De groep Arcelor-Mittal heeft op 8 april 2009 aangekondigd dat ze haar staalproductie in Europa zou verminderen. Ze zou nog geen 50% van haar capaciteit behouden.

Die productievermindering zal het Waalse gewest en zijn ijzer- en staalbedrijven zwaar treffen. In de regio Marchin zijn de twee lijnen voor elektrogalvanisatie voor onbepaalde tijd stilgelegd.

Die productievermindering en dus het stilleggen van bepaalde productiewerktuigen, zowel in de warme als de koude fase, zal gevolgen hebben voor de werkgelegenheid.

Een duizendtal mensen zullen hun baan verliezen. Onder hen zijn ongeveer 300 werknemers met een contract van beperkte duur en tijdelijke werknemers (ongeveer twintig) van wie de contracten misschien niet zullen worden verlengd. Ook 300 tot 400 onderaannemers zullen hun werkzaamheden tijdelijk moeten stilleggen.

Welke maatregelen zal de federale Staat nemen om die grote crisis die ons land treft het hoofd te bieden?

In diverse beleidsnota’s, met name in mijn «werkgelegenheidsplan 2009» en in mijn mededeling aangaande «de werkgelegenheidsmaatregelen van het relanceplan», heb ik de krachtlijnen uitgetekend van de oplossingen die ik wil aanreiken ter bestrijding van de crisis op het stuk van de werkgelegenheid en heb ik een serie maatregelen aangekondigd voor het opvangen van de gevolgen van de crisis op de arbeidsmarkt. Die beleidsnota’s zijn uitvoerig in de pers aan bod gekomen en becommentarieerd. Zij kunnen worden gedownload van mijn webstek. Sommige van de in mijn beleidsnota’s aangekondigde maatregelen zijn nu reeds in uitvoering, andere volgen binnenkort.

Van in het begin ben ik bij mijn acties op het stuk van de werkgelegenheid uitgegaan van drie prioritaire doelstellingen, met name :

- de slachtoffers van de crisis beter beschermen en begeleiden;

- de arbeidskosten reduceren;

- banengenererende sectoren extra ondersteunen, zoals de bouw of de dienstensector (onder meer via een herfinanciering van de sociale maribel).

Zoals het geachte lid het terecht opmerkt is deze crisis bijzonder ingrijpend. De hardnekkigheid en de omvang ervan vereisen maatregelen die nog verder gaan dan die vandaag reeds zijn aangekondigd, zodat ik extra maatregelen overweeg die onontbeerlijk zouden kunnen zijn om in deze barre crisistijden de werkgelegenheid te vrijwaren. Ik zou daar willen aan toevoegen dat voor tal van facetten deze initiatieven uitgaan van aanbevelingen van Belgische instellingen zoals de Hoge Raad voor de Werkgelegenheid of van internationale instanties, zoals de Europese Unie, die als opdracht heeft om werkgelegenheidsstrategieën uit te tekenen die vervolgens door de nationale overheden in de praktijk kunnen worden gebracht. De maatregelen die ik overweeg zullen toegespitst zijn op vier zwaartepunten :

- de slachtoffers van de crisis beter beschermen en begeleiden;

- de bestaande banen vrijwaren;

- de periode na de crisis voorbereiden door nu reeds te gaan investeren in opleiding en omscholing van de werknemers;

- en tot slot steun bij het scheppen van banen via, met name, méér investeringen in de diensten en het ondersteunen van nieuwe initiatieven.

In dit kader kan verwezen worden naar de maatregelen opgenomen in de wet van 19 juni 2009. Hierin wordt voorzien in vier crisismaatregelen met name de tijdelijk aanpassing van de arbeidstijd, de tijdelijke vermindering van de individuele arbeidstijd, de collectieve tijdelijke schorsing van de arbeidsovereenkomst voor bedienden en de uitbreiding van de herstructureringskaart naar de ontslagen werknemers uit faillissementen.

Deze maatregelen hebben tot doel tijdelijk de crisisperiode te overbruggen en aldus ontslagen te vermijden.