Bij koninklijk besluit van 3 augustus 2007 tot wijziging van het artikel 14, d), van de bijlage bij het koninklijk besluit van 14 september 1984 tot vaststelling van de nomenclatuur van de geneeskundige verstrekkingen inzake verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen, komen sinds 1 oktober 2007 nog enkel de personen met een Body Mass Index (BMI) van boven de 40 in aanmerking voor een terugbetaling van hun operatie tegen zwaarlijvigheid. Tegen het einde van het jaar zullen hopelijk ook diabetespatiënten met een Body Mass Index (BMI) hoger dan 35 een operatie tegen zwaarlijvigheid terugbetaald krijgen. Blijven natuurlijk nog de personen met een BMI van boven de 35, gecombineerd met een andere bedreigende aandoening zoals een hartkwaal, in de kou staan. Deze werden tot op heden niet als obesitas-gelinkt geregistreerd, waardoor de patiënt enkel het materiaal van de operatie diende te betalen. Door verschillende chirurgen wordt deze maatregel aanzien als een achteruitgang, puur om budgettaire redenen. Zelfs ingaand tegen de internationale trend om de BMI-norm naar beneden te halen.

Waarom heeft de geachte minister deze maatregel omtrent de terugbetaling van een maagring en een bypass verstrengd tot personen met een BMI van 40 of meer? Gaat hij stappen ondernemen tot een uitbreiding van de terugbetaling voor mensen met een BMI vanaf 35?