels sont les mesures que compte prendre l’état fédéral face à cette crise majeure qui touche notre pays ?

 

De groep Arcelor-Mittal heeft op 8 april 2009 aangekondigd dat ze haar staalproductie in Europa zou verminderen. Ze zou nog geen 50% van haar capaciteit behouden.

Die productievermindering zal het Waalse gewest en zijn ijzer- en staalbedrijven zwaar treffen. In de regio Marchin zijn de twee lijnen voor elektrogalvanisatie voor onbepaalde tijd stilgelegd.

Die productievermindering en dus het stilleggen van bepaalde productiewerktuigen, zowel in de warme als de koude fase, zal gevolgen hebben voor de werkgelegenheid.

Een duizendtal mensen zullen hun baan verliezen. Onder hen zijn ongeveer 300 werknemers met een contract van beperkte duur en tijdelijke werknemers (ongeveer twintig) van wie de contracten misschien niet zullen worden verlengd. Ook 300 tot 400 onderaannemers zullen hun werkzaamheden tijdelijk moeten stilleggen.

Welke maatregelen zal de federale Staat nemen om die grote crisis die ons land treft het hoofd te bieden?

 
Réponse reçue le 11 septembre 2009 : Antwoord ontvangen op 11 september 2009 :

J’ai eu l’occasion dans diverses notes politiques, notamment dans mon «plan pour l’emploi 2009» et dans ma communication sur «les mesures emploi du plan de relance» de dessiner les grands axes des réponses que j’entends apporter à la crise dans le domaine de l’emploi et d’annoncer un ensemble de mesures concrètes qui ont vocation à maîtriser les conséquences de la crise sur le marché du travail. Ces notes politiques ont fait l’objet d’une large communication et de divers commentaires dans la presse. Ils sont téléchargeables sur mon site. De nombreuses mesures que j’ai annoncées dans ces notes sont pour certaines déjà mises en œuvre et pour d’autres sur le point de l’être.

Dès le départ, j’ai voulu donner trois objectifs prioritaires à mon action dans le domaine de l’emploi, notamment à travers :

- le renforcement de la protection et de l’accompagnement des personnes touchées par la crise;

- la mise en œuvre de mesures visant la réduction du coût du travail;

- un soutien accru aux secteurs créateurs d’emplois comme peuvent l’être le secteur de la construction ou le secteur des services (entre autres avec le refinancement du maribel social).

La crise s’avère majeure comme le relève à juste titre l’honorable membre. Sa persistance et son ampleur réclament d’aller au-delà des mesures déjà annoncées, aussi j’envisage maintenant des mesures complémentaires qui risquent de s’avérer absolument nécessaires pour mieux protéger l’emploi pendant cette crise. Je voudrais ajouter que ces initiatives répondent pour beaucoup d’aspects à des recommandations d’instances belges, comme le Conseil supérieur de l’emploi, ou internationales, comme l’Union européenne, qui ont vocation à définir les contours des stratégies à mettre en œuvre dans le domaine de l’emploi par les autorités nationales. Les mesures que j’envisage devront s’articuler autour de quatre axes :

- la protection et l’accompagnement des travailleurs touchés par la crise;

- la sauvegarde de l’emploi existant;

- la préparation de la sortie de crise, en investissant dès à présent dans la formation et la reconversion des travailleurs;

- et enfin le soutien à la création d’emplois à travers notamment l’investissement renforcé dans les services et le soutien aux initiatives nouvelles.

Dans ce cadre, on peut référer aux mesures reprises dans la loi du 19 juin 2009. Ces mesures sont au nombre de quatre et sont notamment l'adaptation temporaire du temps de travail, la réduction temporaire du temps de travail individuel, la suspension temporaire collective de la convention de travail pour les employés et l'extension de la carte de restructuration aux travailleurs licenciés suite à des faillites.

Ces mesures ont pour but de traverser la période de crise et d’éviter ainsi des licenciements.

In diverse beleidsnota’s, met name in mijn «werkgelegenheidsplan 2009» en in mijn mededeling aangaande «de werkgelegenheidsmaatregelen van het relanceplan», heb ik de krachtlijnen uitgetekend van de oplossingen die ik wil aanreiken ter bestrijding van de crisis op het stuk van de werkgelegenheid en heb ik een serie maatregelen aangekondigd voor het opvangen van de gevolgen van de crisis op de arbeidsmarkt. Die beleidsnota’s zijn uitvoerig in de pers aan bod gekomen en becommentarieerd. Zij kunnen worden gedownload van mijn webstek. Sommige van de in mijn beleidsnota’s aangekondigde maatregelen zijn nu reeds in uitvoering, andere volgen binnenkort.

Van in het begin ben ik bij mijn acties op het stuk van de werkgelegenheid uitgegaan van drie prioritaire doelstellingen, met name :

- de slachtoffers van de crisis beter beschermen en begeleiden;

- de arbeidskosten reduceren;

- banengenererende sectoren extra ondersteunen, zoals de bouw of de dienstensector (onder meer via een herfinanciering van de sociale maribel).

Zoals het geachte lid het terecht opmerkt is deze crisis bijzonder ingrijpend. De hardnekkigheid en de omvang ervan vereisen maatregelen die nog verder gaan dan die vandaag reeds zijn aangekondigd, zodat ik extra maatregelen overweeg die onontbeerlijk zouden kunnen zijn om in deze barre crisistijden de werkgelegenheid te vrijwaren. Ik zou daar willen aan toevoegen dat voor tal van facetten deze initiatieven uitgaan van aanbevelingen van Belgische instellingen zoals de Hoge Raad voor de Werkgelegenheid of van internationale instanties, zoals de Europese Unie, die als opdracht heeft om werkgelegenheidsstrategieën uit te tekenen die vervolgens door de nationale overheden in de praktijk kunnen worden gebracht. De maatregelen die ik overweeg zullen toegespitst zijn op vier zwaartepunten :

- de slachtoffers van de crisis beter beschermen en begeleiden;

- de bestaande banen vrijwaren;

- de periode na de crisis voorbereiden door nu reeds te gaan investeren in opleiding en omscholing van de werknemers;

- en tot slot steun bij het scheppen van banen via, met name, méér investeringen in de diensten en het ondersteunen van nieuwe initiatieven.

In dit kader kan verwezen worden naar de maatregelen opgenomen in de wet van 19 juni 2009. Hierin wordt voorzien in vier crisismaatregelen met name de tijdelijk aanpassing van de arbeidstijd, de tijdelijke vermindering van de individuele arbeidstijd, de collectieve tijdelijke schorsing van de arbeidsovereenkomst voor bedienden en de uitbreiding van de herstructureringskaart naar de ontslagen werknemers uit faillissementen.

Deze maatregelen hebben tot doel tijdelijk de crisisperiode te overbruggen en aldus ontslagen te vermijden.