Jaarlijks vertrekken vele asielzoekers tijdens de vakantiemaanden naar hun landen van herkomst of naar elders op reis.

Kan de geachte staatssecretaris mij meedelen welke procedure hieromtrent voorzien is?

Dient door de betrokken asielzoeker een toelating aan de overheid te worden gevraagd?

Onder welke omstandigheden en volgens welke criteria en door welke instantie wordt een toelating verleend?

Kan de geachte staatssecretaris mij meedelen hoeveel asielzoekers tijdens de jaren 2008, 2009, 2010 en 2011 op reis gingen (naar hun land van herkomst of naar een ander land dan het land van herkomst)?

Krijgen asielzoekers op de één of andere manier een financiële tussenkomst door de overheid voor hun reis?

Het geachte lid vindt hieronder het antwoord op zijn vraag.

In principe wordt van asielzoekers in België verwacht dat zij in het Rijk blijven tijdens hun asielprocedure en dat zij zich ter beschikking houden van de asielinstanties. In geval van afwezigheid of gebrek aan reactie (bij oproeping, gehoor, vraag om inlichtingen), kan hun asielaanvraag worden afgewezen wegens gebrek aan interesse/belang of medewerking. Indien blijkt dat een asielzoeker tijdens zijn asielprocedure tijdelijk terugkeerde naar zijn land van herkomst, kan hieruit afgeleid worden dat de asielzoeker geen risico (meer) loopt op vervolging of ernstige schade in zijn land van herkomst en kan zijn asielaanvraag bijgevolg ongegrond verklaard worden.

Aangezien van een asielzoeker wordt verwacht dat hij zich tijdens zijn asielprocedure ter beschikking houdt en een terugkeer naar zijn land van herkomst in principe onverzoenbaar is met een asielaanvraag, bestaat er geen specifieke wettelijke (toelatings)procedure en dus ook geen criteria hieromtrent. Bijgevolg, kan het aantal asielzoekers dat het Rijk verlaat om tijdelijk naar hun land van herkomst terug te keren (of naar een ander land te reizen), onmogelijk worden bepaald . In tegenstelling tot erkende vluchtelingen, worden geen reisdocumenten afgeleverd aan asielzoekers (van wie de asielprocedure nog loopt). In het verleden werd uitzonderlijk wel gedoogd dat asielzoekers deelnamen aan een schoolreis of seminarie.

De Dienst Vreemdelingenzaken, de Federale Politie en het Commissariaat-generaal voor de Vluchtelingen en de Staatlozen (CGVS) zijn zich bewust van het eerder zeldzame fenomeen dat een asielzoeker tijdelijk (eventueel via een derde land en met gebruik van zijn paspoort) naar zijn/haar land van herkomst terugkeert,

Financiële steun bij de terugkeer van een asielzoeker naar zijn/haar land van herkomst wordt eventueel slechts overwogen nadat de asielzoeker formeel afstand van zijn asielaanvraag heeft gedaan en nadat de commissaris-generaal formeel akte heeft genomen van die afstand van de asielaanvraag.